Στο βιβλίο τους οι Ραλφ Μελζέρ και Σεμπαστιάν Σεραφίν «Ο δεξιός εξτρεμισμός στην Ευρώπη» (εκδόσεις Πόλις) χαρακτηρίζουν τα κόμματα της ακροδεξιάς που εμφανίστηκαν μετά την δεκαετία του 1980 ως «τρίτο κύμα». Πρώτο ήταν εκείνο που υπήρξε ακριβώς μετά τον το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και εκδηλώθηκε με τον μακαρθισμό στις ΗΠΑ , τον πουζαντισμό στη Γαλλία και το ναζιστικό κόμμα SRP στη Γερμανία. Το δεύτερο κύμα ήταν στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και αρχές του 1970. Αυτό περιελάμβανε το κίνημα Wallace στις ΗΠΑ, το NPD στη Γερμανία και το National Front στη Μεγάλη Βρετανία. Αυτό το δεύτερο κύμα φαίνεται ότι ήταν μια αντίδραση στις εξεγέρσεις του 1968, με τις διεκδικήσεις για ισότητα, τον φεμινισμό και τις καταλήψεις πανεπιστημίων και εργοστασίων, με στόχο την εργατική αυτοδιαχείριση.
Το χαρακτηριστικό των δύο πρώτων κυμάτων είναι πως πρόκειται για κινήματα που ήταν προσανατολισμένα στο παρελθόν: επεδίωκαν να αποκαταστήσουν ένα καθεστώς κοινωνικής ομοιογένειας με βάση τα φυλετικά χαρακτηριστικά. Το «τρίτο κύμα», ωστόσο, όπως λένε οι συγγραφείς του βιβλίου «έχει αμβλύνει την αντιδημοκρατική του ρητορική και έχει δεχτεί να τηρεί του κανόνες του παιχνιδιού και, αφετέρου, ως υπέρμαχος του εθνοκεντρισμού στη θέση του κλασικού βιολογικού ρατσισμού».
«Στο επίπεδο του κομματικού πολιτικού λόγου υπάρχει ένας αμυντικός υπερεθνικισμός και κανένα από τα ακροδεξιά κόμματα δεν υποστηρίζει την επιστροφή σε προ-δημοκρατικά, δικτατορικά καθεστώτα, όλα διατρανώνουν την υποστήριξή τους στις δημοκρατικές αρχές και στα δημοκρατικά Συντάγματα- σε σαφή αντίθεση με τον φασισμό του Μεσοπολέμου στην Ιταλία και στη Γερμανία».
Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της Τζόρτζια Μελόνι, η οποία διατηρεί τις καλύτερες των σχέσεων με τις Βρυξέλλες, αντί να τις κατηγορεί για «δικτατορία». Αυτά τα χαρακτηριστικά του «τρίτου κύματος» συνέβαλαν ώστε η υποστήριξη των εκλογέων στα ακροδεξιά κόμματα να αυξηθεί έντονα μετά τις δεκαετίες του 1980 και 1990, με αποκορύφωμα τις ευρωεκλογές του Ιουνίου, στις οποίες το κόμμα της Λεπέν ήρθε πρώτο στη Γαλλία, συντρίβοντας το κόμμα του Προέδρου, Εμανουέλ Μακρόν.
Ωστόσο, κατεστημένοι πολιτικοί και κόμματα, όπως τα κεντροδεξιά σε όλη την Ευρώπη, αισθάνονται ότι απειλούνται από την ακροδεξιά και υιοθετούν τις θέσεις της, κυρίως στο μεταναστευτικό και στην ξενοφοβία. Παντού εγκαθιδρύεται η ισλαμοφοβία, στη θέση του παραδοσιακού αντισημιτισμού, αλλά κυρίως στην πρώην Ανατολική Ευρώπη, με τον Όρμπαν στην Ουγγαρία και τους Κατσίνσκι στην Πολωνία. Στην Ουγγαρία το Jobbik είναι ένα κλασικό νεοφασιστικό κόμμα που παρουσιάζει τους Ρομά σαν τον μεγαλύτερο φυλετικό εχθρό στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Αυτό παρασύρει και το κυβερνητικό Fidesz να υιοθετεί μια άκρως συντηρητική, έως και φασιστική λογική.
Ο Βίκτορ Όρμπαν έχει μπλοκάρει πολλές φορές τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρότι στη χώρα του έχουν επιβληθεί πρόστιμα για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη.
Οι δύο συγγραφείς κάνουν και ιδιαίτερη μνεία στην Ελλάδα, στην οποία, όπως λένε, «η οικονομική κρίση επέφερε μια διάβρωση του κομματικού ιστού και έδωσε στο ακροδεξιό νεοναζιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής τη δυνατότητα να εισέλθει στη Βουλή με 18 βουλευτές».
Από την άλλη, ο αντιφασισμός έχει τα δικά του προβλήματα. Στην πρώτη θητεία του Τραμπ, όπως μας επισημαίνει ο Μαρκ Μπρέι στο εξαιρετικά χρήσιμο βιβλίο του Antifa: εγχειρίδιο προς αντιφασιστική χρήση» (Εκδόσεις των Συναδέλφων), μετά από ένα κύμα βεβήλωσης εβραϊκών νεκροταφείων σε Μπρούκλιν, Φιλαδέλφεια και αλλού, ο εκπρόσωπος Τύπου του Λευκού Οίκου υποστήριξε ότι ο Χίτλερ δεν είχε θανατώσει κανέναν σε θαλάμους αερίων και ο επικεφαλής σύμβουλος του Τραμπ, Στιβ Μπάνον υπήρξε ένας από τους πρωταγωνιστές της διαβόητης αντισημιτικής Εναλλακτικής Δεξιάς, της Alt Right.
Η αδυναμία του αντιφασιστικού κινήματος στην αντιμετώπιση της νέας ακροδεξιάς οφείλεται κατ’ αρχάς στην πολυδιάσπαση της Αριστεράς και «στις αντιπαραθέσεις ανάμεσα, αφενός, σε πολλά σοσιαλιστικά και κομμουνιστικά κόμματα, αντιρατσιστικές μη κυβερνητικές οργανώσεις και άλλους που συνηγορούν υπέρ ενός νομικίστικου σχεδιασμού μιας αντιρατσιστικής ή αντιφασιστικής νομοθεσίας και, αφετέρου, σε εκείνους που υποστηρίζουν μια στρατηγική μετωπικής αντιπαράθεσης και άμεσης δράσης για τη διάλυση των φασιστικών οργανώσεων».
Εδώ πρέπει να επισημάνουμε την αξία της ιστορικής γνώσης και ιδιαίτερα την αξιοποίησή της στο πλαίσιο της Παιδείας. Η ένταξη στα προγράμματα σπουδών της διδασκαλίας το τι σήμαινε το Ολοκαύτωμα και η Τελική Λύση για την Ανθρωπότητα είναι εκ των ών ουκ άνευ για τη θωράκιση των νέων παιδιών στον φασισμό. Ή πάλι η υπενθύμιση ότι το 2015 ο Ζαν Μαρί Λεπέν του γαλλικού Εθνικού Μετώπου χαρακτήρισε τους θαλάμους αερίων των ναζί «μια απλή ιστορική λεπτομέρεια». Σ’ αυτή τη βάση, το σύνθημα «Ποτέ Ξανά!» μας καλεί να αναγνωρίσουμε ότι, εάν δεν επαγρυπνούμε, θα μπορούσε να ξανασυμβεί. Επίσης, πρέπει να μην μας διαφεύγει ότι ακόμα και ο κλασικός φασισμός δεν κατέλαβε την εξουσία με πραξικόπημα, αλλά μέσω των νόμιμων εκλογών.
Ο Μπρέι μας υπενθυμίζει ότι οι νεοφασίστες κλέβουν πολλά από τα στοιχεία της αριστερής ιδεολογίας, όπως για παράδειγμα την «αλληλεγγύη». Λέει ότι στην Ελλάδα η Χρυσή Αυγή, εν μέσω οικονομικής κρίσης υιοθέτησε το φιλανθρωπικό μοντέλο της Αριστεράς, οργανώνοντας σισσίτια, αλλά μόνο για «γνήσιους Έλληνες», αποκλείοντας τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.
Η Χρυσή Αυγή υποστήριζε τη «θεωρία της νόμιμης Άμυνας» σε περίπτωση που πιάνονταν στα πράσα τα μέλη τους να βιαιοπραγούν. Ο φίρερ Νίκος Μιχαλολιάκος, όπως μας θυμίζει ο Δημήτρης Ψαρράς στο βιβλίο του «Η μαύρη βίβλος της Χρυσής Αυγής» (εκδόσεις Πόλις), σε συνέντευξή του στον Τάσο Τέλλογλου και στην εκπομπή «Μαύρο Κουτί» του MEGA, είχε εξειδικεύσει αυτή τη θεωρία: «είμαστε νομοταγείς, τίποτα δεν μας υποχρεώνει να είμαστε νομιμόφρονες»
«Όλες αυτές οι διατυπώσεις πηγάζουν από τη ναζιστική θεωρία ότι υπεράνω όλων είναι το συμφέρον της φυλής και του έθνους και ότι μπροστά σε αυτό το συμφέρον πρέπει να κάμπτονται ακόμα και οι νόμοι του κράτους» καταλήγει ο Ψαρράς.
Πηγή: efsyn.gr
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 22/01
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
