Ακονίζουν τα δόντια τους οι ασφαλιστικές εταιρείες

Στο πλαίσιο αυτό, η Ενωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος (ΕΑΕΕ), όπως υπογραμμίζει στην ετήσια έκθεσή της, εστιάζει το ενδιαφέρον της στο λεγόμενο «δεύτερο πυλώνα» της Ασφάλισης και αναμένει τις κατάλληλες νομοθετικές παρεμβάσεις από την κυβέρνηση.

Η Εκθεση σημειώνει ότι «το βασικότερο θέμα που απασχόλησε τον κλάδο Ζωής εντός του 2013, ήταν η ειδική πρόβλεψη εντός του "Μνημονίου ΙΙ", σύμφωνα με την οποία θα έπρεπε να εξετασθεί από την ΤτΕ μέχρι το Μάρτιο του 2013 η δυνατότητα των ασφαλιστικών επιχειρήσεων να διαδραματίσουν ευρύτερο ρόλο στο Συνταξιοδοτικό Σύστημα. Σύμφωνα, με τις απαιτήσεις του εν λόγω εδαφίου του "Μνημονίου ΙΙ", θα πρέπει σε διάστημα 15 μηνών από τον Μάρτιο του 2013, ήτοι μέχρι τον Ιούνιο του 2014, να προετοιμαστεί και ολοκληρωθεί το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο για τη δημιουργία Δεύτερου Πυλώνα συμπληρωματικών συντάξεων».

Η προσπάθεια εμπλοκής των ιδιωτικών επιχειρηματικών ασφαλιστικών ομίλων στον «δεύτερο πυλώνα», δηλαδή σε αυτό που στη χώρα μας είναι τα επικουρικά ταμεία, δεν είναι καινούρια. Σκόνταφτε, όμως, στο γεγονός ότι μέχρι σήμερα, η Επικουρική Ασφάλιση παρέμενε τμήμα της δημόσιας ασφάλισης. Ομως και σε αυτόν τον τομέα, οι νόμοι που ψηφίστηκαν οδήγησαν την Επικουρική Ασφάλιση σε δραματική συρρίκνωση.

Με το νόμο για τα Επαγγελματικά Ταμεία το 2002 και τον τελευταίο νόμο για το Ενιαίο Επικουρικό Ταμείο, η Επικουρική Ασφάλιση οδηγείται στον Καιάδα. Πλέον, οι ασφαλισμένοι όχι μόνο θα λαμβάνουν πολύ μικρότερη επικουρική σύνταξη απ' ό,τι έπαιρναν μέχρι τώρα, αλλά στην πραγματικότητα δε δίνεται καμία εγγύηση για το αν θα παίρνουν σύνταξη. Σε αυτό οδηγεί το σύστημα των «καθορισμένων εισφορών» και όχι παροχών, που διέπει πλέον το νέο Ενιαίο Επικουρικό Ταμείο.

 

 

Ανεξάρτητα από τη μορφή που θα πάρει η εμπλοκή των ασφαλιστικών εταιρειών στη δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση, το σίγουρο είναι ότι πλέον έχουν ανοίξει διάπλατα οι πόρτες προς αυτήν την κατεύθυνση.

Οχι τυχαία, ο διοικητής του ΙΚΑ Ρ. Σπυρόπουλος, παρεμβαίνοντας τον περασμένο Νοέμβρη σε ημερίδα του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου με θέμα τη «Συνεργασία Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα για την προαγωγή της απασχόλησης και της ασφάλισης», είχε ζητήσει τον εκσυγχρονισμό του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου για τα Επαγγελματικά Ταμεία και μάλιστα «με φορολογικά κίνητρα που θα ευνοούν την ίδρυσή τους».

Ειδικότερα, στη θέση των διάσπαρτων μικρών επαγγελματικών ταμείων ανά κλάδο, ακόμα και επιχείρηση, που προέβλεπε ο νόμος 3029/2002, τα οποία δεν ευδοκίμησαν, ο Ρ. Σπυρόπουλος πρότεινε την ίδρυση ενός Εθνικού Επαγγελματικού Ταμείου, που μπορεί να θεσμοθετηθεί και μέσα από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και θα καλύπτει το μισό περίπου εκατομμύριο μισθωτών, οι οποίοι αμείβονται με βάση την ΕΓΣΣΕ. Στην ίδια ημερίδα, υπέρ της συνεργασίας ιδιωτικού και δημόσιου στον τομέα της Ασφάλισης, είχε ταχθεί και ο σημερινός υπουργός Εργασίας.

Αλλωστε, το πεδίο για δράση των επιχειρηματικών ομίλων, το ανοίγει η ίδια η κυβέρνηση, αφού μειώνει παραπέρα κάθε χρόνο την κρατική χρηματοδότηση προς την Κοινωνική Ασφάλιση. Ετσι, από 12,6 δισ. ευρώ το 2013, η κρατική χρηματοδότηση προς τα Ταμεία μειώθηκε στα 10,5 δισ. για φέτος και στα 9,7 δισ. ευρώ το 2015 και το 2016. Συνολικά, η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης την τριετία 2014 - 2016 θα ανέλθει στα 3,7 δισ. ευρώ!

Αυτό που η κυβέρνηση εμφανίζει ως «νοικοκύρεμα» του Ασφαλιστικού, στην πράξη σημαίνει νέες περικοπές στις συντάξεις και ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση. Περικοπές που οδηγούν σε τεράστια συρρίκνωση εισοδημάτων και παροχών για τους συνταξιούχους και τους ασφαλισμένους, ενώ από την άλλη πλευρά δημιουργούν την απαραίτητη «υλική βάση» για να εισχωρήσει το μεγάλο κεφάλαιο ακόμα πιο αποφασιστικά στον τομέα των συντάξεων, αλλά και της Υγείας, αφού έτσι δημιουργείται μια κρίσιμη μάζα «ζήτησης» αυτών των παροχών.

 

 

Στην ίδια κατεύθυνση σπρώχνει τα πράγματα και η αθροιστική μείωση των ασφαλιστικών εργοδοτικών εισφορών κατά 5%. Ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης, μιλώντας στο πρακτορείο «Bloomberg», την παρουσίασε ως προϋπόθεση που θα δημιουργήσει περίπου 30.000 νέες θέσεις εργασίας τα επόμενα δύο χρόνια!

Στην πραγματικότητα, η απόφαση αυτή είναι ακόμα ένα δώρο προς το κεφάλαιο, το οποίο θα στερήσει από το ΙΚΑ και άλλους ασφαλιστικούς οργανισμούς πάνω από 1 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση, με συνέπειες και στα οικονομικά του ιδρύματος, αλλά και στις συντάξεις και τις παροχές προς τους ασφαλισμένους, κύρια από τον ΟΑΕΔ.

 

Πηγή: Ριζοσπάστης, 10/5/2014