«Τι έκανες στον πόλεμο παππού»;

Ο Τάκης Οικονόμου σε λίγες μέρες θα γίνει παππούς. Και γι” αυτό αποφάσισε πρώτα να γίνει απεργός πείνας. Εργάτης από τα 22 του στη βαριά βιομηχανία, στα 48 του βρέθηκε «στο περιθώριο σαν συνδικαλιστής και στην απελπισία σαν εργαζόμενος.

 

Κι επειδή κάποτε το εγγόνι μου και τα τρία παιδιά μου θα με ρωτήσουν τι έκανα εγώ όταν η χώρα μου κατεδαφιζόταν, επέλεξα αυτή τη μορφή διαμαρτυρίας για να σπάσω τη σιωπή που επιβάλλουν τα ΜΜΕ γύρω από την Αλουμίνιον της Ελλάδος. Και για να ανάψω τη σπίθα σε μια φωτιά που πρέπει να συμπαρασύρει σε κοινό αγώνα όχι μόνο τους συναδέλφους, αλλά κι όλα τα εργοστάσια της χώρας».

 

Στην 8η μέρα της απεργίας του σήμερα, ο Οικονόμου έχει εγκατασταθεί στο γραφείο του σωματείου και παρακολουθείται από δύο γιατρούς. Οι επιπτώσεις στην υγεία του αρχίζουν να γίνονται ορατές, όπως και το κύμα αλληλεγγύης που αναπτύσσεται γύρω του. Εχει ήδη πετύχει την πρώτη νίκη: Από τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι το ΚΚΕ κι από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ μέχρι την Αντιφασιστική Κίνηση Λιβαδειάς, αλλά και συνάδελφοί του από όλους τους πολιτικούς χώρους συσπειρώνονται γύρω του.

 

Υπάρχουν κι άλλοι όμως που θεωρούν παρακινδυνευμένη την ενέργειά του εν μέσω διαπραγματεύσεων για τη νέα σύμβαση. Η πλειονότητα του Δ.Σ. του σωματείου του (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ που κατεβαίνουν με κοινό ψηφοδέλτιο) τηρεί αποστάσεις «από την προσωπική του επιλογή».

 

«Στηρίζω τον Οικονόμου ανεπιφύλακτα», λέει ο εκλεγμένος με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΜΕ, Βασίλης Τσιάρας. «Μας εκβιάζουν να δεχτούμε μείωση του εργατικού κόστους, σε μια εταιρεία κερδοφόρα που ετοιμάζεται να ανεβάσει την παραγωγή της. Για να μας διασπάσουν λένε σε όσους πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν ότι, αν δεν υποκύψουμε και δεν τελειώσουν οι διαπραγματεύσεις, δεν θα τους καταβάλουν εφάπαξ».

 

«Είναι μια πράξη αυτοθυσίας αυτή του συναδέλφου», λέει ο εργάτης στην Αλουμίνιον και πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λιβαδειάς, Γιάννης Σταθάς, που τον Ιούνιο εξελέγη βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ. «Ο Μυτιληναίος αξιοποιεί πλήρως την αντεργατική νομοθεσία των μνημονίων. Αυτό που πρέπει να καταλάβει είναι πως αυτού του είδους οι βιομηχανικές μονάδες δεν κλείνουν ποτέ λόγω του εργατικού κόστους. Χρειάζεται εξειδικευμένους εργάτες, δεν μπορεί να ανακυκλώνει φτηνούς εργαζόμενους όπως τα σούπερ μάρκετ».

 

«Το εργοστάσιο ασφαλώς ανήκει σε ιδιώτη, αλλά η θάλασσα, η γη που του παραχωρήθηκε κι ο αέρας είναι δημόσια», λέει ο Τάκης Οικονόμου στην «Εφ.Συν.». «Επίσης, όλα τα προηγούμενα χρόνια της τεράστιας κερδοφορίας του, δεν μοιράστηκε μαζί μας τίποτα. Τώρα, που μειώνονται ίσως τα κέρδη του, θέλει να φορτώσει στους εργάτες όλη τη ζημιά. Αυτό ακριβώς που γίνεται στη χώρα ολόκληρη. Ε, λοιπόν, εγώ λέω: Δεν θα τους αφήσουμε».