Alfavita Newsroom Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ
Οι πρόσφατες εξελίξεις στο προσφυγικό, το ασφαλιστικό, το φορολογικό και συνολικά ο ένας χρόνος κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, πιστοποιούν πλέον ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση «των λαών και των δικαιωμάτων» αποτελεί μια χίμαιρα. Και ότι εντός του ευρωατλαντικού πλαισίου, οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τα «μνημόνια» αποτελούν μονόδρομο. Γι’ αυτό - πέρα από προθέσεις και διακηρύξεις - η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ‐ΑΝΕΛ ολοκληρώνει το καταστροφικό έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, εφαρμόζει το 3ο μνημόνιο μαζί με ό,τι «υπολειπόταν» του 1ου και 2ου!
Αύξησαν τα όρια ηλικίας στα 67 ή στα 62 με 40 χρόνια εργασίας. Μείωσαν τις συντάξεις. Καθόρισαν τον οδικό χάρτη των νέων αλλαγών για το ασφαλιστικό, που έρχονται τώρα να ολοκληρώσουν, ζητώντας πρώτα την «άδεια» από την τρόικα, για να νομοθετήσουν!!!! Αυξάνουν ασφαλιστικές εισφορές, μειώνουν εκ νέου τις συντάξεις, καταστρέφουν τον αναδιανεμητικό χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης Εκποίησαν και εκποιούν το δημόσιο πλούτο της χώρας (αεροδρόμια, λιμάνια κ.λπ.). Προχωρούν σε πλειστηριασμούς. Παραδίδουν στρατηγικούς τομείς της οικονομίας, μαζί και τις τράπεζες, στο ντόπιο και ξένο κερδοσκοπικό κεφάλαιο και μαζί τα κόκκινα δάνεια των εργαζομένων, των μικρομεσαίων αυτοαπασχολούμενων και αγροτών, ενώ παράλληλα συνεχίζουν το καθεστώς των ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Κατήργησαν τις ΣΣΕ, μείωσαν τους μισθούς. Αύξησαν και θα αυξήσουν τους έμμεσους και άμεσους φόρους, υφαρπάζοντας το βιός της λαϊκής οικογένειας, που ασφυκτιά και πεθαίνει καθημερινά στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου και των τραπεζών.
Η επίθεση της κυβέρνησης στα εργατικά και αγροτικά στρώματα είναι ευθεία. Οι δυνάμεις του ΜΕΤΑ σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα συμμετέχουν στις μεγάλες κινητοποιήσεις, που βρίσκονται σε εξέλιξη αυτή την περίοδο σ' όλη τη χώρα, ενάντια στο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο και στη φορολογική λεηλασία, κινητοποιήσεις που ανοίγουν το δρόμο για τη συγκρότηση ενός μεγάλου παλλαϊκού μετώπου, που θα βάλει τέλος στους αντιλαϊκούς μνημονιακούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης.
Αυτή την ιστορική στιγμή, η πλειοψηφία της γραμματείας των ΣΥΝΕΚ δείχνει να μην αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα της περιόδου, επιλέγει την «ήπια κριτική» και τη συναίνεση αντί της απαιτούμενης κάθετης ρήξης με τις πολιτικές λιτότητας και ακραίου νεοφιλελευθερισμού, προβάλλει την άποψη ότι δήθεν η κυβέρνηση αντιστέκεται στα σχέδια των δανειστών, συμμετέχει στους «εθνικούς» διαλόγους και υπόσχεται ανέφικτες μεσοπρόθεσμα «μικρές» νίκες, απέναντι στη μεγάλη μάχη που έχει ήδη ξεκινήσει.
Α. Ήδη από το 16ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ, η συνδικαλιστική αριστερά στο χώρο της εκπαίδευσης, έδωσε τν μάχη στις γενικές συνελεύσεις των ΕΛΜΕ και κατάφερε να κερδίσει την πλειοψηφία των συναδέλφων σε μια επιλογή ρήξης με τις μνημονιακές πολιτικές των κυβερνήσεων και των δανειστών. Η συνθηκολόγηση της κυβέρνησης και η υπογραφή του 3ου μνημονίου είναι ανεπίτρεπτο να μετατραπεί σε συνθηκολόγηση του εργατικού κινήματος. Η ανατροπή των πολιτικών λιτότητας, φτώχειας και ανεργίας, που υπαγορεύουν ΕΕ και ΔΝΤ και εφαρμόζει η kυβέρνηση, επιβάλλεται να αποτελούν προμετωπίδα του συνδικαλιστικού κινήματος.Η σύμπραξη της πλειοψηφίας των εκπροσώπων των ΣΥΝΕΚ στο ΔΣ της ΟΛΜΕ με τις δυνάμεις της ΔΑΚΕ, με κοινές εισηγήσεις αποστεωμένες από τα πολιτικά επίδικα της περιόδου, χωρίς να αναδεικνύεται η αναγκαιότητα ρήξης και εναλλακτικής διεξόδου, αποτελεί οπισθοχώρηση και ενισχύει το κλίμα ανασφάλειας και ατομικισμού, που εντέχνως καλλιεργείται από την κυβέρνηση και το υπόλοιπο μνημονιακό κατεστημένο.
Β. Η διολίσθηση στελεχών των ΣΥΝΕΚ σε λογικές και πρακτικές κυβερνητικού συνδικαλισμού είναι αποτέλεσμα μιας έμμεσης ή άμεσης διαπίστωσης ότι η κυβέρνηση συντάσσεται με τις λαϊκές διεκδικήσεις, διαπίστωση η οποία είναι παντελώς αβάσιμη και επικίνδυνη.
Η πολιτική είναι θέμα αντικειμενικοτήτων και όχι προθέσεων. Αντικειμενικά δε μπορεί να υπάρξει στο πραγματικό πολιτικό χώρο ηπιότερη επιβολή των μνημονίων. Η θέση αυτή στηρίζεται στην αποδεδειγμένη πλέον αλήθεια ότι η χώρα τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε μια ιδιόμορφη αποικία χρέους, ένα ευρωατλαντικό προτεκτοράτο, όπου ακόμη και το κοινοβούλιο επιτελεί διακοσμητικό ρόλο και επικυρώνει εν μέσω νυκτός, αποφάσεις που επιβάλλονται έξωθεν.
• Κάποιοι συναγωνιστές επαναπαύτηκαν στο γεγονός πως η κυβέρνηση του 2015 επανάφερε τους συναδέλφους μας από τη διαθεσιμότητα και «πάγωσε» προσωρινά την αξιολόγηση, Παραμένει όμως το γεγονός πως τα μνημόνια στον βαθύ τους πυρήνα και στον βαθμό που συνεχίζονται, απαιτούν την διαρκή επαναφορά αυτών (ή ισοδύναμων) αντιδραστικών μέτρων και πολιτικών. Ήδη βλέπουμε βήματα σε αυτή τη κατεύθυνση. Η «εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ» επανέρχεται με ότι αυτό συνεπάγεται, λογική συνέπεια και συνέχεια της ανοιχτής συνθηκολόγησης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ με τους δανειστές, και της πολιτικής νομιμοποίησης ενός νέου μνημονιακού γύρου λεηλασίας των λαϊκών εισοδημάτων και δικαιωμάτων.
• Εμείς επιμένουμε ότι, παρά την αμηχανία και απογοήτευση που δημιούργησε σε πλατιά λαϊκά στρώματα η διάψευση των προσδοκιών, που είχαν επενδύσει στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, οι αδέσμευτοι συνδικαλιστικοί και κοινωνικοί αγώνες αποτελούν προϋπόθεση για να αποκρούσουμε τα αντιλαϊκά μέτρα και να ανατρέψουμε τις πολιτικές της κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ.
• Η στρεβλή αντίληψη-εκτίμηση για τη συγκυρία και τις αιτίες της, οδηγεί νομοτελειακά και σε αλλαγή του προσανατολισμού των ΣΥΝΕΚ, από τη σύγκρουση με τις μνημονιακές πολιτικές των κυβερνήσεων, σε –αντικειμενικά - ανοχή στα κυβερνητικά σχέδια, και κατά συνέπεια σε ολέθρια υποτίμηση του λαϊκού παράγοντα και του ρόλου των συνδικάτων στο αγώνα κατάργησης των μνημονίων, ανατροπής της πολιτικής της Κυβέρνησης και των δανειστών. Η στάση αυτή είναι επικίνδυνη. Το συνδικαλιστικό κίνημα δεν επιτρέπεται να υποχωρεί από τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις του. Η ριζοσπαστική αριστερά υποχρεούται να εμπνεύσει, να οργανώσει και να ξεσηκώσει τον κόσμο της εργασίας ενάντια στον μνημονιακό μεσαίωνα του αστικού μπλοκ. Καμία ανοχή, καμία συνθηκολόγηση!
• Κορυφή του παγόβουνου αυτής της λογικής είναι το ότι η πλειοψηφία των εκπροσώπων των ΣΥΝΕΚ στο ΔΣ της ΟΛΜΕ επιλέγει για άλλη μια φορά να συμπράξει με τη ΔΑΚΕ και σε κεντρικό επίπεδο, αποφασίζοντας τη συμμετοχή της μεγαλύτερης ομοσπoνδίας της χώρας σε διάλογο με την κυβέρνηση, την στιγμή που:
Ο συγκεκριμένος «διάλογος», όπως ονομάζεται από το Υπουργείο, είναι απολύτως προσχηματικός. Προσχηματικός γιατί την περίοδο που διανύουμε το ασφυκτικό νεοφιλελεύθερο/ «μνημονιακό» πλαίσιο δεν επιτρέπει καμία αυταπάτη «διαλόγου». Ο «διάλογος» αποτελεί προσπάθεια του Υπουργείου Παιδείας να επιβληθεί η αποδοχή και συναίνεση στην υλοποίηση των δεσμεύσεων του 3ου μνημονίου.
Δημοσιοποιείται το κείμενο συμμετοχής στον διάλογο την ίδια περίοδο που ξεσπάει το λαϊκό κίνημα αποτροπής του νέου αντιασφαλιστικού εκτρώματος της κυβέρνησης, και τις μέρες των μεγάλων κινητοποιήσεων του εργατικού και αγροτικού κινήματος. Οι κοινωνικές ομάδες απορρίπτουν η μία μετά την άλλη κάθε μορφή «εθνικού» διαλόγου και καλούν σωματεία, ομοσπονδίες σε παλλαϊκό μέτωπο ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές.
22 ΕΛΜΕ σε όλη την Ελλάδα καταγγέλλουν τον «εθνικό» διάλογο και μεταφέρουν την απόφασή τους στην Γενική Συνέλευση των προέδρων στις 30.01.16. Μετά και την τελευταία συνέλευση προέδρων στις 27.02, με το 50% των ΕΛΜΕ να καταδικάζουν τον «εθνικό διάλογο», 19 ΕΛΜΕ να ψηφίζουν λευκό ενώ μόνο 15 να στηρίζουν τον «εθνικό διάλογο», με οριακή πλειοψηφία, το ΔΣ της ΟΛΜΕ δεν καταγγέλλει τον διάλογο ως προσχηματικό, διχάζοντας τον κλάδο, σε μια κρίσιμη συνδικαλιστικά περίοδο, με ανοιχτά όλα τα εργασιακά και εκπαιδευτικά μέτωπα.
Και ενώ η ΟΛΜΕ συμμετέχει στον εθνικό διάλογο, ο υπουργός Παιδείας - συκοφαντεί τους εκπαιδευτικούς ενεργοποιώντας τη γνωστή μέθοδο του κοινωνικού αυτοματισμού για τις «πλεονάζουσες» ώρες, - καταθέτει τροπολογία κατάργησης των τμημάτων ένταξης, χωρίς να μπει στο κόπο να ρωτήσει εκπαιδευτικούς και γονείς, - επιβάλλει τον ασφυκτικό έλεγχο των ωρολογίων προγραμμάτων από τους σχολικούς συμβούλους με στόχο περικοπές ωρών και μετακινήσεις εκπαιδευτικών - αναγνωρίζει την απόφαση του ΣτΕ για τις προσλήψεις εκπαιδευτικών και δηλώνει την εναρμόνισή του με την άδικη και τιμωρητική απόφαση του, - ψεύδεται για τους διορισμούς, όταν επαναφέρει σε τοποθέτησή του στη βουλή τις δεσμεύσεις για πάγωμα των προσλήψεων και - ανακοινώνει την «μαθητεία» των μαθητών και σχεδιάζει την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, δηλαδή ολοκληρώνει το «έργο» της πιστής εφαρμογής των κατευθύνσεων των δανειστών, που είχαν ξεκινήσει οι προκάτοχοι του υπουργοί του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Είναι μεγάλη οπισθοχώρηση να σύρεται η ομοσπονδία μας σε νομιμοποίηση της κυβερνητικής πολιτικής και να μην παίρνει πρωτοβουλίες για τη δημιουργία κοινού μετώπου καθηγητών, γονιών και μαθητών, ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές της λιτότητας και των περικοπών, που αφυδάτωσαν και συρρίκνωσαν τα σχολεία μας.
Γ. Η κυβέρνηση και το μνημονιακό κατεστημένο ΝΔ – ΠΑΣΟΚ - ΠΟΤΑΜΙ - Λεβέντης, η ΕΕ και το ΔΝΤ αποτελειώνουν λαϊκές κατακτήσεις που ήταν αποτέλεσμα μεγάλων αγώνων των προηγούμενων δεκαετιών. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα μνημονιακά μέτρα τους είναι τα μόνα ρεαλιστικά, ότι είναι μονόδρομος η υποταγή στους δανειστές. Το μόνο όμως σίγουρο είναι ότι με τα μνημόνια και τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές τους έχουμε μια διαρκή φτωχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας, εκατομμύρια άνεργους, χιλιάδες μετανάστες κι άστεγους, που θα αυξηθούν κι άλλο με την απελευθέρωση των πλειστηριασμών. Είμαστε μια χώρα με ακρωτηριασμένη δημοκρατία, με περιορισμένη κυριαρχία, οικόπεδο των δανειστών, αποικία χρέους και στρατόπεδο προσφύγων και μεταναστών – θυμάτων του ιμπεριαλιστικού τυχοδιωκτισμού ‐ στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και τηςΒόρειας Αφρικής.
Η συνδικαλιστική ριζοσπαστική αριστερά:
• Έχει ξεκάθαρο ότι συγκρούεται με τις πολιτικές αυτές και έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με τις κυβερνήσεις που τις υλοποιούν. Και σήμερα είναι η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ‐ΑΝΕΛ, αυτή που υλοποιεί τις πολιτικές λιτότητας και ακραίου νεοφιλελευθερισμού.
• Είναι υποχρεωμένη να προβάλει την διέξοδο. Ανάμεσα στον αργό μνημονιακό θάνατο της Κοινωνικής Ασφάλισης, των συνταξιούχων, των νέων, και σε μία νέα ελπιδοφόρα αρχή σε ρήξη με τη χρεομηχανή και την Ευρωζώνη, η εκπαιδευτική αριστερά καλεί τους εργαζόμενους να επιλέξουν το δεύτερο. Να συγκρουστούν με τα μεγάλα συμφέροντα, ντόπια και ξένα, και να προτάξουν τα δικά τους συμφέροντα, κι όχι τα συμφέροντα του κεφαλαίου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της τρόικας.
Η παραίτηση μας από την γραμματεία των ΣΥΝΕΚ είναι πλέον επιβεβλημένη. Συζητήσαμε ανοιχτά όλα τα παραπάνω κρίσιμα ζητήματα, για την πορεία της ριζοσπαστικής συνδικαλιστικής αριστεράς. Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι δεν μπορούμε να συνεχίζουμε άλλο αυτή την αντιπαράθεση και την εσωστρέφεια. Ο αγώνας για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών συνεχίζεται. Χρειάζεται η συνδικαλιστική ριζοσπαστική αριστερά να είναι ξεκάθαρη. Στα πολιτικά σενάρια του αστικού μπλοκ, με οικουμενικές κυβερνήσεις ή με εναλλαγή μνημονιακών κομμάτων, πρέπει να απαντήσουμε με τον τρόπο που ξέρουμε, να αγωνιζόμαστε μέχρι την δικαίωση του χειμαζόμενου λαού, και κινηματικά και συμβάλλοντας στην οικοδόμηση ενός εναλλακτικού στο μνημονιακό μονόδρομο, ρεαλιστικού πολιτικού σχεδίου.
Τούτη τη στιγμή, που ο κόσμος της εργασίας, οι άνεργοι, οι μικροί και οι μεσαίοι επαγγελματίες, αγρότες, επιστήμονες, η νεολαία είναι στον δρόμο και δίνουν μάχη διεκδικώντας το δικαίωμα στην εργασία και στην κοινωνική ασφάλιση, είναι που τα συνδικάτα και το συνδικαλιστικό κίνημα μαζί με τα κοινωνικά κινήματα και τον λαό, πρέπει να αγωνιστούν για:
• Την παύση του πολέμου στη Συρία και τον τερματισμό των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, την απεμπλοκή της χώρας από το πόλεμο στη Μέση Ανατολή, βασική αιτία των προσφυγικών ροών, μέσω της ακύρωσης της παρουσίας της ΝΑΤΟικής αρμάδας στο Αιγαίο, τη δημιουργία ασφαλών δρόμων διέλευσης των προσφύγων, την άμεση χορήγηση νομιμοποιητικών εγγράφων, τον τερματισμό της λειτουργίας «στρατοπέδων συγκέντρωσης», τη δημιουργία πραγματικών δομών φιλοξενίας των προσφύγων, το τσάκισμα του φασισμού, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας μέσα στα συνδικάτα, στους χώρους δουλειάς, στην κοινωνία.
• Την ακύρωση των μνημονίων, την έξοδο από την ευρωζώνη, τη ρήξη με τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη στάση πληρωμής του δημοσίου χρέους μέχρι την οριστική διαγραφή του.
• Την κατάργηση της μαύρης, ελαστικής, ανασφάλιστης και ενοικιαζόμενης εργασίας, τη φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου και του μεγάλου πλούτου, την ελάφρυνση των χαμηλών εισοδημάτων, την επαναφορά και διεύρυνση των εργασιακών, ασφαλιστικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων.
• Την εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση και τον εργατικό έλεγχο των τραπεζών, το σταμάτημα όλων των ιδιωτικοποιήσεων και την άμεση κατάργηση του αμαρτωλού ΤΑΙΠΕΔ, που λειτουργεί ως μεσίτης στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
• Τον παραγωγικό μετασχηματισμό της χώρας σε όφελος του λαού.
Συνεχίζουμε με τις δυνάμεις του ΜΕΤΩΠΟΥ ΤΑΞΙΚΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ (ΜΕΤΑ) δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και καλούμε τις συναγωνίστριες και συναγωνιστές εκπαιδευτικούς, με αποφασιστικότητα και ενότητα να δώσουμε κοινό συντονισμένο αγώνα μαζί με τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους για:
ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΕΕ, ΔΝΤ
ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΣ «ΑΡΜΑΓΕΔΩΝΑΣ»
Οι υπογράφοντες:
Δώρα Ξυπολιά, μέλος ΔΣ της ΟΛΜΕ
Ανδρέας Ζαφείρης, μέλος ΔΣ του ΚΕΜΕΤΕ/ΟΛΜΕ
Χρήστος Ζαβιτσάνος, πρόεδρος Δ’ ΕΛΜΕ Ανατολικής Αττικής
Άκης Σωτηρόπουλος, αιρετός ΠΥΣΔΕ Ανατολικής Αττικής –μέλος του ΔΣ της Ε’ ΕΛΜΕ Αν. Αττικής
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 19/7
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
