Τα θετικά στοιχεία που θα εισαγάγει το ΝΠΣ έχουν ως εξής:
……………………………………. Σελ.24
2.3. Δίδεται η δυνατότητα αποφυγής ορισμένων μαθημάτων τα οποία δεν περιέχουν απολύτως απαραίτητη γνώση από όλους τους φοιτητές του Τμήματος – μέσω αντικατάστασης με άλλα μαθήματα παρόμοιας έκτασης και γνώσης – απλώς σε διαφορετική θεματική περιοχή. Αυτό αναμένεται να αποφορτίσει σημαντικά τους καταλόγους των φοιτητών οι οποίοι φαίνονται να αδυνατούν να περάσουν κάποια μαθήματα – προσφέροντάς τους την ευκαιρία να επενδύσουν τις προσπάθειές τους σε άλλο παρόμοιο μάθημα.”
Αυτό ανάμεσα στα άλλα είναι ένα από τα “θετικά στοιχεία” που διέπουν τη φιλοσοφία του προτεινόμενου προς ψήφιση “Νέου Προγράμματος Σπουδών” από επιτροπή ομάδας Καθηγητών στο Τμήμα Φυσικής του Ε.Κ.Π.Α. και βρίσκεται εκτεθειμένο στην e-class του Τμήματος!
Ποιος θα φανταζόταν ότι κάποια εποχή θα είμαστε μάρτυρες του γεγονότος όπου πανεπιστημιακοί δάσκαλοι θα έφθαναν στο σημείο αντί να διερευνήσουν το γιατί “ορισμένοι” φοιτητές τους έχουν χαμηλή επίδοση σε κάποια μαθήματα ώστε να αναιρέσουν τα αίτια, και τις πολύπλευρες συνέπειες της διατήρησής τους, να προτρέπουν τους φοιτητές τους να τα αποφύγουν με ένα τρόπο ανάρμοστο σε δασκάλους που σέβονται τα μαθήματα που διδάσκονται στο Τμήμα τους, τους ίδιους τους φοιτητές τους καθώς και την εκπαιδευτική διαδικασία καθαυτή. Αντί να σκύψουν πάνω στα αίτια και να εργαστούν για την αναίρεσή τους, βοηθώντας τους φοιτητές τους, τονώνοντας την αυτοπεποίθησή τους, τους προτείνουν τη φυγή, την αποφόρτιση των καταλόγων!!!!!
Το χειρότερο όμως είναι η συναλλαγή που επιχειρείται. Δεχτείτε το νέο πρόγραμμα σπουδών, με τις συνέπειες που θα έχει και τις οποίες κρύβουμε επιμελώς, και εμείς θα σας διευκολύνουμε να αποφοιτήσετε “γρήγορα”.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Μια πρόταση για αλλαγές ενός προπτυχιακού προγράμματος σπουδών κάποιες άλλες εποχές θα μπορούσε να είναι και ήταν μια συνηθισμένη και απαραίτητη εσωτερική διαδικασία ενός πανεπιστημιακού Τμήματος που θα αποσκοπούσε στη βελτίωση της ποιότητας της Εκπαίδευσης των φοιτητών του.
Στις μέρες μας όμως, εδώ και καιρό, από τότε που η γνώση σε πανεπιστημιακό επίπεδο μετεξελίχθηκε σε εμπορευματικό προϊόν, οι αλλαγές των προγραμμάτων σπουδών στοχεύουν στην εφαρμογή συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών που σχετίζονται τόσο με την υποβάθμιση της Δημόσιας Εκπαίδευσης, την διευκόλυνση και αποτελεσματικότερη διακίνηση του προϊόντος «πανεπιστημιακή εκπαίδευση», καθώς και τη διαμόρφωση αποφοίτων με γνωστικό επιστημονικό υπόβαθρο τέτοιου επιπέδου, που να τους κάνει λιγότερο απαιτητικούς και συνεπώς ευκολότερα και πολύπλευρα εκμεταλλεύσιμους, όχι μόνο αμέσως μετά την αποφοίτησή τους, αλλά και κατά την διάρκεια της εργασιακής τους ζωής, μέσω της επί χρήμασι Δια Βίου Μάθησης.
Η απελευθέρωση της αγοράς της Εκπαίδευσης, συγκαταλέγοντάς τη στo εμπόριο υπηρεσιών (Σύνοδος κορυφής του Παγκόσμιου Οργανισμού Eμπορίου, Seattle 1990), άνοιξε το δρόμο στα μεγάλα κυρίως αμερικανικά, αγγλικά και αυστραλιανά Πανεπιστήμια για συμφωνίες δικαιοχρησίας με δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα στον κόσμο, επισημοποιώντας μια πολιτική επενδύσεων κεφαλαίου σε χώρες όπου υπάρχει ζήτηση για τριτοβάθμια εκπαίδευση που είχαν ήδη ξεκινήσει από τα τέλη της δεκαετίας του 1980.
Μερικά χρόνια αργότερα η « Διακήρυξη της Μπολόνια» (The Bologna Declaration of 19 June 1999) προωθεί την καθιέρωση ενός «ευρωπαϊκού χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης», με σαφή εμπορευματικά χαρακτηριστικά, οδηγώντας τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και δι΄αυτών τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, να επιχειρούν από τότε μια αλλαγή του προσανατολισμό τους από την ανθρωποκεντρική-ακαδημαϊκή κατεύθυνση σε μια νέα ανταγωνιστική πολιτικο-οικονομική με αγοραία χαρακτηριστικά.
Η πολιτική αυτή συγκεκριμενοποιήθηκε πολύπλευρα, στις Συνόδους τα χρόνια που ακολούθησαν, Ανακοινωθέντα της Πράγας (19-5-2001), του Βερολίνου (19-9-2003), του Μπέργκεν (19/20-5- 2005), του Λονδίνου (18-5-2007), της Λουβέν/Λουβέν λα Νέβ (28/29-4-2009), Διακήρυξη Βουδαπέστης-Βιέννης (12-3-2010), πλήθους αναφορών της Κομισιόν στα μεσοδιαστήματα μέχρι σήμερα. Μια φρενήρης δραστηριοποίηση που δείχνει τη σημασία που έχει για την αστική τάξη της Ευρώπης ο απόλυτος έλεγχος της λειτουργίας της Εκπαίδευσης στο σύνολό της αλλά και εμφατικά της Ανώτατης Εκπαίδευσης (Α.Ε.).
Στο παρόν άρθρο δεν θα αναφερθούμε στην ανάλυση του συνόλου της εκπαιδευτικής πολιτικής της ευρωπαϊκής ένωσης και των δραματικών συνεπειών της, για τις οποίες έχουμε αναφερθεί αναλυτικά στο παρελθόν, αλλά με αφορμή αυτό που επιχειρείται στο Τμήμα Φυσικής του ΕΚΠΑ θα περιοριστούμε στο να αναπτύξουμε το που αποσκοπούν και ποιες είναι οι σοβαρές συνέπειες τέτοιων ή ανάλογων αλλαγών στα προγράμματα Σπουδών των ΑΕΙ, που κατά τη γνώμη μας είναι το επόμενο βήμα διατεταγμένης υποβάθμισης της Δημόσιας Εκπαίδευσης της χώρας ( http://users.uoa.gr/~gtriber/WEB/political_articles.html ).
Κατά την Ευρωπαϊκή Ένωση η αγορά της εκπαίδευσης χρειάζεται διαφάνεια, κινητικότητα, ανταλλαξιμότητα, αμοιβαία αναγνώριση και ελευθερία, απουσία κανονισμών, περιορισμών και φραγμών στον ίδιο βαθμό με αυτόν που ζητάνε οι ΗΠΑ για τις άλλες βιομηχανίες υπηρεσιών. Η διαδικασία της Μπολόνια έχει ως πρωταρχικό στόχο να τεθούν σε λειτουργία δομές που επιτρέπουν την οργάνωση του ανταγωνισμού στην Α.Ε.. Οι πολυεθνικές και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που τις εκφράζουν σε πολιτικό επίπεδο τοποθετούν την εκπαίδευση και τις εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις στο πλαίσιο του ανταγωνισμού των οικονομικών μπλόκ διεθνώς. Ωστόσο περιέχει και άλλους στόχους, όπως η ενίσχυση της αυτονομίας των πανεπιστημίων, τους δύο κύκλους σπουδών, το σύστημα πιστωτικών μονάδων και της κινητικότητας.
Η μεν επιθυμία για αυτονομία εκπορεύεται από την εκτίμηση ότι “ ….τα πιο αποκεντρωμένα συστήματα είναι επίσης πιο ελαστικά, που προσαρμόζονται πιο γρήγορα….” (“Διδασκαλία και Μάθηση: προς την κοινωνία της γνώσης”, Λευκή Βίβλος για την Εκπαίδευση και την Κατάρτιση, ΕΕΚ, Βρυξέλλες 29-11-1995). Τα πανεπιστήμια πρέπει να είναι “ελεύθερα” να επιβάλλουν δίδακτρα, να συνεργάζονται κατά βούληση με τον ιδιωτικό τομέα. Η αυτονομία, λοιπόν, γίνεται όργανο που προορίζεται για τη δημιουργία μιας πιο ενισχυμένης ιεραρχίας στην Α.Ε. και επιτάχυνσης της ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης.
Η Κομισιόν εκτιμά ότι μια πιο ελαστική εκπαίδευση “…θα γίνει όλο και περισσότερο σημαντική για την επιχείρηση, ώστε να μπορεί να κάνει καλλίτερη χρήση των τεχνολογικών καινοτομιών που αναπτύσσονται ή απαιτούνται, όσο δε αφορά τους εργαζόμενους ένα σημαντικό ποσοστό τους θα πρέπει να αλλάξουν επάγγελμα 4-5 φορές κατά τη διάρκεια της ζωής τους”( “ White paper on growth, competitiveness and employment, the challenges and way towards the 21st century”, Βρυξέλλες 5-12-1993).
Σήμερα τα προγράμματα σπουδών διαφέρουν σε βαθμό που δεν μπορεί ένας φοιτητής να αλλάζει εύκολα πανεπιστήμιο. Για την Ε.Ε. δεν είναι “ελεύθερος” να διαλέξει εξαιτίας της πολυπλοκότητα του συστήματος εκπαίδευσης. Το επιθυμητό σύστημα είναι εκείνο που επιτρέπει σε όλους (τους εύπορους ) να διαλέγουν τους προμηθευτές της γνώσης, τις “μάρκες” που προτιμούν ανεμπόδιστα και εύκολα.
Η πίεση για μείωση της διάρκειας σπουδών μειώνει το κόστος εκπαίδευσης, ενώ ενθαρρύνει τους φοιτητές που θα έχουν μεγαλύτερη οικονομική ανάγκη να σταματήσουν στο τέλος των 3 ετών και να μπουν στην αγορά εργασίας λιγότερο απαιτητικοί.
Η διάσπαση των προγραμμάτων σπουδών, η απόδοση ενός αριθμού σε κάθε μάθημα μέσω της εισαγωγής του συστήματος πιστωτικών μονάδων, δημιουργεί ένα πρόγραμμα τεμαχισμένο σε μικρά πακέτα που εμπορευματοποιούνται ευκολότερα. Σε κάθε πιστωτική μονάδα αντιστοιχεί πλέον και μια κάρτα τιμών, ώστε ο “πελάτης” φοιτητής να καταλαβαίνει ότι πληρώνοντας ακριβά ένα πακέτο “αρκετών” πιστωτικών μονάδων, πλησιάζει περισσότερο στο τελικό άθροισμα πιστωτικών μονάδων που του δίνουν πτυχίο και συνεπώς αξίζει τα λεφτά του!
Δεν υπάρχει αγορά σε ανταγωνιστικό περιβάλλον χωρίς την δυνατότητα κινητικότητας των “καταναλωτών”. Οι καταναλωτές πρέπει να έχουν πρόσβαση στο σύνολο των “παραγωγών”. Με τον τρόπο αυτόν διασυνδέονται η εναρμόνιση, η ποιότητα και η κινητικότητα που στοχεύει στην ανάπτυξη μιας ανταγωνιστικής αγοράς εκπαίδευσης.
Ας σταχυολογήσουμε κάποιες αναφορές από τον Βρετανικό τύπο (independent.co.uk/higher) που εφάρμοσε αυτές τις οδηγίες και εφαρμόζει από το1991 την αξιολόγηση (Research Assessment Exercise- RAE) των αποτελεσμάτων αυτών των “μεταρρυθμίσεων”:
24-4-2002: “Είναι ζωτικής σημασίας το γεγονός ότι το Imperial διοικείται ως πανεπιστημιακή επιχείρηση: O Sir Richard Sykes, “a captain of industry” (δημιούργησε την Glaxo Smith Kline Medicine) αναδιοργανώνει το βαρύ πυροβολικό της Βρετανίας”.
28-3-2002: “Τώρα ευκολότερα πτυχία: Τα πανεπιστήμια χαμήλωσαν τα στάνταρντς ώστε να αυξηθεί ο αριθμός των φοιτητών-πελατών. Με αυτόν τον τρόπο επιτρέπουν να αποφοιτούν λιγότερο ικανοί φοιτητές”.
24-7-2004: “Τα τελευταία 10 χρόνια, έκλεισαν τις πόρτες τους περισσότερα από το 30% των Τμημάτων Φυσικής. Έχουν επίσης εξαφανιστεί 10 Τμήματα Χημείας. Η επιδημία αυτή αναμένεται να έχει μεγάλη επίδραση στις ερευνητικές δραστηριότητες στη Μ. Βρετανία”.
15-5-2004: O Sir Harry Kroto (Nobel στη Χημεία το 1996) δηλώνει: “Πολλοί αντιπρυτάνεις αντί να χρησιμοποιούν τα αποτελέσματα της αξιολόγησης για να ενδυναμώσουν την επιστημονική τους βάση, συστηματικά χρησιμοποιούν αυτά σαν επιχείρημα για αν εξαφανίζουν ακόμα και τμήματα με σχετικά ισχυρές ερευνητικές δραστηριότητες”.
Την εικόνα ολοκληρώνει η δήλωση της Dr. Βrenda Courley-Vice-Chancellor of the British Open University 1-2-2005:
“Η άφιξη των δυνάμεων της αγοράς δημιούργησαν κάποια πολύπλοκα κοινωνικά ζητήματα και θέτουν κάποιες δύσκολες ερωτήσεις στους πολιτικούς και στις ηγεσίες των πανεπιστημίων. Χρειάζεται όλοι να αναρωτηθούμε τι θεωρούμε δεδομένο στα Ιδρύματα τα οποία έχουν υπηρετήσει την κοινωνία για τόσο καιρό, τόσο καλά, και τι χρειάζεται για να προστατευθεί από τις παντοδύναμες δυνάμεις της αγοράς”.
Και ας μεταφέρουμε την Γερμανική εμπειρία η οποία όπως και η Βρετανική , η Πορτογαλική και άλλων χωρών δεν είδαν ποτέ το φως της δημοσιότητας σε αυτή τη χώρα που ονομάζεται Ελλάδα.
Κατά τον Νοέμβριο του 2009 Γερμανοί φοιτητές με τις πορείες και τις καταλήψεις πανεπιστημίων τους επέφεραν ένα ισχυρό πλήγμα στην εφαρμογή των μέτρων της ‘Μπολόνια” στη χώρα τους. Αυτά τα γεγονότα απετέλεσαν την αφορμή για δύο σημαντικές εφημερίδες της γερμανικής οικονομικο-πολιτικής ελίτ, τη σοσιαλδημοκρατική “Zeit” και τη συντηρητική “Frankfurter Aallgemeine” να επισημάνουν σε άρθρα τους εκείνες τις ημέρες τα καταστροφικά αποτελέσματα της εφαρμογής της “Μπολόνια ” στα Γερμανικά πανεπιστήμια.
Η Zeit σε τίτλους άρθρου της ( “Nieder mit Bologna” 27-11-2009) βροντοφώναξε “ Κάτω η Μπολόνια”. Η αποκαλούμενη μεταρρύθμιση κατέστρεψε το γερμανικό πανεπιστήμιο. Όμως πιο εντυπωσιακή και αποκαλυπτική είναι η τοποθέτηση της συντηρητικής Frankfurter Allgemeine σε δύο άρθρα της ( “Die Bolognia -Blasé ist geplatzt” και “Humboldt reloaded” στις 22 και 24-11-2009). Στο πρωτοσέλιδο άρθρο της με τίτλο “ Έσκασε η φούσκα της Μπολόνια”, διαπιστώνει ότι “ Έχει σκηνοθετηθεί μια κενού περιεχομένου επιστήμη…. αν είναι να γίνει κάτι καλλίτερο τώρα θα οφείλεται στους φοιτητές και στις διαμαρτυρίες τους” , παραδεχόμενη ότι η μεταρρύθμιση της Μπολόνια οδήγησε τα εταιρικώς μεταλλαγμένα γερμανικά πανεπιστήμια σε παραγωγή ημιμαθών επιστημόνων ακατάλληλων για τις γερμανικές επιχειρήσεις, στις οποίες η “Μπολόνια” απευθυνόταν.
Δανείζομαι ένα απόσπασμα από ένα θαυμάσιο άρθρο που δημοσιεύθηκε στο http://e-cynical.blogspot.com/2011/08/fast track.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed%3A+Cynical+%28CYNICAL%29 με τίτλο “ “Αργή επιστήμη” ενάντια στη “ Fast-track” επιστήμη” και αναδημοσίευσε το “youpayyourcrisis.blogspot.com”, που αναφέρεται στην αλήστου μνήμης Υπουργεία Διαμαντοπούλου, της οποίας, την πολιτική σε φιλο-αμερικανικότερο και αυταρχικότερο επίπεδο εφαρμόζει η τωρινή κυβέρνηση της ΝΔ δια της υπουργού Κεραμέως:
“ Προσπαθεί (η Διαμαντοπούλου βλ Κεραμέως) να πάει «εκεί», τη στιγμή που οι άλλοι έχουν πάρει το δρόμο για «αλλού». Σαν την επαρχιώτισσα που νομίζει ότι είναι πρωτευουσιάνα, πάει να λανσάρει μια μόδα, που οι εμπνευστές της έχουν αρχίσει ήδη να εγκαταλείπουν. Δηλαδή, κάνει σαν τον έμπορα εκείνο που προωθεί στην αγορά, ως την τελευταία λέξη της μόδας, τα κοντά φουστάνια, τη στιγμή που στο Μανχάταν και το Παρίσι ο ποδόγυρος έχει προσγειωθεί στη γάμπα. Ευαγγελίζεται την προώθηση του ανταγωνισμού, σαν το τελευταίο trendy concept, στα πανεπιστήμια, τη στιγμή που ο κόσμος βοά ότι το concept αυτό έχει φάει τα ψωμιά του και έχει χρεοκοπήσει.…..”.
Αυτό συμβαίνει και στο Τμήμα Φυσικής του Ε.Κ.Π.Α. σήμερα.
Οι εμπνευστές του προτεινόμενου Νέου Προγράμματος Σπουδών έρχονται με καθυστέρηση χρόνων, σε σχέση με τις ατυχείς προσπάθειες που επιχειρήθηκαν σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, να προτείνουν αλλαγές σε ένα Πρόγραμμα Σπουδών που ισχύει σήμερα στο Τμήμα Φυσικής, που εγκρίθηκε σχετικά πρόσφατα, οι οποίες αλλαγές όπου εφαρμόσθηκαν, όπως καταδείξαμε στα προηγούμενα, οδήγησαν σε υποβάθμιση της παρεχόμενης γνώσης και του επιπέδου των αποφοίτων! Το γεγονός ότι εμφανίζεται ανάλογη δραστηριότητα και σε άλλα Τμήματα του Ε.Κ.Π.Α. μας υποψιάζει ότι μέσα στον κατακλυσμό των μέτρων καταστολής στα Πανεπιστήμια που βρήκε ευκαιρία να περάσει η κυβέρνηση, στα μέτρα εμπορευματοποίησης της έρευνας, στην αναβάθμιση των ιδιωτικών “πανεπιστημίων”, επιχειρεί έστω ετεροχρονισμένα μεν αλλά μεθοδευμένα δε, μέσα στην πανδημία, με τους φοιτητές μακριά από τα πανεπιστήμια, και τους πανεπιστημιακούς χαμένους στην προσχηματική τηλε-εκπαίδευση, πλην όμως υπεύθυνους, να δώσει ένα ακόμα κτύπημα στην Δημόσια Ανώτατη Εκπαίδευση.
Είμαι βέβαιος ότι όσοι εκ των αποφοίτων του Τμήματος Φυσικής του Ε.Κ.Π.Α. διαβάζουν αυτές τις γραμμές, παρά κάποιες πικρίες που πέρασαν, συνήθως εξαιτίας της συμπεριφοράς κάποιων λίγων διδασκόντων, αισθάνονται υπερήφανοι, γιατί ολοκλήρωσαν τις πανεπιστημιακές τους σπουδές στη Φυσική ακολουθώντας ένα 4ετές ενιαίο, σφριγηλό πρόγραμμα Φυσικής και Μαθηματικών.
Παράλληλα απέκτησαν υποχρεωτικά και έγκαιρα γνώση μέσω των εισαγωγικών μαθημάτων όλων των κατευθύνσεων του Τμήματος δηλ. Φυσικής Συμπυκνωμένης Ύλης, Πυρηνικής Φυσικής και Φυσικής Στοιχειωδών Σωματιδίων, Αστροφυσικής, Αστρονομίας και Μηχανικής, Φυσικής Περιβάλλοντος-Μετεωρολογίας, καθώς και Ηλεκτρονικής Φυσικής και Συστημάτων. Αυτά τα μαθήματα τους έδωσαν τη δυνατότητα να αποκτήσουν μια εικόνα του πλούτου του Τμήματος Φυσικής του Ε.Κ.Π.Α., γεγονός που απετέλεσε και κίνητρο επιλογής του “Φυσικού Αθήνας” στις εισαγωγικές τους εξετάσεις.
Αργότερα, στην αρχή του 3ου έτους σπουδών τους, επέλεξαν με σχετική ασφάλεια και γνώση την κατεύθυνση που επιθυμούν, συμπληρώνοντάς τη κατά τα υπόλοιπα δύο έτη με τα γνωστικά αντικείμενα της κατεύθυνσης που επέλεξαν. Ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα μαθημάτων Φυσικής και Μαθηματικών, σε δύο επίπεδα Ι και ΙΙ, διαπερνά το πρόγραμμα σπουδών ολοκληρώνοντας την από καθέδρας διδασκαλία.
Υπηρετώντας μια πειραματική επιστήμη, όπως είναι η Φυσική, απέκτησαν μια ολοκληρωμένη εκπαίδευση στην πειραματική Φυσική μέσω των Εργαστηρίων Βασικής Φυσικής, Κορμού και Κατεύθυνσης. Τέλος, απέκτησαν μια πρώτη επιστημονική-ερευνητική αλλά και διδακτική εμπειρία εκπονώντας για δύο εξάμηνα την πτυχιακή τους εργασία.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΦΑΡΜΟΖΟΜΕΝΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ.
Για την αποδοχή και ψήφιση του προτεινόμενο Νέο Πρόγραμμα Σπουδών χρησιμοποιούνται προσχήματα παντός είδους.
Χωρίς να υπάρχει η παραμικρή ανάλυση-θέση για το ποια, κατά τη γνώμη των εμπνευστών του, πρέπει να είναι η απαραίτητη γνώση που θα πρέπει να έχει αποκομίσει ένας φοιτητής αποφοιτώντας του Τμήματος Φυσικής, ισχυρίζονται ότι κατά την “κοινή αίσθηση” το παρόν πρόγραμμα είναι … “βαρύ”, και γι΄αυτό πρέπει να ελαφρυνθεί!!!!
Παρά το γεγονός ότι “οι πηγές της καθυστέρησης λήψης πτυχίου είναι πολλές”, όπως αναφέρουν, για να αποφοιτούν γρήγορα οι φοιτητές, σημαντικά μαθήματα χάνονται σε ένα σύννεφο κατά βούληση ασύνδετων επιλογών μαθημάτων, διαλύοντας τον συνεκτικό ιστό του προγράμματος.
Κλείνουν το μάτι στους φοιτητές, προσφέροντας τους γνωσιακές “εκπτώσεις” για την απόκτηση του πτυχίου τους, υποβαθμίζοντας συνειδητά το επίπεδο των σπουδών τους και του πτυχίου τους, κάνοντάς τους συνενόχους στο έγκλημα.
Υποβαθμίζουν την εργαστηριακή εκπαίδευση ενσωματώνοντας αντιεκπαιδευτικά τα εργαστήρια κορμού σε εισαγωγικά μαθήματα.
Υποβαθμίζουν-έως εξαφάνισης -την πτυχιακή εργασία δίνοντας την δυνατότητα αντικατάστασής της με δύο άσχετα μαθήματα, σε ένα κρεσέντο αυθαιρεσίας και αντιεπιστημονικότητας.
Δίνουν τη δυνατότητα παρακολούθησης μεταπτυχιακών μαθημάτων σε προπτυχιακό κύκλο σπουδών προετοιμάζοντας την επόμενη ημέρα.
Τέλος, η γενική δομή του προτεινόμενου προγράμματος και η κατανομή των μαθημάτων χαρακτηρίζεται από την συσσώρευση βασικών μαθημάτων, πλην όμως ελλιπούς περιεχομένου, Φυσικής και Μαθηματικών, στα 3 πρώτα έτη σπουδών, το δε 7ο και 8ο εξάμηνο συμπληρώνονται με μαθήματα επιλογής τα οποία, με δεδομένη τη φιλοσοφία του Προγράμματος μπορούν εύκολα, στο εγγύς μέλλον, να απαλειφθούν οδηγώντας σε μια δραματικά υποβάθμιση το Δημόσιο Πανεπιστήμιο, προσφέροντας πτυχία κολεγιακού τύπου.
Για τους λόγους αυτούς αυτό που συμβαίνει στο Τμήμα Φυσικής του Ε.Κ.Π.Α. είναι παράδειγμα προς αποφυγή. Και η ευθύνη των συνεπειών, αν ψηφιστεί, βαραίνει όλους. Τους εμπνευστές, τους καθοδηγητές, τα συνενούντα μέλη ΔΕΠ, τους φοιτητές, το ΕΔΙΠ, το ΕΤΕΠ!
Γ. Π.Τριμπέρης
Ομοτ. Καθηγητής
Τμήμα Φυσικής Ε.Κ.Π.Α.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 18/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
