Φέτος το καλοκαίρι κάτοικοι νησιών της χώρας πήραν την κατάσταση των παραλιών στα χέρια τους. Μη ανεχόμενοι να υφίστανται την πλήρη κατάληψη των ωραιότερων παραλιών της χώρας από ιδιώτες που με γιγάντιες ξαπλώστρες, φαραωνικές κατασκευές, μέχρι και μεταφερόμενες ντιβανοκασέλες είχαν απλωθεί σε όλο το μήκος και πλάτος κάθε παραλίας, αποφάσισαν να πάρουν πρωτοβουλίες.
Η αυθαίρετη οικειοποίηση των παραλιών είχε φτάσει σε τέτοιο βαθμό που εμποδίζονταν η ελεύθερη πρόσβαση όσων πολιτών δεν ήταν πελάτες αυτών των επιχειρήσεων. Κι αν κάποιοι επίμονοι πήγαιναν στην άκρη της παραλίας κι άπλωναν τις ψάθες τους τότε δέχονταν την ενόχληση μπράβων του μαγαζιού οι οποίοι ευγενικά μεν αλλά επίμονα τους παρότρυναν να απομακρυνθούν από την παραλία γιατί …ενοχλούσαν !
Έτσι κάποιοι λίγοι στην αρχή ξεσηκώθηκαν, ακολούθησαν κι άλλοι και σήμερα αναπτύσσεται ένα ολόκληρο κίνημα κατοίκων όχι μόνο στα νησιά αλλά και στη Χαλκιδική και στην Πελοπόννησο και αλλού που απαιτούν να μπει τέρμα στις αυθαιρεσίες των καταστηματαρχών, να ελεγχθεί η ασυδοσία των μαγαζιών και να αποδοθούν τα τμήματα των παραλιών όπου έγινε κατάχρηση, πάλι σε αυτούς τους οποίους ανήκουν, δηλαδή στους πολίτες. Γιατί πολύ απλά οι παραλίες είναι δημόσιος χώρος και η ελεύθερη πρόσβαση σε αυτές είναι δημόσιο αγαθό !
Πως αντιμετώπισαν αρχικά δημοσιογράφοι των περισσότερων ηλεκτρονικών και έντυπων μέσων ενημέρωσης αυτές τις πρωτοβουλίες ; Απαξιωτικά και υποτιμητικά ! Ως «κίνημα της πετσέτας». Ως την απαίτηση κάποιων γραφικών, ρομαντικών τύπων, πιθανά φυσιολατρών οι οποίοι δεν θέλουν να κάθονται στις ξαπλώστρες αλλά να απλώνουν την πετσέτα τους στην άμμο και να απολαμβάνουν τον ήλιο. Και που οι ξαπλώστρες, τα μπαρ, η μουσική και η πολυκοσμία τους χαλάει την ησυχία τους…
Η αρχή έγινε από δημοσιογράφο της ΕΡΤ1, την 1η Αυγούστου, την ώρα που μιλούσε μάλιστα στον αέρα με μέλη της κίνησης «Κίνηση Πολιτών Πάρου για Ελεύθερες Παραλίες». Μάταια αυτοί προσπαθούσαν να της εξηγήσουν ότι δεν υπάρχει καμία διαμάχη ξαπλώστρας - πετσέτας αλλά είναι κίνημα κατά της ασυδοσίας, της αυθαιρεσίας και της άκρατης εκμετάλλευσης του φυσικού περιβάλλοντος. Ότι απλά διεκδικούν ελεύθερες παραλίες, όπως λέει κι ο τίτλος της κίνησής τους. Η δημοσιογράφος το επανέλαβε, άρεσε και στους συναδέλφους της των άλλων ΜΜΕ αφού είναι «πιασάρικος» και τον υιοθέτησαν.
Βολεύει ως τίτλος όταν θέλεις να απαξιώσεις κάτι που γίνεται πέρα από σένα, δεν το κατανοείς ως το βάθος του, το φοβάσαι γιατί δεν ξέρεις πως θα εξελιχθεί και γι’ αυτό το κατατάσσεις στην κατηγορία «γραφικοί». Εννοείται ότι δεν θα συμμετείχαν αλλά θα τους κοιτούσαν με κατανόηση… Άντε, με καλή διάθεση ως μια ευχάριστη νότα στη μαυρίλα αυτού του καλοκαιριού. “Εμείς βέβαια πηγαίνουμε σε ξαπλώστρες για να είμαστε πιο άνετα αλλά εντάξει μωρέ, κάποιοι προτιμάνε πετσέτα αντί για ξαπλώστρα, δεν είναι κακό”.
Κάπως έτσι είναι η δημοσιογραφία στην πλειοψηφία της σήμερα. Γιατί εκτός από τη παρουσίαση κάποιων εξόφθαλμα φαραωνικών κατασκευών beach-bar τύπου Μυκόνου, που ως εικόνα και μόνο φέρνουν ακροαματικότητα-αναγνωσιμότητα, ποιος να κάνει τώρα ρεπορτάζ σε βάθος ; Από που δίνονται οι άδειες, με ποιες εγγυήσεις και ποια είναι η φερεγγυότητα των επιχειρηματιών ; Ποιο δημοτικό συμβούλιο, ποιες κρατικές υπηρεσίες έβαλαν τις υπογραφές τους και ποιους ελέγχους έκαναν για να δουν που έβαλαν τις υπογραφές τους ; Ποιοι είναι οι «αρμόδιοι» και ποιοι έχουν ευθύνες ; Ποιος τα σκαλίζει τώρα αυτά ; Οπότε… «κίνημα της πετσέτας» !
Από κοντά και διάφοροι σχολιαστές/στριες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Ειρωνεία, χαβαλές , λογοπαίγνια με τη λέξη «πετσέτα» και γενικά μια προσπάθεια υποβάθμισης όλων αυτών των κινήσεων. Φοβήθηκαν μη θιγεί η επιχειρηματικότητα ; Μήπως αποθαρρύνουμε τις …επενδύσεις με κάτι τέτοιους «ξεσηκωμούς» ; Γιατί ξέρετε, οι επενδύσεις θέλουν σταθερό περιβάλλον… Μπορεί να είδαν από πίσω από τέτοιες κινήσεις και τίποτα αναρχοάπλυτους, τίποτα «φρικιά», τίποτα «πλεμπαίους» που θέλουν τις παραλίες τζάμπα !
Εδώ δεν έχει νόημα να μιλήσουμε για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος που επιτάσσει το σύνταγμα, ούτε για ίσα δικαιώματα, δημοκρατία και άλλα τέτοια εξίσου «γραφικά» που δεν τους λένε τίποτα. Αν μιλήσουμε για χρήμα, ίσως. Για την ιστορία μόνο να πούμε ότι οι πρώτοι που κινητοποιήθηκαν ήταν τα μέλη του δικτύου «Ομπρέλα» στη Ρόδο. Σε μία συνέντευξη τύπου που έδωσαν ανακοίνωσαν ότι συνέλεγαν στοιχεία για παρανομίες στις παραλίες και ζητούσαν τη βοήθεια των συμπολιτών τους για περισσότερα στοιχεία. Ακολούθησε στην Πάρο η Κίνηση Πολιτών η οποία δεν έκανε μόνο καταγραφή , το προχώρησε : διοργάνωσε δύο διαδοχικές Κυριακές διαδήλωση στη θάλασσα, καλώντας πολίτες να κάνουν το μπάνιο τους σε παράνομα κατειλημμένες ακτές. Ακολούθησε η Σέριφος και σήμερα μία πρωτοβουλία έχει πάρει χαρακτήρα κινήματος. Και έχει πετύχει νίκες. Χθες το βράδυ, φορτηγά χωρίς πινακίδες, άδειασαν τρεις παραλίες της Νάξου από παράνομες ξαπλώστρες κλπ. Είχε προηγηθεί η Πάρος, η Σέριφος και έχει και συνέχεια.
Ζητάνε ξήλωμα ομπρελών και τραπεζοκαθισμάτων από τις παραλίες ; Θέλουν να εξαφανίσουν τις ξαπλώστρες ; Ξεκάθαρα όχι ! Ζητάνε να γίνουν έλεγχοι, να εκδιωχθούν οι καταπατητές, να τιμωρηθούν οι «υπεύθυνοι» κάθε παρανομίας και να μείνουν μόνο όσοι έχουν νόμιμες άδειες κι όχι προσωρινές. Να περιοριστούν στους χώρους που έχουν αδειοδοτηθεί και μόνο και να υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση όλων των πολιτών στο υπόλοιπο τμήμα της παραλίας που σύμφωνα με το νόμο πρέπει να είναι τουλάχιστον το μισό (οριακά το 40%). Να γίνονται συνεχείς έλεγχοι για την τήρηση της νομιμότητας κι όχι τα «στραβά μάτια» όπως γίνεται σήμερα.
Πρέπει να εξαφανιστούν οι ξαπλώστρες, τα τραπεζάκια κλπ από τις παραλίες ; Κανείς δεν το ζητάει. Αν τηρούνται οι νόμιμες προδιαγραφές είναι καλό σε κάποια σημεία των παραλιών να υπάρχουν οργανωμένοι χώροι. Είναι σίγουρα δικαίωμα και αυτών που δεν θέλουν ψάθες και πετσέτες, θέλουν «την άνεσή τους». Όλοι χωράνε. Είναι επίσης ανάγκη. Κάποιοι μεγάλοι άνθρωποι, κάποιες οικογένειες με μωράκια δεν έχουν το περιθώριο να στήνουν ομπρέλες. Θα ήθελαν να βρουν κάτι έτοιμο και να μην αναγκάζονται να κουβαλάνε ολόκληρες οικοσυσκευές. Υπάρχουν τα ΑΜΕΑ, υπάρχουν όλοι όσοι πάνε στην παραλία με λεωφορεία και θα ήθελαν να πιούν έναν καφέ σε μια παραλιακή επιχείρηση.
Δεν υπάρχει λοιπόν καμία διαμάχη πετσέτας – ξαπλώστρας. Υπάρχει η νομιμότητα, υπάρχει και η παρανομία. Υπάρχει ο σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον, υπάρχει και αλλοτρίωσή του. Υπάρχουν οι πολίτες , υπάρχουν και οι πελάτες. Εμείς αποφασίζουμε τι θέλουμε να είμαστε και που. Στις διεκδικήσεις ή στην ξαπλώστρα ;
* Nτάλης Βαγγέλης, Εκπαιδευτικός
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Γιατί στη Θεσσαλονίκη χρησιμοποιούν τη φράση «με λες» αντί για «μου λες»
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Είσαι άνεργος στο κέντρο της Αθήνας; ΠΑΡΕ ΤΩΡΑ έκτακτο επίδομα 1000 ευρώ
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
