Πέθανε ο Γιώργος Βελουδής

Νοσηλευόταν με σοβαρά προβλήματα υγείας τις τελευταίες 15 μέρες στην Κεντρική Κλινική Αθηνών, που είχε την ευαισθησία και την υπευθυνότητα να αναζητήσει φίλους και συγγενείς του Γιώργου Βελουδή, αφού ήταν ένας άνθρωπος που ζούσε πολύ μόνος. Ψάχνοντας  έφτασε στις εκδόσεις «Πατάκης», διαπιστώνοντας ότι εκεί έχουν εκδοθεί κάποιες από τις πολλές μελέτες του. Οι εκδόσεις «Πατάκης» ειδοποίησαν και πολύ γρήγορα, μέσω της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ» ενημερώθηκε το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, στο οποίο ήταν Ομότιμος καθηγητής ο  Γιώργος Βελουδής, που ανέλαβε να φροντίσει τα της κηδείας του. 

 

Πολυσχιδής πνευματική οντότητα αλλά και ιδιόρυθμος και εκρηκτικός άνθρωπος, ο Γιώργος Βελουδής δραστηριοποιήθηκε σε ευρεία κλίμακα της νεοελληνικής γραμματολογίας ενώ σημαντική ήταν η συμβολή του στην εισαγωγή της λογοτεχνικής θεωρίας και της συγκριτικής γραμματολογίας στον χώρο των νεοελληνικών σπουδών.

 

Ο Γιώργος Βελουδής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935, σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στην Ιστορία, τη Φιλοσοφία και την Κοινωνιολογία στο Μόναχο όπου δίδαξε πολλά χρόνια. Ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων στο οποίο δίδαξε από το 1983 νεοελληνική και συγκριτική γραμματολογίας.

 

Μελέτησε συστηματικά τη δράση των Ελλήνων τυπογράφων στη Βενετία και τις επιδράσεις της γερμανικής λογοτεχνίας στην ελληνική, καθώς και τη δημοφιλή στην Τουρκοκρατία λαϊκή «Φυλλάδα του Μεγαλέξαδρου»,  παραδίδοντας τις μελέτες: «Οι νεοελληνικές τύχες του «Μυθιστορήματος του Αλεξάνδρου»», «Αλέξανδρος ο Μέγας. Ένας παλαιός Νεοέλληνας», «Ο Jakob Phillip Fallmerayer και η γένεση του ελληνικού ιστορισμού», «Το ελληνικό τυπογραφείο των Γλυκήδων στη Βενετία [1670-1854]. Συμβολή στη μελέτη του ελληνικού βιβλίου κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας».

 

Εξαιρετικής σπουδαιότητας έργο στις συγκριτολογικές σπουδές θεωρείται η μελέτη του «Germanograecia. Γερμανικές επιδράσεις στη νεοελληνική λογοτεχνία, 1750-1944».

 

Εξέφρασε ρηξικέλευθες απόψεις, ιδίως για το Σολωμικό έργο, εγείροντας αντιρρήσεις και αντιπαραθέσεις.  Ερεύνησε τη σχέση του σολωμικού έργου με τον γερμανικό ρομαντισμό. Το βιβλίο του «Διονύσιος Σολωμός. Ρομαντική ποίηση και ποιητική. Οι γερμανικές πηγές» θεωρήθηκε τομή στις σολωμικές σπουδές και βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο κριτικής-δοκιμίου αντίστοιχα στις σολωμικές σπουδές το βιβλίο του. Η ερευνητική του δραστηριότητα στο έργο του Σολωμού καταγράφηκε επίσης στα «Κριτικά στο Σολωμό», «Ο Σολωμός των Ελλήνων. Εθνική ποίηση και ιδεολογία. Μια πολιτική ανάγνωση» αλλά και στον τόμο «Διονυσίου Σολωμού ʽΣτοχασμοίʼ στους ʽΕλεύθερους Πολιορκισμένουςʼ» του οποίου είχε την επιμέλεια.

 

Μερικές από τις προσεγγίσεις και τις ερμηνείες του, κυρίως στο σολωμικό  έργο, θεωρήθηκαν αιρετικές, αλλά πάντα είχε τα δικά του επιχειρήματα ο Γιώργος Βελουδής για ό,τι υποστήριζε. Αντιμετώπιζε συχνά με αιχμηρό τρόπο τους συναδέλφους ή τους συνομιλητές του για ζητήματα είτε του επιστημονικού του ενδιαφέροντος είτε γενικότερα. Γι' αυτό και είχε κάνει πολλούς εχθρούς.

 

Η συστηματική μελέτη του στο έργο του Ρίτσου καταγράφηκε στα βιβλία του «Γιάννης Ρίτσος. Προβλήματα μελέτης του έργου του» και «Προσεγγίσεις στο έργο του Γιάννη Ρίτσου».

 

Ήταν ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας και του περιοδικού της «Σύγκριση».

 

alfvita.gr με στοιχεία από avgi.gr και kathimerini.gr