Η νέα, αναπόφευκτη ανάφλεξη ξεκίνησε και πάλι από την Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ όπως και η μεγάλη εξέγερση του 2000. Η ανεργία, οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης, η συνεχής καταπίεση από την παρουσία του ισραηλινού στρατού, οι ένοπλοι έποικοι στην παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ ολοκληρώνουν μια δυστοπική εικόνα για τη ζωή των Παλαιστινίων και σ’ αυτήν την περιοχή.
Αυτή τη φορά πρωταγωνιστές της δίκαιης εξέγερσης, τις πρώτες μέρες, δεν ήταν κάποιες παλαιστινιακές οργανώσεις αλλά έφηβοι και παιδιά της Ανατολικής Ιερουσαλήμ.
Πρόκειται για μια γενιά χωρίς καμιά ελπίδα αφού ο ζόφος της κατοχής και η βία του ισραηλινού στρατού είναι η σκληρή καθημερινότητά της.
Για αυτή τη γενιά οι ειρηνευτικές συμφωνίες του Όσλο, που υπόσχονταν παλαιστινιακό κράτος είναι νεκρές. Αρκούσε μια σπίθα για την ανάφλεξη. Οι δικαστικές αποφάσεις για εξώσεις Παλαιστινίων από το Σεϊχ Τζάρα[1]– τη συνοικία με την πιο μορφωμένη παλαιστινιακή κοινότητα της πόλης, όπου η Χαμάς είναι σχεδόν ανύπαρκτη- και η ασφυκτική παρουσία της αστυνομίας στη διάρκεια του Ραμαζανιού αποτέλεσαν αυτή τη σπίθα[2].
Στη συνέχεια αυτό που ξεκίνησε ως αυθόρμητη, αντικατοχική εξέγερση άοπλων Παλαιστινίων εξελίχθηκε σε έναν ακόμη (τον τέταρτο, από το 2007) πόλεμο ανάμεσα στο εβραϊκό κράτος και την ισλαμική Χαμάς. Εξέλιξη που φαίνεται να επιδιώκουν, ο καθένας για τους δικούς τους λόγους, και οι δυο αντίπαλοι.
Ο Νετανιάχου για να συσπειρώσει το έθνος και να κερδίσει την επόμενη εκλογική αναμέτρηση[3], η Χαμάς για να διεκδικήσει την ηγεμονία στις δυνάμεις της παλαιστινιακής αντίστασης και να βγει από το αδιέξοδο που οδήγησε τόσο η απόφαση του Μαχμούντ Αμπάς για αναβολή των εκλογών[4] στα κατεχόμενα όσο και η τραγική οικονομική κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας[5].
Εκτός από τις συνήθεις ρουκέτες που σκόρπισαν τον πανικό σε πολλές πόλεις του Ισραήλ, ένας καινούριος κίνδυνος εμφανίστηκε. Για πρώτη φορά από την ίδρυση του ισραηλινού κράτους, εκτυλίσσονται σκηνές, με πογκρόμ Εβραίων εναντίον Αράβων και το αντίστροφο, σε μια χώρα όπου η αραβική μειονότητα πλέον μετά τη συνεχή εγκατάσταση εποίκων Εβραίων εκπροσωπεί το 21% του πληθυσμού.[6]
Το Ισραήλ έχοντας αποκλείσει τη λύση των δύο κρατών, ωθεί τους Παλαιστίνιους σε έναν νέου τύπου “αντι- απαρτχάιντ” αγώνα, για τη διεκδίκηση ίσων πολιτικών δικαιωμάτων σε ένα διεθνικό κράτος, στο οποίο το αραβικό στοιχείο θα είναι σε λίγο, αν δεν είναι ήδη, δημογραφική πλειονότητα.
Οι ευθύνες των ΗΠΑ για τη νέα αιματοχυσία στην Παλαιστίνη είναι τεράστιες. Ο Ντόναλντ Τραμπ μετέφερε την πρεσβεία των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ αναζωπυρώνοντας την ήδη εύφλεκτη ατμόσφαιρα.[7] Ταυτίστηκε με την πολιτική των ακροδεξιών κύκλων του Ισραήλ που αντιλαμβάνονται την παρουσία των Παλαιστινίων ως ένα διαρκή κίνδυνο και επιλέγουν ως λύση τον αφανισμό τους.
Η ΕΕ ανέχεται με σκανδαλώδη τρόπο τις δολοφονικές πολιτικές του Ισραήλ και στην καλύτερη περίπτωση επιλέγει την πολιτική των ίσων αποστάσεων. Οι εξωνημένες αραβικές μοναρχίες, νιώθουν ως δικό τους εχθρό την παλαιστινιακή αντίσταση και επιλέγουν το συμβιβασμό και τη συνεργασία με το Ισραήλ.
Η τελευταία ανάφλεξη αποτελεί ένα ισχυρό χαστούκι στην κοντόφθαλμη αυτή πολιτική. Ταυτόχρονα φαίνεται να δικαιώνεται για μια ακόμη φορά το χιλιοειπωμένο σύνθημα «δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη»[8].
Τα ελληνικά ΜΜΕ ασχολήθηκαν περιθωριακά με το θέμα, αναπαράγοντας την ισραηλινή προπαγάνδα[9] και εμπλέκοντας συχνά πυκνά την Τουρκία και τον Ερντογάν ως υποκινητές της Χαμάς[10]. Δεν άκουσαν τίποτα για το πώς ξεκίνησε η αντιπαράθεση, απέκλεισαν όσους δεν υποστηρίζουν «το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα».[11] Παρόλα αυτά σειρά κινητοποιήσεων οργανώθηκαν τις τελευταίες μέρες γύρω από την πρεσβεία του Ισραήλ. Έστω και αν τις χαρακτηρίζει η πολυδιάσπαση και η έλλειψη συντονισμού επιχείρησαν να εκφράσουν τη συμπαράσταση του ελληνικού λαού στο δίκαιο αγώνα των Παλαιστινίων.
Η έκφραση αλληλεγγύης στον αγώνα των Παλαιστινίων για γη και ελευθερία έρχεται από πολύ παλιά. Ξεπερνάει τα όρια της Αριστεράς και αγγίζει μεγάλα τμήματα των εργαζομένων. Στο χώρο της εκπαίδευσης είχαμε την τύχη και την τιμή, τα τελευταία είκοσι χρόνια, να συμμετέχουμε σε συλλογικές πρωτοβουλίες οι οποίες εξέφρασαν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους με πολλούς τρόπους. Πήγαμε στη Γάζα παλιότερα (2010)[12] αλλά και στην Δυτική Όχθη το 2018, μέλη μιας οκταμελούς αντιπροσωπείας εκπαιδευτικών, ως εκπρόσωποι εκπαιδευτικών σωματείων που συμμετείχαν στην πρωτοβουλία «Ένα σχολείο για τη Γάζα»[13]. Η πρωτοβουλία αυτή που άρχισε να συγκροτείται το 2009 ανήκε σε Συλλόγους Εκπαιδευτικών και ΕΛΜΕ, στηρίχτηκε από την ΟΛΜΕ και τη ΔΟΕ, αγκαλιάστηκε από χιλιάδες εκπαιδευτικούς, μαθητές και εργαζόμενους που εξέφρασαν έτσι την αλληλεγγύη τους στο λαό της Παλαιστίνης. Πρόκειται για μια προσπάθεια που δεν έμεινε στο επίπεδο των διοικητικών συμβουλίων των τοπικών σωματείων αλλά διάβηκε τις πόρτες εκατοντάδων τάξεων, έγινε υπόθεση των ίδιων των μαθητών και των εκπαιδευτικών που σκάρωσαν αντιπολεμικά μαθήματα, συζήτησαν για την ειρήνη και τα δεινά του πολέμου, έγραψαν γράμματα και ζωγράφισαν για τους μαθητές στη Γάζα[14].
Η ιδέα για να ξαναχτιστεί ένα βομβαρδισμένο σχολείο δεν ήταν καινούρια: είχε υλοποιηθεί και μετά τη δεύτερη Ιντιφάντα που είχε χτιστεί ένα νηπιαγωγείο στη μαρτυρική Τζενίν, είχε επιχειρηθεί να γίνει πράξη και στη Σερβία μετά τους Νατοϊκούς βομβαρδισμούς.
Η καμπάνια «Ένα σχολείο για τη Γάζα» δεν κατάφερε να ολοκληρώσει το χτίσιμο ενός σχολείου στη Γάζα, αφού ο ασφυκτικός της αποκλεισμός δεν το επέτρεψε[15]. Αποφάσισε να βοηθήσει στο χτίσιμο δυο σχολείων στη Χεβρώνα.
Έτσι, το 2018, επισκεφτήκαμε την περιοχή της Χεβρώνας και τα σχολεία που χτίστηκαν με την οικονομική στήριξη της πρωτοβουλίας «Ένα σχολείο για τη Γάζα»[16]. Ένα από τα δυο μάλιστα είχε καταστραφεί από τον ισραηλινό στρατό αμέσως μόλις άρχισε να λειτουργεί. Συναντηθήκαμε με τον Υπουργό Παιδείας της Παλαιστίνης, με εκπροσώπους του συνδικάτου εκπαιδευτικών, πήγαμε σε σχολεία στη Ραμάλα, ήρθαμε σε επαφή με εκπαιδευτικούς και μαθητές, επισκεφτήκαμε το σπίτι της οικογένειας της, φυλακισμένης τότε, Άχεντ Ταμίμι. Περιπλανηθήκαμε στα χωριά των Βεδουίνων, περπατήσαμε στα στενά σοκάκια της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, αντικρύσαμε το τοίχος του αίσχους, νιώσαμε, έστω και για λίγο, τι σημαίνει αποκλεισμός στην καθημερινότητα των Παλαιστινίων. Καταδικάσαμε στην πράξη την πολιτική του απαρτχάιντ του κράτους του Ισραήλ απέναντι στους Παλαιστίνιους
Σήμερα, που η Δύση θέλει να ξεχάσει το παλαιστινιακό νιώθουμε ακόμα μεγαλύτερη την ανάγκη να ξαναμιλήσουμε στις μαθήτριες και στους μαθητές μας και στην κοινωνία για τον δίκαιο αγώνα των Παλαιστινίων να ζήσουν ελεύθεροι στη δική τους πατρίδα.
Faris Amer, Ιερουσαλήμ: Μια νέα γενιά Παλαιστινίων που δεν θα εγκαταλείψει το Σέιχ Τζάρρα, https://www.elaliberta.gr ↑
Πέτρος Παπακωνσταντίνου, Παλαιστινιακό: η εκρηκτική επιστροφή του απωθημένου,
Νεκτάριος Μπουγδάνης , “Οκτώ σημεία περί της νέας έντασης στην Παλαιστίνη”,
Σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις η Φατάχ και ο 87χρονος ηγέτης της θα έχαναν στις εκλογές αυτές. Πρώτη δύναμη θα ήταν η Χαμάς. Βλέπε Πέτρος Παπακωνσταντίνου, ό.π. και Γιάννης Μαγγριώτης, Παλαιστίνη, ένα λάθος 74 ετών; https://www.efsyn.gr/
Γάζα: Η εξαθλιωμένη οικονομία ενός θύλακα μήκους 41 χλμ, https://www.moneyreview.gr/
Νεκτάριος Μπουγδάνης, Η “Συμφωνία του Αιώνα” ή χίλιες και μία νύχτες… https://www.avgi.gr
Δημήτρης Χριστόπουλος, Ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη δεν έρχεται στην Παλαιστίνη, https://www.lifo.gr/
Άρης Χατζηστεφάνου, Τα μυστικά της προπαγάνδας του Ισραήλ, https://info-war.gr/
Χαρακτηριστική είναι η καταγγελία του καθηγητή Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Πολιτικής στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού, Νικόλα Κοσματόπουλο, έπειτα από εμφάνισή του στην εκπομπή «Ώρα Ελλάδος» του τηλεοπτικού σταθμού Open. https://info-war.gr
Η κατάσταση στα ΜΜΕ δεν είναι καλύτερη στις άλλες ψώρες της ΕΕ. Ενδεικτικά, βλέπε Άρης Χατζηστεφάνου, Απαγορεύεται να λες Παλαιστίνη, https://www.efsyn.gr
Ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας στο http://enasxoleiogiatigaza.blogspot.com
Η δράση της πρωτοβουλίας έχει καταγραφεί στο http://enasxoleiogiatigaza.blogspot.com/
Γιώργος Γαλάνης, Αδριανή Προκόπη, « Ένα σχολείο για τη Γάζα! Αλληλεγγύη στο λαό της Παλαιστίνης», Εκπαιδευτική κοινότητα, Φθινόπωρο 2010 ↑
Ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας στο http://enasxoleiogiatigaza.blogspot.com/
Στην αποστολή συμμετείχαν: Γαλάνης Γιώργος, δάσκαλος, μέλος του ΔΣ του συλλόγου εκπαιδευτικών ΠΕ Πειραιά «η Πρόοδος», Καλούσης Ακρίτας, δάσκαλος, μέλος ΔΣ του συλλόγου εκπαιδευτικών ΠΕ Νίκαιας Πειραιά, Μαρίνης Γιάννης, καθηγητής μέλος του ΔΣ της Α’ ΕΛΜΕ Δυτικής Αττικής (Περιστερίου), Μαρούτας Γιάννης δάσκαλος, μέλος ΔΣ του συλλόγου εκπαιδευτικών ΠΕ Άνω Λιοσίων-Ζεφυρίου- Φυλής, Παντελίδης Ντίνος, δάσκαλος, μέλος ΔΣ του συλλόγου εκπαιδευτικών ΠΕ ΣΤ Θεσσαλονίκης «Ο Αριστοτέλης», Προκόπη Αδριανή, δασκάλα, πρόεδρος του ΔΣ του συλλόγου εκπαιδευτικών ΠΕ « Ο Παρθενώνας», Χατζέλα Δήμητρα, δασκάλα μέλος του συλλόγου εκπαιδευτικών Κερατσινίου-Περάματος «Νίκος Πλουμπίδης», Χριστακάκη Αλεξάνδρα, Δημοσιογράφος.
ΠΗΓΗ: https://www.e-lesxi.gr
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
