Alfavita Newsroom Ο κος Φίλης με την ανάληψη των καθηκόντων του στο Υπουργείο Παιδείας «διαπίστωσε» τα τεράστια προβλήματα που υπάρχουν στο χώρο της εκπαίδευσης και αμέσως εξήγγειλε τη διεξαγωγή ενός εθνικού διαλόγου για την καταγραφή και επίλυση αυτών των προβλημάτων όπως άλλωστε είχε κάνει και το σύνολο σχεδόν των Υπουργών Παιδείας από την εποχή του αείμνηστου Αντώνη Τρίτση και μετά.
Πράγματι τα προβλήματα είναι τεράστια: κενά στα σχολεία -τη στιγμή ανακοίνωσης του διαλόγου δεν είχε προσληφθεί ούτε ένας από τους 22.000 αναπληρωτές που προσλήφθηκαν ως σήμερα- υποχρηματοδότηση, αδιοριστία, έλλειψη υποστηρικτικών δομών, απουσία κάθε συζήτησης για το περιεχόμενο του σχολείου, ραγδαία επιδείνωση των όρων εργασίας των εκπαιδευτικών (μισθολογικές μειώσεις, ασφαλιστικό, αξιολόγηση).
Σήμερα η κατάσταση είναι ακόμη πιο σύνθετη: με το τρίτο μνημόνιο που ψήφισε η κυβέρνηση και την πλήρη παραδοχή του καθεστώτος επιτροπείας, τον τελικό λόγο για τα μέτρα που απαιτούνται και στο χώρο της παιδείας δεν τον έχει η κυβέρνηση αλλά η τρόικα, ο Σόιμπλε και η Μέρκελ. Ο έλεγχος σε κάθε υπουργείο είναι ασφυκτικός. Σε όποιο συμπέρασμα και να καταλήξει ο διάλογος, όποιο μέτρο και να προτείνει, δεν έχει κανένα νόημα αν αυτό δεν εγκριθεί από τους δανειστές. Ωστόσο, ο Υπουργός παιδείας διατηρεί ακόμα το δικαίωμα να καταφεύγει σε ανέξοδα ευχολόγια: πχ πρέπει να καθιερωθεί δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή. Πώς θα βρεθούν όμως οι τουλάχιστον 1.700 νέες σχολικές αίθουσες που χρειάζονται για να στεγάσουν τα 40.000 περίπου προνήπια που βρίσκονται εκτός δημόσιου νηπιαγωγείου και οι τουλάχιστον 3.000 νηπιαγωγοί για να υλοποιηθεί αυτή η «ευχή»;
Άλλη «ευχή» του Υπουργού Παιδείας είναι η ανάγκη πραγματοποίησης χιλιάδων μόνιμων διορισμών στην εκπαίδευση. Αυτοί οι διορισμοί θα γίνουν με την έγκριση των δανειστών ή θα αποτελέσουν «μονομερή» ενέργεια; Η περσινή εμπειρία είναι αποκαλυπτική: η κυβέρνηση είχε εξαγγείλει 15.000 διορισμούς σε όλο το δημόσιο αλλά δεν πραγματοποίησε ούτε έναν αφού «δεν το επέτρεψε η οικονομική κατάσταση της χώρας». Να θυμίσουμε ότι ο προϋπολογισμός του 2016 προβλέπει λιγότερες δαπάνες για την εκπαίδευση από αυτόν του 2015. Οι κυβερνητικές «διαρροές» για 10.000 μόνιμους διορισμούς στην εκπαίδευση έχουν, στην καλύτερη περίπτωση, χρονικό ορίζοντα τετραετίας υπό την προϋπόθεση ότι «η οικονομική κατάσταση θα το επιτρέψει».
Ο «εθνικός διάλογος για την παιδεία» κινείται εντός των αυστηρών ορίων του 3ου μνημονίου. Το χρονοδιάγραμμα είναι ενδεικτικό: «Οι αρχές, σε συνεργασία με τον ΟΟΣΑ και ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες, θα επικαιροποιήσουν, έως τον Απρίλιο του 2016, την αξιολόγηση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος που εκπόνησε ο ΟΟΣΑ το 2011», (ΦΕΚ αρ.φ. 94, Ν. 4336/14-8-2015, σελ. 1026-1027). Η λήξη του διαλόγου τοποθετείται ακριβώς τότε. Το πολυνομοσχέδιο πριν την έγκριση του ελληνικού κοινοβουλίου θα πρέπει να έχει την έγκριση της τρόικας: « Με βάση τις συστάσεις της επανεξέτασης, οι αρχές θα εκπονήσουν επικαιροποιημένο εκπαιδευτικό σχέδιο δράσης και θα υποβάλουν προτάσεις για δράσεις το αργότερο έως τον Μάιο του 2016, οι οποίες θα εγκριθούν έως τον Ιούλιο του 2016» (ΦΕΚ αρ.φ. 94, Ν. 4336/14-8-2015, σελ. 1026-1027).
Ποιες είναι οι λύσεις που βρίσκονται στην εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ για τα προβλήματα της εκπαίδευσης; «Ειδικότερα, οι αρχές δεσμεύονται να ευθυγραμμίσουν τον αριθμό διδακτικών ωρών ανά μέλος του προσωπικού, καθώς και την αναλογία μαθητών ανά τάξη και ανά εκπαιδευτικό με τις βέλτιστες πρακτικές των χωρών του ΟΟΣΑ, το αργότερο έως τον Ιούνιο του 2018. Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων θα συνάδει με το γενικό σύστημα αξιολόγησης της δημόσιας διοίκησης». (ΦΕΚ αρ.φ. 94, Ν. 4336/14-8-2015, σελ. 1026-1027).
Επομένως, η συμμετοχή σε μια τέτοια προσχηματική διαδικασία, σημαίνει την αποδοχή των μνημονιακών πολιτικών στην εκπαίδευση. Στον αντίποδα, το εκπαιδευτικό κίνημα θα πρέπει να αναδείξει τα τεράστια προβλήματα της εκπαίδευσης και να επιβάλει λύσεις σε αντιπαράθεση με τις μνημονιακές δεσμεύσεις της κυβέρνησης. Να συζητήσει πώς το δημόσιο δωρεάν σχολείο μπορεί να αλλάξει, να γίνει καλύτερο, πώς το σχολείο μπορεί να γίνει ωφέλιμο για όλους τους μαθητές. Πώς ο ρυθμός μετάδοσης της ύλης θα σταματήσει να μοιάζει με τρένο που οι μαθητές αγκομαχούν για να το προφτάσουν. Πώς θα αντιπαρατεθούμε στην αναπαραγωγή και ενίσχυση των ταξικών/κοινωνικών ανισοτήτων μέσω (και) των εκπαιδευτικών μηχανισμών. Πώς οι μαθητές θα μαθαίνουν αγγλικά στο σχολείο και οι γονείς τους θα σταματήσουν να πληρώνουν στα φροντιστήρια. Επιπλέον, η εκπαιδευτική κοινότητα, οφείλει να οργανώσει τους αναγκαίους αγώνες που θα επιβάλλουν αυτές τις λύσεις και να αναζητήσει τις κοινωνικές συμμαχίες διαμόρφωσης ενός πανεκπαιδευτικού μετώπου που θα διεκδικεί τα δικαιώματα στη μόρφωση και την εργασία της εργαζόμενης πλειοψηφίας σε αντιπαράθεση με τις μνημονιακές κυβερνητικές πολιτικές και τους προσχηματικούς διαλόγους.
Γιώργος Γαλάνης
Δάσκαλος, μέλος του ΔΣ της ΔΟΕ
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 19/7
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
