Ανεβαίνοντας την Αγίου Μελετίου ερχόμενος από το σταθμό της Αττικής. Στο δεξί μου χέρι, το καλό. Το βρήκα εύκολα. Ένα τριώροφο νεοκλασικό. 19ο Γυμνάσιο Αθηνών. Το νέο μου υπέροχο σχολείο.
Λίγο μετά τον εορτασμό της εθνικής επετείου πρώτη μέρα, λοιπόν, μετά από την υποχρεωτική απόσπαση μου με εντολή προϊσταμένου από το σχολείο μου, το περιβόητο Λύκειο με τις θρανιογέφυρες. Είχα έντονη περιέργεια, ελαχίστως φιλολογική, τι θα αντικρίσω. Ό,τι πληροφόρηση είχα προερχόταν από διαδικτυακές φωτογραφίες και από ένα κείμενο καταγγελία. Ένα από τα πολλά, όπως διαπίστωσα εκ των υστέρων.
Περνώντας το κατώφλι είχα την αίσθηση ότι μπαίνω στα γραφεία μίας υπηρεσίας του δημοσίου. Είχα ισχυρή την αμφιβολία ότι μπα με κοροϊδεύουν δεν μπορεί να γίνεται μάθημα εδώ. Η αμφιβολία μου κατανικήθηκε μετά τις πρώτες μου διδασκαλίες. Οι αίθουσες γενικώς μικρότατες, αίθουσες τσέπης. Τσιγγούνικης τσέπης. Εύκολα τις λες μπουντρούμια ή τρύπες. Με παράθυρα εύκολα προσβάσιμα που οδηγούν στο κενό.
Τα θρανία πάντως ιδανικά τοποθετημένα για σκληροπυρηνικές μετωπικές διδασκαλίες. Σκέψεις για άλλη διάταξη συλλήβδην ρίπτονται στον κάλαθο της ουτοπίας με τέτοια στενοχωρία. Ίσα ίσα που περνάς ανάμεσα στα θρανία, ενώ εγκυμονεί διαρκώς ο κίνδυνος να σκοντάψεις σε κάνα πόδι που προεξέχει συχνά με ραθυμία είτε σε καμία σάκα που βόσκει ανέμελα. Το βρίσκω εξόχως ρατσιστικό: πρέπει να είσαι στυλάκι ή μάλλον στέκα. Αν είσαι εύσωμος ή εύσωμη αυτομάτως κόβεσαι μεταφορικά και κυριολεκτικά. Όσο για τις σκάλες πραγματικά ολυμπιακών διαστάσεων απαιτούν αθλητές... συγνώμη... εκπαιδευτικούς με γερά γόνατα και καλά προπονημένους μύς.
Από την άλλη, αν δεχτούμε ότι το ανθρώπινο σώμα εκπέμπει κατά μέσο όρο θερμότητα 200 watt, το χειμώνα μπορεί να επιτευχθεί γενναία εξοικονόμηση ενέργειας. Μία μικρή συμβολή στην αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής.
Από την άλλη, πού ξέρεις, μπορεί να κρύβεται και μία αγαθοτάτη προαίρεσις, ίσως θέλει η κρατική πρόνοια να προετοιμάσει τα φοιτούντα παιδία για το στενοχώρο μέλλον που... κλείνεται μπροστά τους. Εργάτες οι περισσότεροι, που ίσα ίσα θα καταλαβαίνουν οδηγίες και αυτές, αν είναι λίγες και σαφείς. Με το κεφάλι σκυφτό. Ενίοτε ορθό, μόνο αν το απαιτεί η φύσις της εργασίας.
Να λέμε όμως τα σύκα σύκα. Στο ρετιρέ, στον τρίτο όροφο, άνοιξε το μάτι μου. Στην μία πλευρά καρέκλες και θρανία στοιχισμένα μπροστά από ένα πίνακα, σαφής δήλωση τάξης, ενώ ο υπόλοιπος χώρος ελεύθερος και φωτεινός. Θα είναι το τμήμα χορού εδώ σκέφτηκα. Λειτουργεί ως αίθουσα εκδηλώσεων μου εξήγησε ο συνάδελφος πού μού έκανε μικρή ξενάγηση στο κτήριο. Οι γιορτές διεξάγονται σε τρεις βάρδιες, όσες και οι τάξεις του σχολείου, όπως έγινε σύμφωνα με την πληροφόρηση μου, την 28 Οκτωβρίου. Στις 25 του Μάρτη έγινε στην αυλή.
Η αυλή. Η αυλή είναι λίγο πάνω από 200 τετραγωνικά, για να συσταυλίζονται 244 παιδιά (τόσα είναι εγγεγραμμένα). Ομολογώ ότι είμαι απαράδεκτος που δε την έχω υπολογίσει με πάσα σπουδή και ακρίβεια, γιατί κάθε τετραγωνικό εκατοστό, όπως συνειδητοποιεί και ο πιο αδαής, εδώ μετράει. Από την άλλη φαίνεται αχαριστία να κυκλοφορούν ανενόχλητα γκρίνιες και παράπονα, διότι στον προηγούμενο χώρο που στεγαζόταν το σχολείο, μέχρι στο 2018 τα παιδιά συναυλίζονταν στην ταράτσα βενζινάδικου! (Συγχωρέστε μου το θαυμαστικό, γενικώς το αποφεύγω) Άσε που έχουν προστεθεί κάτι κατακόκκινες λαμαρίνες κατά μήκος της αυλής( μειώνοντας ακόμη περισσότερο τον ωφέλιμο χώρο), για να μην πέφτουν σοβάδες ή ανήσυχα δομικά υλικά από τη διπλανή πολυκατοικία. Μία καλή λύση θα ήταν να κλείνει ο δρόμος, για να επεκταθεί το προαύλιο. Τουλάχιστον τις ώρες λειτουργίας του σχολείου. Πιο σημαντικό να παραχωρηθεί ζωτικός χώρο στα παιδιά αντί να κινούνται οχήματα. Θα μειωθεί και η ρύπανση.
Το πιο ωραίο είναι να έχεις υπηρεσία στην αυλή. Τρέλα! Βρίσκεσαι κάπου στο κέντρο, για να επέμβεις ή να παρέμβεις αναλόγως την περίπτωση. Οι εστίες ταραχών πολλές και ταυτόχρονες. Πρέπει να κάνεις συνεχώς αξιολόγηση αν θα αφήσεις κάτι να εξελιχθεί ή θα το σταματήσεις εν τη γενέσει. Καθόλου αμελητέο: πρέπει να προσέχεις πάντοτε μη φας καμία αδέσποτη σφαλιάρα ή καμία αδέσποτη σπρωξιά.
Κυλικείο, βεβαίως, και δεν υπάρχει, έτσι τα παιδιά κάνουν οικονομίες, μαθαίνουν την αξία της αποταμίευσης, της εγκράτειας και του σπιτικού φαγητού. Αν υπάρχουν τα φράγκα και η πείνα χτυπάει κόκκινο, αγγαρεύουν το φύλακα ή όποιον μπορούν για τα απαραίτητα ώνια.
Τα παιδιά. Η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών είναι από το εξωτερικό. Ρωτώντας τα στα πλαίσια της εθιμοτυπικής γνωριμίας, θυμάμαι να μου είπαν: από Αλβανία, Αίγυπτο, Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Ρουμανία, Πολωνία, Νιγηρία, Μολδαβία, Ουκρανία, Φιλιππίνες, Ρωσία. Σίγουρα κάτι μου ξέφυγε και προφανώς υπάρχουν κι άλλες εθνότητες.
Κάποια παιδιά κάνουν γενναίες προσπάθειες να μάθουν πέντε πράγματα και κάποια ακόμα παραπάνω. Αρκετά καταλαβαίνουν ελάχιστα, μπορεί να είναι ένα ή δύο χρόνια ή τέλος πάντων λίγα χρόνια στην Ελλάδα. Στο σχολείο παράλληλα με τα κανονικά τμήματα λειτουργούν τμήματα εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας. Και πρέπει να τους μάθεις αρχαία ελληνικά. Λέω εγώ.
Στιγμιότυπο την πρώτη μου διδακτική ώρα: ένα παιδί σηκώνεται έξαλλο από το θρανίο ότι του' χουν πάρει πέντε ευρώ. Ορμάει σε συμμαθητή, νομίζω σα να πάει να τον πνίξει. Καλά πρώτη μέρα λίγο σέβας στο καινούργιο σου δάσκαλο. Τον πνιγείς άλλη μέρα το συμμαθητή σου. Κάτσε να γνωριστούμε πρώτα. Παρότι είμαι ψύχραιμος, τα χρειάστηκα ολίγον, ένιωθα να παίζω και εκτός έδρας. Απειλεί θεούς και δαίμονες, εγώ γλιτώνω το μένος του, αλλά δεν καταφέρνω να το ηρεμήσω. Φεύγει έξω κοπανώντας την πόρτα. Κάνοντας εν συνεχεία αυτοψία εκεί που καθόταν ο κοπανατζής, διαπίστωσα ένα πεντάευρω να έχει ξαπλώσει στο πάτωμα κοιτάζοντας με κοροϊδευτικά. Παρόμοια περιστατικά, μικρότερης έντασης, δεν έλειψαν όλες τις ώρες, ενώ συχνά η πόρτα ανοιγόκλεινε από παιδιά που ήθελαν φαίνεται να δουν το καινούργιο κινούμενο φαλακρό έκθεμα και όλο ευγένεια να του προσφέρουν το χαιρετισμό τους. Θέλει να έχεις γερά νεύρα, γερό λαρύγγι και γερή αίσθηση χιούμορ και, αν έχεις χρόνο, καλό είναι να παρακολουθήσεις κάνα σεμινάριο διαμεσολάβησης ή έστω διαιτησίας.
Υπάρχουν πολλά παιδιά που χρειάζονται ιδιαίτερη διαχείριση, μία διαχείριση που δεν μπορεί να επιτευχθεί από τις βασικές γνώσεις ψυχολογίας και τις αντίστοιχες δεξιότητες μιας/ενός εκπαιδευτικού παρά τις καλές της/του προθέσεις. Κατά την ταπεινή μου γνώμη χρειάζεται ένας/μία ψυχολόγος σε κάθε όροφο, μία/ένας για τους εκπαιδευτικούς και ένας/μία επόπτης ψυχολόγος. Δηλαδή πέντε. Από όσο έμαθα Κι όμως δεν υπάρχει ούτε ένας για δείγμα, βρε αδερφέ.
Θα έχω να πω περισσότερα πράγματα και με μεγαλύτερη εγκυρότητα για αυτό το πολύχρωμο γελαστό φασαριόζικο σμήνος παιδιών, όταν τα γνωρίσω λίγο περισσότερο. Ακόμη είμαι στη φάση να επιβιώσω.
Οι συναδέλφισσες και οι συνάδελφοι παρά τις μεγάλες δυσκολίες, από ό,τι διαπιστώνω, το παλεύουν και κατορθώνουν να κάνουν μάθημα.
Γενικώς αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις με χιούμορ. Κάθε περιστατικό που δεν καταλήγει στην επέμβαση ασθενοφόρου είναι θαυμάσια αφορμή για γάργαρους γέλωτες. Στα διαλείμματα και στα κενά γίνεται μία καλή γελωτοθεραπεία για τη φόρτιση των ψυχολογικών μπαταριών.
Πρέπει οι συναδέλφισσες και οι συνάδελφοι να παίρνουν κάποιο καλό επίδομα ανθυγιεινής ή ειδικών συνθηκών. Μπορεί να παίζει και κάνα educa pass. Πού ξέρεις; Θα ρωτήσω με τρόπο να μάθω. Δε θα πω όχι σε κάνα ευρουδάκι παραπάνω. Δε μου φαίνονται ούτε για μαζόχες ούτε για σαλεμένοι. Άλλωστε για τις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους και το Διευθυντή του σχολείου είχα ακούσει πολύ καλά λόγια και προσυπογράφω. Πιο πολύ μου μοιάζουν με κομάντο. Πρέπει να έχουν ειδική εκπαίδευση. Τους ζηλεύω.
Σταματώ εδώ με το χιούμορ και κυρίως την ειρωνεία. Η ειρωνεία σε βοηθά να βάλεις σε μία κομψή και δημιουργική ροή το θυμό σου. Πόσο θυμό όμως να χωρέσεις στην ειρωνεία, όταν ο θυμός είναι πολύς, όταν ξεχειλίζει και η ειρωνεία σου φέρνει αηδία;
Ντροπή. Ντροπή. Ντροπή. Ντροπή.
Η επανάληψη του συμφωνικού συμπλέγματος της λέξης κανονικά πρέπει να ηχεί σαν ξυπνητήρι σε όσους και όσες διαθέτουν ίχνη συνείδησης. Κανονικά. Αλλά μάλλον όχι στη/ο Ελλάντα.
Κατά την ταπεινή μου άποψη -εκτός από τις ευθύνες του Δήμου και των αρμόδιων υπηρεσιών του - υψηλές ευθύνες έχει το Υπουργείο Παιδείας με τις ελλείψεις του, τις αστοχίες και τις παλινωδίες του. Και τις γενναιότατες προσπάθειες να κρύψει τον αμοραλισμό του.
Μετά με ακόμη υψηλότερες ευθύνες έρχεται το κυβερνόν κόμμα που έχει μάλιστα χρέη εκατοντάδων εκατομμυρίων αλλά, λέει, εξυπηρετούνται. Πραγματικά κάποιοι εξυπηρετούνται. Αλήθεια πόσες δεκάδες νέα υπερσύγχρονα σχολεία μπορούν να φτιαχτούν με αυτά τα λεφτά;
Τέλος οι κάτοχοι του πλούτου. Όσο περισσότερο πλούτο διαθέτουν, τόσο μεγαλύτερη επιρροή μπορούν να έχουν στην κοινωνία άρα και μεγαλύτερη, υψηλότατη ευθύνη. Θα με ενθουσίαζε (και άλλες/άλλους, που παλεύουν χρόνια με αυτή την κατάσταση, ακόμη περισσότερο), αν με την οικονομική δύναμη που διαθέτουν και την αντίστοιχη επιρροή, έκαναν κάτι μικρό για εκείνους μεγάλο όμως για τα παιδιά, να βοηθήσουν δηλαδή να φτιαχτεί ένα πραγματικά υπέροχο 19ο Γυμνάσιο Αθηνών, μία πολύχρωμη κυψέλη πολλών διαφορετικών εθνοτήτων.
Βαγγέλης Δήμας, Φιλόλογος
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 05/7
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
