εκπαιδευτικοσ
Στις εξωεκπαιδευτικές εργασίες που είναι αναγκασμένος ο εκπαιδευτικός και ο διευθυντής σχολείου να επιτελεί έχουν προστεθεί τα τελευταία χρόνια και μια σειρά ευθύνες των οποίων τη "χημεία" την καταλαβαίνει κανείς όταν γίνεται η έκρηξη.

Μια πολύ ενδιαφέρουσα επιμορφωτική ημερίδα με τίτλο "Παιδική παραμέληση και κακοποίηση. Αναγνώριση, Πρόληψη, Διαχείριση από τους εκπαιδευτικούς",  διοργανώθηκε την Τετάρτη 22 Νοεμβρίου στο Ρέθυμνο από την  Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και τους Συμβούλους Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ρεθύμνου.

Οι τρεις ομιλήτριες, η Εισαγγελέας ανηλίκων Ρεθύμνου Ιωάννα Δημητρίου, η Αναπλ. Καθηγήτρια Εγκληματολογικής, στο Τμήμα Ψυχολογίας Πανεπιστημίου Κρήτης Όλγα Θεμελή και η ψυχολόγος  από το “Χαμόγελο του Παιδιού” Φωτεινή Παπαδάτου, καθώς και όσες-οι ακόμη πήραν το λόγο, ανέλυσαν το διττό φαινόμενο και τις προεκτάσεις του, μετέφεραν εμπειρίες τους και έψεξαν τα “κακώς κείμενα”, θέτοντας την Πολιτεία κι όλους τους εμπλεκόμενους φορείς προ των ευθυνών τους.

“Να είστε σε εγρήγορση”

Η Εισαγγελέας ανηλίκων Ρεθύμνου Ιωάννα Δημητρίου αναπτύσσοντας τη θεματική ενότητα:  “Παραμέληση και Κακοποίηση παιδιών. Νομική αντιμετώπιση. Διαχείριση και νομικές προεκτάσεις της παραβατικής συμπεριφοράς στο σχολείο” κάλεσε τους εκπαιδευτικούς  να δείχνουν ιδιαίτερη προσοχή στην αλλαγή συμπεριφοράς των παιδιών, όπως για παράδειγμα: στα έντονα συναισθήματα, στην ασυνήθιστη κόπωση, στις ξαφνικές αντιδράσεις, στην παραμέληση του εαυτού τους και στο άγχος. “Να είστε σε εγρήγορση” τους ζήτησε επισταμένα.

“Σε περίπτωση που αντιληφθείτε ότι κάτι δεν πάει καλά, πρέπει να είστε ψύχραιμοι. Θα πρέπει να κερδίσετε την εμπιστοσύνη του παιδιού. Θα πρέπει να συλλέξετε όσα περισσότερα στοιχεία μπορείτε - ό,τι περισσότερο μπορείτε να συλλέξετε εγγράφως, αυτό θα βοηθήσει πάρα πολύ τη δουλειά του εισαγγελέα. Θα πρέπει να εξασφαλίσετε ότι το παιδί θα μιλήσει - να το πείσετε ότι πρέπει να μιλήσει και να μην φοβηθεί!

"Όταν υπάρχουν ενδείξεις, θα πρέπει να ενημερώνετε τον εισαγγελέα" είπε.

Οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να ζητούν τη συνεργασία του εισαγγελέα, να δουν πώς θα χειριστούν ένα περιστατικό, για το οποίο έχουν ενδείξεις ή υποψίες!”.

Ακόμη και στις περιπτώσεις που δεν υπάρχουν ακράδαντες αποδείξεις, η κα Δημητρίου συνέστησε στους εκπαιδευτικούς να μην διστάσουν: “Είστε η κύρια πηγή της πληροφόρησής μου: εσείς και η Κοινωνική Υπηρεσία! Αν εγώ δεν μάθω, δεν θα παρέμβω ποτέ!”.

Αντίστοιχα αξιόλογα θέματα ανέπτυξαν και οι άλλοι ομιλητές. 

Για παράδειγμα η αναπληρώτρια Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Κρήτης Όλγα Θεμελή έκανε ειδική μνεία στην μεγάλη παθογένεια της Ελλάδας, που δεν είναι άλλη από την έλλειψη εκπαίδευσης.

Και εδώ ερχόμαστε στο πρώτο τμήμα της ουσίας του ζητήματος. Στο γεγονός δηλαδή ότι το υπουργείο Παιδείας ποτέ δεν έχει φροντίσει να εκπαιδεύσει τους εκπαιδευτικούς στο μεγάλο αυτό θέμα.

Πώς πλησιάζω ένα παιδί; Πώς χτίζω μία σχέση εμπιστοσύνης; Τι συμβουλευτικές δεξιότητες έχω;

Τι λέω και τι δεν λέω σε ένα παιδί;

Και αφού ένα παιδί μας αποκαλύψει κάτι, τι κάνουμε ύστερα;

Ωστόσο, όσοι αναπνέουν την κιμωλία μέσα στην τάξη. γνωρίζουν πολύ καλά ότι το παραπάνω σοβαρό έλλειμα έρχεται δεύτερο στα καθημερινά προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει ο εκπαιδευτικός.

Μπορεί το Υπουργείο Παιδείας με μεγάλη σπουδή να προβάλλει στην κοινή γνώμη ως επιτεύγματά του την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και τον ψηφιακό μετασχηματισμό της εκπαίδευσης, θέλοντας να αποσπάσει τη συναίνεση της κοινής γνώμης στις παρεμβάσεις του, όμως όσοι εργάζονται στο δημόσιο ελληνικό σχολείο, γνωρίζουν από πρώτο χέρι, ότι η ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα απέχει παρασάγγας από αυτά που προβάλλει το Υπουργείο. Σχολεία υποστελεχωμένα, με σοβαρές ελλείψεις, τόσο σε ανθρώπινο δυναμικό όσο και σε κτηριακές υποδομές, και φυσικά εκπαιδευτικοί «πολυεργαλεία» με ευθύνες εκπαιδευτικές, διοικητικές, νοσοκομειακές.

Η κυρίαρχη εκπαιδευτική πολιτική έχει φορτώνει σε εκπαιδευτικούς και διευθυντές σχολείων ατελείωτα διοικητικού χαρακτήρα βάρη και μεγάλες ευθύνες. 

Στις εξωεκπαιδευτικές εργασίες που είναι αναγκασμένος ο εκπαιδευτικός και ο διευθυντής σχολείου να επιτελεί έχουν προστεθεί τα τελευταία χρόνια και μια σειρά ευθύνες των οποίων τη "χημεία" την καταλαβαίνει κανείς όταν γίνεται η έκρηξη.

Για παράδειγμα εκπαιδευτικοί ορίστηκαν "σύμβουλοι εκπαιδευτικής ζωής" στα σχολεία (η αρμοδιότητα του υπουργείου έμεινε  απλά στον ορισμό τους),  εκπαιδευτικοί και οι διευθυντές των σχολείων ορίστηκαν και  υπεύθυνοι «μηχανικοί αυτοκινήτων» για τις σχολικές εκδρομές, ενώ παράλληλα τους ανάθεσαν και καθήκοντα πολιτικού μηχανικού καθώς έγιναν υπεύθυνοι για τα στηθαία, τα γείσα, τα κεραμίδια και τις ταράτσες των σχολικών μονάδων!

Προφανώς αγνοεί το υπουργείο πως ο χώρος δράσης των εκπαιδευτικών είναι η ζωντανή τάξη και όχι το γραφείο και η γραφειοκρατία του.

Προφανώς ο εκπαιδευτικός πρέπει να είναι κοντά στα παιδιά, να τα συζητάει, να συμπαραστέκεται στα προβλήματά τους, να τα βοηθάει, να τα εμψυχώνει. Πόσο όμως η εκπαιδευτική πολιτική αφήνει περιθώρια για παιδαγωγικές ανάσες;

Πόσο ο εκπαιδευτικός ή ο διευθυντής του σχολείου μπορεί να αφεθεί στον παιδαγωγικό του ρόλο όταν καθημερινά είναι με τη "γλώσσα έξω" για να προλάβει να ανταποκριθεί στο μπαράζ των εγκυκλίων του υπουργείου Παιδείας και στο συνωστισμό των ...ηλεκτρονικών μηνυμάτων από υπουργείο και διεύθυνση εκπαίδευσης, κατάσταση που έχει προκαλεί καθημερινό πονοκέφαλο;

Πόσο ο εκπαιδευτικός που προσλαμβάνεται ένα ή δυο μήνες μετά την έναρξη του σχολικού έτους μπορεί να δει όπως πρέπει τα θέματα με τους μαθητές του, να αισθανθεί τις ανησυχίες τους, να διαγνώσει το όποιο πρόβλημα όταν η εντολή από το υπουργείο είναι να βγει η ύλη με αναμόρφωση του προγράμματος;

Πόσο αφήνεται το παραμικρό περιθώριο στους εκπαιδευτικούς να δείχνουν «ιδιαίτερη προσοχή στην αλλαγή συμπεριφοράς των παιδιών, στα έντονα συναισθήματα, στην ασυνήθιστη κόπωση, στις ξαφνικές αντιδράσεις, στην παραμέληση του εαυτού τους και στο άγχος» όπως συμβουλεύει η Εισαγγελέας όταν το υπουργείο Παιδείας στοιβάζει 25,26,27 μαθητές σε μια σχολική αίθουσα με όλα τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η περίοδος της καραντίνας;

Πόσο οι εκπαιδευτικοί που είναι μόνοι τους σε ένα σχολείο, όπως η νηπιαγωγός που λιποθύμησε μπροστά στους μαθητές της και βρέθηκε τυχαία από γονέα, μπορούν να έρθουν σε επαφή με έναν εισαγγελέα για να δουν πώς θα χειριστούν ένα περιστατικό μαθητή ή μαθήτριας, για το οποίο έχουν ενδείξεις ή υποψίες;

Η ουσία είναι ότι οι εκπαιδευτικοί εκτός από κακοπληρωμένοι και αβοήθητοι από το υπουργείο Παιδείας είναι παράλληλα και πλήρως ακάλυπτοι για ότι συμβεί στο σχολείο, με τους γονείς, σε μια εκδρομή και εύκολα μετατρέπονται σε αποδιοπομπαίοι τράγοι καθώς έντεχνα και αθόρυβα μετακυλίονται όλες οι ευθύνες στις πλάτες τους.

 

 

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση

Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό

ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)

Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11

ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ

2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη

Google news logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Viber logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber

σχετικά άρθρα