Alfavita Newsroom Εκπαιδευτικός όμιλος - Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης
17ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ Μερικά αναγκαία συμπεράσματα
Με περικοπή μιας ημέρας ολοκληρώθηκε το 17ο συνέδριο της ΟΛΜΕ, της Ομοσπονδίας των καθηγητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε το διάστημα από 1 έως και 3 Ιουλίου όποτε και διεξήχθησαν οι αρχαιρεσίες για την ανάδειξη του νέου ΔΣ καθώς και των αντιπροσώπων για το επερχόμενο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ, το οποίο είναι προγραμματισμένο για το χειμώνα του 2016.
Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε μόλις λίγα 24ωρα μετά την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος και εν μέσω ραγδαίων και δραματικών πολιτικών εξελίξεων. Το κεντρικό πολιτικό περίγραμμα έρχεται να επιβεβαιώσει με τον πλέον δραματικό τρόπο ότι τα εργαζόμενα στρώματα και ο λαός θα βρεθούν σύντομα σε πολύ πιο δεινή θέση, ως αποτέλεσμα των αχαλίνωτων και τρομοκρατικών εκβιασμών που ασκούν οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές καθώς και της πλήρους υποταγής και ευθυγράμμισης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στις απαιτήσεις για συνέχιση και διαιώνιση της πολιτικής των Μνημονίων.
Μέσα σε αυτό το γενικό περίγραμμα, το συνέδριο της ΟΛΜΕ δεν κατόρθωσε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων αλλά και της αναγκαιότητας να βγει το οργανωμένο συνδικαλιστικό και εργατικό κίνημα αποφασιστικά στο προσκήνιο για να αναχαιτίσει τη νέα αντιλαϊκή λαίλαπα. Από την πλευρά του νέου συσχετισμού δύναμης, οι δυνάμεις των ΣΥΝΕΚ/ΜΕΤΑ/ΣΥΡΙΖΑ καταλαμβάνουν την πρώτη θέση με 133 ψήφους και 4 έδρες.
Η συνδικαλιστική παράταξη της ΔΑΚΕ/ΝΔ έρχεται δεύτερη με 84 ψήφους και 3 έδρες, ενώ οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ έλαβαν 66, παγιώνοντας την παρουσία τους με 2 έδρες στο ΔΣ. Ακολουθούν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ με 51 και επίσης 2 έδρες, ενώ για πρώτη φορά απουσιάζει από το νέο ΔΣ η ΠΕΚ/ΠΑΣΚ, η παράταξη του ΠΑΣΟΚ, η οποία έλαβε μόλις 27 ψήφους.
Η κυβερνητική παράταξη των ΣΥΝΕΚ, βγαίνει από το συνέδριο ιδιαίτερα ενισχυμένη, κυρίως λόγω της πολιτικής ηγεμονίας του ΣΥΡΙΖΑ. Η παράταξη της ΔΑΚΕ, παρά τη σημαντική πτώση της διατηρεί ωστόσο τις δυνάμεις της σε επίπεδο εδρών στο ΔΣ, πράγμα που αποτυπώνει μια ισχυρή – ακόμα – βάση και επιρροή μέσα στον κλάδο των εκπαιδευτικών. Αντίθετα η παράταξη της ΠΕΚ/ΠΑΣΚ ακολουθεί απολύτως την ελεύθερη πτώση κατάρρευσης του ΠΑΣΟΚ και σχεδόν εξαφανίζεται από τον πολιτικοσυνδικαλιστικό χάρτη στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Το ΠΑΜΕ παρόλο που διατηρεί τις έδρες του στο νέο ΔΣ, εντούτοις χάνει σημαντικές δυνάμεις, κυρίως ως αποτέλεσμα της πολιτικής του απομόνωσης, συνοδευόμενο από το γεγονός ότι βρέθηκε εκτός όλων των μεγάλων αγώνων και κινητοποιήσεων του κλάδου κατά τη διετία 2013 – 2015 (διαθεσιμότητες – απολύσεις, απεργία Σεπτέμβρη 2013, αξιολόγηση, κλπ). Τέλος το συνδικαλιστικό μέτωπο των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ – στο οποίο συμμετέχουν ενεργά και δραστήρια οι δυνάμεις του Εκπαιδευτικού Ομίλου – κατόρθωσε να συγκρατήσει τις δυνάμεις του, έχοντας τις μικρότερες δυνατές απώλειες, παγιώνοντας έτσι την παρουσία τους με δύο έδρες στο ΔΣ της ΟΛΜΕ.
Ορισμένες εκτιμήσεις
Τόσο κατά τη διάρκεια του συνεδρίου όσο και από τις διαδικασίες ολοκλήρωσης (ψηφοφορίες, αποφάσεις συνεδρίου κλπ) το σώμα στάθηκε ιδιαίτερα αδύναμο να απαντήσει, από τη σκοπιά των εργαζομένων, στην πολιτική συγκυρία που βρίσκεται σε εξέλιξη, στους ωμούς εκβιασμούς και τα τελεσίγραφα των ιμπεριαλιστών καθώς και την πορεία υποταγής της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Οι δυνάμεις και τα στελέχη του νέου κυβερνητισμού βρέθηκαν σε ρόλο απολογητή απέναντι στην κυβερνητική πολιτική, ρίχνοντας αποκλειστικά τα βάρη και τις ευθύνες για τη δραματική κατάσταση στις «έξωθεν» πιέσεις και απειλές. Η στάση τους στη πράξη αθώωνε πλήρως όλη τη μέχρι τώρα κυβερνητική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία συνίσταται στη διατήρηση όλων των μνημονίων και των 500 περίπου εφαρμοστικών νόμων των κυβερνήσεων ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Ταυτόχρονα έδωσαν σκληρή μάχη – χωρίς όμως επιτυχία – ώστε το συνέδριο να καλέσει τους εκπαιδευτικούς να «ψηφίσουν ΟΧΙ στους εκβιασμούς και τις απειλές της ΕΕ», βγάζοντας όμως από το κάδρο την πλήρη ευθυγράμμιση του ΣΥΡΙΖΑ στα κελεύσματα και τις απαιτήσεις των ιμπεριαλιστών, τους όρκους πίστης και υποταγής του Α. Τσίπρα στο «κοινό ευρωπαϊκό όραμα και νόμισμα». Ταυτόχρονα έβαλαν όλα τα προβλήματα που αφορούν την εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς σε δεύτερη και τρίτη μοίρα, παραπέμποντάς τα σε αβέβαιο μέλλον, με την «υπόσχεση» πως δεν παύουν να τα υπερασπίζονται. Όμως το προεκλογικό τους σύνθημα «ούτε βήμα πίσω» αποδείχθηκε μέσα στο συνέδριο πως είναι στην πραγματικότητα πολλά βήματα πίσω, πως όλα τα αιτήματα και οι διεκδικήσεις του κλάδου μπαίνουν στο «εικονοστάσι» με πρόσχημα την «κατάσταση δημοσιονομικών της χώρας».
Ο έξαλλος και δήθεν αντιμνημονιακός λόγος της ΔΑΚΕ, πίσω από τις χοντρές γραμμές, επί της ουσίας επεδίωκε να επιβεβαιώσει πως η πολιτική της φτώχειας, της εξαθλίωσης και της υποτέλειας που επέβαλαν οι κυβερνήσεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ αποτελεί μονόδρομο για το λαό και τον τόπο. Οι όψιμοι υψηλοί τόνοι αντιπαράθεσης απέναντι στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ καθώς επίσης και η ανάδειξη των αδιεξόδων της πολιτικής του από τη μεριά της ΔΑΚΕ, επί της ουσίας αθωώνει πλήρως όλη την πορεία της κοινωνικής καταστροφής όλων των κυβερνήσεων των προηγούμενων χρόνων. Άλλωστε αποτελεί μέγιστη υποκρισία να μιλούν στο όνομα των εκπαιδευτικών και των εργαζομένων οι δυνάμεις αυτές που τόσα χρόνια αποτελούσαν στυλοβάτες αυτής της πολιτικής. Έχει επίσης ιδιαίτερη σημασία να τονίσουμε πως σε ό,τι αφορά το ζήτημα του δημοψηφίσματος, το οποίο αντικειμενικά άνοιξε μέσα στο συνέδριο, οι δυνάμεις της ΔΑΚΕ, παρόλο που πολύ θα ήθελαν να βγουν απροκάλυπτα με το «ΝΑΙ», αυτό δεν το κατόρθωσαν λόγω των εσωτερικών τους αντιθέσεων μιας και σημαντικό τμήμα τους βρίσκεται στις τάξεις των ΑΝΕΛ.
Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ για μια ακόμα φορά απέδειξαν πως βρίσκονται στα λόγια «εντός» του συνδικάτου, στην πράξη όμως «εκτός και εναντίoν». Πέρα από ελάχιστες εξαιρέσεις τοποθετήσεων στελεχών του, η συντριπτική πλειοψηφία προσπαθούσε να αιτιολογήσει τον αναχωρητισμό από όλους τους αγώνες του κλάδου, την περιχαράκωση πίσω από τη λεγόμενη «ταξική καθαρότητα» και τον «άλλο προσανατολισμό του συνδικαλιστικού κινήματος», ο οποίος θα πρέπει να βρίσκεται στις ράγες του δρόμου προς τη «λαϊκή εξουσία» του ΚΚΕ.
Οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, όπως όλο το προηγούμενο διάστημα έτσι και μέσα στο συνέδριο, ανέβασαν τους τόνους της αντιπαράθεσης απέναντι στον επερχόμενο αντιλαϊκό αρμαγεδώνα κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ. Ταυτόχρονα ανέδειξαν ως ένα βαθμό και το σύνολο των δραματικών προβλημάτων της εκπαίδευσης τα οποία ζητούν άμεσα λύση, διεκδικώντας την άμεση λήψη αποφάσεων από το σώμα ώστε να μπορέσουν να μπουν αγωνιστικές παρακαταθήκες για το επόμενο διάστημα.
Ο Εκπαιδευτικός Όμιλος, βασική συνιστώσα των Παρεμβάσεων, είχε και τη δική του αυτοτελή και δραστήρια παρουσία μέσα στο συνέδριο. Οι περισσότεροι από τους συντρόφους και συναγωνιστές που ήταν σύνεδροι, πήραν το λόγο και τοποθετήθηκαν μέσα στο συνέδριο, προβάλλοντας και τις ιδιαίτερες θέσεις του Ομίλου, αναδεικνύοντας με ιδιαίτερο τρόπο την ανάγκη να ξεδιπλωθούν λαϊκοί αγώνες με αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση. Διακίνησαν πλατιά τόσο τη διακήρυξη του Εκπαιδευτικού Ομίλου όσο και την ανακοίνωση της ΛΑ-ΑΑΣ και των ΚΚΕ(μ-λ) & Μ-Λ ΚΚΕ για το δημοψήφισμα.
Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειώσουμε πως για πρώτη φορά και με αφορμή το δημοψήφισμα προκλήθηκε ρωγμή στα πλαίσια των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ, από την μεριά των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Με πρόσχημα την αρχή της «πλειοψηφίας» επέβαλαν τη θέση του «ΟΧΙ» για το δημοψήφισμα. Η πρόταση αυτή δεν έγινε αποδεκτή με αποτέλεσμα οι δυνάμεις του Εκπαιδευτικού Ομίλου από κοινού και με τις Αγωνιστικές Κινήσεις να καταθέσουν δικό τους ψήφισμα και κάλεσμα για αποχή από το δημοψήφισμα με το πλαίσιο της ΛΑ-ΑΑΣ. Είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζεται ρωγμή στα πλαίσια των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ και μάλιστα με αφορμή … τις κάλπες του δημοψηφίσματος. Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε τον κατάφορο αποκλεισμό από το επερχόμενο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ κάθε φωνής και συλλογικότητας πλην του ΝΑΡ(!!) αποδεικνύεται έμπρακτα ποιος πραγματικά αποτελεί δύναμη ευθύνης και ενότητας των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ.
Οι αποφάσεις του 17ου συνεδρίου έμειναν στα μισά του δρόμου.
Αυτό που έμεινε από τις ημέρες του συνεδρίου, ήταν τελικά μια επικαιροποίηση των αποφάσεων και των διεκδικήσεων του 16ου συνεδρίου, η οποία όμως έμεινε στη διατύπωση χωρίς να πάρει συγκεκριμένη σάρκα και οστά. Είναι προφανές πως όλα τα αιτήματα πάλης, το διεκδικητικό πλαίσιο των εκπαιδευτικών, ο αγώνας για την ανατροπή της πολιτικής των Μνημονίων παραμένουν ζωντανά και επίκαιρα. Το περίφημο πλέον 16ο συνέδριο αποτελούσε προϊόν των δοσμένων συνθηκών που επικρατούσαν την περίοδο του 2013 με την όξυνση της επίθεσης απέναντι στην εκπαίδευση (διαθεσιμότητες, «νέο» Λύκειο, αξιολόγηση).
Αν λοιπόν για τις ταξικές δυνάμεις στην εκπαίδευση όλα τα αιτήματα και οι διεκδικήσεις παραμένουν φωτεινός σηματοδότης για νέους αγώνες, δεν μπορούμε να ισχυριστούμε το ίδιο για τις δυνάμεις του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΣΥΝΕΚ – ΔΑΚΕ). Έτσι ακόμα κι αν οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ συμφώνησαν στην επικαιροποίηση των προηγούμενων αποφάσεων, καμία απολύτως εμπιστοσύνη δεν θα πρέπει να υπάρχει μιας και έχουν από πολύ νωρίς φροντίσει να ροκανίσουν κάθε διεκδίκηση, να μετατρέψουν σε «εικονίσματα» όλα τα αιτήματα για να τα επικαλούνται μόνο σε δημόσιες εκδηλώσεις. Όταν όμως θα γίνονται αιχμές πάλης, θα επαναφέρουν με κάθε τρόπο τη γνωστή στάση του απολογητισμού και υπεράσπισης της κυβερνητικής πολιτικής. Με λίγα λόγια θα επιχειρήσουν και το επόμενο διάστημα – όπως και πριν – να εμπεδώσουν στη συνείδηση του κόσμου της εκπαίδευσης την υποχώρηση και την παγίωση της αντιλαϊκής πολιτικής στην εκπαίδευση.
Το νέο περιβάλλον στην κορυφή της Ομοσπονδίας προδιαγράφεται ως ιδιαίτερα «αφιλόξενο». Οι μαχόμενες δυνάμεις τις εκπαίδευσης πέρα από την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική που συνθλίβει την εκπαίδευση, τους εκπαιδευτικούς και τη νέα γενιά, έχουν ακόμα να αντιμετωπίσουν το νέο και παλιό κυβερνητικό συνδικαλισμό που είναι ακόμα πιο ενισχυμένος καθώς και τις δυνάμεις του αναχωρητισμού. Λαμβάνοντας υπόψη τους νέους συσχετισμούς και χωρίς όμως να υποτασσόμαστε σε αυτούς ο Εκπαιδευτικός Όμιλος και μέσα από τις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ θα δώσει όλες του τις δυνάμεις ώστε το εκπαιδευτικό κίνημα να μην γίνει παρακολουθητής των εξελίξεων ούτε χειροκροτητής της κυβερνητικής πολιτικής, αλλά αντίθετα να βγει αποφασιστικά στο δρόμο του ανυποχώρητου και αποφασιστικού αγώνα ενάντια σε όλα τα μνημόνια της φτώχειας και της υποτέλειας.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
