H συγκλονιστική συνέντευξη του δολοφονημένου Killah P από Χρυσαυγίτη

Ήταν το εναλλακτικό της εποχής μου, υπήρχε βέβαια και το metal και άλλα παρεμφερή είδη, αλλά δεν είχαν την αμεσότητα της Rap μουσικής ούτε την τέχνη στο δρόμο οπως η Hip Hop οπότε όλο αυτό μου άρεσε και ταίριαζε στην ιδιοσυγκρασία μου.

 

 

Το ότι έχει instrumental του Dre δεν δηλώνει ντε και καλα τις επιρροές μου....μου άρεσε το beat και το πάτησα...τόσο απλά...ωστόσο σίγουρα κάτι άκουσα που μου ερεθισε τα αυτια και σαν πρωτο άκουσμα ήταν ο mc hammer που μου έδωσε το κίνητρο να δω τι παίζει με αυτόν τον ήχο.....γρήγορα έφτασαν στ' αυτιά μου οι public enemy,οι run dmc και οι N.W.A από εναν παιδικό μου φίλο τον ΛΟΣ που μπόρει να τον εχεις ακούσει στο cd των ΠΑΡΕΜΒΟΛΩΝ...Εεε μετά πηρε τον δρόμο του το όλο σκηνικό.

 

Από την στιγμή που έφυγα απο την Freestyle Productions. Killah Past όπως ειναι ολόκληρο το Nickname και σημαίνει σε ελεύθερη μετάφραση ο Δολοφόνος του παρελθόντος. Να τονίσω πως δεν είχε να κάνει με την φυγή μου από την εν λόγω μουσική παρέα αλλά με τα πιστεύω μου.

 

Τα κακώς κείμενα της ζωής μας πρέπει να τα πετάμε στο πέρασμα του χρόνου και να μην τα επαναλαμβάνουμε....κοινώς με μια λέξη ΕΞΕΛΙΞΗ

 

Όχι, είναι όλα βιωματικά απλά μαζεύω στιγμές, συναισθήματα, πράξεις μαζεύω, μαζεύω, μαζεύω....και μετά απλά γράφω γι'αυτό και δεν βγάζω συχνά δουλειές. Σημασία έχει το αποτέλεσμα της δουλειάς και όχι το κάθε πότε βγάζεις τις δουλειές σου προς τα έξω. Αυτό φιλε μου είναι τελείως υποκειμενικό και ανάλογα το πως το αντιλαμβάνεται ο καθείς. Εξαρτάται και από τα γούστα του καθενός ή από τα βιώματα του ή ακόμα καλύτερα από τα ερεθίσματα που παίρνει από τον περιβάλλοντα χώρο του θα συμπληρώσω εγώ.

 

Χμμμμ....μια ερώτηση, που λαμβάνει πολλές απαντήσεις. Η Ελληνική σκηνή ας πούμε ότι βρίσκετε σε κώμα και  κάποιες στιγμές με κάποιους φερελπις καλλιτέχνες τρώει κάτι τινάγματα, προσπαθεί να βγει από το κώμα αλλά ακόμα θέλει δουλειά. Ωστόσο, αν τα καταφέρει και βγει θα παραμιλήσουν πολλοί.

 

Τεχνικά και ιδεολογικά όχι. Αλλά το θέμα είναι ότι μπορεί να πάει ένα βήμα πιο μπροστά και δεν το κάνει.Θα μου πεις η σκηνή φταίει??

 

Το κράτος μας, ο λαός μας ο ίδιος εχει Αμερικανοποιηθεί τόσο πολύ πια που χάσαμε το δρόμο μας. Η πλάκα είναι όμως, ότι στην Αμερική κάποιοι καλλιτέχνες έχουν ξυπνήσει (βλεπε Nas & Damien)...Που? Στη πλέον πιο κοιμισμένη χώρα και εμείς ακόμα σε αποχαύνωση.

 

Και ποιός είπε ότι μια άλλη παγκοσμιοποίηση δεν είναι εφικτή??

 

Τα πάντα ειναι εφικτά.

Κοίτα, βλέπω και κάποιους που έκαναν κάποια επανάσταση με τραγούδια τους

ή τουλάχιστον προσπάθησαν να κάνουν, θέλω να πω πως δεν κοιμούνται όλοι... 

Συμφωνώ, αλλά οι πιο πολλοί από αυτούς που δεν κοιμούνται ειναι φοβισμένοι.

 

Από την Μαύρη Αλήθεια που υπάρχει εκεί έξω, ασυνείδητα.

 

Όταν και αμα ειμαι άξιος να την συναντήσω αδελφέ θα σου πω. Πάντως το γεγονός είναι ένα...Μια είναι η Αλήθεια και αν ψάχνεις μια Αλήθεια τότε σίγουρα θα την βρεις...Μπορεί να τρομάξεις αλλά θα την βρεις.

 

Περίμενα πολύ να μου δώσεις αυτήν την απάντηση. Λοιπόν φίλτατε Ιάσονα (βαρύ όνομα και με μεγάλη ιστορία)... Σε ένα κόσμο ιδιοκτησίας, που η αξία είναι το χρήμα πάντα ο καθένας θα βρίσκει την δική του αλήθεια, ακριβώς για τον λόγο οτι μεγαλώνει και μαθαίνει να ειναι ιδιοκτήτης.

 

 

Ναι, δεν μπορώ να χωνέψω με τίποτα οτι στηρίζομαι και επιβιώνω μέσα σε ένα δεκαδικό σύστημα,

ενώ η πραγματική μου φύση ειναι να ΖΩ σε ένα κόσμο δημιουργίας. Κοίτα, επειδή είμαι επηρεασμένος και από τον ήρωα, πρέπει να τον ξέρεις, πιστεύω ότι ο άνθρωπος έχει την δύναμη να πραγματοποιήσει τα όνειρα του απλά απο την στιγμή που δεν υπάρχει συνεργασία μεταξύ μας δεν μπορούμε να πετύχουμε τίποτα.... εκεί λοιπόν έρχεσαι στα λόγια μου, το ότι είμαστε ακόμα σε κώμα... Φυσικά δεν θέλω να επεκταθώ παραπάνω γιατί δεν έχω καμία διάθεση να θιξω ουτε ονοματα ούτε καταστάσεις γιατί δεν γίνεται αυτή η γενική συνεργασία ουτε βέβαια με βγάζω απ'έξω συντέλεσα και γω με τον τρόπο μου να συντηρήσω αυτή τη κατάσταση

 

Ακριβώς

 

Ναι, το πιστεύω ακράδαντα, γιατί το έχω δει με τα μάτια μου, αλλά ειλικρινά δεν ειναι επι της παρούσης να το αναλύσουμε τώρα γιατί το κοινό δεν είναι έτοιμο και μόνο παρανόηση, παρεξήγηση και πανικός θα προκληθεί.

 

Ας πούμε υπάρχουν τραγούδια με νόημα, απαισιοδοξιά και ''battle rap''...θα του πρότεινες κάτι συγκεκριμένο ή απλά να ψαχτεί?

Εγώ θα του έλεγα πρώτα να ακούσει οποιοδήποτε είδος μουσικής....να κλείσει τα μάτια του και να ακούσει τον ίδιο του τον εαυτό, να δει ποιός θέλει να είναι και όχι για τι τον προορίζουν, να πιστέψει αυτό που θέλει να είναι και μετά όλα παίρνουν το δρόμο τους. Θα βρει ο ίδιος τι αξίζει να ακούσει.

 

Θα ήθελα να μου πεις, υπάρχει κάποιος που θα ήθελες να συνεργαστείς στο μέλλον?

Συγκεκριμένα όχι μπορώ να σου πω όμως πως συνεργάζομαι με κάποιον και αυτό βγαίνει βιωματικά, επίσης. Οπότε στο μέλλον, πάλι με αυτούς που με συγκινούν ο καθένας ξεχωριστά με τον τρόπο του.

 

Σίγουρα με τους Νtopaz, από εκεί και πέρα θα έρθει μόνο του. Δεν εξιδανικεύω κανέναν, ούτε είχα και ποτέ μου πρότυπα. Σου ξαναλέω θα γίνει με αυτούς που προπαντώς στη ζωή κινούμαστε στα ίδια μήκη κύματος.

 

Και τα δυο, καλό που συμβαίνει, κακό ως προς το γιατί συμβαίνει. Γιατί δυστυχώς και εδω μπαίνει ασυνείδητα. Το ερέθισμα που μεγαλώνεις και φτάνουμε στο σημείο ο καθένας να κάνει το ΔΙΚΟ ΤΟΥ hip hop, το ΔΙΚΟ ΤΟΥ graffiti και πάει λέγοντας...την ώρα που ο εχθρός ειναι κοινός για ολους.

 

Όταν λες ο έχθρος είναι κοινός για όλους, ποιός είναι ο εχθρός?

Έλα τώρα, αυτό δεν θέλει και πολύ ανάλυση ούτε είναι καμιά θεωρία συνωμοσίας, όσο αφορά φυσικά το χρηματοοικονομικό σύστημα, ξέρουμε όλοι ποιός ειναι ο εχθρός. Και φυσικά θα ακουστεί ηλίθιο, αλλα κάτσε παρατήρησε το hip hop, πόσες ομοιότητες έχει με το καπιταλιστικό σύστημα, πως είναι δυνατόν ενα τόσο νέο ρεύμα, σχετικα, μέσα σε λίγες δεκαετίες να γίνει παγκόσμιο κίνημα και μάλιστα ανίκητο και οχι μόνο ανίκητο αλλά έχει γίνει πλέον κουλτούρα παντού, κάποιο στοιχείο του πάντα θα το βρίσκεις κάπου.

 

Ένα mixtape σίγουρα και ίσως και μια συλλογική δουλειά ακόμα ίσως.

 

2 μήνες, φυσικά αυτό έγινε γιατί παραγωγικά τα κομμάτια τα περισσότερα ηταν έτοιμα instumentals που απλά πειράξαμε το editing και συμπληρωματικά. Εδώ πρέπει πρωτίστως να ζητήσω μια συγνώμη που δεν αναφέρονται οι πηγές αλλά έδρασα πολύ στιγμιαία. Γενικά...είναι και του χαρακτήρα μου, βλέπεις, στοιχείο αυτό. Να συμπληρώσω...Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στα παιδιά που συμμετείχαν στο πάρτυ των ηχογραφήσεων αλλά πάνω από όλα, ένα μεγάλο ευχαριστώ σε Cenobite, Ραμσή και Θανάσιμο για την υπομονή και την ανοχή τους, χωρίς αυτούς δεν θα έβγαινε καμία δουλειά.

 

Καταρχήν προς ώρας ακόμα το τραγούδι που έγραψα για να το ακούω εγώ είναι σκόρπιο κάπου στο διαδίκτιο και λέγεται "Παράθυρο μου" με συμμετοχή από ΜΕΓΑ τώρα από το Mixtape είναι η "Ντουλάπα" μαζί με Θανάσιμο, που δείχνει ακριβώς την μεταβατική περίοδο της ζωής μου και το καμάρι μου είναι το "Εκτός ελέγχου" το Anthem όπου οι λόγοι εκεί νομίζω, είναι πασιφανές, πρωτίστος γιατί ως τότε δεν είχε γίνει άλλο anthem με τοσους διαφορετικούς mc's και από τόσες διαφορετικές σχολές και ειδικά σε ένα κοινωνικοπολιτικό θέμα... εκτός κι αν μου διαφεύγει εμένα. Και εδώ ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ απ'όλα τα παιδιά που αγκάλιασαν αυτό το εγχείρημα και συμμετείχαν όλοι είναι φίλοι καλοί και αξιόλογοι καλλιτέχνες.

 

Ναι, μπορώ να πω πως οι φίλοι είναι ένα μεγάλο και σημαντικό μέρος της ζωής μας.

Μεγάλο πράγμα οι φίλοι εγώ είμαι ευγνώμων για τους δικούς μου φίλους, μάλλον καλύτερα να πω Αδέλφια μου, γιατί μόνο αδέλφια σε στηρίζουν τόσο... Εγώ χρωστάω πολλά στα δικά μου αδέλφια.

 

Ιάσονα επειδή αυτό το πράγμα θα προκαλέσει άσχημες εντυπώσεις, άστο... Θα ήθελα να κάνεις λίγο υπομονή πάνω σε αυτό. Σύντομα θα δημοσιεύσω ένα άρθρο πάνω στο hip hop όπου εκφέρω την άποψη γι'άυτο το κίνημα....Ωστόσο με μια φράση θέλω να σου πω πως το Rap είναι ένα πολύ επικύνδινο όπλο που το χειρίστηκαν εξίσου επικίνδυνα και διεστραμμένα μυαλά και πάνω εκεί στηρίξανε και όλη την κουλτούρα φυσικά....