Alfavita Newsroom Από νέα βάση συνεχίζεται ο Εθνικός και Κοινωνικός Διάλογος για την Παιδεία, καθώς, όπως γνωστοποίησε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Γιάννης Παντής, η συμβατική υποχρέωση της χώρας για αξιολόγηση- στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης- της "εργαλειοθήκης" του ΟΟΣΑ επαναπροσδιορίζεται, μετά από την απόσυρση της σχετικής έκθεσης του 2011 και τη συγγραφή μία νέας έκθεσης, η οποία ξεκινάει τώρα.
"Οι προηγούμενες συστάσεις του ΟΟΣΑ, που διατυπώθηκαν το 2011, δεν αποτελούν προαπαιτούμενο για την θεσμική ρύθμιση των εκπαιδευτικών ζητημάτων" επισήμανε ο κ. Παντής, μιλώντας στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και στο Πρακτορείο 104,9 FM.
"Όλοι πλέον δέχονται ότι δεν μπορεί να αποτελεί βάση για τις αναγκαίες ρυθμίσεις η προηγούμενη έκθεση του ΟΟΣΑ, διότι είχε φτιαχτεί το 2011 με στοιχεία μέχρι το 2009 και σήμερα, το 2016, πλέον μιλάμε για ένα εκπαιδευτικό σύστημα, που είναι και λειτουργεί σε τελείως διαφορετικές συνθήκες, σε όλα τα επίπεδα. Άρα, λοιπόν, χρειαζόμαστε μία καινούρια έκθεση του ΟΟΣΑ, της οποίας η διαμόρφωση θα ξεκινήσει άμεσα, ώστε να είναι ξεκάθαρο ότι ξεκινάμε από διαφορετική βάση από αυτή που περιγράφεται στην προηγούμενη έκθεση" διευκρίνισε ο γενικός γραμματέας του υπ. Παιδείας.
Απαντώντας σε εκπροσώπους της εκπαιδευτικής κοινότητας, που καταγγέλλουν τον Διάλογο για την Παιδεία ως προσχηματικό, σημείωσε ότι "προσπαθούν προσχηματικά οι ίδιοι να επιμηκύνουν την περίοδο κρίσης του εκπαιδευτικού συστήματος και να την καταστήσουν διαρκές και δομικό στοιχείο της εκπαίδευσης".
Ακολουθεί το κείμενο της συνέντευξης του γενικού γραμματέα του υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, καθηγητή Οικολογίας, πρώην αντιπρύτανη του ΑΠΘ και μέλους της Επιτροπής Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία, Γιάννη Παντή στο Αθηναϊκό- Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων
Ερώτηση: Όποτε γίνεται γνωστό ότι η Πολιτεία ανοίγει τον διάλογο για κάποιο σοβαρό ζήτημα, σε μέρος της ελληνικής κοινωνίας υπάρχει καχυποψία ότι πρόκειται για διαδικασία, που στόχο έχει απλώς να ''νομιμοποιήσει'' στην κοινή γνώμη προειλημμένες πολιτικές αποφάσεις. Τι εγγυήσεις υπάρχουν σήμερα ότι ο Εθνικός Διάλογος για την Παιδεία δεν είναι προσχηματικός και σε τι διαφέρει από προηγούμενα εγχειρήματα διαλόγου;
Απ.: Καταρχάς πρέπει να πούμε ότι έχοντας συνεχείς μειώσεις στους προϋπολογισμούς από το 2009 έως το 2015, το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας βρίσκεται υπό κατάρρευση. Σε αυτό συνέβαλαν, πέρα από τις οικονομικές δυσκολίες, και οι απορρυθμίσεις που συνέβησαν με διάφορες νομοθετικές ρυθμίσεις, οι οποίες έφεραν πολλά προβλήματα διοικητικής και οργανωτικής υφής, αλλά και εξωτερικοί παράγοντες, οι οποίοι συνεχώς υποβαθμίζουν και -θα έλεγα- σε έναν μεγάλο βαθμό δημιουργούν τεράστια προβλήματα στο εκπαιδευτικό σύστημα. Επομένως σήμερα βρισκόμαστε σε μία φάση, σε μία στιγμή κατά την οποία θα πρέπει να επανεκκινήσουμε και να αναδιοργανώσουμε το εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Δεν είμαστε σε μία περίοδο κανονικότητας, όπου θα μπορούσαμε να κάνουμε άλλη μία μεταρρύθμιση, όπως πιθανόν θα έπρεπε να κάνουμε ανά τακτά χρονικά διαστήματα, για να προσαρμοζόμαστε στα νέα δεδομένα. Ούτε είμαστε σε μία μορφή χαλαρότητας, για να κάνουμε έναν διάλογο γενικώς και αορίστως. Είμαστε σε μία περίοδο, που λόγω της υφιστάμενης κρίσης στο εκπαιδευτικό σύστημα, θα πρέπει να το επανεκκινήσουμε και να το ξαναλειτουργήσουμε με όσο το δυνατόν καλύτερους όρους. Έτσι, λοιπόν, ο διάλογος, τον οποίο έχουμε ξεκινήσει, ουσιαστικά είναι ένας διάλογος, για να διαμορφώσουμε τους όρους της επανεκκίνησης και της ανασυγκρότησης. Οι όροι αυτοί θα μπορούσαν να προσδιοριστούν σε τρία διαφορετικά επίπεδα: Πρώτον, στην άμεση αντιμετώπιση των επιπτώσεων που προκάλεσε η κρίση, αλλά και πολλές από τις πολιτικές, που επιλέχθηκαν για την αντιμετώπισή της. Δεύτερον, στον αναπροσανατολισμό του εκπαιδευτικού συστήματος στο μέλλον κατά τρόπο, που θα το απεγκλωβίζει από τις δυσλειτουργίες, τις παθογένειες και τους φραγμούς του παρελθόντος. Και τρίτον, στη διαμόρφωση ενός νέου εκπαιδευτικού παραδείγματος για τη χώρα, το οποίο αφενός θα λαμβάνει τα ευρωπαϊκά και διεθνή δεδομένα υπόψη του για την εκπαίδευση, την έρευνα και την ανάπτυξη και αφετέρου θα έχει πρόταγμα την κοινωνική δικαιοσύνη.
Ο διάλογος, λοιπόν, τον οποίο κάνουμε αυτή τη στιγμή προσπαθεί να αντιμετωπίσει τα τρία αυτά ζητήματα, με ένα τέτοιο τρόπο, ώστε να ενεργοποιήσει όλες τις δυνάμεις, που έχουμε σε εθνικό επίπεδο- γι' αυτό ονομάζεται και εθνικός διάλογος- και να ενεργοποιήσει όλες τις κοινωνικές ομάδες - γι' αυτό ονομάζεται και κοινωνικός διάλογος. Είναι κάτι καινούριο, είναι κάτι απόλυτα αναγκαίο και θα έλεγα ότι όσοι λένε ότι είναι προσχηματικός ή δε θέλουν να συμμετάσχουν σε αυτόν, ουσιαστικά προσπαθούν, προσχηματικά οι ίδιοι να επιμηκύνουν την περίοδο κρίσης του εκπαιδευτικού συστήματος και να την καταστήσουν διαρκές και δομικό στοιχείο της εκπαίδευσης.
Άρα συνολικά, για κοινωνικούς και εθνικούς λόγους θα πρέπει να ξεπεράσουμε αυτά τα ζητήματα και να προχωρήσουμε στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, οι οποίες, για τους λόγους που ανέφερα παραπάνω, θα πρέπει να υλοποιηθούν σε συνθήκες μη κανονικότητας. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος, για τον οποίο κάνουμε τον διάλογο σήμερα. Δεν είναι άλλος ένας διάλογος, όπως γινόταν στο παρελθόν, δεν είναι άλλη μια μεταρρύθμιση, όπως γινόταν στο παρελθόν.
Ερ.: Μιλήσατε για οικονομικά και άλλα προβλήματα, που είχαν οι προηγούμενες μεταρρυθμιστικές προσπάθειες στον χώρο της Παιδείας. Μήπως, όμως, δε δόθηκε και ο αναγκαίος χρόνος να δοκιμασθούν και να αξιολογηθούν τα αποτελέσματά τους; Από την εμπειρία σας και στη διοίκηση του ΑΠΘ θα λέγατε ότι πρακτικά είχαν τον χρόνο να εφαρμοστούν , να αφομοιωθούν οι αλλαγές, που επέφεραν οι προηγούμενες θεσμικές παρεμβάσεις;
Απ.: Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε. Δεν ήταν ικανές οι όποιες παρεμβάσεις του παρελθόντος να αποτρέψουν αυτά που συνέβησαν στο εκπαιδευτικό σύστημα, που σήμερα τα βιώνουμε περισσότερο έντονα, λόγω της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.
Θα πρέπει, λοιπόν, να κάνουμε άλλα πράγματα, πλέον, τώρα. Να βάλουμε διαφορετικές προτεραιότητες. Να δούμε την άμβλυνση των εκπαιδευτικών ανισοτήτων, ας πούμε με την πλήρη εφαρμογή της διετούς προσχολικής εκπαίδευσης. Θα πρέπει να ξαναδούμε το ζήτημα της καλύτερης κατανομής της κρατικής χρηματοδότησης στα εκπαιδευτικά ιδρύματα όλων των βαθμίδων. Θα πρέπει να δούμε την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και των στελεχών εκπαίδευσης ως βασικό πυλώνα στήριξης του εκπαιδευτικού συστήματος κατά την κρίση και μετά την κρίση. Θα πρέπει να δούμε την ανασυγκρότηση του ενιαίου δημόσιου χώρου ανώτατης εκπαίδευσης και έρευνας. Ζητήματα, δηλαδή, τα οποία αναδείχθηκαν και μέσα από την κρίση του εκπαιδευτικού συστήματος.
Το ολοήμερο σχολείο επίσης αποτελεί μια επιτακτική ανάγκη. Το χρειάζονται όλοι και ακόμα περισσότερο οι οικογένειες που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να καλύψουν τη μόρφωση των παιδιών τους και το χρόνο τους με κάτι άλλο. Πρέπει εμείς, στις νέες πρωτόγνωρες συνθήκες να βρούμε λύσεις, να ανασυγκροτήσουμε και να επανεκκινήσουμε το εκπαιδευτικό σύστημα προς αυτές τις κατευθύνσεις αντιμετωπίζοντας την κρίση.
Ερ.: Είστε αισιόδοξος ότι τα αποτελέσματα του εθνικού διαλόγου θα μπορέσουν να συνδεθούν με τη συμβατική υποχρέωση της χώρας για αξιολόγηση της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ;
Απ.: Όπως ξέρετε, και αυτό είναι μία είδηση των τελευταίων ημερών, το υπουργείο Παιδείας, με τις παρεμβάσεις που έκανε αυτονόμησε το θέμα αυτό από τις δυνατότητες θεσμικών παρεμβάσεων που έχουμε για την εκπαίδευση. Έτσι, λοιπόν, οι προηγούμενες συστάσεις του ΟΟΣΑ, που διατυπώθηκαν το 2011, δεν αποτελούν προαπαιτούμενο για την θεσμική ρύθμιση των εκπαιδευτικών ζητημάτων.
Ουσιαστικά, δηλαδή όλοι πλέον δέχονται ότι δεν μπορεί να αποτελεί βάση για τις αναγκαίες ρυθμίσεις η προηγούμενη έκθεση του ΟΟΣΑ, διότι είχε φτιαχτεί το 2011 με στοιχεία μέχρι το 2009 και σήμερα, το 2016, πλέον μιλάμε για ένα εκπαιδευτικό σύστημα, που είναι και λειτουργεί σε τελείως διαφορετικές συνθήκες, σε όλα τα επίπεδα. Άρα, λοιπόν, χρειαζόμαστε μία καινούρια έκθεση του ΟΟΣΑ, της οποίας η διαμόρφωση θα ξεκινήσει άμεσα ώστε να είναι ξεκάθαρο ότι ξεκινάμε από διαφορετική βάση από αυτή που περιγράφεται στην προηγούμενη έκθεση.
Ερ.: Θα είμαστε εδώ να δούμε τη συνέχεια, ελπίζουμε ότι θα σας έχουμε ξανά να δούμε πώς εξελίσσεται η διαδικασία της συγκρότησης ατζέντας προτάσεων για την Παιδεία ?
Απ.: Είναι εθνική και κοινωνική ανάγκη να επανεκκινήσουμε το εκπαιδευτικό μας σύστημα μετά την πίεση που έχει δεχθεί τα τελευταία έξι χρόνια, και να αποκαταστήσουμε την εύρυθμη λειτουργία του προς όφελος της κοινωνίας.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
