Alfavita Newsroom Και ξαφνικά μια νέα ανατολή ,βρέθηκα σε μια μαύρη θεατρική σκηνή χωρίς σκηνικά ,χωρίς κοστούμια. χωρίς φώτα, χωρίς μουσική, χωρίς κίνηση . Ακίνητος στο νέο τοπίο. Μόνος εγώ με ‘μένα.
Πρέπει να μάθω να παίζω .Είπα (1)
Κάθε πρωί επι 6 συναπτά έτη ,έκανα την ίδια διαδρομή πάνω σ΄αυτή την σκηνή …μα που ποτέ δεν ήταν ίδια.
Κάθε μέρα είχε άλλο sound track . Μια πανσπερμία νέων ήχων που οι παρτιτούρες , είχαν για νότες, βροχές , ισχνά κορναρίσματα, ενορχηστρωμένες ελληνικές μελωδίες, κλασσικές οβερτούρες ,πετάγματα περιστεριών ,χασμωδίες λαϊκών αγορών και μύχιες σκέψεις για το άκτιστο και αγέννητο και εκκωφαντικές σιωπές.
Είχα μάθει να ακούω . Και τότε άρθρωσα την πρώτη μου λέξη. ΚΑΛΗΜΕΡΑ.
Το πρώτο βήμα ήταν δύσκολο ,όμως τα σκαλάκια άρχισα να τα ανεβαίνω ένα – ένα. Προσπάθησα να αποστηθίσω φράσεις όπως ….χτίζουμε γέφυρες , χαιρόμαστε με τις επιτυχίες των άλλων , συγκρατούμε τον θυμό μας ,έχουμε επιμονή και επιμονή , αναλαμβάνουμε την ευθύνη των πράξεων μας ….κάπου κάπου σκόνταφτα και έπεφτα. Σηκωνόμουν και συνέχιζα και όσο συνέχιζα όλο και φώτιζε η σκηνή … το πλατύσκαλο πλησίαζε μαζί και ο νέος διάδρομος , μιας άλλης τάξης ιδεών.
Κάθε μέρα επι 6 συναπτά και αδιάληπτα έτη ,ντυνόμουν με το πιο ευήλιο ένδυμα ίνα εισέλθω εν αυτώ … στον χώρο της ιερότητας μιας σχολης (χωρίς τόνο).
Φωνές ,τιτίβισμα παιδιών ,χαρές ,λύπες και σκέψεις απόκοσμες ,αθώες, που μόνο το παιχνίδι των μικρών αυτών κομπάρσων και μελλοντικών πρωταγωνιστών μπορεί να τους δώσει κβαντική έκταση και υπόσταση στη νέα χώρα του μαζί.
Εκεί ,που κατοικεί ο χρόνος ο παρών και ο παρελθών αλλά και η ζεύξη αυτών σε έναν μέλλοντα χρόνο. Εκεί που η απομαγευμένη και μη ηρωική εποχή μας δείχνει τους νέους ήρωες που φορούν μάσκες με έγνοιες για τους άλλους και γάντια για την διδασκαλική χειωναξία.
Και ξαφνικά η σκηνή γέμισε χρώματα . Χρώματα που δεν υπάρχουν σε καμία λογική παλέτα . Κοκκινολαβωμένο, ισχνομπλέ ,πρασινοαφύσικο, κιτρινοάναρχο , γαλαζιαθώο, και βούλες παντού… και περνά- περνά η μέλισσα και φτού ξελεφτερία και όταν σου λέω πορτοκάλι να βγαίνεις…. σε διάφορες παλ αποχρώσεις.
Όλα ήταν εδώ κάτω από την Σημαία της νέας επιθυμίας για το αύριο … που ήδη τελείται.
Τώρα, τα είχα όλα στη σκηνή , μουσική , φώτα , χρώματα, σκηνικά, κοστούμια και κίνηση από ένα μακρύ ζεϊμπέκικο που χόρεψε ένας Άγγελος.
Τώρα μπορώ και εγώ να παίζω το παιχνίδι των παιδιών ψελλίζοντας την δεύτερη λέξη που πρόλαβα να ορθογραφήσω…ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ (2)
- Κάπως έτσι ορίζει ο σπουδαίος Σάρτρ τον υπαρξισμό.
- Ευχαριστώ, εσάς προσωπικά κύριε Κ…., για τις δόκιμες συζητήσεις που είχαμε ώστε να γίνω και εγώ ενεργός κοινωνός του λειτουργήματός σας.Καθώς, τις περισσότερες φορές η κόλαση είμαστε εμείς …οι γονείς. Ευχαριστώ… (κείμενο με προσωπική κοινοποίηση). Ευχαριστώ όλους τους συνεργάτες σας…(κείμενο με προσ. κοιν.)
Ευχαριστώ για το ταξίδι
Καλό δρόμο σε όλους με δύναμη και απαντοχή.
Ν.Μ.Χ.
28.6.2020
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
2ος Πανελλήνιος γραπτός διαγωνισμός: Βγήκε η προκήρυξη - Αιτήσεις από 29/4 έως 14/5
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 21/04
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
