Η Δεξιά δεν ξεχνά, τι σημαίνει Δεξιά

Ευτυχώς υπάρχει και ο Σαμαράς που αγωνίζεται για την τιμή των όπλων, παλεύοντας με κάθε μέσο να διασώσει την τιμή της Δεξιάς, την ηθική και αξιακή της υπόσταση. Μέσα σε λιγότερο από μια εβδομάδα κατάφερε να συντρίψει το μύθο της εθνικής ενοτητας για τη σωτηρία της χώρας, να πετάξει το κουστούμι του τεχνοκράτη και να ζωστεί τα όπλα των δεκαετιών του 50' και του 60' που σε κάποιο ντουλάπι της Συγγρού είχε κληρονομήσει.

 

Στρατός στους δρόμους της Θεσσαλονίκης σε ρόλο αστυνομίας, δίωξη δημοσιογράφου, μετατροπη της ΕΡΤ σε ΥΕΝΕΔ και βασανιστήρια πολιτικών αντιπάλων. Μύρισε γύψο και οι μόνοι που φαίνεται ότι συνεχίζουν να υποφέρουν από πολιτικό αλτζχαιμερ είναι οι ετοιμοθάνατοι του ΠΑΣΟΚ και ο “υπεύθυνος σύντροφος” Κουβέλης. Α! Και κάποιοι από αυτούς που ψάρωσαν από τις προεκλογικές καταστροφολικές απειλές, τόσο ώστε αφού ψήφισαν να κλειστούν σπίτι τους και να μην πάρουν μυρωδιά τη φορμόλη που ερχεται από το παρελθόν.

 

Κι όμως η Δεξιά είναι εδώ και δεν ξεχνά, έχει μνήμη, έχει πρότυπα, έχει διεθνή παραδείγματα. Όταν, επί Πινοσέτ, ο Μίλτον Φρίντμαν δέχτηκε να επισκεφτεί τη Χιλή για να συνεργαστεί στην ανοικοδόμηση της χώρας, κατηγορήθηκε πως στήριζε τη χούντα. Ο ίδιος επέμενε πως, οι μεταρρυθμίσεις της σχολής του Σικάγου, αποτελούσαν το ισχυρότερο από τα εργαλεία για υπόσκαψη της χούντας.Φτάνοντας στη χώρα, ο Φρίντμαν είδε τις πολιτικές που ακολουθούνταν και θεώρησε ότι ο Πινοσέτ διαχειριζόταν την οικονομία όπως διαχειριζόταν τον στρατό: με διαταγές, πειθαρχία, ανελαστικότητα και πλήρη έλεγχο των πάντων. Η συμμορία του Σικάγου βρήκε τότε την τέλεια χώρα για να εφαρμόσει το πιο ακραία νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα που είχε βιώσει ως τότε ο πλανήτης.

 

Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν χρειάζεται κανέναν Φρίντμαν να χαράξει το “σχέδιο ανοικοδόμησης”. Από το Ζάπειο 1 μέχρι και σήμερα εφαρμόζει ένα ακραίο σχέδιο διάσωσης της Ελληνικής αστικής τάξης με κεντρικό άξονα το δόγμα της ακραία λιτότητας. Η οικονομική πολιτική Πινοσέτ ακολουθείται κατά γράμμα, αντιγράφεται πιστά, αλλά εφαρμόζεται με δυσκολίες.

 

Βλέπεις, εδώ και δύο χρόνια ένας λαός έχει βγεί στους δρόμους. Η ανυπακοή και η αλληλεγγύη σαρώνουν στις γειτονιές και κάνουν σπαράλια νόμους και μέτρα. Το χαράτσι δεν πληρώνεται, την ανάπτυξη στη Χαλκιδική δεν τη θέλουμε, απεργία κάνουμε κάθε Τετάρτη και χθες ο Μαρουλιάδης έγραψε ότι τώρα πρέπει να τους ρίξουμε.

 

Κάπου εδώ ο πρωθυπουργός ανατρέχει και πάλι στη μεγάλη βίβλο της Δεξιάς-αυτής που δεν ξεχνά- και εντοπίζει το λάθος και με διαδικασίες fast track το διορθώνει. Στη Χιλή δεν είχαν μόνο τα Σικάγο boys. Είχαν και χούντα για να εφαρμόσουν τα μέτρα. Στρατός λοιπόν στους δρόμους της Θεσσαλονίκης σε ρόλο αστυνομίας, δίωξη δημοσιογράφου, μετατροπη της ΕΡΤ σε ΥΕΝΕΔ και βασανιστήρια πολιτικών αντιπάλων.

 

Και πάλι οι μόνοι που δεν ενοχλούνται είναι οι τελειωμένοι του ΠΑΣΟΚ και ο “σύντροφος”. Ίσως γιατί και αυτοί εντόπισαν το λάθος. Και από το “ο λαός δεν ξεχνά” πέρασαν στο “Κάντο όπως η Δεξιά...”

 

Λ.Α