Παιδεία: Ποιος θα αξιολογήσει το Υπουργείο;

Του Χρήστου Πιλάλη, μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ

 

Ο Υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού,  έστειλε πριν λίγες ημέρες στις εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας  και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, για διαβούλευση που ολοκληρώνεται σήμερα. 

 

Είναι εντυπωσιακό πως σε ένα δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα που είναι από την κυβέρνηση τελείως παρατημένο στη τύχη του και στις πλάτες των εκπαιδευτικών, των γονέων και των μαθητών, το πρώτο πράγμα που έρχεται να ρυθμίσει αυτή η κυβέρνηση είναι η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Τη ίδια στιγμή που αδιαφορεί για:

 

• Τη δραματική μείωση των δαπανών για την Παιδεία (κάτω από 2,5% επί του ΑΕΠ) και τη μετακύληση των εξόδων στους γονείς

• Τα κλειστά σχολεία λόγω αδυναμίας αγοράς πετρελαίου θέρμανσης από τις σχολικές επιτροπές.

• Την κατάργηση πολύτιμων εκπαιδευτικών οργανισμών (όπως ΟΕΔΒ, ΟΣΚ). 

• Τις καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολείων. 

• Τις καταργήσεις ολιγοθέσιων ολοήμερων σχολείων.

• Τη μετατροπή των ήδη υπαρχόντων ολοήμερων σχολείων σε χώρους απλής φύλαξης παιδιών.

• Τον αποκλεισμό των παιδιών ευάλωτων κοινωνικών ομάδων (ανασφάλιστων, ελαστικά εργαζόμενων) από το ολοήμερο σχολείο

• Τους μηδενικούς διορισμούς εκπαιδευτικών και την αύξηση των μαθητών στα τμήματα.

• Τη διάλυση  της Ειδικής αγωγής και κάθε μορφής αντισταθμιστικής εκπαίδευσης.

• Την απαξίωση και υποβάθμιση της προσχολικής αγωγής στην οποία μεγάλο μέρος των παιδιών δεν έχει πρόσβαση. 

• Την κατάργηση των ειδικών σχολείων που έχει ως αποτέλεσμα οι μαθητές με ειδικές ανάγκες να αφήνονται στη μοίρα τους και να οδηγούνται όσοι από τους γονείς έχουν την οικονομική δυνατότητα σε ιδιωτικά ιδρύματα. 

• Τα χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών στα σχολεία ακόμα και μετά τα Χριστούγεννα.

• Τους εκπαιδευτικούς με μισθούς των 650 ευρώ που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις της καθημερινής ζωής. 

 

Δεν είναι τυχαίο πως για όλα όσα διαλυτικά συμβαίνουν στις δυο πρώτες βαθμίδες της δημόσιας εκπαίδευσης και ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ έχει καταθέσει από τις 4/12/2012 σχετική πολυσέλιδη επίκαιρη επερώτηση  ( http://bit.ly/WuvRaU)  για την οποία είχε οριστεί και ημερομηνία συζήτησης στη Βουλή, η διαδικασία αναβλήθηκε και κανείς δεν ξέρει πότε θα προχωρήσει, με τα μεγάλα ερωτήματα να παραμένουν αναπάντητα από την μνημονιακή κυβέρνηση.    

 

Δεν θα μπορούσε όμως να αναβληθεί η εναρμόνιση αυτού του προβληματικού σήμερα εκπαιδευτικού οικοδομήματος με τις λογικές των αγορών. Παρουσίασε λοιπόν το Υπουργείο ένα σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος που στόχο έχει να εδραιώσει ένα ασφυκτικό σύστημα ΄΄αξιολόγησης΄΄ για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων στην εκπαίδευση, την ιδεολογική χειραγώγηση και την κατηγοριοποίηση  σχολείων,  εκπαιδευτικών και μαθητών. 

 

Η υποκρισία περισσεύει όταν αναφέρεται στο σχέδιο του ΠΔ ότι «Σκοπός της αξιολόγησης  των εκπαιδευτικών είναι η βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού τους έργου, προς όφελος των μαθητών και της κοινωνίας». Και  ότι στοχεύει «στην παροχή κινήτρων για τη διαρκή επιστημονική και επαγγελματική ανάπτυξη και εξέλιξη των στελεχών και των εκπαιδευτικών, στο πλαίσιο και της δια βίου μάθησης.» Είναι άγνωστο ποια «επιστημονική και επαγγελματικά ανάπτυξη και εξέλιξη» εννοούν όταν κατηγοριοποιούν τους εκπαιδευτικούς με βάση την  κλίμακα «ελλιπής», «επαρκής», «πολύ καλός» ή «εξαιρετικός» χρησιμοποιώντας κριτήρια στην μεγάλη τους πλειοψηφία  απόλυτα υποκειμενικά ( δες http://bit.ly/Uhjz4P), με βάση τα οποία θα γίνει η ΄΄αξιολόγηση΄΄, σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις από ένα και μόνο στέλεχος, προϊστάμενο του εκπαιδευτικού.  Τα λίγα «αντικειμενικά»,  δηλαδή μετρήσιμα κριτήρια που προβλέπονται (επιμορφώσεις, δημοσιεύσεις, μεταπτυχιακά κλπ), πέραν του ότι εντάσσονται σε ένα πλαίσιο υπερβολικών απαιτήσεων στις οποίες ελάχιστοι εκπαιδευτικοί μπορούν σήμερα να ανταποκριθούν, είναι επιπλέον και τελείως  απρόσιτα σε όσους δεν τα έχουν ήδη αποκτήσει. Γιατί οι εκπαιδευτικές άδειες για μεταπτυχιακά και διδακτορικά έχουν καταργηθεί (ακόμη και των υπότροφων του ΙΚΥ), η επιμόρφωση δεν υπάρχει, η μετεκπαίδευση έχει καταργηθεί. Η δε άθλια οικονομική κατάσταση των εκπαιδευτικών δεν τους επιτρέπει να επιμορφωθούν από μόνοι τους. Και αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που υπάρχει θεσμικό πλαίσιο για σύνδεση μισθού - βαθμού «σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 7 του άρθρου 7 του ν. 4024/2011», όπως παραπέμπει και το συγκεκριμένο Π.Δ., αλλά και για απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων. Με βάση το Π.Δ. δομείται ένα αυστηρά ιεραρχικό, συγκεντρωτικό, γραφειοκρατικό αλλά και κομματικό σύστημα αξιολόγησης. 

  

Γιατί  είναι  κομματικά ημέτεροι οι  περιφερειακοί διευθυντές με βάση και την γνωστή   σε όλες και όλους  τρικομματική αναλογία 7 της Ν.Δ.,  4 του ΠΑ.ΣΟ.Κ  και  2 της ΔΗΜ.ΑΡ, καθώς και οι συντονιστές εκπαίδευσης εξωτερικού που αξιολογούνται από τον γενικό γραμματέα της Κεντρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου. Και στη συνέχεια οι περιφερειακοί διευθυντές θα αξιολογούν τους ήδη επιλεγμένους διευθυντές εκπαίδευσης, προϊσταμένους των τμημάτων επιστημονικής - παιδαγωγικής καθοδήγησης και άλλων στελεχών. Οι προϊστάμενοι επιστημονικής - παιδαγωγικής καθοδήγησης αξιολογούν τους σχολικούς συμβούλους, τους υπευθύνους Σ.Ε.Π. στα ΚΕ.ΣΥΠ. και άλλα στελέχη. Οι διευθυντές εκπαίδευσης και οι σχολικοί σύμβουλοι τους διευθυντές σχολείων. Οι διευθυντές σχολείων και οι σχολικοί σύμβουλοι τους υποδιευθυντές και τους εκπαιδευτικούς.

 

Με το νέο ΠΔ θα κλείσει μια ΄΄εκκρεμότητα΄΄ που με μια σειρά νόμων είχαν ανοίξει οι νεοφιλεύθερες κυβερνήσεις (οι Ν. 2525/97, 2986/02, 3848/10, 4024/11).  Το ΠΔ θα ΄΄κουμπώσει΄΄ στον πιο πρόσφατο από αυτούς (4024/11) για το μισθολόγιο - βαθμολόγιο στο δημόσιο με τον οποίο καθιερώνεται ποσόστωση από τον ένα βαθμό στον άλλο από 60% έως 12% στον Α' βαθμό. Θέλει να σφραγίσει τη διαδικασία νομιμοποίησης απολύσεων, εφεδρείας και βαθμολογικής-μισθολογικής στασιμότητας των εκπαιδευτικών.  Αποτελεί  βασικό εργαλείο για την κατουσία άρση της μονιμότητας, την τρομοκράτηση και τις μαζικές απολύσεις. Παράλληλα μέσα από τους μηχανισμούς και τις διαδικασίες ενός αδιαφανούς και αντιδημοκρατικού διοικητικού ελέγχου των εκπαιδευτικών  μπορεί να υλοποιείται  οποιαδήποτε  πολιτική επιλογή  και να επιχειρείται η ιδεολογική χειραγώγηση του εκπαιδευτικού.

 

Με το ΠΔ η κυβέρνηση μεταφέρει τις δικές της ευθύνες στην πλάτη των εκπαιδευτικών. Επιχειρεί να τους χρεώσει  την επιτυχία ή αποτυχία των μαθητών τους και φαίνεται να αγνοεί σκoπίμως ότι  αμέτρητοι κοινωνικοί και εκπαιδευτικοί παράγοντες επηρεάζουν και συνδιαμορφώνουν την εκπαιδευτική διαδικασία και το εκπαιδευτικό έργο. Δηλαδή αγνοεί σκοπίμως: κοινωνική προέλευση, οικογενειακή κατάσταση, συνθήκες διαβίωσης και κατοικίας, υλικοτεχνική υποδομή σχολείου, αναλυτικά προγράμματα, τύπος εξετάσεων, σχολικά βιβλία, εκπαιδευτικό κλίμα, παιδαγωγικές μέθοδοι. Αγνοεί σκοπίμως τις  κοινωνικές και γεωγραφικές ανισότητες που διαμορφώνουν αντίξοες συνθήκες για την εκπαίδευση των μαθητών από τα ασθενέστερα οικονομικά και κοινωνικά στρώματα.

 

Αγνοεί όμως και τον αξιολογητή που θα δώσει στην  ίδια το χαρακτηρισμό «ελλιπής»:  το λαό αυτής της χώρας, που τη βλέπει να στερεί απ΄τα παιδιά του το αναφαίρετο δικαίωμα στη δημόσια δωρεάν παιδεία.

 

Πηγή: topontiki.gr