Thumbnail
«Στην ΕΛΜΕ  συσπειρωνόμαστε και την υποχρεώνουμε να μας καλύψει και να συντονιστεί και με τις άλλες που θα δείξουν μια δυναμική παρόμοια με τη δική μας» - Γράφουν οι εκπαιδευτικοί από την Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας

Στον απόηχο της απεργοσπασίας της ΟΛΜΕ στη συνέλευση προέδρων στις 16/10, των «πραξικοπημάτων» μέσω κάποιων προέδρων ΕΛΜΕ και των κραυγών για την «προδοσία», χρήσιμο είναι να επιστρατεύσουμε τη μνήμη μας για την ανάλογη σύνοδο προέδρων το 2013 και να συνειδητοποιήσουμε ότι ΟΛΜΕ και ο συνδικαλισμός εν γένει (όπως είναι διαμορφωμένα και έχει αποδειχτεί την τελευταία 10ετία με όλους τους τρόπους), κάθε φορά που οι εργαζόμενοι δείχνουν αποφασιστικότητα και διάθεση να προχωρήσουν, βάζουν μέσα από το τρόπο λειτουργίας τους εμπόδια καταπατώντας τη δημοκρατία και τη θέληση των από τα κάτω, ώστε να οδηγήσουν σε ηττοπάθεια.

Καθώς όμως οι συνθήκες είναι διαφορετικές από εκείνες του 2013, τούτη η απεργοσπασία μπορεί να σημαίνει είτε την αλλαγή είτε τη διάλυση του συνδικαλισμού όπως τον γνωρίζουμε. (Το άρθρο του Β. Μορέλλα σχετικά, είναι καίριο και χρήσιμο):

Πώς μπορεί να σωθούν η ΟΛΜΕ και η απεργία-αποχή;

Αφήνοντας, λοιπόν, κατά μέρος τις αναθέσεις στους «σωτήρες» μας και τις αυταπάτες, προχωράμε.  Να σημειωθεί, καταρχάς, ότι δεν είμαστε νομικοί και αυτά που γράφονται είναι όσα αντιλαμβανόμαστε ότι προκύπτουν από τη μέχρι τώρα νομοθεσία. Δεν είναι δύσκολο να αναλάβει η ΕΛΜΕ να έχει νομική στήριξη, ενώ και μεταξύ μας υπάρχουν συνάδελφοι νομικοί. Πάντως, πιστεύουμε ότι η διαρκής προσπάθεια κάλυψης από νόμους είναι συμπληρωματικό κομμάτι του αγώνα. Εκείνο που θα κατευθύνει την αντίστασή μας και θα την ξεδιπλώνει είναι η διαλεκτική αγωνιζόμενων και υποταγμένων, η αντίσταση με τις ανταπαντήσεις του κράτους, η αντίσταση με την πίεση προς το σωματείο να πάρει θέση ευθύνης και κάλυψης όσων δεν προχωρήσουν την αξιολόγηση. 

Αφήνουμε, επίσης, κατά μέρος τους φόβους που έχουν σπείρει για διαθεσιμότητες, «σφαγιασμούς» και αφανισμούς. Προς το παρόν, δεν υφίστανται πουθενά. Μια ανάγνωση του ά. 109 της κλιμάκωσης των πειθαρχικών ποινών είναι ικανή να μας πείσει. Για την ιστορία, τον Ιούλιο του 2013 τέθηκαν σε διαθεσιμότητα εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων των ΕΠΑΛ, διότι αυτός ήταν ο κεντρικός σχεδιασμός και όχι η οποιαδήποτε στάση τους απέναντι στην επιχειρούμενη και τότε αξιολόγηση. 

Προχωρούμε ψύχραιμα να δούμε τη συνέχεια, όπου, σύμφωνα με το Ν. 4823/2021 (στο εξής: Ν.) και την ΥΑ 108906/ΓΔ4/10-09-2021 (στο εξής: ΥΑ) για το συλλογικό προγραμματισμό και την εσωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων, τα στάδια είναι τρία: Σχεδιασμός – Υλοποίηση – Αξιολόγηση. Στην πρώτη φάση καθορίζονται από το Σύλλογο οι εκπαιδευτικοί στόχοι, και συγκροτούνται οι ομάδες εκπ/κών που καταρτίζουν σχέδια δράσης για υλοποίηση. Ο ετήσιος αυτός προγραμματισμός καταχωρείται στην εφαρμογή του ΙΕΠ μέχρι τις 20 Οκτωβρίου (ΥΑ ά. 4). Αν και με νέα απόφαση παρατείνεται μέχρι τις 12 Νοεμβρίου.

Για όσες και όσους συνεχίσουμε την απεργία-αποχή από τη διαδικασία της αξιολόγησης, προβλέπονται τα εξής: είτε συνεδριάσει είτε δεν συνεδριάσει ο σύλλογος, ο διευθυντής καλείται «αμελλητί» με τη συνεργασία του Συμβούλου εκπαίδευσης που έχει την παιδαγωγική ευθύνη της σχολικής μονάδας, μετά την παρέλευση 10 ημερών, να προχωρήσει τη διαδικασία (Ν. ά. 97 με τον περίφημο υπαλλακτικό τρόπο άσκησης αρμοδιοτήτων, όπου ένα άτομο υποκαθιστά ολόκληρο σύλλογο! - παρ. 1 και 2): τους στόχους τους θέτουν τα μέλη του Συλλόγου που συμμετέχουν ή τους θέτει ο ίδιος (αν δεν έχει γίνει συνεδρίαση). Κατόπιν, εντάσσει εμάς σε «μια τουλάχιστον Ομάδα Δράσης» (ΥΑ ά 4.δii) που στόχο έχει την κατάρτιση σχεδίων δράσης για την υλοποίηση στόχων που έχουν τεθεί, με βάση τους 9 άξονες (για τρεις λειτουργίες: Παιδαγωγική και μαθησιακή, διοικητική και Επαγγελματική ανάπτυξη επκ/κών). Άρα αναθέτει άξονα και δείκτες. Εκπαιδευτικοί που είναι τοποθετημένοι σε περισσότερα από ένα σχολεία συμμετέχουν σε Δράση της Σχολικής μονάδας όπου υπηρετούν τις περισσότερες ώρες (ό.π.). Εμείς ήδη από τη φάση του Σχεδιασμού, μπορούμε να καταθέσουμε την επιφύλαξή μας για τη διαδικασία. Μπορούμε να συμβουλευτούμε νομικό για τη σύνταξή της, καθόσον κατά το Ν. 3528/2007 (Κώδικας Κατάστασης Δημοσίων Υπαλλήλων) ά. 25. παρ. 4.: «Αν ο υπάλληλος έχει αντίθετη γνώμη για εντελλόμενη ενέργεια, για την οποία είναι αναγκαία η προσυπογραφή ή η θεώρηση του, οφείλει να τη διατυπώσει εγγράφως για να απαλλαγεί από την ευθύνη. Εάν παραλείπει την προσυπογραφή ή θεώρηση, θεωρείται ότι προσυπέγραψε ή θεώρησε.»
Μια πρόταση είναι η εξής: «Επιφυλάσσομαι για την αντισυνταγματικότητα του νόμου, την παραβίαση προσωπικών δεδομένων και την προσβολή της ανθρώπινης προσωπικότητας, καθώς στοιχεία της ενδοσχολικής ζωής και κοινότητας του σχολείου θα κοινοποιηθούν. Επίσης, προκρίνω την προσήλωση στα διδακτικά και παιδαγωγικά μου καθήκοντα, έναντι της πολύωρης εργασίας που απαιτεί η διαδικασία της αξιολόγησης.»

Έπειτα, περνάμε στη φάση της υλοποίησης, κατά την οποία εμείς δεν εκτελούμε καμιά εργασία. Ο Δ/ντής συγκαλεί το σύλλογο για συζήτηση σχετικά με την πορεία υλοποίησης τουλάχιστον μια φορά το δίμηνο (ΥΑ ά.2 Β). Αυτό σημαίνει ότι για το επόμενο δίμηνο δεν μπορεί να γίνει καμιά ενέργεια εναντίον μας. Αυτό είναι μεγάλο περιθώριο χρόνου για εσωτερικές ζυμώσεις στους Συλλόγους. Προφανώς, οι πιο «φανατικοί» Δ/ντές μπορούν να εκμεταλλευτούν το «τουλάχιστον» και καλέσουν την πρώτη συνεδρίαση νωρίτερα (το νωρίτερο είναι οι 15 ημέρες …). Με τη συνέπεια, βεβαίως, να πιεστούν περαιτέρω όσες και όσοι θα εκτελούν τις εργασίες. Φτάνουμε, λοιπόν, στην πρώτη σχετική συνεδρίαση. Εκεί διαπιστώνεται η «παραβίαση της υποχρέωσής μας» που «συνιστά ειδικό πειθαρχικό παράπτωμα, το οποίο τιμωρείται με τις πειθαρχικές ποινές του άρθρου 109 του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων ν.π.δ.δ. (ν. 3528/2007, Α’ 26), όχι κατώτερη του προστίμου ίσου με τις αποδοχές ενός μηνός.» (Ν. ά. 56 παρ. 4). 

Σύμφωνα με το Ν. 3528/2007, ά. 43 παρ. 2, «Η περικοπή του μισθού στις περιπτώσεις της παρ. 1 ενεργείται με πράξη του αρμόδιου για την εκκαθάριση και πληρωμή των δαπανών οργάνου, το οποίο οφείλει να ειδοποιήσει ο προϊστάμενος της υπηρεσίας προσωπικού ή της υπηρεσίας στην οποία υπηρετεί ο υπάλληλος. Κατά της πράξης αυτής, η οποία κοινοποιείται με απόδειξη στον υπάλληλο, επιτρέπεται προσφυγή στο υπηρεσιακό συμβούλιο μέσα σε δέκα (10) ημέρες από την κοινοποίηση. Η άσκηση της Προσφυγής δεν έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα. Το υπηρεσιακό συμβούλιο αποφαίνεται οριστικώς.» Η περικοπή μισθού δε σημαίνει ότι δεν παίρνουμε μισθό! Σημαίνει ότι περικόπτεται μηνιαία η αμοιβή για την υπηρεσία που δεν εκτελέσαμε. Μέχρι εδώ και σε δυο μήνες έχουμε δημιουργήσει την αναταραχή στην «κανονικότητα» της αξιολόγησης, μπλοκάρισμα στις ομάδες και συμφόρηση στα ΠΥΣΔΕ εφόσον θα κάνουμε προσφυγή.

Σχετικά με τους/τις  αναπληρωτές /τριες δεν υπάρχει στο νόμο και στην ΥΑ κάποια άλλη ιδιαίτερη ποινή πλην της περικοπής μισθού που αναφέραμε. Οι χιλιάδες εκπαιδευτικοί που έχουν ήδη εργαστεί με τρίμηνες συμβάσεις, που άλλοτε ανανεώθηκαν πέρυσι και άλλοτε όχι, περιφερόμενοι στη χώρα ανά τρίμηνο, τι άλλο έχουν να φοβηθούν; 

Σχετικά με τους/τις νεοδιόριστους/ες: Στο τέλος της δοκιμαστικής περιόδου, δηλαδή μετά από δυο χρόνια, εφόσον έστω και σε ένα από τα Α΄και Β΄πεδία ατομικής αξιολόγησης κριθεί το έργο του «μη ικανοποιητικό», δεν μονιμοποιείται αλλά μπορεί να επαναλάβει τη διαδικασία «τα αμέσως επόμενα δυο έτη» (Ν. ά. 78.3). Δεν αναφέρει μετά τα επόμενα δυο έτη, οπότε καταλαβαίνουμε ότι οποιαδήποτε στιγμή θελήσει να μπει στις διαδικασίες αξιολόγησης σχολική μονάδας, θα πάρει θετική κρίση -εάν βεβαίως έχει κριθεί ικανοποιητικά και στα υπόλοιπα πεδία. Εξάλλου, στο ά. 77.4 σημειώνεται ότι το έργο των δοκίμων αξιολογείται ανά έτος.

Περαιτέρω ποινές (Ν. ά 56 παρ.5):  «αναστολή οιασδήποτε διαδικασίας εξέλιξης του στελέχους της εκπαίδευσης, του εκπαιδευτικού ή του μέλους Ε.Ε.Π. και Ε.Β.Π., συμπεριλαμβανομένης της αυτόματης μισθολογικής εξέλιξής του». Δύσκολο δεν είναι το να θεωρούμε αυτή τη στιγμή ως απειλή την αναστολή της μισθολογικής μας εξέλιξης, τη στιγμή που έχουμε χάσει το 30% του μισθού μας στα τελευταία 10 χρόνια και πουθενά δεν προβλέπεται αύξησή του; 
Τα στελέχη εκπαίδευσης, επιπλέον, αντικαθίστανται και αποκλείονται από τις διαδικασίες επιλογής για οκτώ χρόνια (παρ.8).  Ανάλογα παραδείγματα είχαμε με το νόμο Γεροβασίλη, όπου οι υπάλληλοι προσέφυγαν στα δικαστήρια και δικαιώθηκαν.

Στις φήμες για μείωση της προϋπηρεσίας μας εξαιτίας των παραπάνω, απαντά το ίδιο το ά. 56 στην παρ. 5: Η εφαρμογή της παρούσας δεν επιδρά στην προσμέτρηση του αντίστοιχου χρονικού διαστήματος στον χρόνο δημόσιας υπηρεσίας. 

Αυτά είναι όσα έχουμε να αντιμετωπίσουμε μέχρι στιγμής. Βεβαίως, το υπουργείο μπορεί να σκληρύνει τη στάση του και να έρχονται εγκύκλιοι με περαιτέρω υποχρεωτικότητες. Μόνο που αυτό συνήθως συμβαίνει όταν διαπιστώνεται κάποια μαζικότητα στην απείθεια. Αυτό από μόνο του είναι πρόβλημα για το υπουργείο, εφόσον ο στόχος είναι η οικειοθελής μας ένταξη στη διαδικασία διάλυσης του σχολείου. Το ότι εμείς τα «εντέλλεσθε» τα αντιλαμβανόμαστε ως ήττα και όχι ως απόδειξη του φόβου της κυβέρνησης είναι άλλο θέμα, που έχει να κάνει με την ταξική μας ωριμότητα και το βαθμό εσωτερίκευσης των προταγμάτων του υπουργείου.
Να μην ξεχνάμε, πάντως,  ότι στο ν. 3578/2007 υπάρχει και το ά. 107.3: «Σε καμιά περίπτωση δεν συνιστά ανάρμοστη συμπεριφορά ή αναξιοπρεπή ή ανάξια για υπάλληλο διαγωγή κατά την έννοια της περίπτωσης ε΄ της παρ. 1 του παρόντος άρθρου η άσκηση συνδικαλιστικής, πολιτικής ή κοινωνικής δράσης.»

Μερικά ερωτήματα τώρα, για την περίπτωση που η εσωτερική αξιολόγηση της σχολικής μονάδας προχωρήσει και φτάσει στην τρίτη φάση, στην ειδική συνεδρίαση του Συλλόγου για την έγκριση και την κατάθεση της Έκθεσης Εσωτερικής Αξιολόγησης, μέχρι την 25η Ιουνίου. 

Έχει γίνει κατανοητό ότι βάσει αυτής της Έκθεσης θα ακολουθήσουν οι τρεις εξωτερικές αξιολογήσεις (από το Σύμβουλο Εκπ/σης Παιδαγωγικής Ευθύνης, από τον Επόπτη Ποιότητας Εκπ/σης και από τον Περιφερειακό Επόπτη Ποιότητας Εκπαίδευσης), προκειμένου μέσω του ΙΕΠ να φτάσει στην Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε.; Ότι με την υπογραφή των συναδέλφων που θα συμμετέχουν και με ευθύνη τους θα συμβούν τα εξής: 

α) Ότι θα παρθούν αποφάσεις που θα καθορίσουν την κατηγοριοποίηση  του σχολείου τους; 

β) Ότι προκειμένου να πραγματοποιηθούν οι συνεδριάσεις των ομάδων και των συλλόγων θα πρέπει διαρκώς να μειώνεται η διάρκεια των διδακτικών ωρών ώστε να χωρέσουν στο ωράριο, μέχρις ότου να οδηγηθούν οι εκπαιδευτικοί σε συνεδριάσεις (ή τηλε-συνεδριάσεις) εκτός ωραρίου; Ότι αυτά σημαίνουν λιγότερος χρόνος προετοιμασίας και διδασκαλίας με τα παιδιά και περισσότερος για τον κατακερματισμό και την περιγραφή της; Ότι πού και πού θα κάνουν μάθημα;
γ) Ότι δεδομένης της εντατικοποίησης των εξετάσεων για την αξιολόγηση των μαθητών (στη Γ΄ γυμνασίου, τράπεζα θεμάτων για Α΄ και Β΄λυκείου και ΕΒΕ), η όποια αποτυχία τους, όπως και η μαθητική διαρροή, όχι μόνο θα διαπιστωθούν στην Έκθεση από τους ίδιους τους συναδέλφους αλλά και θα πιστωθούν σε αυτούς; ‘Οτι θα έχουν ως αποτέλεσμα το κλείσιμο τμημάτων και τη συγχώνευση άλλων και, επομένως, και την άμεση απώλεια οργανικών θέσεων (που πρέπει να την προσθέσουμε στην ήδη επιχειρούμενη τώρα συγχώνευση τμημάτων και μέσα στις πόλεις -αυτό για την ανήθικη σκέψη ότι το κλείσιμο του σχολείου στην περιφέρεια θα τους φέρει πιο κοντά στην πόλη);

δ) Ότι οι προτάσεις για εσωτερικό σαμποτάζ, π.χ. με την κατάθεση πανομοιότυπων κειμένων στις ομάδες, μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο ως έσχατη λύση και όχι ως πρώτη και κύρια μορφή αγώνα; Διότι αυτό που ενδιαφέρει πρωτίστως είναι η έγκριση του πρακτικού και δευτερευόντως το περιεχόμενο. Και ποιο θα είναι το κέρδος αν έχουν παραστεί στις δεκάδες ώρες συνεδριάσεων; Και, όταν πια θα περάσουν στο περιεχόμενο, ποιος εγγυάται ότι αυτό θα γίνει αποδεκτό και από τους τρεις εξωτερικούς αξιολογητές; Πώς αυτό μπορεί να συνδεθεί με την ατομική αξιολόγηση στη συνέχεια; 

ε) Ότι η ήδη διαπιστωμένη κρίση στις σχέσεις των μελών των Συλλόγων θα προχωρήσει στη διάλυσή τους, εφόσον θα έχουν φτιαχτεί και οι εσωτερικές ιεραρχίες με τους υποστηρικτές του έργου του Διευθυντή (μέντορες, συντονιστές ειδικοτήτων/τάξεων, υπεύθυνοι ομίλων κλπ.), οπότε η καχυποψία και ο φόβος θα βασιλεύουν; Ότι απόψεις του τύπου «θα κάνω τη δουλίτσα μου και θα φεύγω» (ούτως ή άλλως κατακριτέες) δεν ισχύουν, εφόσον θα συνεργάζονται υποχρεωτικά με μεσάζοντες και ανωτέρους, όποια στιγμή εκείνοι το ορίσουν; 

στ) Ότι βασικό περιεχόμενο της εργασίας τους θα είναι η αναζήτηση χορηγών και δωρεών για να επιβιώσει το σχολείο και η θέση τους σε αυτό;

ζ) Ότι οι άριστοι θα είναι όσες και όσοι αναπτύξουν τη δεξιότητα να διαφημίζουν την παρεχόμενη υπηρεσία τους και «να πλασάρουν» με τον κατάλληλο τρόπο οποιαδήποτε «δράση», ανεξαρτήτως ουσίας; (Αυτό, για το αφήγημα ότι «δίνεται η ευκαιρία να φανούν οι «τεμπέληδες»: η μέχρι τώρα εμπειρία μας τους βρίσκει καλυμμένους από τη διοίκηση και ανερχόμενους στην ιεραρχία, με την επίδειξη του τίποτα.)

η) Ότι στην επιχείρηση που θα γίνει το σχολείο, οι εκπαιδευτικοί θα επιβραβεύονται με ολίγα μόρια ή μια καλή λέξη στην αξιολόγησή τους, ενώ για τους Συμβούλους του ΙΕΠ που θα κρίνουν τη δουλειά όλων τους, προβλέπεται (Ν. ά.220) σύστημα επιβράβευσης με επιπλέον ανταμοιβή αγνώστου είδους και ύψους;

Από τις απαντήσεις στα παραπάνω, μπαίνουμε και στην ουσία της στάσης μας στην αξιολόγηση. Διότι έρχεται η ώρα να δείξουμε ποιες είναι οι αξίες με βάση τις οποίες εργαζόμαστε και βλέπουμε την παιδεία. Αν αξίες μας είναι: η μάθηση μέσω δημιουργίας σχέσεων όλων των εμπλεκόμενων στην εκπαιδευτική διαδικασία, οι συλλογικές και δημοκρατικές διαδικασίες, η ολόπλευρη ανάπτυξη και όχι επιχειρηματικές δεξιότητες και αποτελέσματα επί των γνωστικών αντικειμένων, η υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου και -περαιτέρω- η αξιοπρέπεια στην εργασία και όχι η με κάθε τρόπο επιβίωση στη γαλέρα, τότε μπορούμε να συνεχίσουμε. 

Διότι ο φόβος μας για τη ζωή στο σχολείο που μας ετοιμάζουν και την ηθική κατρακύλα μέχρι εξόντωσης είναι μεγαλύτερος από τη στέρηση ενός μισθού. Εξάλλου, οι συνταγές τους είναι πολύ παλιές και δε δικαιολογούμαστε να μην αναγνωρίζουμε την καταστροφή στη δημόσια εκπαίδευση στις ΗΠΑ ή στην Αγγλία, για παράδειγμα. 

Επομένως:

Εκθέτουμε στους συλλόγους των σχολείων τις απόψεις μας και συντονιζόμαστε με τους συναδέλφους μας με τους οποίους θα συνεχίσουμε.

Πιέζουμε την ΕΛΜΕ για συνελεύσεις, σε πρώτη φάση. Στην ΕΛΜΕ  συσπειρωνόμαστε και την υποχρεώνουμε να μας καλύψει και να συντονιστεί και με τις άλλες που θα δείξουν μια δυναμική παρόμοια με τη δική μας. 

Επίσης, να επαναπροκηρυχθεί από την ΟΛΜΕ η απεργία-αποχή.

Επιμένουμε στην ενημέρωση γονέων-κηδεμόνων και συντονιζόμαστε με τις διαμαρτυρίες τους για τη συγχώνευση τμημάτων, δείχνοντας τη σύνδεση με την αξιολόγηση.

* Εκπαιδευτικοί από την Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση

Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό

ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)

Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 3/11

ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ

2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη

Google news logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Viber logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber

σχετικά άρθρα

ekpaideutikos
Θλίψη στην εκπαίδευση - Πέθανε ο αγαπημένος εκπαιδευτικός Κωνσταντίνος Κομιανός
Η κηδεία του Κωνσταντίνου Κομιανού θα γίνει την Πέμπτη 14/03 στις 11:00' το πρωί στον Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου στη Λαμία
Θλίψη στην εκπαίδευση - Πέθανε ο αγαπημένος εκπαιδευτικός Κωνσταντίνος Κομιανός