Thomas Kuban: Ο άνθρωπος που μπήκε στα άδυτα των χρυσαυγιτών

Ποιος είναι ο Thomas Kuban, ο άνθρωπος που μπήκε στα “άδυτα” των νεοναζί ρισκάροντας τη ζωή του.

 

Στις συνεντεύξεις τύπου που δίνει, εμφανίζεται με σκουφί, γένια και γυαλιά ηλίου. Ο άνθρωπος που έχει γίνει παγκοσμίως γνωστός με το όνομα Thomas Kuban, πρέπει με κάθε τρόπο να κρατάει μυστική την ταυτότητα του. Δεκάδες νεοναζί θα πλήρωναν όσο όσο για να τον πιάσουν στα χέρια τους.

 

 

Για πάνω από 15 χρόνια, ο 35αρης σήμερα Kuban, έχει καταφέρει να καταγράψει στην κάμερα του συναυλίες νεοναζί συγκροτημάτων, εκδηλώσεις ακροδεξιών και πορείες τους, προσπαθώντας να αποδώσει το “πρόσωπο” του σύγχρονου φασισμού στη Γερμανία. Ο ίδιος λέει, πως αργά και σταθερά ο φασισμός ενδυναμώνεται και ο πυρήνας του ισχυροποιείται.

Με την κάμερα του έχει “πιάσει” δεκάδες νοσταλγούς του Χίτλερ να αποθεώνουν το Auschwitz και να καταφέρονται κατά τον Εβραίων και των μαύρων. Έχει δει με τα μάτια του εκατοντάδες νέους να χαιρετούν ναζιστικά, υψώνοντας το δεξί τους χέρι τραγουδώντας αντιστοίχως ναζιστικούς ύμνους, ενώ έχει καταγράψει περιστατικά κοινής συνύπαρξης ακροδεξιών και παρακρατικών ομάδων με την Αυστριακή αστυνομία.

Ρισκάροντας τη ζωή του

 

 

“Αν με πιάσουν θα με σκοτώσουν δίχως έλεος, είμαι σίγουρος γι’ αυτό”. “Σε κάθε συναυλία ή event τους, χαιρετούν ναζιστικά και τραγουδάνε ύμνους που κάνουν την τρίχα σου να σηκωθεί, παραπέμποντας στα Χιτλερικά χρόνια”. Σημειώνεται, ότι ο συγκεκριμένος χαιρετισμός έχει απαγορευτεί σε Γερμανία και Αυστρία. Παρόλα αυτά, οι αρχές κάνουν τα στραβά μάτια.

 

“Οι ομάδες αυτές εκμεταλλεύονται νομικά κενά και λειτουργούν σαν συμμορίες”, προσθέτει ο Kuban. Από τον Νοέμβριο του 2011, δεκάδες μετανάστες από κάθε χώρα, έχουν δολοφονηθεί στη Γερμανία.

 

Από τότε η Γερμανική κυβέρνηση αποφάσισε να λάβει μέτρα. Σε πρώτη φάση προσπάθησε να κηρύξει παράνομο το ακροδεξιό κόμμα NPD (National Democratic Party), με την απόφαση να επικυρώνεται τους επόμενους μήνες. Ωστόσο ο Kuban, δεν είναι ικανοποιημένος, καθώς θεωρεί πως πρόκειται απλά για ημίμετρα.

 

“Οι ακροδεξιές ομάδες έχουν δολοφονήσει τουλάχιστον 180 άτομα, την ίδια ώρα επισήμως καταγράφονται πάνω από 10.100 ενεργά μέλη νεοναζιστικών ομάδων που δρουν ανεξέλεγκτα και οι Αρχές τους γνωρίζουν”, προσθέτει.

 

“Η μουσική προσελκύει “νέο αίμα” νεοναζί, νέους που δεν έχουν συνείδηση του τι κάνουν”, λέει στη συνέχεια.

 

Η επικίνδυνη “αποστολή” του Kuban ξεκίνησε τη δεκαετία του ’90, όταν έμαθε από ένα φίλο του για μυστικές νεοναζιστικές συναυλίες που γίνονταν στην περιοχή του. Στην αρχή παρακολουθούσε από μακριά τους φασιστικούς ύμνους, στη συνέχεια όμως αποφάσισε να εντρυφήσει περαιτέρω για να μελετήσει το φαινόμενο.

 

“Ήθελα να ρίξω άπλετο φως σε αυτή τη “φασιστική σκηνή” και να ενημερώσω τον κόσμο”, αναφέρει.

 

Μπήκε σε μυστικές συναντήσεις κάνοντας και ο ίδιος τον νεοναζί, γνώρισε κόσμο που οργάνωνε τις συγκεντρώσεις, κατέγραψε συναυλίες και ομιλίες, άρχισε να καταγράφει δημόσιους διαλόγους σε φόρουμ, αλλά όπως προσθέτει, τα media της χώρας του δεν ενδιαφέρθηκαν για τις ιστορίες του και δεν τον πήραν ποτέ στα σοβαρά.

 

Το 2003, τελικά το Spiegel δέχτηκε να δημοσιεύσει ορισμένες από τις ιστορίες και τις μαρτυρίες που είχε καταγράψει. Ακολούθησαν απειλές για τη ζωή του. “Ένα από τα μηνύματα που δέχτηκα έλεγε: Θα λύσουμε το πρόβλημα εύκολα. Θα βρούμε ποιος καταγράφει τις συναυλίες μας και μόλις μάθουμε την ταυτότητα του θα “μιλήσει” η βενζίνη”.

 

Παρόλα αυτά, δεν πτοήθηκε ποτέ. “Η κάμερα μου έπρεπε να είναι επιμελώς κρυμμένη και η εμφάνιση μου κάθε φορά διαφορετική”, αποκαλύπτει ο Kuban. Ο ίδιος δεν περιορίστηκε στη Γερμανία και την Αυστρία. Ταξίδεψε στην Βρετανία, την Ιταλία και το Βέλγιο, μπαίνοντας στα ενδότερα των νεοναζί με την μικρο-κάμερα του.

 

 

“Άρχισα να ανεβάζω υλικό στο διαδίκτυο. Από τότε, ξεκίνησαν και οι σωματικοί έλεγχοι στις εκδηλώσεις των φασιστών και οι έλεγχοι με συσκευές εντοπισμού μετάλλων. Φοβήθηκα, αλλά είπα πως δεν θα εγκαταλείψω την προσπάθεια μου. Ελάχιστοι ξέρουν την πραγματική μου ταυτότητα, μόνο άτομα εμπιστοσύνης”.

 

Το 2012, συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Peter Ohlendorf για το ντοκιμαντέρ “Blood Must Flow: Undercover Among neo-Nazis”. “Θέλω να συνεχίσω να ζω στην ανωνυμία μου και να μάχομαι σε προσωπικό επίπεδο κατά του νεοναζισμού”, λέει.

 

“Δεν θα αποκαλύψω ποτέ την πραγματική μου ταυτότητα, αλλά δεν μπορώ να συνεχίσω να “ζω” ανάμεσα τους, ήρθε η ώρα να σταματήσω να χρησιμοποιώ την κάμερα μου. Θέλω να ζήσω σαν φυσιολογικός άνθρωπος με τους δικούς μου ανθρώπους”, καταλήγει. Μέχρι το επόμενο, απροειδοποίητο “χτύπημα” του.