Alfavita Newsroom Η κυβερνητική επίθεση στους εκπαιδευτικούς κλιμακώνεται και περνάει σε άλλο επίπεδο μετά την πρώτη ήττα της κυβέρνησης στο δικαστήριο που έκρινε ότι η ΔΙΠΕ Δ. Αττικής οφείλει να μονιμοποιήσει τους νεοδιόριστους του 2020 και τη δεύτερη ήττα στο δικαστήριο που πήρε την ίδια απόφαση για τη ΔΙΠΕ Α΄ Αθήνας. Οι διώξεις για συμμετοχή στην Απεργία-Αποχή ξεπερνούν πανελλαδικά τις 150.
Την ίδια στιγμή, βρέχει μηνύσεις, αναφορές και πειθαρχικά για οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς στα σχολεία.
Οι συμπτύξεις, οι περικοπές σε προσωπικό παράλληλων στηρίξεων, ΕΕΠ και ΕΒΠ, οι ανεπάρκειες στη στήριξη μαθητών, αλλά και όσα ψυχοκοινωνικά προβλήματα άφησε πίσω της η πανδημία, με τα οποία το Υπουργείο ουδέποτε ασχολήθηκε, διαμορφώνουν μια ανυπόφορη σχολική καθημερινότητα.
Το ΥΠΑΙΘΑ ευνόησε τις συνθήκες δυσλειτουργίας του σχολείου και επιπλέον ενθαρρύνει τον κοινωνικό κανιβαλισμό ενάντια στους εκπαιδευτικούς. Είναι γελασμένοι: κανένας εκπαιδευτικός δεν είναι αναλώσιμος!
Ανακοίνωση της Εκπαιδευτικής Παρέμβασης Α΄ Συλλόγου Εκπαιδευτικών Αθηνών ΠΕ
Το υπουργείο κερνάει φόβο, πειθαρχικά και αυταρχισμό - Εμείς απαντάμε με απεργία-αποχή-αγώνες-αλληλεγγύη
Η κυβέρνηση έχει ηττηθεί ολοκληρωτικά στο πεδίο της ιδεολογικής/παιδαγωγικής ηγεμονίας. Εντός του εκπαιδευτικού σώματος κανείς δεν υποστηρίζει στα σοβαρά ότι αυτή η αξιολόγηση θα βελτιώσει το δημόσιο σχολείο. Το μόνο που τους έμεινε είναι το μαστίγιο. Όμως, με το μαστίγιο, ακόμα κι όταν υπέκυψε στο σκοτεινό παρελθόν το εκπαιδευτικό σώμα (έρχονται και ημέρες Πολυτεχνείου), καμιά εκπαιδευτική πολιτική δεν εφαρμόζεται επί της ουσίας. Επιδιώκουν να υποχωρήσουν οι νεοδιόριστοι γιατί δεν μπορούν να διαχειριστούν τέτοιον όγκο πειθαρχικών!
Με το σουγιά στο κόκαλο…
Η κυβερνητική επίθεση στους εκπαιδευτικούς κλιμακώνεται και περνάει σε άλλο επίπεδο μετά την πρώτη ήττα της κυβέρνησης στο δικαστήριο που έκρινε ότι η ΔΙΠΕ Δ. Αττικής οφείλει να μονιμοποιήσει τους νεοδιόριστους του 2020 και τη δεύτερη ήττα στο δικαστήριο που πήρε την ίδια απόφαση για τη ΔΙΠΕ Α΄ Αθήνας. Η επίθεση εντάθηκε μετά τη διαδικτυακή ενημέρωση διωκόμενων νεοδιόριστων από τη ΔΟΕ. Οι ευθύνες είναι τεράστιες, για τους χειρισμούς και τη διαχείριση της διαδικτυακής συνάντησης. Δυστυχώς, η συνάντηση δημιούργησε πολύ περισσότερα προβλήματα από εκείνα που έπρεπε να λύσει. Όμως, τώρα, είναι ανάγκη να ιεραρχήσουμε προτεραιότητες. Οι διώξεις για συμμετοχή στην Απεργία-Αποχή ξεπερνούν πανελλαδικά τις 150.
Την ίδια στιγμή, βρέχει μηνύσεις, αναφορές και πειθαρχικά για οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς στα σχολεία.
Οι συμπτύξεις, οι περικοπές σε προσωπικό παράλληλων στηρίξεων, ΕΕΠ και ΕΒΠ, οι ανεπάρκειες στη στήριξη μαθητών, αλλά και όσα ψυχοκοινωνικά προβλήματα άφησε πίσω της η πανδημία, με τα οποία το Υπουργείο ουδέποτε ασχολήθηκε, διαμορφώνουν μια ανυπόφορη σχολική καθημερινότητα. Δεν είμαστε αφελείς. Το ΥΠΑΙΘΑ ευνόησε τις συνθήκες δυσλειτουργίας του σχολείου και επιπλέον ενθαρρύνει τον κοινωνικό κανιβαλισμό ενάντια στους εκπαιδευτικούς. Είναι γελασμένοι: κανένας εκπαιδευτικός δεν είναι αναλώσιμος!
Ο κύριος πολιτικός στόχος της κυβέρνησης σε αυτή τη συγκυρία είναι να αφοπλίσει το εκπαιδευτικό κίνημα, να συντρίψει, να εξευτελίσει και να εξουδετερώσει πλήρως το μεγαλύτερο συνδικάτο της χώρας, τη Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας που (παρά το άδειασμα του περσινού Μάρτη, τις παλινωδίες, τις καθυστερήσεις, τις αδράνειες και τις συνειδητές σιωπές για τις οποίες υπάρχουν βαρύτατες πολιτικές ευθύνες στην πλειοψηφία του Δ.Σ.) συνεχίζει να αποτελεί εδώ και πέντε χρόνια το βασικό πυλώνα αντίστασης και αγώνα στην επέλαση των νεοφιλελεύθερων/νεοσυντηρητικών αναδιαρθρώσεων στην εκπαίδευση, συνεχίζει να μπλοκάρει την πολιτική εμπορευματοποίησης της παιδείας. Όταν τα περισσότερα εκπαιδευτικά συνδικάτα στην Ευρώπη έχουν καταπιεί αμάσητες αυτές τις πολιτικές. Και αυτό συμβαίνει ακριβώς γιατί ο αγώνας οργανώνεται στη βάση των εκπαιδευτικών, υπάρχει αγωνιστική συσπείρωση και ενότητα. Αυτό υποχρεώνει και τη ΔΟΕ να παίρνει αγωνιστικές αποφάσεις εδώ και χρόνια. Και αυτό ακριβώς είναι που ενοχλεί την κυβέρνηση: θέλουν να ταπεινώσουν τους εκπαιδευτικούς, να διασύρουν τους αγώνες μας.
Η σημερινή κατάσταση είναι κρίσιμη!
Χρειαζόμαστε ένα ξεσηκωμό του κλάδου αντίστοιχο σε ένταση και μαζικότητα με εκείνον του περσινού Μάρτη, που ανέτρεψε τα σχέδια του ΥΠΑΙΘΑ για γενίκευση της αξιολόγησης σε όλο το εκπαιδευτικό σώμα και παράδοση άνευ όρων με το ΔΣ της ΔΟΕ να αποσύρεται σιωπηλά. Όλα αυτά τα παρέσυρε το ποτάμι των μαζικών γενικών συνελεύσεων.
Χρειαζόμαστε μια ευρύτατη αγωνιστική συσπείρωση στη βάση του κλάδου. Με όλες τις διαφορετικές προσεγγίσεις και τις διαφορετικές αφετηρίες. Χρειαζόμαστε ακόμα και μια ευρύτατη αγωνιστική συνεννόηση. Οι συνδικαλιστικές δυνάμεις και συλλογικότητες που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έχουν συνεισφέρει στον αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση πρέπει τώρα να συνεννοηθούν για τα στοιχειώδη. Τουλάχιστον, είναι ανεπίτρεπτο να πυροβολεί ο ένας τον άλλον, όσοι/ες σταθήκαμε απέναντι στις αύρες και τα δακρυγόνα, όσοι σταματήσαμε μαζί τον αξιολογητή στην πόρτα του σχολείου.
Χρειαζόμαστε ευρύτατη και άμεση νομική κάλυψη με αγωνιστικό προσανατολισμό και με υπευθυνότητα. Και πραγματική κάλυψη όλων των συναδέλφων. Τώρα θα αποδειχθεί αν όλα όσα ειπώθηκαν από όλες και όλους μας «να μην τολμήσουν να αγγίξουν ούτε τρίχα απεργού» είχαν πραγματικό βάρος ή ήταν ρητορικά σχήματα.
Χρειαζόμαστε αλληλεγγύη. Τώρα θα φανεί αν υπάρχουν πράγματι ταξικά σωματεία, από οποιονδήποτε προσανατολισμό και αν προέρχονται. Που θα κατεβάσουν στο δρόμο το λαό δίπλα στη μαχόμενη εκπαίδευση που χτυπιέται. Δίπλα στον απεργό δάσκαλο που διώκεται γιατί κάνει απεργία. Καλά είναι τα ψηφίσματα αλληλεγγύης αλλά εδώ που φτάσαμε ο χαρτοπόλεμος δε φτάνει. Χρειαζόμαστε κόσμο που θα κατέβει στο δρόμο δίπλα μας, αλληλέγγυος.
Keep the line!
Κατανοούμε και τους φόβους και τους δισταγμούς και τις ταλαντεύσεις. Δεν αναζητούμε ούτε μάρτυρες ούτε ήρωες. Συναγωνιστές και συναδέλφους αναζητούμε. Έρχονται δύσκολα χρόνια και σκοτεινές εποχές. Ό,τι και να ‘ρθει όμως εμείς θα ‘μαστε εδώ και θα το αντιμετωπίσουμε όλοι/ες μαζί γιατί το μόνο που έχουμε είναι ο ένας τον άλλον, η μία την άλλη, το μόνο που έχουμε είναι οι συλλογικότητές μας, η αυτοοργάνωση, η αλληλεγγύη. Κι αυτά που υπερασπιζόμαστε είναι ο κοινωνικός και παιδαγωγικός μας ρόλος, τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας. Αυτά δεν μπορεί να μας τα πάρει κανείς. Μόνο εμείς μπορούμε να τα εγκαταλείψουμε. Και δεν έχουμε κανένα λόγο να το κάνουμε. Ο Α΄ Σύλλογος Αθηνών είμαστε όλες και όλοι εμείς και η δύναμή του είναι η ενεργός συμμετοχή μας και το γεγονός ότι στεκόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον!
Σήμερα είναι ανάγκη να καθορίσουμε τα επόμενα μαζικά μας βήματα με στόχο τη μέγιστη δυνατή αγωνιστική συσπείρωση της βάσης των εκπαιδευτικών με πολύμορφο αγώνα διαρκείας, με συλλαλητήρια, αναζήτηση κοινωνικών συμμαχιών, εκδηλώσεις, απεργίες, καταλήψεις, πολύμορφές δράσεις, συνεχή καμπάνια ενημέρωσης. Για ένα σχολείο δημόσιο και δημιουργικό και μια ζωή αξιοβίωτη!
Η αλληλεγγύη και η αγωνιστική ενότητα είναι τα όπλα μας!
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Γιατί στη Θεσσαλονίκη χρησιμοποιούν τη φράση «με λες» αντί για «μου λες»
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Είσαι άνεργος στο κέντρο της Αθήνας; ΠΑΡΕ ΤΩΡΑ έκτακτο επίδομα 1000 ευρώ
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
