Παρασκευή 2/6/2023.
Πρώτη μέρα πανελληνίων για τα ΓΕΛ. Εξεταζόμενο μάθημα: Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία. Κάπου στη Θεσσαλονίκη, σ’ ένα κεντρικό σχολείο, σε μια από τις αίθουσες, από δύο καθηγήτριες επιτηρούνται μαθητές και μαθήτριες. Η αίθουσα πλημμυρίζει από άγχος, αγωνία, ένταση, αμηχανία, νευρικά γέλια, παγωμένα και νυσταγμένα βλέμματα, μέχρι να σπάσει ο πάγος και ‘οι υποψήφιοι/ες’ να νιώσουν, με το πέρασμα της ώρας, μία σχετική άνεση και ασφάλεια. Λες κι ο αέρας έχει πυκνώσει πολύ μέσα στην αίθουσα, τόσο που έχεις την αίσθηση ότι η ύλη έχει αλλάξει κατάσταση από την πίεση του περιβάλλοντος χώρου. Λες και μπορείς αυτήν την τεταμένη ατμόσφαιρα να την κόψεις σε 16 κομμάτια, όσα και τα κουρασμένα πρόσωπα των ‘υποψηφίων’, με τα τραβηγμένα από την υπερένταση χαρακτηριστικά.
Δίνονται οδηγίες για τη συμπλήρωση των τετραδίων με τα στοιχεία τους και το άγχος δεν αφήνει τους υποψηφίους/ες να τις καταλάβουν, η ανασφάλεια ότι θα κάνουν κάποιο λάθος δεν τους επιτρέπει να τις ακολουθήσουν σωστά. Κάποιοι γράφουν λανθασμένα το ονοματεπώνυμό τους κι άλλοι αντιγράφουν με μουτζούρες τον κωδικό υποψηφίου. Οι επιτηρήτριες τονίζουν και ξανατονίζουν με ήρεμη φωνή, για μην τους ταράξουν περισσότερο, ότι δε χρειάζεται βιασύνη, αλλά προσοχή, κυρίως στον κωδικό. «Ο κωδικός αυτός είστε εσείς», τολμά να πει η μία επιτηρήτρια κι αυτό πυροδοτεί ένα ξέσπασμα από νευρικά γέλια. Μία υποψήφια αναλαμβάνει να εξηγήσει ότι είχαν ήδη ακούσει τόσες φορές αυτήν τη φράση κατά τη διάρκεια της χρονιάς και της προετοιμασίας τους για τις πανελλήνιες εξετάσεις που κατάντησε να είναι πια για αυτούς ανεπιθύμητη κι εκνευριστική. Δεκατέσσερα στόματα μαζί επαναλαμβάνουν: «Ο κωδικός αυτός είστε εσείς». «Αν το ξανακούσω ακόμη μία φορά, θα αρχίσω να τσιρίζω», φωνάζει μια άλλη υποψήφια.
Εντάξει, λοιπόν, το μήνυμα ελήφθη.
Η συμπλήρωση των στοιχείων ολοκληρώνεται, όλα είναι έτοιμα κι όλοι μαζί αναμένουν τα θέματα. Πολύ αργά και βασανιστικά περνάει η ώρα σήμερα το πρωί. «Μήπως γίνεται, σας παρακαλώ, να ανάψουν όλα τα φώτα, γιατί είναι κάπως σκοτεινά εδώ μέσα;». «Καλύτερα να μην ανάψουν όλα, γιατί θα ζεσταινόμαστε περισσότερο». «Κλείστε, σας παρακαλώ, το παράθυρο, έχει πολλή φασαρία απέξω». «Όχι, σας παρακαλώ, μην το κλείνετε, θέλω να βλέπω τα πουλιά που πετάνε».
Επιτέλους, ήρθαν τα θέματα!
Δελτίο Υποψηφίου
Ο κωδικός αυτός είσαι εσύ μου είπατε
Χωρίς κωδικό υποψήφιος δε γίνεσαι
Πανελλήνιες πας να δώσεις
Στο άσπρο δελτίο παρελθόν, μέλλον και παρόν να ενώσεις,
Αρκεί φυσικά να ενδώσεις.
Κι αφού το άσπρο δελτίο είναι μικρό,
τότε σ’ αυτό τι μπορεί να χωρέσει;
Μήπως αυτά που ακούς εδώ και δώδεκα χρόνια;
Το αχ και βαχ των γονιών σου;
Μήπως οι φωνές των καθηγητών σου;
Ίσως οι ώρες, οι μέρες, τα χρόνια
που γράφεις, διαβάζεις, μαθαίνεις συνέχεια;
Ή όσα δεν είπες, δεν έκανες;
Αυτά που άφησες να νιώσεις για αργότερα;
Κι αν είναι μικρό το δελτίο, είναι όμως μεγάλο το τετράδιο που μου δώσατε
Σ’ αυτό στ’ αλήθεια χωράνε πολλά από όνειρα κι ελπίδες
που τα δεκαοκτώ μου χρόνια μαζέψανε.
Κοιτάζω λοιπόν τις μπλε γραμμές στο άδειο τετράδιο∙
τόσα σκυμμένα κεφάλια στην αίθουσα,
πικρή σιωπή και βλέμμα θολό από υπερπροσπάθεια.
Κοιτάζω λοιπόν τις μπλε γραμμές στο άδειο τετράδιο
κι αυτές με βγάζουν μακριά απ’ τη φάση αυτήν την απαίσια∙
τα χέρια ιδρώνουν κι ο κόμπος κοντεύει να με πνίξει∙
τι καλά που πετάνε πουλιά από πάνω μου!
Κι εγώ θέλω σαν κι αυτά να αισθάνομαι,
Οπότε, ψυχή μου, σε παρακαλώ, δραπέτευσε∙
όχι δεν είμαι μόνο αυτός ο κωδικός όπως πρωί πρωί μου είπατε.
*Φιλόλογος
Ειδήσεις, θέματα και λύσεις για Πανελλήνιες 2024 - Βάσεις εισαγωγής
Μηχανογραφικό: Διαφοροποιήσεις στις επιλογές των υποψηφίων και επιλογές που εκπλήσσουν
Βάσεις εισαγωγής: Πτώση σε Πολυτεχνεία και Νομικές αλλά οι Ιατρικές
