Είναι η συνδικαλιστική οργάνωση των λειτουργών της Δημόσιας Εκπαίδευσης. Συστάθηκε το 1924 με στόχο την καταχώρηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών, αλλά και την εξύψωση της παιδείας του Ελληνικού λαού.
Αποτελείται από τις ΕΛΜΕ, μέλη των οποίων είναι οι καθηγήτριες-καθηγητές των Γυμνασίων των ΓΕΛ και των ΕΠΑΛ. Είναι μέλος της ΑΔΕΔΥ, καθώς και της Ευρωπαϊκής, αλλά και Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας εκπαιδευτικών. Η ψήφιση του πρώτου καταστατικού της, αλλά και η εκλογή της Διοικούσας Τριμελούς Επιτροπής πραγματοποιήθηκαν από τον Μάιο μέχρι και τον Νοέμβριο του 1924. Η ίδρυση της είναι προϊόν των πολιτικών-κοινωνικών-οικονομικών συνθηκών της ταραγμένηςεκείνης εποχής, αλλά και της ανάγκης προάσπισης του κλάδου με την παράλληλη εξύψωση της Εκπαίδευσης.
Κατά την πρώτη δωδεκαετία, εκδίδεται το <<Δελτίο>> ενώ το 1931 καταγγέλλεται η πρόθεση της κυβέρνησης να αυξήσει τα δίδακτρα των μαθητών. Το επόμενο έτος η ΟΛΜΕ αντιδρά σθεναρά στην προσπάθεια κατάργησης της δημόσιας Μέσης Εκπαίδευσης. Τα μέλη της αριθμούσαν μόλις 2.500, έναντι των 10.000 περίπου δημοδιδάσκαλων. Οι μισθοί των καθηγητών ήταν έως και διπλάσιοι των δασκάλων, ενώ ο σχετικά μικρός αριθμός τους αποτυπώνει την υψηλή θέση τους στην πυραμίδα των επαγγελμάτων. Μετά από 13 Συνέδρια το 1936 το καθεστώς της τετάρτης Αυγούστου διέλυσε την Ομοσπονδία. Οι εκπαιδευτικοί όμως συνέχισαν να πρωταγωνιστούν στους κοινωνικούς και εθνικούς αγώνες, ενώ την περίοδο 1940-44 συμμετείχαν ενεργά στην υπεράσπιση της πατρίδος αλλά και στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα κατά τη διάρκεια της τριπλής κατοχής.
Η ΟΛΜΕ επανασυστάθηκε το 1949. Ένας από τους πρώτους στόχους της ήταν η διασφάλιση της βαθμολογικής εξέλιξης των μελών της σε βαθμό ανώτερο του Διευθυντή Β. Το 1950 ΟΛΜΕ-ΔΟΕ εντάσσονται στην επανιδρυμένη ΑΔΕΔΥ. Το 1952 ο αριθμός των Φιλολόγων ήταν 1636, οι θεολόγοι 353, ενώ Μαθηματικοί-Φυσικοί ήταν 303. Στα μέσα της δεκαετίας 4.200 εκπαιδευτικοί παραιτούνται και τον Μάρτιο του 1955 κηρύσσεται 4 ήμερη απεργία με αίτημα την καθιέρωση ιδιαίτερου μισθολογίου και αυξήσεις που θα έφταναν στο 20%. Η ΟΛΜΕ παρακολούθησε εκ του σύνεγγυς τη λειτουργία της Επιτροπής Παιδείας της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή επισημαίνοντας τις μεγάλες ελλείψεις στις υποδομές και τα τεράστια κενά στο διδακτικό προσωπικό .Το 1961 (26\1) προκηρύσσεται 24ωρη απεργία και σε συνεργασία με τη ΔΟΕ εξαγγέλλεται απεργία διάρκειας, η κυβέρνηση υποχωρεί στο αίτημα της αύξησης των αποδοχών. Το 1962 η ΟΛΜΕ διαπραγματεύτηκε μόνη της τις οικονομικές απαιτήσεις της. Στις αρχές του 1963 υπήρξε απεργία είκοσι ημερών, η οποία έληξε με πολιτική επιστράτευση.
Η κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου ικανοποίησε τα οικονομικά αιτήματα της Ομοσπονδίας, η οποία στήριξε τη μεταρρύθμιση του Γ. Παπανδρέου για δημόσια δωρεάν παιδεία. Όσον αφορά την καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας, στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση η εισαγωγή της ήταν διστακτική. Σε αντίθεση με τη ΔΟΕ η ΟΛΜΕ παρέμεινε σε σημαντικό βαθμό προσηλωμένη σε ένα κλασικιστικό προσανατολισμό. Οι κυρίαρχες ειδικότητες των Φιλολόγων και Θεολόγων που προνομιακά κατείχαν τη θέση του Γυμνασιάρχη υπηρέτησαν τη συντηρητική αυτή στάση. Παρατηρούμε, μεγάλη αύξηση των εκπαιδευτικών καθώς το 1950 οι καθηγητές ήταν 3724, το 1959 ανέρχονταν στους 5148, ενώ το 1965 οι καθηγήτριες και οι καθηγητές ήταν 10.130. Στην εποχή της πολιτικής αστάθειας 1965-1966 προωθήθηκε ενιαίο μισθολόγιο που υποβάθμισε τον κλάδο. Η ΟΛΜΕ αντιδρώντας κήρυξε απεργία διάρκειας τον Φεβρουάριο του 1966, η οποία έληξε με πολιτική επιστράτευση, ενώ το ενιαίο μισθολόγιο ψηφίστηκε.
Στα χρόνια της δικτατορίας η ΟΛΜΕ λειτούργησε με διορισμένη διοίκηση. Πολλοί εκπαιδευτικοί μετατέθηκαν δυσμενώς, εξαναγκάστηκαν σε παραίτηση ή απολύθηκαν. Άλλοι επέλεξαν την αντιδιδακτορική πάλη με τίμημα τη σωματική τους ακεραιότητα, τη στέρηση της ελευθερίας τους, τη φυλάκιση, την εξορία ή και την απόλυση. Η αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974 από τον Κωσταντίνο Καραμανλή δημιουργεί μια νέα πραγματικότητα στο χώρο της Δημόσιας Εκπαίδευσης. Πρώτη η ΕΛΜΕ Δράμας αποκτά δημοκρατικά εκλεγμένο Δ.Σ. Το Σεπτέμβριο του 1974 και με ανακοίνωση της δήλωνε πως αναλαμβάνει πρωτοβουλίες με στόχο να οδηγηθεί η Ομοσπονδία σε έκτακτη Γ.Σ. και εκλογές. Στις ενέργειες αυτές ακολουθούν οι ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης, Πειραιά και Α-Β Αθηνών.
Στο συγκρουσιακό αυτό περιβάλλον πορεύτηκε η ΟΛΜΕ για ένα έτος μέχρι τον Ιούνιο του 1975. Τότε συγκλήθηκε η Γενική Συνέλευση των αντιπροσώπων του κλάδου, η οποία καταψήφισε τα πεπραγμένα της απερχόμενης διορισμένης διοίκησης και εξέλεξε το νέο Διοικητικό Συμβούλιο με πρόεδρο τον Πείσανδρο Τρομβούκη. Κεντρικά αιτήματα του νέου Δ.Σ. η κατάργηση του ν. 651/70, η αποκατάσταση των διωχθέντων, η κάθαρση από τους υποστηρικτές της δικτατορίας. Παράλληλα κύριο αίτημα ήταν η ψήφιση ενός νέου νόμου για την Εκπαίδευση, καθώς και η άρση των μισθολογικών αδικιών.
Το <<Δελτίο>> περιορίζεται σε περιοδικό ενημερωτικού χαρακτήρα, ενώ ξεκινά η έκδοση του επιστημονικού περιοδικού <<Λόγος και πράξη>>. Η ΟΛΜΕ ακολουθεί παράλληλη πορεία με το πανίσχυρο τότε Φοιτητικό Κίνημα και παρακολουθεί με θετικό πρόσημο τη δημιουργία του κινήματος των μαθητών και των πολιτικών νεολαίων.
*Άρθρο που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Παρόν την Κυριακή 29/12.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής - Αιτήσεις έως 7/01
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
