Σχετικά με τις δηλώσεις της κας Ρεπούση για τους υπεράριθμους καθηγητές Ιταλικής γλώσσας, του Γιάννη Δεληγιάννη

 

Φαίνεται, λοιπόν, πως μετά τον… συνωστισμό στην προκυμαία της Σμύρνης που καιγόταν το 1922, η κ. Ρεπούση ανακάλυψε κι άλλον ένα συνωστισμό, το συνωστισμό των καθηγητών Ιταλικής γλώσσας στα σχολεία αυτή τη φορά! Της Ιταλικής γλώσσας που, μέσα στα ελάχιστα χρόνια που ευτύχησε να διδαχθεί στα γυμνάσια, κατάφερε να αποσπάσει την αγάπη και την προτίμηση 30.000 μαθητών και που με μια Υ.Α. κατάργησε, ουσιαστικά, η κ. Χριστοφιλοπούλου.

Κρίμα, κα Ρεπούση.

Λυπάμαι, γιατί συλλαμβάνεστε αδιάβαστη. Ως εισηγήτρια της ΔΗΜΑΡ για την Παιδεία θα έπρεπε να ξέρετε πως και επίσημα, με την Υ.Α. 111966/Δ2/13-08-2013 του υπουργείου Παιδείας που ορίζει σαφώς από ποιες ειδικότητες προέρχονται οι υπεράριθμοι, δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ υπεράριθμος καθηγητής ΠΕ 34 Ιταλικής Γλώσσας. Αντίθετα, παρά τη ζήτηση από τους μαθητές, το υπουργείο αρνείται να στείλει καθηγητές. Πέσαμε κι εμείς θύματα του μνημονίου και των περικοπών. Κατά τ’ άλλα, σύνθημα του υπουργείου παραμένει το ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ!

Και για να μην μπείτε στον κόπο να ψάξετε τη συγκεκριμένη Υ.Α., μπορείτε να την δείτε εδώ:

Γιάννης Δεληγιάννης, μέλος του Συλλόγου Καθηγητών Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας