Εως και 4.000 ευρώ δίδακτρα στο ΠΑΝΤΕΙΟ

 

Το Πάντειο Πανεπιστήμιο είναι ένα από τα λίγα πανεπιστήμια της χώρας που τα Μεταπτυχιακά του Προγράμματα είναι απολύτως δωρεάν. Αυτή μάλιστα η στάση τόνωνε την εκτίμηση που έχαιρε το Πάντειο από την ακαδημαϊκή κοινότητα και αποτελούσε παράδειγμα.

 

H τρομακτική οικονομική ένδεια των πανεπιστημίων οδήγησε στο να ανοίξει και στο Πάντειο από κάποιους πρόθυμους η συζήτηση για την επιβολή διδάκτρων. Υπάρχουν μάλιστα φωνές που μιλούν, δημοσίως ή χαμηλοφώνως, για πλήρη απελευθέρωση των διδάκτρων και για ύψη μέχρι και 4.000 ευρώ, ώστε να καλύπτονται όχι μόνο τα έξοδα λειτουργίας των ΠΜΣ, αλλά και άλλες δαπάνες, όπως η συμμετοχή μελών ΔΕΠ σε συνέδρια στο εξωτερικό ή και η κλήση καθηγητών από ιδρύματα της αλλοδαπής!

 

Όλα αυτά τα χρόνια, τα ΠΜΣ του Παντείου λειτουργούν βασισμένα στη φιλοτιμία και την ανάγκη των ανθρώπων. Στην ανάγκη των φοιτητών για απόκτηση εργασιακών προσόντων – που συχνά καταλήγουν να αποτελούν βάρος, λόγω των στρεβλώσεων της αγοράς εργασίας – αλλά και στην κοινή αγάπη διδασκόντων (οι οποίοι δεν πληρώνονται επιπλέον για τη διδασκαλία στα ΠΜΣ, άρα αυτό δεν αποτελεί λόγο επιβολής διδάκτρων) και φοιτητών για την επιστημονική έρευνα, για την πρόοδο των κοινωνικών επιστημών, για την ένταση της κοινωνικής τους χρησιμότητας. Στην φιλοτιμία και την ανάγκη εργαζομένων που υποστηρίζουν τις γραμματείες με αμοιβές που βγαίνουν από εράνους μεταξύ των καθηγητών αλλά, σε κάποιες περιπτώσεις, και χωρίς καμία αμοιβή. Η λύση όμως σε αυτήν την προσβλητική για όλους κατάσταση δεν είναι τα δίδακτρα. Δεν είναι η ένταση των ταξικών φίλτρων και των κοινωνικών αποκλεισμών. Πόσο μάλλον, η θέσπιση διδάκτρων δεν μπορεί να είναι ποτέ αποδεκτή ως μία μετακύλιση κόστους από το κράτος στους φοιτητές και τις οικογένειές τους.

 

Η ανεργία των νέων πλησιάζει το 70%. Όσοι δουλεύουν, λόγω των θεσμικών και πρακτικών επεμβάσεων στην αγορά εργασίας, έχουν μισθούς κάτω των 500 ευρώ και συνήθως δεν έχουν ασφάλιση. Οι νέοι της Ελλάδας ζουν μέσα σε ένα γκρίζο φάσμα ανεργίας – επισφάλειας – μετανάστευσης. Σε αυτές τις συνθήκες, ενδεχόμενη επιβολή διδάκτρων πετάει έξω από το πανεπιστήμιο το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των εν δυνάμει μεταπτυχιακών φοιτητών του. Διαλύει τις μεταπτυχιακές σπουδές στο Πάντειο και εξοντώνει την κοινωνική έρευνα, η οποία έτσι κι αλλιώς καταπολεμάται από τις ως τώρα κυβερνήσεις και τη μετατρέπει σε ένα ελιτίστικο σπορ, για λίγους και οικονομικά εύρωστους.

 

Η επιβολή διδάκτρων σε ένα πρόγραμμα σπουδών το καθιστά εμπορεύσιμο αντικείμενο. Αυτό, πέρα από τις πολύ σημαντικές συμβολικές επιπτώσεις του αλλά και τα όσα συνεπάγεται για το επιστημονικό περιεχόμενο των σπουδών, ανοίγει ακόμη περισσότερο ένα τεράστιο νομικό παράθυρο ώστε τα ιδιωτικά κολλέγια, που πλέον έχουν αναγνωριστεί από το κράτος ως πάροχοι αντίστοιχων υπηρεσιών με τα πανεπιστήμια, στη βάση του δικαίου του ανταγωνισμού να διεκδικήσουν και αυτά κρατική χρηματοδότηση και πρόσβαση σε σχετικούς ευρωπαϊκούς πόρους.

 

Δεν θα ανεχτούμε καμία τέτοια εξέλιξη. Δεν θα αφήσουμε το πανεπιστήμιο να γίνει από τόπος μάθησης και έρευνας, τόπος αποκλεισμών. Δεν θα πληρώσουν οι φοιτητές και η επιστήμη άλλο ούτε την κρίση ούτε τα κέρδη που θέλουν κάποιοι, εκτός κι εντός πανεπιστημίου – να αποκομίσουν από αυτή. Ζητάμε να γίνει αναμόρφωση του φετινού προϋπολογισμού του Παντείου με αύξηση δαπανών για ανάγκες των μεταπτυχιακών. Να ζητήσουν η Σύγκλητος και το Συμβούλιο Διοίκησης αύξηση των κοροϊδευτικών φετινών επιχορηγήσεων για τα μεταπτυχιακά. Να μιλήσουν ανοιχτά και δημόσια, μπροστά στη κοινότητα του πανεπιστημίου μας, όσοι θέλουν να βάλουν δίδακτρα στις σπουδές. Εμείς θα είμαστε εδώ. 

 

Συσπείρωση Πανεπιστημιακών

Ανεξάρτητη Ενωτική Πρωτοβουλία Διοικητικών Υπαλλήλων

Manifesto – Αυτόνομη Κίνηση Μεταπτυχιακών

ΑΡιστερή Ενότητα

 

Πηγή: left.gr