Παρακολουθούμε όλοι μας, το τελευταίο χρονικό διάστημα, μία κοσμογονία νομοθετικών ρυθμίσεων που σχετίζονται με την παιδεία. Σχέδια νόμων, νόμοι, υπουργικές αποφάσεις, εγκύκλιοι εκπονούνται και εκδίδονται με καταιγιστικό ρυθμό, σε σημείο που και εμείς ακόμα, οι άμεσα ενδιαφερόμενοι εκπαιδευτικοί, αδυνατούμε να παρακολουθήσουμε προκειμένου να σχηματίσουμε ορθή άποψη και γνώμη.
Πιο συγκεκριμένα. Είναι νωπές ακόμα οι μνήμες από τον νόμο για την μη προσμέτρηση της ώρας σίτισης στο υποχρεωτικό ωράριο των εκπαιδευτικών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και το υποχρεωτικό τριαντάωρο, με την «πολύ επεξηγηματική» εφαρμοστική εγκύκλιο, και ήδη μας καταφτάνουν σχέδια νόμου για την αυτοαξιολόγηση των σχολείων, για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, για την εισαγωγή ξενόγλωσσων τμημάτων στα σχολεία, την αξιολόγηση των μαθητών και τις εργασίες στο Λύκειο και δεν αργούν να έρθουν και τα σχέδια νόμου για την αξιολόγηση αρχικά των στελεχών της εκπαίδευσης και κατόπιν και των εκπαιδευτικών και Κύριος είδε τι ακόμα.
Αρχικά θα μπορούσε κανείς να παρατηρήσει, ποιά η ανάγκη να νομοθετηθούν τόσο βιαστικά, με ανεπαρκή διαβούλευση και συμμετοχή των εμπλεκομένων κοινωνικών φορέων, και ως εκ τούτου πρόχειρα, τόσες μεγάλες αλλαγές στην παιδεία, που έχουν να κάνουν με το μέλλον του κλάδου μας αλλά και, κυρίως αυτό, με το μέλλον της εκπαίδευσης συνολικά στην πατρίδα μας. Επιτρέψτε μου τον παραλληλισμό: Μου θυμίζει σφιχτό χρονοδιάγραμμα παράδοσης έργου, με ποινικές ρήτρες σε περίπτωση μη έγκαιρης παράδοσης.
Θα μπορούσαμε άραγε να υποπτευτούμε ότι όλη αυτή η πρεμούρα εντάσσεται στο όλο κλίμα των άρον άρον «μεταρρυθμίσεων» που έχουν συμφωνηθεί να γίνουν τάχιστα, προκειμένου να εμφανιστεί η χώρα μας ο πιο καλός ο μαθητής στην πιστή εφαρμογή των οδηγιών των δανειστών και του ΟΟΣΑ ή θα γινόμασταν και πάλι συνομωσιολόγοι και οπισθοδρομικοί, που «κατσικωθήκαμε» στην πλάτη της κοινωνίας και δεν την αφήνουμε να πάει μπροστά;
Στην προσπάθειά μου να εξάγω κάποια συμπεράσματα, αποδελτιώνοντας και μελετώντας τα πολυπληθή σχετικά δημοσιεύματα για τις εξαγγελίες του υπουργείου παιδείας που αφορούν το «μεταρρυθμιστικό» προφίλ των σχεδιασμών του για την παιδεία, δεν μπορούσε παρά να μου τραβήξει την προσοχή ένα απόσπασμα από την συνέντευξη του υπουργού στο ΑΠΕ-ΜΠΕ που αφορά τις αλλαγές στα σχολεία το 2018 και συγκεκριμένα την καλύτερη οργάνωση των δομών υποστήριξης των σχολείων. Συγκεκριμένα ο υπουργός ανέφερε: «…Μετά το νομοσχέδιο για το πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, θα κατατεθεί στη Βουλή τις επόμενες ημέρες επίσης, ένα πολύ μεγάλο και πάρα πολύ ριζοσπαστικό νομοσχέδιο που θα έχει σχέση με την αναμόρφωση των δομών στήριξης των σχολείων. Αυτό είναι μία τεράστια μεταρρύθμιση που γίνεται και η οποία παρόλο που την βγάλαμε σε διαβούλευση, δεν πήρε διαστάσεις, αφού συνήθως η τριτοβάθμια μονοπωλεί τα πράγματα. Αφορά στο με ποιο τρόπο θα γίνεται η αυτοαξιολόγηση των σχολείων, με ποιο τρόπο θα γίνεται η υποστήριξη των σχολείων -γιατί σήμερα έχουμε δομές, οι οποίες δεν συντονίζονται με το σωστό τρόπο. Με ποιο τρόπο θα ενταχθούν σε αυτό οι σχολικοί σύμβουλοι, και κυρίως, πώς θα καταφέρουμε επιτέλους να έχουμε στις δομές αυτές διάφορες ειδικότητες, όπως κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι, που αυτή τη στιγμή τα σχολεία τους έχουν τεράστια ανάγκη…».
Και συνεχίζοντας δήλωσε: «…Θα κάνουμε μια πολύ καλύτερη οργάνωση των δομών υποστήριξης και μέσα σε αυτή, οι σχολικοί σύμβουλοι θα έχουν αναβαθμισμένο ρόλο. Το σημαντικότερο όλων είναι ότι το σχολείο από την πρώτη μέρα, με απόφαση του συλλόγου των διδασκόντων, θα στέλνει σε αυτές τις δομές τα προβλήματα και τους προβληματισμούς. Γιατί το σχολείο έχει μια εμπειρία. Δεν υπάρχει περίπτωση, τα προβλήματα που έχουν εμφανιστεί να μην εμφανιστούν και την επόμενη χρονιά. 'Αρα, από την αρχή θα κληθεί το σχολείο να πει ποια είναι τα προβλήματα και να έχει απαιτήσεις από αυτές τις δομές για το πώς θα αντιμετωπιστούν αυτά τα προβλήματα. Αυτές οι δομές είναι υποχρεωμένες να συνεργαστούν, αφού πάρουν τα αιτήματα των σχολείων και να στείλουν στα σχολεία έναν προγραμματισμό με τις δράσεις που πρόκειται να κάνουν. Επισκέψεις σχολικών συμβούλων, επισκέψεις των ψυχολόγων, θα γίνεται με πρωτοβουλία των σχολείων και υποχρεωτική ανταπόκριση από πλευρά των δομών. 'Αρα, οι δομές αυτές θα είναι δυναμικές. Αυτό ανάλογα με τα αιτήματα θα συνεδριάζει και θα αποφασίζει από κοινού πώς θα αντιμετωπίζονται αυτά τα θέματα και στο τέλος του χρόνου θα πρέπει όλοι να έχουν μία αίσθηση του τι έκαναν, τι πήγε καλά, τι δεν πήγε…».
Διαβάστε περισσότερα:
http://www.alfavita.gr/arthron/ekpaideysi/analytika-ti-allazei-sta-sholeia-2018..
Όλα καλά μέχρις εδώ. Θα μπορούσε κανείς να εκφράσει τον θαυμασμό του για την άοκνη, προοδευτική και εμπνευσμένη «μεταρρυθμιστική» πρσπάθεια του υπουργείου, για την βελτίωση του προσφερόμενου εκπαιδευτικού έργου.
Καλά το υποπτεύεστε: Εμένα προσωπικά κάτι δεν μου ακούγεται και πολύ καλά. Θες το γεγονός ότι, όπως λέει ο υπουργός: «… Αυτό είναι μία τεράστια μεταρρύθμιση που γίνεται και η οποία παρόλο που την βγάλαμε σε διαβούλευση, δεν πήρε διαστάσεις,…». Θες γιατί, όπως παρακάτω αναφέρει: «…γιατί σήμερα έχουμε δομές, οι οποίες δεν συντονίζονται με το σωστό τρόπο…», εμένα πάντως αυτή η «μεταρρύθμιση» κάτι άλλο πιο πονηρό μου θυμίζει. Μετά από αυτό ίσως χάσω το ακροατήριό μου, στη λογική ότι δεν μπορεί όλα να μου φαίνονται άσχημα και μάλιστα η ενίσχυση των υποστηρικτικών δομών των σχολείων από ψυχολόγους κοινωνικούς λειτουργούς και άλλους επιστημονικούς κλάδους. Παρακάτω θα προσπαθήσω να δικαιολογήσω αυτή μου την στάση.
Συνεχίζοντας την μελέτη των εξαγγελιών, όσο μπορώ βέβαια να μείνω νηφάλια από τον βομβαρδισμό των «μεταρρυθμιστικών» σχεδιασμών, μου έκανε εντύπωση και το γεγονός ότι το υπουργείο σκοπεύει να εντάξει, αρχής γενομένης από την Β’ Λυκείου, δίωρα μαθήματα ξένων γλωσσών, σε ωράριο εκτός του υποχρεωτικού, προκειμένου να προστατευτεί το οικογενειακό εισόδημα από τα φροντιστήρια και να αποκτά ο μαθητής πιστοποιητικό γλωσσομάθειας εντός του δημόσιου σχολείου. Ειδικότερα μας ενημερώνει ο υπουργός: «…Το νέο εγχείρημα που αναμένεται να εφαρμοστεί από το νέο σχολικό έτος 2018-2019 προβλέπει την σταδιακή καθιέρωση δίωρων μαθημάτων ξένων γλωσσών, σε ωράριο εκτός υποχρεωτικού, αρχής γενομένης από τη Β’ Λυκείου. Τα δίωρα μαθήματα θα είναι δύο κάθε εβδομάδα, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες του News 24/7, δεν αποκλείεται να γίνονται απογευματινές ώρες, στο διάστημα μεταξύ 16.00-18.00. Οι μαθητές θα έχουν μάλιστα τη δυνατότητα να επιλέξουν μεταξύ αγγλικών, γαλλικών και γερμανικών ως γλώσσα διδασκαλίας. Η παρακολούθηση θα είναι προαιρετική, ωστόσο, στόχος του αρμόδιου υπουργείου είναι ολοένα και περισσότεροι μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να συμμετάσχουν στο φιλόδοξο εγχείρημα, σε μία προσπάθεια να αναχαιτιστεί το οικονομικό πλήγμα στον οικογενειακό προϋπολογισμό, λόγω φροντιστηρίων. «Ακόμη κι αν δεν συμπληρωθεί ο ελάχιστος αριθμός συμμετεχόντων σε ένα σχολείο, οι μαθητές θα έχουν την επιλογή να πηγαίνουν σε γειτονικό», διευκρινίζει άλλωστε στο News24/7 ο υπουργός Παιδείας, Κώστας Γαβρόγλου. Την ίδια στιγμή, διευκρινίζεται ότι οι ανάγκες σε επιπλέον εκπαιδευτικό προσωπικό, θα καλυφθούν μέσω ωρομίσθιων καθηγητών…».
Διαβάστε περισσότερα:
Στο σημείο αυτό επιτρέψτε μου την απορία: Γιατί δεν προσπαθεί το υπουργείο να το επιτύχει αυτό, δηλαδή την απόκτηση πιστοποιητικού γλωσσομάθειας και ως εκ τούτου την προστασία των οικογενειακών προϋπολογισμών των γονέων, εντός του υποχρεωτικού ωραρίου των συναδέλφων των ξένων γλωσσών, ενισχύοντας την διδασκαλία τους με αύξηση των ωρών τους; Εύκολη η απάντηση: Μα γιατί θα αναγκαστεί να προσλάβει μόνιμους εκπαιδευτικούς. Ενώ τώρα με την εκμετάλλευση των ωρομίσθιων συναδέλφων και μάλιστα με την μεταμόρφωσή τους σε «τιραμόλα» αφού θα τρέχουν από σχολείο σε σχολείο (αν δεν συμπληρώνεται ο ελάχιστος αριθμός οι μαθητές θα πηγαίνουν σε γειτονικό σχολείο) και μάλιστα ίσως και κατά τις απογευματινές ώρες (στο διάστημα μεταξύ 16.00 – 18.00) πετυχαίνει, αφενός να φανεί στην κοινωνία ως ένα υπουργείο που ασκεί την κυβερνητική πολιτική με φιλολαϊκό πρόσημο και αφετέρου να ανοίξει την κερκόπορτα για την αύξηση του υποχρεωτικού διδακτικού ωραρίου. Αμφιβάλλει κανείς ότι σε αυτό εν τέλει αποσκοπεί; Ποιος συνάδελφος θα αντιδράσει, όταν σιγά σιγά θα γίνονται μαθήματα και τις απογευματινές ώρες και εκτός του υποχρεωτικού ωραρίου, αρχικά από τους ωρομίσθιους συναδέλφους και μία ωραία πρωία, αντί να διορίσει τους ωρομίσθιους συναδέλφους, εφόσον η ένταξη των δίωρων μαθημάτων ξένων γλωσσών θα γίνει θεσμός, να απαιτήσει από τους μόνιμους συναδέλφους να αναλάβουν και την διδασκαλία αυτή; Μόνο ένα ερώτημα απευθύνω, ίσως μόνο πια στον εαυτό μου, αφού όπως παραπάνω σας έχω πει, μάλλον έχω ήδη χάσει το ακροατήριό μου, με την οπισθοδρομική και συνομωσιολογική μου διάθεση.
Παρόλα αυτά όμως και επειδή σας το υποσχέθηκα, θα προσπαθήσω στο σημείο αυτό να δικαιολογήσω την στάση μου αυτή και ας μην με ακούει ίσως κανείς:
Δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι όλα τα παραπάνω που εξήγγειλε ο υπουργός είναι πολύ ωραία, προοδευτικά και πρωτοποριακά, εφόσον εφαρμοστούν σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα. Ποιός εκπαιδευτικός ή γονέας δεν θα ήθελε υποστηρικτικές δομές σε αρμονικό συντονισμό για να αντιμετωπίζονται άμεσα και εντός του σχολείου, οποιαδήποτε προβλήματα αναφύονται;
Σε ποιο όμως εκπαιδευτικό σύστημα, σε οποιοδήποτε ή σε ένα εξελιγμένο εκπαιδευτικό σύστημα, όπως παραδείγματος χάριν το Φινλανδικό, όπου όλες οι παθογένειες του εκπαιδευτικού συστήματος που συναντίωνται στη χώρα μας, έχουν προ πολλού αντιμετωπιστεί; Ας μην είμαι όμως υπερβολική και αναφέρω, ίσως το πιο εξελιγμένο εκπαιδευτικό σύστημα όπως της Φινλανδίας που ίσως και να είναι το καλύτερο παγκοσμίως και ο εκπαιδευτικός απολαμβάνει την εκτίμηση της κοινωνίας και μία αξιοπρεπέστατη μισθολογική κατάσταση. Σε εσάς αφήνω την πρωτοβουλία και βάλτε στη θέση του Φινλανδικού, οποιοδήποτε άλλο εκπαιδευτικό σύστημα του αναπτυγμένου κόσμου. Σε ένα τέτοιο σύστημα, εάν δεν έχουν ήδη ενταχθεί στο πρόγραμμα των σχολείων όλα τα παραπάνω, πάντως σε κάθε περίπτωση είναι ώριμα να τα δεχτούν.
Σκεφτείτε τώρα το δικό μας εκπαιδευτικό σύστημα και αναλογιστείτε πως ίσως έχει δίκιο το υπουργείο. Αυτοί οι σχεδιασμοί λείπουν μόνο για να μπει το κερασάκι στην τούρτα και να αποκτήσουμε και εμείς ένα λαμπρό και σύγχρονο σχολείο. Μήπως σκέφτεστε ό,τι σκέφτομαι; «Όλα τα έχει η Μαριορή ο φερετζές της έλειπε» ή αλλιώς «τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους μπιιιπ καλύτερα να πω πισινούς».
Ας δούμε τώρα μερικά από τα προβλήματα και τις παθογένειες του εκπαιδευτικού μας συστήματος για να δούμε βρε αδερφέ, μήπως χωράει τελικά αυτή η πολυτέλεια των «υποστηρικτικών δομών» και των «δίωρων φροντιστηριακών μαθημάτων»:
Μαθαίνουμε ότι στη Σάμο και στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση μετά και την τελευταία φάση πρόσληψης αναπληρωτών στις 9/2/2018, δεν προέκυψε καμία πρόσληψη δασκάλου σε κενό που προέκυψε μετά από άδεια στο Δημοτικό σχολείο Κοντακέικων. Δείτε τι αναφέρεται: «…Καταδικάζουμε ως απαράδεκτη και αντιπαιδαγωγική την αναγωγή του my school σε κεντρικό ρυθμιστή της Εκπαιδευτικής πολιτικής , που απαξιώνει τις πραγματικές εκπαιδευτικές ανάγκες στο βωμό μιας φθηνής μνημονιακής λογιστικής. Ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Σάμου ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΙ όλους τους θεσμικούς φορείς που εμπλέκονται στην μη κάλυψη του κενού. (Περιφερειακή Διεύθυνση Β. Αιγαίου, ΔΙΠΕ Σάμου) Δεν θα δεχτούμε ΚΑΜΙΑ μετακίνηση εκπαιδευτικού για κάλυψη του κενού,..».
Διαβάστε περισσότερα:
Ας αστειευτούμε και λίγο: Μπορεί να στείλει το υπουργείο μία υποστηρικτική δομή ή έναν ωρομίσθιο για φροντιστηριακό μάθημα και να λυθεί το πρόβλημα. Άλλωστε οι ωρομίσθιοι συνάδελφοι είναι, ας χρησιμοποιήσω και μία μπασκετική έκφραση, καθότι εκπαιδευτικός φυσικής αγωγής, all around, δηλαδή εντός, εκτός και επί τα αυτά ή αλλιώς όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω. Εδώ βέβαια μπορεί κανείς να επεκταθεί και στο θέμα των υποχρεωτικών μεταθέσεων εντός ΠΥΣΔΕ ή ΠΥΣΠΕ η ακόμα και εντός Περιφερείας και να αναφερθεί στον σχεδιασμό κάλυψης κενών με το σύστημα αυτό των υποχρεωτικών μεταθέσεων. Ποιος ξέρει, ίσως έτσι σκοπεύει το υπουργείο να καλύπτει τυχόν κενά και όχι με προσλήψεις, ούτε καν αναπληρωτών. Αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία, που όμως θα πρέπει πάντα να την έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας και επικρέμεται σαν δαμόκλειος σπάθη από πάνω μας.
Δεν θα επεκταθώ περισσότερο στα προβλήματα του εκπαιδευτικού μας συστήματος, άλλωστε η παραπάνω ιστορία στην Σάμο είναι ενδεικτική, αλλά και για τον λόγο ότι ο ίδιος ο υπουργός αποδέχεται την ύπαρξή τους και μάλιστα στο μέγεθος που εμείς όλοι οι συνάδελφοι αναδείξαμε με τις αντιδράσεις μας για την εισαγωγή του υποχρεωτικού τριαντάωρου. Συγκεκριμένα ο υπουργός παραδέχεται: «…Το δεύτερο, είναι ότι πολλοί δάσκαλοι και καθηγητές μου λένε ότι παίζουν και έναν ρόλο συμβουλευτικό για τα προβλήματα που έχουν οι γονείς οι ίδιοι. Όχι οι γονείς με τα παιδιά. Έχει σημασία αυτό. Διότι ο γονέας εμπιστεύεται τον εκπαιδευτικό για να του ανοιχτεί. Αυτό τώρα είναι ένα βαρύ φορτίο. Γιατί ο εκπαιδευτικός τι να κάνει; Και τον ψυχολόγο, και τον κοινωνικό λειτουργό και τον εκπαιδευτικό , τον τραπεζοκόμο και τον παιδονόμο? Πόσους ρόλους να έχει;…».
Διαβάστε περισσότερα:
Ακούστε όμως και αυτά κύριε υπουργέ: Συμπλήρωση ωραρίου για τις ειδικότητες σε τρία, τέσσερα και πέντε σχολεία, έλλειψη όχι μόνο υπολογιστών αλλά και επίπλων και γενικά υλικού εκπαίδευσης με εξαναγκασμό δανεισμού τους από άλλα γειτονικά σχολεία, ανεπαρκής και σε μερικές περιπτώσεις ασυντήρητη και για αυτό επικίνδυνη κτιριακή υποδομή, κακοπληρωμένοι και τρομοκρατημένοι εκπαιδευτικοί, συγχωνεύσεις σχολείων και μετατροπή τους σε σχολεία τέρατα, με τμήματα των τριάντα και βάλε μαθητών κλπ κλπ.
Μέσα σε όλα αυτά λοιπόν τα καταθλιπτικά, βάλτε και λίγες υποστηρικτικές υποδομές και μερικά φροντιστηριακά, εντός του σχολείου αλλά εκτός ωραρίου, μαθήματα και έδεσε το γλυκό, έχουμε πλέον ένα σύγχρονο σχολείο. Περί όλων των παραπάνω αληθινών όμως προβλημάτων ουδέν. Τίποτε από αυτά δεν ακούγεται να περιλαμβάνεται στην «μεταρρυθμιστική» προσπάθεια για την παιδεία.
Πού είσαι ακόμα, να δεις τι σούχω για μετά: Αυτοαξιολόγηση, αξιολόγηση στελεχών, αύξηση διδακτικού ωραρίου, απαλλαγή από μαθήματα, «σπρώξιμο» σιγά σιγά και ύπουλα των μαθημάτων των ειδικοτήτων, κρατήστε το αυτό, εξ ολοκλήρου στο ολοήμερο πρόγραμμα των δημοτικών σχολείων και άλλα. Μετά από όλα αυτά γίνεται ή δεν γίνεται το εκπαιδευτικό μας σύστημα ένα σύγχρονο και εξελιγμένο σύστημα, με τις υποστηρικτικές υποδομές του, τα φροντιστηριακά μαθήματά του, με τις «εμβαθύνσεις και επικοινωνίες εκπαιδευτικών και μαθητών με άνοιγμα παρενθέσεων» και τα όλα του; Ας μην είμαστε αχάριστοι.
Όποιος λοιπόν από το ακροατήριό μου έμεινε και με ακούει ακόμα ίσως καταλάβει ότι η επιχείρηση «σοκ και δέος» στην παιδεία βρίσκεται «προ των πυλών». Η στρατηγική του ξηλώματος της δημόσιας παιδείας, περιγράφεται με την εξής φράση: «Κάντε τα όλα τώρα και όλα μαζί ταυτόχρονα». Με τον τρόπο αυτόν αποπροσανατολίζεται και διαιρείται ολόκληρη η κοινωνία και μαζί με αυτήν και εμείς οι εκπαιδευτικοί και δεν ξέρουμε πως και σε τι πρώτα να αντιδράσουμε. Με τον τρόπο αυτόν επιχειρείται να περάσουν όλα τα μέτρα του «εκσυγχρονισμού» γρήγορα και αναίμακτα.
Σκόπιμη στο σημείο αυτό η παράθεση ενός αποσπάσματος από την περιγραφή του βιβλίου της Ναόμι Κλάιν "Το Δόγμα του Σοκ": «… είναι ένα από τα ελάχιστα βιβλία που μας βοηθούν να καταλάβουμε το παρόν, καθώς αποτελεί την πιο ολοκληρωμένη ανάλυση της συγκαλυμμένης ιστορίας της εποχής μας. Μια συναρπαστική περιγραφή της νέας παγκόσμιας τάξης, που βρίσκεται σε κατάσταση αμόκ. Η ανάλυση του καπιταλισμού της καταστροφής επιχειρείται από την Κλάιν με τέλεια διυλισμένη οργή, που διοχετεύεται μέσα από αδιάσειστα δεδομένα. Σε αυτή την πρωτοποριακή εναλλακτική ιστορία της πλέον κυρίαρχης ιδεολογίας της εποχής μας, της οικονομικής επανάστασης των ελεύθερων αγορών του Μίλτον Φρίντμαν, η Ναόμι Κλάιν αμφισβητεί το διαδεδομένο μύθο ότι η παγκόσμια νίκη του νεοφιλελεύθερου κινήματος υπήρξε ειρηνική. Καταδεικνύει ότι, από τη Χιλή του 1973 μέχρι το σημερινό Ιράκ, ο Φρίντμαν και οι υποστηρικτές του εκμεταλλεύτηκαν επανειλημμένα τη βία και μια σειρά από τρομακτικά σοκ για να επιβάλουν τις ακραίες πολιτικές τους. Αποκαλύπτει την εντυπωσιακή ομοιότητα ανάμεσα στις ανακριτικές τεχνικές της CIA και στις εκβιαστικές τεχνικές της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ, στην προσπάθειά τους να επιβάλουν τον καπιταλισμό της καταστροφής σε ολόκληρο τον κόσμο…».
Κλείνοντας θέλω να σας αναφέρω ότι: «Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Τα πρόσωπα, τα ονόματα και οι καταστάσεις είναι φανταστικά και οποιαδήποτε ομοιότητα είναι συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα».
Καλό μας βράδυ!!!
Η Ολυμπία Ζαραμπούκα MSc είναι Εκπαιδευτικός φυσικής αγωγής υποχρεωτικώς μεταταγμένη από την δευτεροβάθμια στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση του Ν. 4172/2013*
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
