Να συγκροτήσουμε ενιαίο μέτωπο υπεράσπισης της δημόσιας εκπαίδευσης, του Θέμη Κοτσιφάκη

Θέμης Κοτσιφάκης, πρόεδρος ΟΛΜΕ: Να συγκροτήσουμε ενιαίο μέτωπο υπεράσπισης της δημόσιας εκπαίδευσης

 

Συνέντευξη στον Χρήστο Σίμο

 

Το νέο νομοσχέδιο μετατρέπει το λύκειο σε εξεταστικό κέντρο, αφυδατώνει τις παρεχόμενες γνώσεις και διαλύει την τεχνική εκπαίδευση, υπογραμμίζει ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ Θέμης Κοτσιφάκης, στη συνέντευξη που παραχώρησε στην "Αυγή" της Κυριακής. Ο Θ. Κοτσιφάκης τονίζει την ανάγκη συγκρότησης ενός ενιαίου μετώπου των εργαζομένων στην Παιδεία, την Υγεία και την Κοινωνική Πρόνοια που θα ανατρέψει τα μνημόνια και τη λιτότητα.

 

Οι προτάσεις που περιέχονται στο νομοσχέδιο που δόθηκε στη δημοσιότητα από το υπουργείο Παιδείας σχετικά με το πρόγραμμα σπουδών του λυκείου δεν είναι καθόλου νέες. Βασίζονται στο λεγόμενο «τριπλό» εκπαιδευτικό δίκτυο, δηλαδή στον χωρισμό των παιδιών μετά την αποφοίτηση από το γυμνάσιο στο γενικό λύκειο, στο επαγγελματικό λύκειο -που με κάποιες επιμέρους διαφοροποιήσεις παραμένει βασικό δομικό στοιχείο της λυκειακής βαθμίδας- και την πρόωρη στενή επαγγελματική κατάρτιση. Αμφισβητείται και υποβαθμίζεται η γενική μόρφωση, την οποία θα έπρεπε πρωταρχικά να υπηρετεί μια αυτόνομη λυκειακή βαθμίδα στο σύνολό της. Εκτίμησή μας είναι ότι το προτεινόμενο γενικό λύκειο, επιφορτισμένο σε όλες τις τάξεις του με συνεχείς εξετάσεις «πανελλαδικού» χαρακτήρα, υπηρετεί κυρίως τις απαιτήσεις της διαδικασίας πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και όχι την πρωταρχικής σημασίας απαίτηση για επαρκή και συνεκτική γενική μόρφωση-δικαίωμα κάθε παιδιού. Αυξάνεται λοιπόν δραματικά ο εξετασιοκεντρικός χαρακτήρας του λυκείου με πανελλαδικού χαρακτήρα εξετάσεις σε όλες τις τάξεις του γενικού, αλλά και στην πρώτη τάξη του επαγγελματικού λυκείου (πρόβλεψη για την επιλογή θεμάτων των ενδοσχολικών εξετάσεων από κεντρική «τράπεζα» κατά 50% και υπολογισμός των βαθμών όλων των τάξεων του Λυκείου για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση). Αυτό θα συμβάλει στην «επιβίωση» μόνο των γνώσεων που είναι απαραίτητες για τις εξετάσεις, το φούντωμα της παραπαιδείας αλλά και την περιθωριοποίηση κάθε άλλης εκπαιδευτικής και παιδαγωγικής διαδικασίας. Θα αυξήσει τη μαθητική διαρροή, τόσο από το γενικό όσο και από το επαγγελματικό λύκειο, εξωθώντας τους μαθητές και τις μαθήτριες στην μη τυπική μεταγυμνασιακή, στενή και εφήμερη κατάρτιση.

Από την άλλη μεριά, η χιλιοταλαιπωρημένη από τις «μεταρρυθμίσεις» των τελευταίων χρόνων τεχνική – επαγγελματική εκπαίδευση πολυδιασπάται ακόμα περισσότερο και ουσιαστικά διαλύεται. Οι τομείς Υγείας – Πρόνοιας και Εφαρμοσμένων Τεχνών (στους οποίους σπούδαζε το 23% του μαθητικού δυναμικού των ΕΠΑΛ) εξοβελίζονται οριστικά από τα ΕΠΑΛ. Δημιουργούνται σχολές κατάρτισης για απόφοιτους γυμνασίου από διάφορους φορείς, δημόσιους και ιδιωτικούς, γυρίζοντας το εκπαιδευτικό «ρολόι» πίσω τουλάχιστον τρεις δεκαετίες. Καθιερώνεται η μαθητεία, δηλαδή η απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία ανήλικων μαθητών στους εργοδότες, ως υποκατάστατο της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Το 4ο έτος ειδίκευσης των ΕΠΑΛ υπονομεύεται πριν ακόμα καθιερωθεί, μετατρέπεται και αυτό σε μαθητεία, και παραδίδεται στον ΟΑΕΔ.

Οι πρόσκαιρες ανάγκες της αγοράς και των επιχειρήσεων είναι ο οδηγός αυτών των αλλαγών. Σημαντικό δώρο του υπουργείου Παιδείας στα ιδιωτικά ΙΕΚ προσφέρεται ο τομέας Υγείας και Πρόνοιας αλλά και οι μεταγυμνασιακές ΣΕΚ για την αύξηση της «πελατείας» τους.

 

Ο εκπαιδευτικός αντιμετωπίζεται από το νομοσχέδιο και γενικότερα από την κυβέρνηση σαν ένας αριθμός επί χάρτου και οι σχεδιασμοί γίνονται μόνο στη βάση του πώς θα κατασκευαστούν τεχνητές υπεραριθμίες (με καταργήσεις σχολείων, μείωση τμημάτων, αύξηση αριθμού μαθητών στο τμήμα, κατάργηση μαθημάτων και υποστηρικτικών εκπαιδευτικών υπηρεσιών κ.λπ.) για να δημιουργηθούν «δεξαμενές», όπως χαρακτηριστικά λένε, από τις οποίες θα «αντληθούν» εκπαιδευτικοί για διαθεσιμότητες, μετατάξεις και απολύσεις. Είναι χαρακτηριστικό πως σχεδιάζονται για αυτό τον λόγο και με τέτοια στόχευση τα νέα ωρολόγια προγράμματα μέσα στο καλοκαίρι. Επίσης, είναι χαρακτηριστικό το πώς λειτουργεί η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, που προσπαθεί «σαν τον κλέφτη να χτυπήσει όταν λείπει ο νοικοκύρης», μέσα στον Αύγουστο. Έτσι έκανε και με την απαράδεκτη πρόσφατη απόφαση για τις υποχρεωτικές μετατάξεις 6.000 εκπαιδευτικών, που τη δημοσιοποίησε στις 13/8, θέτοντας προθεσμία υποβολής αιτήσεων μέχρι τις 23 Αυγούστου! Η κυβέρνηση και η τρόικα, με τη βάρβαρη πολιτική των περικοπών και στη δημόσια εκπαίδευση, διαλύουν το δημόσιο σχολείο και εξαθλιώνουν τους εκπαιδευτικούς. Επιχειρούν να χρησιμοποιήσουν την αξιολόγηση και το νέο σκληρό πειθαρχικό δίκαιο για να δημιουργήσουν κλίμα φόβου, υποταγής και σιωπής ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς. Δεν μπορεί να υπάρξει αληθινή εκπαιδευτική διαδικασία με τέτοιους όρους. Η εκπαίδευση μπορεί μόνο να λειτουργήσει με όρους δημοκρατίας, συλλογικότητας και σεβασμού της προσωπικότητας εκπαιδευτικών και μαθητών.

 

Η κυβέρνηση προχώρησε σε νέες συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων και αυτή τη χρονιά. Λίγες στον αριθμό, αλλά έρχονται να προστεθούν σε αυτές των προηγούμενων χρόνων. Δεν σταματούν όμως εδώ. Με την υλοποίηση του νέου νομοσχέδιου για την ΤΕΕ προβλέπονται νέες συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων (ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ). Και όχι μόνο αυτό. Τις καταργήσεις - συγχωνεύσεις κυβέρνηση και τρόικα τις ονομάζουν «εξορθολογισμό» και, όπως καταγράφεται στην πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Ιούλιος 2013) για το Μνημόνιο και την 3η αξιολόγηση των μέτρων, «αυτός ο εξορθολογισμός έχει ήδη ξεκινήσει και θα πρέπει να αξιολογηθεί μετά το πρώτο κύμα συγχωνεύσεων που θα γίνει την επόμενη σχολική χρονιά» (σελ. 35, παράγραφος 3.3.8, σημείο 60).

 

Αντιλαμβανόμαστε πως τα προβλήματα της εκπαίδευσης δεν αφορούν μόνο τους εκπαιδευτικούς. Οι συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών είναι συγχρόνως και συνθήκες μάθησης των μαθητών. Για κάθε εκπαιδευτικό που τίθεται σε διαθεσιμότητα, μετατάσσεται ή απολύεται, η κυβέρνηση στερεί από τους μαθητές την αντίστοιχη εκπαιδευτική υπηρεσία την οποία αυτός παρείχε στους μαθητές. Δεν μπορεί να λειτουργήσουν τα γυμνάσια, τα λύκεια και οι Επαγγελματικές Σχολές τον Σεπτέμβρη με 16-18.000 λιγότερους εκπαιδευτικούς σε σχέση με τον πρόσφατο Ιούνη. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση κλείνει τα σχολεία. Οι εκπαιδευτικοί θα επιδιώξουμε συμμαχίες με όλους τους άλλους φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας (γονείς και μαθητές) αλλά και τα σωματεία όλων των εργαζομένων, με στόχο να αναπτύξουμε ένα μεγάλο, τεράστιο σε όγκο και πάθος, κίνημα για την ανατροπή της πολιτικής των περικοπών και των απολύσεων. Θα συνεχίσουμε τις καμπάνιες ενημέρωσης γονιών, μαθητών και εργαζομένων που ξεκινήσαμε το καλοκαίρι με διάφορους τρόπους. Έχουμε ήδη ξεκινήσει και μια διεθνή καμπάνια για την υποστήριξη των αγώνων μας, σε συνεργασία με την Παγκόσμια Συνομοσπονδία Εκπαιδευτικών (Education Internatiοnal). Αντιλαμβανόμαστε απολύτως πλέον πως πρέπει να δημιουργήσουμε ένα μεγάλο κινηματικό, κοινό δίκτυ προστασίας στην Παιδεία, την υγεία και την Κοινωνική Πρόνοια. Με αυτές τις προϋποθέσεις, τις οποίες αγωνιζόμαστε να χτίσουμε, είμαι αισιόδοξος πως θα καταφέρουμε να νικήσουμε. Η ανατροπή αυτής της πολιτικής είναι πλέον όρος επιβίωσης των πολιτών σε αυτή τη χώρα.