Alfavita Newsroom Α. Ο Υπουργός Παιδείας, όπως είναι γνωστό, προωθεί για ψήφιση νομοσχέδιο, το άρθρο 40 του οποίου αναιρεί στην πράξη το λόγο ύπαρξης των ιδιωτικών σχολείων. Για να γίνουν κατανοητοί και στον πλέον αδαή αναγνώστη οι λόγοι, για τους οποίους η συντεχνιακή ηγεσία της ΟΙΕΛΕ επεφύλαξε ενθουσιώδη υποδοχή σε αυτή την αιφνίδια και δόλια νομοθετική πρωτοβουλία πρέπει να γνωρίζουμε το Καταστατικό της.
Ο άμεσα ορατός καταστατικός σκοπός της ΟΙΕΛΕ, δευτεροβάθμιου συνδικαλιστικού οργάνου των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, δεν είναι τόσο η προάσπιση των συμφερόντων τους, όσο «η κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης». Στα άρθρα 2 (Σκοποί) και 3 (Μέσα για την υλοποίηση των σκοπών) του Καταστατικού της (1986), ο προσεκτικός αναγνώστης μπορεί να διαπιστώσει πέρα από κάθε αμφιβολία τι είναι και τι θέλει η ΟΙΕΛΕ.
Β. Πιο συγκεκριμένα, στο άρθρο 2, περίοπτη θέση, μεταξύ των σκοπών, κατέχουν οι εξής:
«3. Η ανάπτυξη της συνδικαλιστικής ταξικής συνείδησης και η προάσπιση των λαϊκών συμφερόντων από κάθε αντιδημοκρατική ενέργεια. […] 6. Η δημοσιοποίηση των εργαζομένων στη δημόσια εκπαίδευση με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. […] 8. Η προάσπιση των συμφερόντων και η προαγωγή της ενότητας όλων των εργαζομένων της χώρας μας, η σύσφιξη των δεσμών του ελληνικού εργατικού κινήματος με το Παγκόσμιο εργατικό κίνημα στην κατεύθυνση της κοινωνικής αλλαγής με τελικό σκοπό την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.»
Κυρίαρχη, όμως, είναι η παράγραφος 7, σύμφωνα με την οποία [«στα πλαίσια» της] «βελτίωσης της Παιδείας με βάση τα ιδανικά της Δημοκρατίας, της εθνικής ανεξαρτησίας, της ειρήνης και της εξασφάλισης της παροχής της με ίσους ορούς σε όλα τα παιδιά», «βασικός σκοπός της Ο.Ι.Ε.Λ.Ε. είναι η κατάργηση της Ιδιωτικής Εκπαίδευσης».
Ο παραπάνω σκοπός συνδέεται άρρηκτα με αυτόν της αλλαγής του οικονομικού και πολιτικού συστήματος, «η σύσφιξη των δεσμών του ελληνικού εργατικού κινήματος με το Παγκόσμιο εργατικό κίνημα στην κατεύθυνση της κοινωνικής αλλαγής», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει. Και οι δύο αυτοί σκοποί θα προετοιμαστούν και επιτευχθούν (άρθρο 3) «1. Με τη διάδοση του πνεύματος του συνδικαλισμού […]» και «2. Με τη διεξαγωγή αγώνων […] με όλα τα θεμιτά από την άποψη του εργατικού κινήματος μέσα».
Ενδιάμεσα στάδια «στην κατεύθυνση της κοινωνικής αλλαγής» αποτελούν η συστηματική υπονόμευση και αποδυνάμωση όσων θεσμών ενοχλούν, επειδή αποτελούν θυλάκους ανεξαρτησίας και ελεύθερης σκέψης. Έναν από τους ισχυρότερους θυλάκους δημοκρατικής διαπαιδαγώγησης και εκσυγχρονισμού συνιστούν τα ιδιωτικά σχολεία. Στο πλαίσιο αυτό, και επειδή η ίδρυση και λειτουργία των ιδιωτικών σχολείων είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη ήδη από το 1827 (Σύνταγμα της Τροιζήνας), ο πλήρης έλεγχός τους συνιστά για την ΟΙΕΛΕ συστατικό στοιχείο της επιδιωκόμενης κοινωνικής αλλαγής. Γι’ αυτό, μεταξύ των μέσων προς υλοποίηση του σκοπού της περιλαμβάνονται: «3. Η παρακολούθηση για την εφαρμογή της Νομοθεσίας της Ιδιωτικής Εκπαίδευσης και ο αγώνας για τη συμπλήρωση και τη βελτίωσή της. […] 6. Με τη συμμέτοχη της στα συμβουλευτικά και αποφασιστικά όργανα (συμβούλια κρίσης, γνωμοδοτικά) και με την εκπροσώπηση της σε όργανα Διοίκησης της Παιδείας, της Κοινωνικής ασφάλισης και της Κοινωνικής πολιτικής».
Γ. Γεγονός είναι ότι σε επόμενες τροποποιήσεις (1994, 2002 και 2008) του Καταστατικού της, ο όρος «κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης» αναδιατυπώθηκε περιγραφικά ως εξής: «α) Η ενίσχυση του δημόσιου, κοινωνικού και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα της εκπαίδευσης κάθε μορφής, τύπου και βαθμίδας, β) η εκπαίδευση να λειτουργεί με την ευθύνη των εκπαιδευτικών».
Το 2008, λαμβανομένων υπόψη και των αλλαγών στη χώρα, στα παραπάνω εδάφια (α) και (β) των Σκοπών προστέθηκε και εδάφιο (γ) που συμπληρώνει νοηματικά το (β): «Η υπεράσπιση και εφαρμογή των συνταγματικών και νομοθετικών διατάξεων που κατοχυρώνουν τους παραπάνω κοινωνικούς σκοπούς της εκπαίδευσης και τα δικαιώματα και τις αρμοδιότητες των ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Εφόσον καταργηθεί το υφιστάμενο προστατευτικό νομοθετικό πλαίσιο των παραπάνω συνταγματικών σκοπών, η λειτουργία τα ιδιωτικής εκπαίδευσης θα έρχεται πλέον σε αντίθεση με το άρθρο 16 του Συντάγματος και δεν θα έχει λόγο ύπαρξης.»
Παρά την περίτεχνη και παραπλανητική (αν δεν είναι κανείς εξοικειωμένος με την ορολογία της ΟΙΕΛΕ) αναδιατύπωση, με την οποία η ΟΙΕΛΕ επιχείρησε να συσκοτίσει τον πραγματικό σκοπό της, η ουσία παραμένει ίδια, όπως απερίφραστα ομολογεί στο Καταστατικό του 1986 σε μια σπάνια κρίση ωμής ειλικρίνειας.
Οι παραπάνω καταστατικοί σκοποί και τα μέσα υλοποίησής τους, ορίζουν με σαφήνεια την τακτική και τη στρατηγική τις οποίες ακολουθεί έκτοτε και με τις οποίες πολιτεύεται η ηγετική συντεχνία που διαφεντεύει τις τελευταίες δύο περίπου δεκαετίες την ΟΙΕΛΕ. Κάθε σχολιασμός, λοιπόν, περιττεύει.
Ωστόσο, έχει ιδιαίτερη σημασία να τους έχουμε σταθερά υπόψη προκειμένου να κατανοήσουμε, γιατί κάθε φορά που μηχανορραφεί και μεθοδεύει τις επιδιώξεις εκείνες που θεωρεί ότι την φέρνουν πιο κοντά στον καταστατικό σκοπό της, δημιουργεί ένταση κατά των ιδιωτικών σχολείων και κλιμακώνει τις στοχευμένες επιθέσεις εναντίον τους. Παράλληλα, με διαστρέβλωση της αλήθειας, ψεύδη και ασύστολες συκοφαντίες συνειδητά τα δαιμονοποιεί ως δήθεν κέντρα ανομίας και ασυδοσίας, επιδιώκοντας να τα απαξιώσει και να τα μειώσει στα μάτια της κοινής γνώμης. Κατ’ αυτόν τον τρόπο υλοποιεί την παράγραφο 8 του άρθρου 3, που έχει την «ευγενική» και αθώα διατύπωση: «διαφώτιση της κοινής γνώμης πάνω στα ζητήματα της Παιδείας, της εκπαίδευσης και του κλάδου».
Δ. Εξίσου καθοριστικής σημασίας για την επιδίωξη των σκοπών της είναι και οι παράγραφοι 3 («Η παρακολούθηση για την εφαρμογή της Νομοθεσίας της Ιδιωτικής Εκπαίδευσης και ο αγώνας για τη συμπλήρωση και τη βελτίωσή της») και 6 («συμμετοχή της στα συμβουλευτικά και αποφασιστικά όργανα (συμβούλια κρίσης, γνωμοδοτικά) και με την εκπροσώπησή της σε όργανα Διοίκησης της Παιδείας, της Κοινωνικής ασφάλισης και της Κοινωνικής πολιτικής»).
Η ΟΙΕΛΕ με θρησκευτική προσήλωση μετέρχεται τα παραπάνω μέσα για την υλοποίηση των σκοπών της. Μέσα από τη συμμετοχή της σε «συμβουλευτικά και αποφασιστικά όργανα» επιχειρεί να υφαρπάξει αποφάσεις και τεχνηέντως εξυφαίνει αφενός την κατάργηση της όποιας ανεξαρτησίας των ιδιωτικών σχολείων, αφετέρου τη θεσμοποίηση αστυνομικού τύπου έλεγχων από τα αρμόδια εκτελεστικά όργανα του υπουργείου Παιδείας. Μηχανεύεται ευφάνταστους τρόπους και διατυπώσεις προκειμένου να «περάσει» νόμους, ερμηνευτικές εγκυκλίους, γνωμοδοτήσεις και υπουργικές αποφάσεις, που προωθούν τον καταστατικό σκοπό της και που κατ’ ευφημισμόν αποκαλεί «αγώνα για τη συμπλήρωση και τη βελτίωση [της εκπαιδευτικής νομοθεσίας]». Η δε «συμμετοχή της στα συμβουλευτικά και αποφασιστικά όργανα (συμβούλια κρίσης, γνωμοδοτικά)» της Διοίκησης αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της πολιτικής της, μετατρέποντας σε ανέκδοτο την παράγραφο 9 του άρθρου 2 του Καταστατικού της, που διακηρύσσει την «ανεξαρτησία των συνδικάτων από το κράτος, σαν όρο ύπαρξης του εργατικού κινήματος», στο οποίο, επισημαίνουμε, συγκαταλέγει τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς.
Με τακτικισμούς, διαδικαστικές και άλλες μεθοδεύσεις και λειτουργώντας ως ομάδα πίεσης στα κέντρα εξουσίας και εκπαιδευτικής διοίκησης έχει επιτύχει σε μεγάλο βαθμό να ελέγχει τη λήψη αποφάσεων κατά το δοκούν, αποφάσεις που αποσκοπούν πάντα στο σταδιακό στραγγαλισμό των ιδιωτικών σχολείων.
Για τους παραπάνω λόγους, όμως, η απήχηση της ΟΙΕΛΕ μεταξύ των ιδιωτικών εκπαιδευτικών είναι αντιστρόφως ανάλογη προς το θόρυβο που εξαπολύει σε συμμαχία με τις φιλικές της πολιτικές και δημοσιογραφικές δυνάμεις. Στις εκλογές λ.χ. για ανάδειξη του Διοικητικού Συμβουλίου της συμμετέχουν λιγότεροι από 10% των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, ενώ στις ενημερώσεις της μαζεύονται 2-3 άτομα για κάθε 50 εκπαιδευτικούς. Και όπως συμβαίνει σε παρόμοιες περιπτώσεις, στην πραγματικότητα είναι αποκομμένη από τους μαχόμενους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς και τη σύγχρονη εκπαιδευτική πραγματικότητα. Γι’ αυτό και είναι καταδικασμένη αργά ή γρήγορα σε οικτρή αποτυχία.
Ε. Γνωρίζοντας, λοιπόν, τους καταστατικούς σκοπούς και της μεθοδεύσεις της συντεχνιακής ηγεσίας της, εύκολα μπορούμε να κατανοήσουμε τη στάση της στο περιβόητο άρθρο 40, που αποσύρθηκε την τελευταία στιγμή από τον κ. Φίλη, για να κατατεθεί αργότερα σε ευθετότερο χρόνο.
Το άρθρο αυτό υπηρετεί πιστά τους καταστατικούς σκοπούς της ΟΙΕΛΕ και, εφόσον ψηφιζόταν, θα έπληττε καίρια τον πυρήνα ύπαρξης και λειτουργίας της ιδιωτικής εκπαίδευσης και θα καθιστούσε τη συντεχνιακή ηγεσία της άτυπο πλην ουσιαστικό χειραγωγό των ιδιωτικών σχολείων – των εκπαιδευτικών και της διοίκησής τους.
Ελπίζουμε ότι στο υπουργείο Παιδείας θα πρυτανεύσουν νηφαλιότερες απόψεις και ότι θα συναινέσουν οι αρμόδιοι σε έναν πράγματι παραγωγικό διάλογο με τα ιδιωτικά σχολεία προς όφελος των ελλήνων μαθητών και γενικότερα της εκπαίδευσης, κρατικής και ιδιωτικής.
ΣYΝΔΕΣΜΟΣ ΙΔΡΥΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ
ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΩΝ (ΣΙΕΙΕ)
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 03/7
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
