Alfavita Newsroom Η συνάντηση του πρωθυπουργού με τον αρχιεπίσκοπο της Εκκλησίας της Ελλάδας, παρουσία του υπουργού Εθνικής Άμυνας και του υπουργού Παιδείας, αποτελεί ένα ασυνήθιστο γεγονός. Επίσημα, η συνάντηση αυτή είχε στο κέντρο της το μάθημα των θρησκευτικών και ήρθε να κλείσει ένα κύκλο αντιπαράθεσης που άνοιξε με αφορμή τη διδασκαλία του μαθήματος στη βάση ενός νέου προγράμματος σπουδών. Η σύνταξη του προγράμματος αυτού είναι σχετικά παλιά ιστορία. Άρχισε έξι χρόνια πριν, ενώ για χρόνια δοκιμάστηκε σε 99 δημοτικά σχολεία, 68 γυμνάσια και σε όλα τα πειραματικά σχολεία της χώρας. Η συγγραφή νέων διδακτικών βιβλίων στη βάση του προγράμματος αυτού εκκρεμεί.
Η επιλογή, ταξινόμηση και συγκρότηση της επίσημης σχολικής γνώσης είναι μια σύνθετη διαδικασία. Περιλαμβάνει πολιτικές αποφάσεις και αξιοποίηση της επιστημονικής γνώσης. Προϋποθέτει τόσο το δημοκρατικό διάλογο, τη σχετική αντιπαράθεση και την τελική ευθύνη της πολιτικής εξουσίας, όσο και την επαγγελματική και επιστημονική γνώση των εκπαιδευτικών, των παιδαγωγών και των επιμέρους επιστημόνων. Οι πολιτικές αποφάσεις χωρίς την επαγγελματική και επιστημονική γνώση κινδυνεύουν από τη «φυσική» ακύρωση τους στο επίπεδο της σχολικής πράξης. Από την άλλη πλευρά, οι φορείς της επαγγελματικής και επιστημονικής γνώσης δεν μπορεί να αποφασίζουν για τις αξίες και τις ιδέες που το σχολείο καλείται να εξυπηρετήσει. Εν τέλει ωστόσο, η ευθύνη για τον καθορισμό της επίσημης σχολικής γνώσης ανήκει στους πολιτικούς θεσμούς.
Με αυτή την έννοια η παρέμβαση της Εκκλησίας της Ελλάδας στη δημοκρατική συζήτηση για το περιεχόμενο του μαθήματος των Θρησκευτικών αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμά της. Δικαίωμα που έχει κάθε συλλογικός φορέας της ελληνικής κοινωνίας. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.
Το γεγονός ότι η κυβέρνηση δείχνει να λαμβάνει υπόψη της περισσότερο από κάθε τι άλλο τη γνώμη της εκκλησίας, σε συνδυασμό με τον μέχρι σήμερα κατηχητικό (προσηλυτιστικό) χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών αποτελεί πρόβλημα για το σχολείο.
Για το σχολείο το πρόβλημα είναι διπλό. Ο κατηχητικός χαρακτήρας του μαθήματος, αφενός αποξενώνει παιδιά που έρχονται από οικογένειες που δεν ανήκουν στην επικρατούσα θρησκεία. Αφετέρου εκπέμπει ένα αντιφατικό μήνυμα για τα κριτήρια της γνώσης: από τη μία η κριτική επιστημονική μεθοδολογία και από την άλλη η ομολογία και η πίστη. Στα παιδιά μπορούμε να διδάξουμε διαφορετικούς λόγους. Μπορούμε ακόμα να διδάξουμε και αντιφατικές αφηγήσεις, υπό την προϋπόθεση της αναγνώρισης των διαφορών και των αντιθέσεων. Δεν μπορούμε ωστόσο να διδάσκουμε αντιφατικές αρχές αντιμετώπισης της πραγματικότητας, χωρίς ούτε καν να αναγνωρίζουμε τις διαφορές αυτές. Δεν μπορούμε από τη μία να τους καλούμε να ερευνούν κριτικά τα πάντα και από την άλλη να πιστεύουν τον (όποιο) θεόπνευστο λόγο.
Καλούμε την κυβέρνηση να συγκροτήσει το σχολικό πρόγραμμα σπουδών στη βάση της γνώσης και της κριτικής μεθοδολογίας. Ο λόγος της επικρατούσας θρησκείας (και των άλλων θρησκευμάτων) θα πρέπει να διδάσκεται ως τέτοιος, ως ο λόγος μιας (σημαντικής για τον τόπο) θρησκείας. Η ιστορία της θρησκείας αυτής θα πρέπει να διδάσκεται με σεβασμό στην ιστορική αλήθεια και όχι με σκοπό τη δικαίωσή της στα μάτια των μαθητών. Το σχολείο θα πρέπει να αντιμετωπίζει το θρησκευτικό φαινόμενο και τη θρησκευτική πράξη ανεξίθρησκα. Να τα διδάσκει στα παιδιά ως υπαρκτές εκδηλώσεις της κοινωνικής ζωής. Το αν οι μαθητές θα επιλέξουν τη μία, την άλλη ή καμία θρησκευτική και λατρευτική πράξη είναι ζήτημα που δεν μπορεί να θεραπεύσει το σχολείο. Σε διαφορετική περίπτωση υπονομεύει τη συγκρότηση ελεύθερων και κριτικά σκεπτόμενων πολιτών.
Καλούμε την κυβέρνηση να ανοίξει σε όλους τους εκπαιδευτικούς και τους φορείς τους τη συζήτηση για τη συγκρότηση της σχολικής γνώσης και να σταματήσει να αντιμετωπίζει τον ένα ή τον άλλο φορέα ως ιδιοκτήτη της μίας ή της άλλης περιοχής του σχολικού προγράμματος.
Καλούμε την κυβέρνηση να αποδώσει στο ζήτημα της σχολικής γνώσης τη δημοκρατική σημασία που του αναλογεί και να σταματήσει να το επιλύει με Προεδρικά Διατάγματα που υπογράφονται χωρίς προηγούμενη δημοκρατική διαβούλευση, όπως έκανε με το ζήτημα του ωρολογίου προγράμματος του Δημοτικού σχολείου.
Καλούμε την κυβέρνηση να αποδώσει στο ζήτημα της σχολικής γνώσης τη μορφωτική σημασία που του αναλογεί και να σταματήσει να το αντιμετωπίζει ως αποκλειστικά δημοσιονομικό ζήτημα, όπως και πάλι έκανε με το προηγούμενο Προεδρικό Διάταγμα.
Καλούμε την ΔΟΕ να διεκδικήσει για λογαριασμό των εκπαιδευτικών τον ξεχωριστό ρόλο που τους αναλογεί στη συγκρότηση της σχολικής γνώσης. Την καλούμε επίσης να συμβάλλει σε επιλογές που θα απαλλάσσουν το σχολείο από αλλότριους ρόλους όπως εκείνοι της κατήχησης και του προσηλυτισμού.
Το ανεξίθρησκο σχολείο είναι το σχολείο που μπορεί να διαμορφώσει ελεύθερα και κριτικά σκεπτόμενους πολίτες. Το σχολείο που μπορεί να μας ενώσει.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 19/7
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
