Alfavita Newsroom ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ – ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΜΕ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΕΣ - ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ/ΣΧΟΛΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
Θέμα: Ποιες είναι οι συνέπειες των πολιτικών αποφάσεων για την ειδική αγωγή;
Όπως επανειλημμένως τονίσαμε στο υπόμνημα μας, αλλά και σε σχετικά κείμενα που αποστείλαμε στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας & Θρησκευμάτων, καθώς και σε όλους τους βουλευτές, τόσο η επιλογή της ξεχωριστής νομοθέτησης για την ειδική αγωγή ως διαφορετικό και ανεξάρτητο σώμα από την γενική εκπαίδευση, όσο και οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου για την ειδική εκπαίδευση, με αποκορύφωμα τις σχετικές με τα κριτήρια για την επιλογή των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ρυθμίσεις, στερούνται επιστημονικής βάσης και στοιχειώδους σχέσης με τη θεωρία και την πράξη της συνεκπαίδευσης. Επιπλέον, αν και η εκπαίδευση των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες που καθορίζει την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης σε μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες(ΕΕΑ) ή/και αναπηρία, η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας & Θρησκευμάτων επέλεξε εν πλήρει συνειδήσει να υποβιβάσει το σημαντικότατο αυτό θέμα σε απλό εργασιακό ζήτημα, η ρύθμιση του οποίου σχετίζεται μόνο με την ικανοποίηση συντεχνιακών αιτημάτων. Η επίλυση του «πολιτικού», και όχι εκπαιδευτικού, λοιπόν αυτού ζητήματος επισπεύτηκε με την υπογραφή της υπουργικής απόφαση με αριθ. 128005/Δ2/08-08-2014(ΦΕΚ 2217/13.08.2014 τ.Β΄), η οποία προτάσσει τους εκπαιδευτικούς με βασικό πτυχίο ειδικής αγωγής και κατεύθυνση δασκάλου ή νηπιαγωγού έναντι όλων των εξειδικευμένων στην ειδική αγωγή/σχολική ψυχολογία δασκάλων και νηπιαγωγών αδιαφορώντας για τις παιδαγωγικές συνέπειες αυτής της απόφασης. Η ανάγκη ρύθμισης του ζητήματος αυτού με «πολιτικούς» και όχι επιστημονικούς όρους ήταν τέτοια που δεν επέτρεψε καν την πιστή εφαρμογή της ίδιας της σχετικής εγκυκλίου, αλλά οδήγησε στην έκδοση πινάκων κατόχων βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή με κατεύθυνση δασκάλου (ΠΕ71) ή νηπιαγωγού (ΠΕ61) και την εκκίνηση της διαδικασίας των προσλήψεών τους πριν την πρώτη ανάρτηση των, αναγκαστικά ανεξάρτητων, πινάκων των δασκάλων ΠΕ70.50 και νηπιαγωγών ΠΕ60.50 ειδικής αγωγής, κάτι το οποίο ουδέποτε έχει συμβεί στο παρελθόν και ως εκ’ τούτου αποτελεί της εν λόγω πολιτικής ηγεσίας μια πρωτοτυπία για τον εργασιακό χώρο της εκπαίδευσης.
Αλήθεια με ποιον τρόπο τεκμηριώνεται η σχέση των «πολιτικών» αυτών αποφάσεων με τη διασφάλιση ισότιμης ποιοτικής εκπαίδευσης για όλους τους μαθητές;
Η εκπαίδευση, της οποίας η ειδική αγωγή αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα, είναι πράγματι ζήτημα πολιτικής. Δεδομένων δε των σχετικών δεσμεύσεων της Ελλάδας, που αφορούν σε βασικά δικαιώματα των ατόμων με ΕΕΑ ή/και αναπηρία, η πολιτική αυτή οφείλει να διαμορφώνει ένα τέτοιο πλαίσιο, σε θεσμικό και νομοθετικό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο αξιών και στάσεων, που να προωθεί την ένταξη των μαθητών με ΕΕΑ ή/και αναπηρία στο γενικό σχολείο διασφαλίζοντας την πρόσβασή τους σε ισότιμη ποιοτική εκπαίδευση. Μία τέτοιου είδους πολιτική στηρίζεται εξορισμού στη βαθειά κατανόηση της φιλοσοφίας της ένταξης, η οποία επουδενί δεν αφορά απλά την αλλαγή της σχετικής με την ειδική αγωγή ορολογίας. Επίσης, δεν αφορά απλώς την τοποθέτηση όλων των παιδιών στο σχολείο με την υπάρχουσα δομή του, ούτε όμως και αφορά την προσθήκη δομών σε ένα γενικό εκπαιδευτικό σύστημα που στο σύνολό του παραμένει το ίδιο και αμετάβλητο. Αντιθέτως, πρόκειται για εκπαιδευτική πολιτική που υιοθετεί μία διαφορετική θεώρηση της ειδικής αγωγής, όχι ως ξεχωριστή μορφή εκπαίδευσης αλλά ως αναπόσπαστο κομμάτι της γενικής εκπαίδευσης. Στα πλαίσια αυτής της θεώρησης, η αναμόρφωση του γενικού σχολείου αποτελεί πρωταρχικό στόχο προκειμένου να συμπεριλάβει όλους τους μαθητές και να τους παρέχει μια ποιοτική εκπαίδευση. Κατ’ ακολουθία, μία τέτοιου είδους πολιτική αφορά τη δημιουργία ενός παιδοκεντρικού ενταξιακού εκπαιδευτικού συστήματος ικανού να ανταποκριθεί στις ανάγκες όλων των παιδιών χωρίς διακρίσεις, και κατ’ επέκταση μίας κοινωνίας χωρίς διακρίσεις στην οποία όλοι οι πολίτες μπορούν να συμμετέχουν ισότιμα. Επιπλέον, δεδομένου ότι η ένταξη και η ποιότητα είναι δύο όροι αλληλένδετοι, και ως τέτοιοι παρουσιάζονται σε όλη τη σχετική βιβλιογραφία, μία σοβαρή εκπαιδευτική πολιτική, που θέτει ως στόχο την ένταξη όλων των μαθητών σε ένα ενιαίο γενικό σχολείο, προβλέπει την ίδια της την αξιολόγηση σε όλα τα επίπεδα σχεδιασμού και εφαρμογής της, βάση συγκεκριμένων ποιοτικών και ποσοτικών δεικτών συνεκπαίδευσης. Συνεπώς, οποιεσδήποτε αλλαγές δεν επιτρέπεται να είναι αυθαίρετες, αλλά επιβάλλεται να στηρίζονται σε ερευνητικά τεκμηριωμένες ενδείξεις ότι πράγματι εξυπηρετούν τον στόχο της ισότιμης ποιοτικής εκπαίδευσης για όλους τους μαθητές.
Στην περίπτωση που η παραπάνω περιγραφή θεωρηθεί ότι στηρίζεται σε ανεφάρμοστες θεωρίες υπενθυμίζουμε ότι για αυτές τις «ανεφάρμοστες θεωρίες» η χώρα μας λαμβάνει συστηματική χρηματοδότηση προκειμένου να δημιουργήσει την απαραίτητη υποδομή για την υλοποίησή τους. Στο σημείο αυτό, οφείλουμε να διευκρινίσουμε ότι από πουθενά δεν συνάγεται ότι η πολιτική της ένταξης σχετίζεται με τη μείωση του οικονομικού κόστους της εκπαίδευσης. Αντιθέτως, η πολιτική της ένταξης είναι συνυφασμένη με την αποτελεσματικότερη διαχείριση των οικονομικών πόρων. Δηλαδή, είναι μία συμφέρουσα από οικονομικής πλευράς πολιτική όχι με την έννοια της μείωσης του απόλυτου κόστους, αλλά με την έννοια της αύξησης των θετικών αποτελεσμάτων για το ίδιο κόστος. Συνεπώς, η δημιουργία της απαραίτητης υποδομής, σε επίπεδο θεσμών, δομών, γνώσεων, αξιών και στάσεων, είναι απαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου να αποδώσει το ενταξιακό μοντέλο με όρους παιδαγωγικού αποτελέσματος και όχι απόλυτου οικονομικού κόστους. Είναι σαφές λοιπόν ότι η χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση αφορά το κόστος αυτής της υποδομής και όχι τη συντήρηση δομών που απλά προστέθηκαν στο προϋπάρχον απαράλλαχτο σύστημα.
Ο αποσπασματικός και χωρίς πραγματικό σχεδιασμό τρόπος με τον οποίο οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου Παιδείας & Θρησκευμάτων διαχρονικά αντιμετωπίζουν το σημαντικότατο θέμα της εκπαίδευσης των παιδιών με ΕΕΑ ή/και αναπηρία ουδεμία σχέση έχει με την πολιτική που περιγράφεται στις προηγούμενες παραγράφους. Όσον αφορά τη συστηματική συλλογή δεδομένων προκειμένου να αποτιμηθεί η εφαρμογή των πολιτικών αποφάσεων και να αξιολογηθεί η καταλληλότητά τους, έτσι ώστε να προαχθούν οι απαραίτητες αλλαγές ή βελτιώσεις, φυσικά και δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ. Προφανώς η απορρόφηση ευρωπαϊκών κονδυλίων ήταν και είναι αυτοσκοπός και όχι μέσο για την υλοποίηση μιας επί της ουσίας ενταξιακής πολιτικής. Έτσι λοιπόν, αν και εισήχθησαν ενταξιακοί θεσμοί στα γενικά σχολεία (οι υπάρχουσες ειδικές τάξεις που λειτουργούσαν στα γενικά σχολεία μετονομάστηκαν σε τμήματα ένταξης, ιδρύθηκαν νέα τμήματα ένταξης, εισήχθηκε ο θεσμός της παράλληλης στήριξης στην γενική τάξη), η αλήθεια είναι ότι κανένας από αυτούς τους θεσμούς δεν συνοδεύτηκε από την απαραίτητη σχετική αναμόρφωση του γενικού σχολείου σε επίπεδο δομής, προγράμματος, λειτουργίας, αξιών και στάσεων. Και η αλήθεια αυτή δεν είναι άσχετη με την επιλογή των υπεύθυνων χάραξης εκπαιδευτικής πολιτικής αφενός να αγνοούν την γενική εκπαίδευση ως αντικείμενο νομοθέτησης και αφετέρου να εμμένουν στην ξεχωριστή για την ειδική αγωγή νομοθέτηση. Σε αυτό λοιπόν το πλαίσιο, το ένα νομοθέτημα για την ειδική αγωγή διαδέχτηκε το άλλο (Ν.2817/2000, Ν.3194/2003, Ν.3699/2008, Ν.3966/2010, Ν.4186/2013), σε χρονικό διάστημα μόλις 14 ετών, και σε κάθε ένα από αυτά ο νομοθέτης επέδειξε ιδιαίτερο ζήλο στην σταδιακή προώθηση των απαραίτητων ρυθμίσεων προκειμένου να συνδεθούν τα δύο και μοναδικά, προσφάτως ιδρυθέντα (μόλις 16 χρόνια λειτουργίας), τμήματα ειδικής αγωγής με την αγορά εργασίας ως σχολές προετοιμασίας εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής, αφήνοντας πάντα ανέγγιχτο από κάθε ενταξιακή μεταρρύθμιση το κομμάτι της γενικής εκπαίδευσης.
Υπενθυμίζουμε ότι τα προγράμματα βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις βασικές αρχές της Διακήρυξης της Σαλαμάνκα και του Πλαισίου Δράσεων για την Ειδική Αγωγή της UNESCO (1994) και αυτό ήταν γνωστό από την πρώτη στιγμή ίδρυσής τους, καθώς ιδρύθηκαν τέσσερα χρόνια μετά την έκδοση του σημαντικότατου αυτού κειμένου που αποτελεί σταθμό στην προάσπιση του δικαιώματος των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή/και αναπηρία για ισότιμη ποιοτική εκπαίδευση. Εντούτοις, όλα αυτά τα χρόνια η διατήρηση του εξ αρχής αναχρονιστικού τρόπου λειτουργίας των πανεπιστημιακών τμημάτων ειδικής αγωγής και της επιμονής τους να υποβιβάζουν την εκπαίδευση του ειδικού παιδαγωγού σε βασικό πτυχίο, το οποίο αποκτάται μετά από μόλις τέσσερα χρόνια φοίτησης και δεν παρέχει επάρκεια διδασκαλίας στην γενική τάξη, υπήρξε σημαντικότερος παράγοντας στη λήψη των σχετικών πολιτικών αποφάσεων από την δημιουργία πραγματικής υποδομής για την επιτυχημένη εφαρμογή της ενταξιακής εκπαίδευσης. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι η ένταξη εξακολουθεί να ταυτίζεται με την στήριξη που αρχίζει και τελειώνει στην επανορθωτική διδασκαλία (τμήματα ένταξης) που παρέχεται ξεκομμένη από την ομάδα και το πρόγραμμα των συνομηλίκων του γενικού τμήματος, η παράλληλη στήριξη εμφανίζεται σαν «φάρος» πάνω από το κεφάλι του παιδιού ώστε να γίνει ανεκτή η παραμονή του στην «κανονική» τάξη ενώ η ενταξιακή παράμετρος στο ειδικό σχολείο είναι ανύπαρκτη.
Το τελευταίο σχέδιο νόμου μέσα από την πλήρη απαξίωση του σχετικού επιστημονικού υποβάθρου δημιουργεί ανυπέρβλητα εμπόδια στην σχολική ένταξη των μαθητών με ΕΕΑ ή/και αναπηρία. Συγκεκριμένα, η αναμόρφωση του γενικού σχολείου δεν προβλέπεται από καμία απολύτως ρύθμιση του νομοσχεδίου και οι νέοι ρόλοι που οι εκπαιδευτικοί της γενικής εκπαίδευσης θα πρέπει να αναλάβουν για να λειτουργήσουν οι ενταξιακές δομές προς όφελος των μαθητών αγνοούνται στο σύνολό τους. Η βασική παιδαγωγική κατάρτιση και επάρκεια για τη γενική τάξη δεν θεωρούνται προαπαιτούμενα για τους εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής, καθώς αυτοί αποτελούν ξεχωριστό και ανεξάρτητο κλάδο που κρίνεται από ένα και μόνο βασικό πτυχίο στην ειδική αγωγή με κατεύθυνση, και όχι επάρκεια, δασκάλου ή νηπιαγωγού. Έτσι λοιπόν ένας πρωτοφανής υποβιβασμός προσόντων που ουδέποτε θα επιχειρούνταν σε άλλους κλάδους (π.χ. βασικό πτυχίο παιδιατρικής 6 χρόνων, αντί βασικό πτυχίο ιατρικής 6 χρόνων και ειδικότητα παιδιατρικής 4 χρόνων) παρουσιάζεται ως λογικός στο χώρο της εκπαίδευσης, χάριν της εδραίωσης του βασικού πτυχίου στην ειδική αγωγή, αντίστοιχο του οποίου δεν απαντάται σε καμία άλλη Ευρωπαϊκή χώρα. Επιπλέον, οι δομές ειδικής αγωγής αναγνωρίζονται ως ξεχωριστό σύστημα που λειτουργεί παράλληλα προς το σύστημα της γενική αγωγής, και η εναρμόνιση της ειδικής με τη γενική εκπαίδευση ανάγεται σε κεντρικό στόχο. Δυστυχώς, ο στόχος αυτός δεν απορρέει από κανένα επιστημονικό παιδαγωγικό υπόβαθρο ενώ η επινόηση του και η εσκεμμένη σύγχυσή του με τον συστηματικά χρηματοδοτούμενο από την Ευρωπαϊκή Ένωση στόχο της δημιουργίας ενός ενιαίου ενταξιακού εκπαιδευτικού συστήματος για όλους τους μαθητές δεν εξυπηρετεί τίποτα άλλο από την μετατροπή ενός ζητήματος εκπαιδευτικής πολιτικής σε ζήτημα «πολιτικής» στο χώρο της εκπαίδευσης. Σε αυτό λοιπόν το πλαίσιο δεν αποτελεί έκπληξη η επιλογή των συντακτών του νομοσχεδίου να θεωρήσουν ταυτόσημες και να κρίνουν απαγορευτική την συνύπαρξη διαφορετικών μορφών ενταξιακής πρακτικής (τμήμα ένταξης, παράλληλη στήριξη), καθώς η προώθηση της ποιοτικής ενταξιακής εκπαίδευσης για όλους τους μαθητές σαφώς και δεν αποτελεί στόχο αυτού του νομοσχεδίου.
Όσο για τους μαθητές με ΕΕΑ ή/και αναπηρία, αυτοί είναι οι τελικοί αποδέκτες μίας πολιτικής που, χάριν της «εναρμόνισης» της ειδικής με τη γενική εκπαίδευση, έρχεται σε απολυτή δυσαρμονία με τις αρχές της ένταξης/συνεκπαίδευσης. Ο μαθητής με ΕΕΑ ή/και αναπηρία λοιπόν, που σύμφωνα με την παρωχημένη ιατρική αντίληψη των συντακτών του νομοσχεδίου δεν έχει ανάγκη από δασκάλους και νηπιαγωγούς, καθώς αποτελεί μαθητή μιας άλλης κατηγορίας, καλείται να συμβιβαστεί με μία γνωμάτευση-ετικέτα μόνιμης ισχύος την οποία θα φέρει ως βάρος σε κάθε προσπάθεια ένταξης. Το δε σύστημα θα εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τη γνωμάτευση ως άλλοθι για την ισοπεδωτική και στιγματιστική αντιμετώπισή του, για την διατήρηση των προσδοκιών σε χαμηλό επίπεδο, και τελικά ως άλλοθι για κάθε αποτυχία του να ανταποκριθεί στις ανάγκες του μαθητή.
Αν λοιπόν οι υπεύθυνοι του Υπουργείου Παιδείας ισχυριστούν ότι όλα τα παραπάνω δεν ισχύουν θα πρέπει να τα αναιρέσουν με επιχειρήματα επιστημονικά/εκπαιδευτικά και όχι «πολιτικά», αφού στόχος κάθε εκπαιδευτικής πολιτικής θα πρέπει να είναι το παιδαγωγικό όφελος για το σύνολο των πολιτών. Συνεπώς, οι υπεύθυνοι του Υπουργείου Παιδείας θα πρέπει να απαντήσουν στις ακόλουθες ερωτήσεις:
Ποιος είναι ο πραγματικός στόχος που εξυπηρετεί το νέο νομοσχέδιο για την ειδική εκπαίδευση; Αν ο στόχος αυτός είναι η σχολική και κατ’ επέκταση κοινωνική ένταξη των μαθητών με ΕΕΑ ή/και αναπηρία, με ποιο ακριβώς τρόπο τεκμηριώνεται η σχέση του στόχου αυτού με τις ρυθμίσεις του νέου νομοσχεδίου, όταν οι ίδιες ρυθμίσεις απορρίπτουν το σύνολο της μεθοδολογίας που θα στήριζε αυτή τη σχέση; Σε ποια δεδομένα στηρίζεται η απόφαση ξεχωριστής νομοθέτησης για την ειδική αγωγή και όχι για την ενιαία γενική εκπαίδευση; Σε ποιο υπόβαθρο στηρίζεται η αποκοπή της ειδικής από τη γενική αγωγή και με ποιο τρόπο η εναρμόνιση των δύο σχετίζεται με την επίτευξη του στόχου της ένταξης;
Ποια είναι τα θεωρητικά και ερευνητικά δεδομένα που υποδεικνύουν ότι η βασική παιδαγωγική κατάρτιση και επάρκεια για την γενική τάξη είναι περιττή για την ποιοτική εκπαίδευση των παιδιών με ΕΕΑ ή/και αναπηρία. Σε ποια δεδομένα στηρίζεται η αναγνώριση του ειδικού παιδαγωγού ως ξεχωριστή επαγγελματική και επιστημονική οντότητα από τον γενικό παιδαγωγό, η οποία μάλιστα καθορίζεται από τις βασικές σπουδές και όχι από τις συμπληρωματικές σπουδές εξειδίκευσης; Πως τεκμηριώνεται η σχέση της διάκρισης αυτής, και η αναπόφευκτη μείωση τυπικών και ουσιαστικών προσόντων που απορρέει από αυτήν, με την επιτυχημένη εφαρμογή της ισότιμης και ποιοτικής εκπαίδευσης για τους μαθητές με ΕΕΑ ή/και αναπηρία; Ποια αδιάσειστα ερευνητικά ευρήματα για την ποιότητα της παρεχόμενης στους μαθητές με ΕΕΑ ή/και αναπηρία επέταξαν την εσπευσμένη εφαρμογή των σχετικών με τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής ρυθμίσεων πριν την ψήφισή τους;
Αν η εναρμόνιση της ειδικής με τη γενική εκπαίδευση αποτελεί στόχο του νομοσχεδίου, σε ποιο θεωρητικό επιστημονικό υπόβαθρο στηρίζεται ο στόχος αυτός και ποια επιστημονικά δεδομένα συνδέουν τον στόχο αυτό με την αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης στα παιδιά με ΕΕΑ ή/και αναπηρία; Δεδομένου ότι η χώρα μας χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την εφαρμογή της συνεκπαίδευσης/ένταξης με ποιο τρόπο σκοπεύει το υπουργείο να προχωρήσει στην αποτίμηση της μέχρι τώρα πολιτικής του; Ποιά προβλέπεται να είναι η δυνατότητα λειτουργίας των ειδικών και των ενταξιακών δομών, και με ποιους όρους ποιότητας, όταν διακοπεί η χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση;
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι σύμφωνα με την προτεινόμενη πρακτική από ευρωπαϊκούς και διεθνείς οργανισμούς προκειμένου να διασφαλιστεί η ποιότητα της παρεχόμενης στους μαθητές εκπαίδευση είναι απαραίτητο να υπάρχουν τεκμηριωμένες ενδείξεις, δηλαδή στοιχεία που να στηρίζονται σε σχετική συστηματική έρευνα, της αποτελεσματικότητας της εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών. Η παρουσία του παιδαγωγικού τμήματος ειδικής αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στον πίνακα αναπληρωτών νηπιαγωγών ΕΑΕ μέχρι στιγμής είναι 28 άτομα. Με ποιόν τρόπο τεκμηριώνεται η αποτελεσματικότητα και η σχέση του προγράμματος αυτού του τμήματος με την ποιότητα της παρεχόμενης στους μαθητές εκπαίδευσης, και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που να επιβάλλεται η εξορισμού πρόταξή των αποφοίτων του έναντι άλλων πιο εκπαιδευμένων και έμπειρων εκπαιδευτικών; Ο αριθμός 28 και μόνο καταδεικνύει σημαντική έλλειψη εμπειρίας από πλευράς του εν λόγω τμήματος έως και υπολειτουργία του. Επισημάνεται ότι ένα δείγμα έρευνας πρέπει να αποτελείται από τουλάχιστον 30 άτομα και στην συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για 28 αποφοίτους από το 1998 που το τμήμα ιδρύθηκε μέχρι σήμερα.
Οι απαντήσεις λοιπόν που εμείς βρήκαμε μελετώντας τα κείμενα ευρωπαϊκών και διεθνών οργανισμών μπορούν να συνοψιστούν στο παρακάτω συμπέρασμα:
Στην Ελλάδα οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής προτίμησαν να «κρυφτούν» πίσω από το επιχείρημα της κακής ποιότητας κάποιων μεταπτυχιακών (ωστόσο επέλεξαν να αποκρύψουν και να σιγήσουν την αρνητική εξωτερική αξιολόγηση των εν λόγω πανεπιστημιακών τμημάτων) προκειμένου να νομιμοποιήσουν την πλήρη απαξίωση των θεωρητικών/ερευνητικών επιστημονικών κριτηρίων στα οποία οι αποφάσεις τους οφείλουν να στηρίζονται και τελικά να τα αντικαταστήσουν από «πολιτικά» κριτήρια. Επισημαίνεται ότι ο υπεύθυνος φορέας για την αναγνώριση των «ύποπτων» μεταπτυχιακών εποπτεύεται από το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας & Θρησκευμάτων. Με αυτό τον τρόπο λοιπόν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής, επιδεικνύοντας επικίνδυνη ανευθυνότητα, νομιμοποιούν μία κατ’ όνομα «ενταξιακή» πολιτική, η οποία αντί να δημιουργήσει την απαραίτητη για ποιοτική συνεκπαίδευση υποδομή «επενδύει» τα σχετικά κονδύλια στην πλήρη αποδόμησή της.
Ως εκ’ τούτου:
Ζητάμε:
· Να σταματήσει το Υπουργείο Παιδείας & Θρησκευμάτων να παραποιεί την ίδια την έννοια της ένταξης και να στραφεί, ως οφείλει, στην πραγματική εναρμόνιση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος με το ενταξιακό πρότυπο όπως αυτό περιγράφεται και αναλύεται στην σχετική επιστημονική βιβλιογραφία και τα σχετικά κείμενα ευρωπαϊκών και διεθνών φορέων
· Να σταματήσει τώρα το Υπουργείο Παιδείας & Θρησκευμάτων να «επενδύει» τα σχετικά ευρωπαϊκά κονδύλια σε σκοπούς άλλους πέραν της δημιουργίας ενός ενταξιακού εκπαιδευτικού συστήματος που να παρέχει ποιοτική και ισότιμη εκπαίδευση σε όλους τους μαθητές.
· Ζητάμε την καταψήφιση του νομοσχεδίου στο σύνολό του από τους Βουλευτές όλων των κομμάτων.
· Την ΑΠΟΣΥΡΣΗ του σχεδίου νόμου για την ειδική εκπαίδευση.
· Δεδομένου ότι καμία ουσιαστική διαβούλευση δεν μπορεί να ξεκινήσει από ένα νομοσχέδιο που χαρακτηρίζεται από αδιαφάνεια ως προς τους στόχους του, ζητάμε την άμεση εκκίνηση διαδικασίας αποτίμησης της παρούσας κατάστασης της ενταξιακής εκπαίδευσης στην Ελλάδα σε πολιτικό επίπεδο και σε επίπεδο πρακτικής εφαρμογής βάσει σαφώς προσδιορισμένων ποιοτικών και ποσοτικών δεικτών συνεκπαίδευσης, καθώς τα στοιχεία αυτά είναι απαραίτητα για την τεκμηρίωση της αναγκαιότητας ενός νέου νομοσχεδίου για την ενιαία ενταξιακή εκπαίδευση και την διαμόρφωση των επιμέρους στόχων του.
ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ – ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΜΕ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΕΣ - ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ/ΣΧΟΛΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
Σας παραθέτουμε ενδεικτική λίστα των κειμένων που συμβουλευτήκαμε.
1. UNESCO (1994). The Salamanca Statement and Framework for Action
http://www.unesco.org/education/pdf/SALAMA_E.PDF
2. ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ (2003). Αρχές Κλειδιά της Ειδικής Αγωγής: Συστάσεις για τους Υπεύθυνους Χάραξης Πολιτικής και Λήψης Αποφάσεων.
3. ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ (2009). Βασικές Αρχές για την Προαγωγή της Ποιότητας στη Συνεκπαίδευση: Προτάσεις για Διαμορφωτές Πολιτικής.
4. ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ (2009). Ανάπτυξη Δέσμης Δεικτών για την Συνεκπαίδευση στην Ευρώπη.
5. UNESCO (2009). Policy Guidelines on Inclusion in Education
http://unesdoc.unesco.org/images/0017/001778/177849e.pdf
6. EUROPEAN AGENCY FOR DEVELOPMENT IN SPECIAL NEEDS EDUCATION (2010). Teacher Education for Inclusion: International Literature Review.
http://www.european-agency.org/sites/default/files/TE4I-Literature-Review.pdf
7. ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ (2011). Βασικές Αρχές για την Προώθηση Ποιοτικής Ενταξιακής Εκπαίδευσης: Προτάσεις για Πρακτική.
8. ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ (2011). Εκπαίδευση Εκπαιδευτικών σε Ζητήματα Ένταξης (ΕΕΖΕ) Βασικά Μηνύματα Πολιτικής.
9. ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ (2011). Εκπαίδευση Εκπαιδευτικών σε Ζητήματα Ένταξης στην Ευρώπη: Προκλήσεις και Ευκαιρίες.
10. ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ (2012). Εκπαίδευση Εκπαιδευτικών σε Ζητήματα Ένταξης: Το Προφίλ των Ενταξιακών Εκπαιδευτικών.
11. NESSA (2012) Education and Disability/Special Needs: policies and practices in education, training and employment for students with disabilities and special educational needs in the EU (funded by the EUROPEAN COMMISSION)
http://www.nesetweb.eu/sites/default/files/NESSE-disability-special-needs-report-2012.pdf
12. EUROPEAN COMMISSION (2013). Support for Children with Special Educational Needs (SEN).
13. EUROPEAN AGENCY FOR DEVELOPMENT IN SPECIAL NEEDS EDUCATION (2013). Organisation of Provision to Support Inclusive Education: Literature Review. http://www.european-agency.org/sites/default/files/Organisation-of-Provision-Literature-Review.pdf
14. Π.Ε.Σ.Ε.Α. (28/4/2014). Υπόμνημα του Π.Ε.Σ.Ε.Α. για το νομοσχέδιο της ειδικής αγωγής. http://www.pesea.gr/EkserxomenaDS.htm
15. ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ (2014). Συστάσεις της ΕΕΔΑ με αφορμή το σχέδιο νόμου για την ειδική αγωγή και εκπαίδευση.
http://www.nchr.gr/images/pdf/apofaseis/amea/SxN%20Eidiki%20ekpaideysi%202014.pdf
16. EUROPEAN COMMISSION. Directorate-General for Education and Culture. Common European Principles for Teacher Competences and Qualifications http://www.atee1.org/uploads/EUpolicies/common_eur_principles_en.pdf
17. Δημόπουλος, Α. (2011). Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα ειδικής αγωγής και η Σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ανθρώπων με αναπηρία: Νέες προκλήσεις. Πρακτικά Διεθνούς Συνέδριου. Έρευνα, Εκπαιδευτική Πολιτική & Πράξη στην Ειδική Αγωγή, (σ.661-667). Μυτιλήνη: Πανεπιστήμιο Αιγαίου. file:///C:/Users/dimdesk/Downloads/Research_and_Practice_in_Special_Education.pdf
18. Σωμαρά, Ε. και Ανδριώτη Α. (2011). Κριτική προσέγγιση του θεσμικού πλαισίου στην Ελλάδα για τα άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και αναπηρίες. Απόψεις και προοπτικές. Πρακτικά Διεθνούς Συνέδριου. Έρευνα, Εκπαιδευτική Πολιτική & Πράξη στην Ειδική Αγωγή, (σ.730-746). Μυτιλήνη: Πανεπιστήμιο Αιγαίου. file:///C:/Users/dimdesk/Downloads/Research_and_Practice_in_Special_Education.pdf
19. ΑΡΧΗ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗΣ & ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. External Evaluation Report: Department of Special Education: University of Thessaly (1013) http://www.hqaa.gr/eks/UniThessaly_SpecialEducation_2013.pdf
20. ΑΡΧΗ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗΣ & ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. External Evaluation Report: Department of Education and Social Policy: University of Macedonia (2013) http://www.hqaa.gr/eks/UniMacedonia_EducationalSocialPolicy_2013.pdf
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 05/7
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
