Η πύρρειος νίκη του Obama

Οι αμερικανικές εκλογές της 6ης Νοεμβρίου υπήρξαν οι πρώτες οι οποίες διεξήχθησαν μετά την διαβόητη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ στην υπόθεση Citizens United με την οποία "απελευθερώθηκε" το πολιτικό χρήμα.

 

Το αποτέλεσμα ήταν, παρά το ρεκόρ προεκλογικών δαπανών, που ξεπέρασαν αθροιστικά τα 2 δισ. δολάρια, να επιβεβαιωθεί το προηγούμενο πολιτικό status quo: οι Δημοκρατικοί κράτησαν τον Λευκό Οίκο και τη Γερουσία, ενώ οι Ρεπουμπλικάνοι διατήρησαν τον έλεγχο της Βουλής των Αντιπροσώπων, όπου οι αντίπαλοί τους θα έπρεπε να κατακτήσουν 25 έδρες για να επιτύχουν την ανατροπή.

 

Σε επίπεδο πολιτειών ο Barack Obama έχασε, σε σύγκριση με τον θρίαμβο του 2008, μόνο την Βόρειο Καρολίνα και την (παραδοσιακά Ρεπουμπλικανική) Ιντιάνα. Εάν η τελική καταμέτρηση επιβεβαιώσει το οριακό προβάδισμά του και στη Φλόριντα θα έχει εξασφαλίσει περισσότερους από 300 εκλέκτορες στο ειδικό Κολλέγιο που αναδεικνύει τον Πρόεδρο των ΗΠΑ.

 

Ωστόσο, η φετινή του επίδοση κάθε άλλο παρά αποτελεί ηχηρή επιβεβαίωση των επιλογών του, εφόσον μετά βίας εξασφαλίζει πλειοψηφία στη λαϊκή ψήφο πανεθνικά. Πράγμα το οποίο κατέστη σαφές και στην προεκλογική περίοδο, όπου κυριάρχησε η αρνητική διαφήμιση. Το πολιτικό χρήμα μπορεί να αγοράσει τηλεοπτικό χρόνο, δεν μπορεί όμως από μόνο του και να εξασφαλίσει το "μήνυμα".

 

Τo exit poll που διεξήγαγε το Associated Press σε συνεργασία με τα μεγαλύτερα τηλεοπτικά δίκτυα κατέδειξε ότι για το 60% των ψηφοφόρων η κατάσταση της οικονομίας αποτελεί το πρώτιστο μέλημα, ενώ για ένα ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό η Ρεπουμπλικανική κυβέρνηση του George Bush εξακολουθεί να θεωρείται ως ο κύριος υπεύθυνος της τωρινής δοκιμασίας. Επιπλέον, η πλειοψηφία των Αμερικανών τάσσεται υπέρ της αύξησης των φόρων, παίρνοντας θέση στην δημοσιονομική διαμάχη που έχει οδηγήσει στην παράλυση το πολιτικό σύστημα.

 

Παρά τη διάχυτη "έλλειψη ενθουσιασμού", όπως την κωδικοποίησαν οι Αμερικανοί αναλυτές, το στρατόπεδο των Δημοκρατικών κατόρθωσε να αξιοποιήσει αυτά τα αντανακλαστικά του εκλογικού ακροατηρίου, παρουσιάζοντας τον Romney όχι ως τον μετριοπαθή πρώην κυβερνήτη της Μασσαχουσέτης, αλλά ως το ανάλγητο αφεντικό της εταιρείας Bain Capital που αδυνατεί να συνδεθεί με τις αγωνίες του δυσπραγούντος μέσου Αμερικανού. Σε μία κρίσιμη πολιτεία, όπως το Οχάιο, ήταν σχετικά εύκολο για τον Obama να υπερασπισθεί τα πεπραγμένα του, όταν λ.χ. ο αντίπαλός του είχε καταγγείλει τη διάσωση της αυτοκινητοβιομηχανίας.

 

Επιπλέον, οι Ρεπουμπλικανοί εμφανίζουν απόλυτη αδυναμία διείσδυσης στην ψήφο των Αφροαμερικανών και των Ισπανοφώνων (λόγω και των αντιφάσεών τους στη μεταναστευτική πολιτική), ενώ μαστίζονται από "έμφυλη ανισορροπία", σε ό,τι αφορά την γυναικεία ψήφο. Με το θέμα των εκτρώσεων μετά από βιασμό να έχει αναδειχθεί αίφνης σε βασικό θέμα συζήτησης, δεν είναι τυχαίο ότι δεν μπόρεσαν να αποσπάσουν την πλειοψηφία στην Γερουσία – αλλά για αυτό δεν θα πρέπει παρά να μέμφονται την αυτοαναφορική σκλήρυνση της βάσης τους που αναδεικνύει κατά τις προκριματικές εκλογές υποψήφιους ήκιστα ελκυστικούς για το ευρύτερο εκλογικό κοινό.

 

Σε κάθε περίπτωση, το παράδοξο μιας Αμερικής η οποία εμφανίζεται παγίως διαιρεμένη, θεσμικά, γεωγραφικά και κοινωνικά, σε δύο στρατόπεδα, που αδυνατούν να έλθουν σε διάλογο, την ίδια στιγμή που το φάσμα των διαφορετικών πολιτικών επιλογών στην πράξη γίνεται όλο και πιο περιορισμένο, καταδεικνύει την δυσλειτουργικότητα του συστήματος ως τον υπ΄ αριθμόν ένα παράγοντα κάμψης της αμερικανικής ισχύος. Η νέα κυβέρνηση Obama θα βρεθεί αντιμέτωπη με το ίδιο τοπίο ακαμψίας, όπως μέλλει να αποδείξει η επικείμενη δημοσιονομική διαμάχη του Ιανουαρίου για το (κατά Ben Bernanke) fiscal cliff που σηματοδοτεί η εκπνοή των φοροαπαλλαγών της περιόδου Bush

 

capital.gr