Οι άνθρωποι μπορούμε να ξεφύγουμε από τις συνέπειες της αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας μέχρι ένα σημείο καταφεύγοντας σε κλιματιζόμενα δωμάτια. Αλλα είδη βρίσκονται στο έλεος της ζέστης και πρέπει να βασίζονται στις προσαρμογές που έχουν κληρονομήσει από τα εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης για να επιβιώσουν.
Τα ζώα μπορούν να ρυθμίσουν τη θερμοκρασία του σώματός τους μέσω εσωτερικών αλλαγών, όπως το λαχάνιασμα στους σκύλους, και αλλαγές στην εξωτερική συμπεριφορά. Τα καγκουρό, για παράδειγμα, γλείφουν τα αντιβράχιά τους για να δροσιστούν. Αυτά τα παραδείγματα δείχνουν την εφευρετικότητα της φύσης, αλλά δεν είναι σίγουρο ότι θα είναι αποτελεσματικά ενάντια στην ανελέητη άνοδο της παγκόσμιας θερμοκρασίας.
Πώς λοιπόν τα ζώα αναγκάζονται να αλλάξουν για να παραμείνουν δροσερά σε έναν κόσμο που θερμαίνεται; Οι οικογεωγραφικοί κανόνες περιγράφουν τις τάσεις στο πώς τα φυσικά χαρακτηριστικά των ζώων ποικίλλουν ανάλογα με τη γεωγραφία και προσφέρουν ενδείξεις για το πώς τα είδη θα προσαρμοστούν σε ένα πιο σκληρό κλίμα, γράφει στο Conversation ο Τζόναθαν Γκόλντενμπεργκ, μεταδιδακτορικός ερευνητής Εξελικτικής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Λουντ.
Ο κανόνας του Μπέργκμαν, ο οποίος πήρε το όνομά του από τον βιολόγο του 19ου αιώνα Καρλ Μπέργκμαν, υποδηλώνει ότι η μεγαλύτερη αναλογία επιφάνειας προς όγκο στα μικρότερα ζώα σε θερμά και ξηρά κλίματα διευκολύνει την απώλεια θερμότητας μέσω του δέρματος και βοηθά την ψύξη του σώματος. Ο κανόνας του Aλεν, που πήρε το όνομά του από τον ζωολόγο Τζόελ Aλεν, υποστηρίζει ότι τα ζώα σε ζεστά κλίματα έχουν μακρύτερες αποφύσεις που διευκολύνουν τη διαφυγή της θερμότητας.
Πολλά ζώα προσαρμόζουν ήδη τα φυσικά χαρακτηριστικά και τη συμπεριφορά τους. Μερικά πουλιά αναπτύσσουν μικρότερα σώματα και μακρύτερα φτερά, πιθανώς για να βοηθήσουν στη διάχυση της θερμότητας. Αυτές οι προσαρμογές μπορεί να βοηθήσουν βραχυπρόθεσμα, αλλά θα μπορούσαν να αλλάξουν το πού βρίσκονται αυτά τα πουλιά. Τα μικρότερα πουλιά με μακρύτερα φτερά μπορούν να πετάξουν σε μεγαλύτερες αποστάσεις και έτσι μπορεί να υιοθετήσουν διαφορετικά μοτίβα μετανάστευσης, με αρνητικά αποτελέσματα για τα οικοσυστήματα όπου κατοικούν.
Η κατανόηση αυτών των σχέσεων μπορεί να βοηθήσει τους επιστήμονες να προβλέψουν και να μετριάσουν τις επιπτώσεις της αύξησης της θερμοκρασίας στη βιοποικιλότητα. Για παράδειγμα, οι αλλαγές στο μέγεθος και το μήκος των φτερών μπορεί να υποδεικνύουν ότι ένα είδος αγωνίζεται να αντεπεξέλθει στο τρέχον περιβάλλον του, προειδοποιώντας τους οικολόγους να δημιουργήσουν ή να διατηρήσουν κατάλληλους οικοτόπους. Αυτή η γνώση θα μπορούσε να καθοδηγήσει τη δημιουργία διαδρόμων άγριας ζωής –φυσικών μονοπατιών άγριων οικοτόπων όπως τα δάση– που επιτρέπουν στα ζώα να μεταναστεύσουν σε πιο κατάλληλα κλίματα.
Σε μεταβαλλόμενο κλίμα
Εν τω μεταξύ, το πόσα διαφορετικά είδη ενδέχεται να αντιμετωπίσουν την υπερβολική ζέστη εξαρτάται από τον μεταβολισμό τους και τον τύπο του περιβάλλοντος στο οποίο ζουν. Τα ζώα της ξηράς έχουν προσαρμοστεί στο άμεσο ηλιακό φως και στις γρήγορες μεταβολές της θερμοκρασίας, αναπτύσσοντας στρατηγικές γρήγορης απόκρισης για την πρόληψη της υπερθέρμανσης. Οι ελέφαντες, για παράδειγμα, έχουν μεγάλα αυτιά που περιέχουν ένα εκτεταμένο δίκτυο τριχοειδών αγγείων ακριβώς κάτω από το δέρμα, τα οποία κουνιούνται πάνω κάτω, ψύχοντας το αίμα τους με αέρα σαν από ανεμιστήρα πάνω από τα αγγεία.
Το νερό μπορεί να απορροφήσει περισσότερη θερμότητα πριν ζεσταθεί από τον αέρα και χρειάζεται περισσότερος χρόνος για να κρυώσει. Αυτό επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο η θερμότητα μεταφέρεται μεταξύ του σώματος ενός ζώου και του περιβάλλοντος του. Ο μπακαλιάρος παγόψαρο, ένα ψάρι που κατοικεί στον βυθό που βρίσκεται γύρω από την Ανταρκτική, ευδοκιμεί σε παγωμένα νερά λόγω των αντιψυκτικών πρωτεϊνών στο αίμα του. Μερικά κοράλλια επιλέγουν να μοιράζονται τον σκελετό τους από ανθρακικό ασβέστιο με πιο ανθεκτικά στη θερμότητα φύκια. Ωστόσο, αυτή η στρατηγική έχει τα όριά της, καθώς ένα άλλο παγκόσμιο γεγονός, αυτό της λεύκανσης των κοραλλιογενών υφάλων, έχει αποδείξει τον αντίκτυπο της αυξανόμενης θερμικής καταπόνησης.
Τα ζώα έχουν επίσης διαφορετικές στρατηγικές για να διαχειριστούν τη θερμότητα του σώματός τους ανάλογα με την ικανότητά τους να την παράγουν. Τα ενδόθερμα, ή τα θερμόαιμα ζώα, δημιουργούν τη δική τους θερμότητα ως υποπροϊόν του μεταβολισμού. Τα πουλιά και τα θηλαστικά είναι τυπικά ενδόθερμα.
Ο αμερικανικός λευκός πελεκάνος δονεί γρήγορα τους μυς του λαιμού του για να διαλύσει την υπερβολική θερμότητα. Τα εκτόθερμα, ή τα ψυχρόαιμα ζώα (αν και το αίμα τους δεν είναι στην πραγματικότητα κρύο), εξαρτώνται από το περιβάλλον τους για τη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματός τους. Οι σαύρες και τα φίδια λιάζονται στον ήλιο για να ζεσταθούν και πάνε στη σκιά για να δροσιστούν.
Πόσο μπορούν αυτές οι δοκιμασμένες μέθοδοι να προστατεύσουν τα είδη σε έναν κόσμο που θερμαίνεται γρήγορα; Οι πολικές αρκούδες θα μπορούσαν να εξαρτώνται από το παχύ λίπος και την πυκνή γούνα τους για να παραμείνουν ζεστές στο αρκτικό κλίμα. Αλλά καθώς οι θερμοκρασίες αυξάνονται, αυτή η μόνωση μπορεί να γίνει ένα εμπόδιο και να δυσκολέψει την ψύξη τους. Αλλά και οι σαύρες που ζουν σε θερμότερες περιοχές της κεντρικής Νότιας Αφρικής είναι πιθανό να καταστούν λιγότερο ενεργές μέχρι το τέλος του αιώνα. Αυτό σημαίνει πιθανότατα λιγότερο χρόνο για αναζήτηση τροφής και ζευγάρωμα, δυνητικά καθυστερώντας την ανάπτυξη και την αναπαραγωγή τους.
Πηγή: efsyn.gr
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 16/9
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
