Alfavita Newsroom Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Μιχάλης Βιρβιδάκης και το θέατρό του στα Χανιά –περιττό να επαναλάβουμε για πολλοστή φορά τη συμβολή τους στην πολιτιστική ζωή της επαρχίας– μας ενημερώνουν για κάποιο σημαντικό έργο του διεθνούς ρεπερτόριου, πριν κιόλας το αντιληφθούμε στο κλεινόν άστυ. Αυτή τη φορά, όμως, ο θίασος, ακολουθώντας την παλιά ρήση για το βουνό και τον Μωάμεθ και σε συνεργασία με το πάντα πρόθυμο για παρόμοιες ανταλλαγές θέατρο του Μεταξουργείου, επέλεξε να έρθει ο ίδιος στην Αθήνα και να παρουσιάσει την τελευταία δουλειά του απευθείας στους εδώ θεατρικούς συντάκτες.
Όπως σωστά επισημαίνει ο Γρηγόρης Ιωαννίδης στην efsyn.gr απολύτως δικαιολογημένη η κίνησή του, καθώς αφορά κι αυτή τη φορά ένα πολύ ενδιαφέρον έργο, την «Τάξη - (Class)» των Ιρλανδών συγγραφέων Ιζόλτ Γκόλντεν και Ντέιβιντ Χόραν.
Η Τάξη (Class) παίχτηκε στο Φεστιβάλ Θεάτρου του Δουβλίνου το 2017 με μεγάλη επιτυχία. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο θέατρο Abbey του Δουβλίνου τον Ιανουάριο του 2018 και κατόπιν στο Traverse Theatre στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Φριντζ του Εδιμβούργου, όπου απέσπασε το βραβείο Scotsman’s Fringe First, καθώς και το βραβείο ZeBBie καλύτερης συγγραφής από την Ένωση Συγγραφέων της Ιρλανδίας.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον θεατρικό έργο που απευθύνεται σε όλους τους θεατρόφιλους και ιδιαίτερα στους εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές, καθώς το θέμα του αφορά στην εκπαιδευτική διαδικασία μέσα σε μια τάξη δημοτικού σχολείου με έμφαση στα ζητήματα της εκπαίδευσης και τις μεθόδους διδασκαλίας – ανέκαθεν μια διακεκαυμένη ζώνη εντάσεων, αντιπαραθέσεων και αμφισβητήσεων τόσο από την πλευρά των γονιών των μαθητών όσο και από την πλευρά των εκπαιδευτικών, αλλά και των μαθητών ως χωριστή κατηγορία.
Η υπόθεση
Ο Μπράιαν και η Ντόνα έχουν χωρίσει πρόσφατα και έρχονται στο σχολείο να συζητήσουν με τον δάσκαλο τις μαθησιακές δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο γιος τους Τζέιντεν. Ο δάσκαλος, ο κύριος ΜακΚάφερτι, ένας ευγενικός άνδρας, τους έχει προσκαλέσει να συζητήσουν το θέμα. Όμως η συνάντηση, που αρχίζει σαν μια συνηθισμένη επίσκεψη, εξελίσσεται σε μια χαώδη συνδιαλλαγή μεταξύ των τριών προσώπων και η αίθουσα διδασκαλίας μετατρέπεται σε έναν μικρόκοσμο ταξικών διαφορών και πολιτιστικής διαμάχης.
Η πρόταση του δασκάλου να στείλουν τον Τζέιντεν σε ειδικό ψυχολόγο προκαλεί θυμό στον Μπράιαν και φόβο στη Ντόνα πως αυτό θα στιγματίσει το γιο τους ως άτομο με ειδικές ανάγκες. Η Ντόνα υποστηρίζει από προσωπική εμπειρία πως το εκπαιδευτικό σύστημα λειτουργεί σε μια ατμόσφαιρα προκαταλήψεων και διακρίσεων και πως ένα παιδί που περνάει δύσκολες οικογενειακές στιγμές μπορεί να περιθωριοποιηθεί εφ’ όρου ζωής και να στερηθεί μια ομαλή και φυσιολογική ζωή.
Τελικά η ειλικρινής αυτή εκδήλωση ενδιαφέροντος στην ενημέρωση των κηδεμόνων πρόκειται να καταλήξει σύντομα σε αληθινό πεδίο μάχης. Ο χώρος της σχολικής αίθουσας θα μετατραπεί σε ρινγκ, πρώτα μεταξύ του δάσκαλου και των γονιών κι έπειτα των δυο γονιών μεταξύ τους, καθώς αυτοί κουβαλούν στην τάξη τα προσωπικά και οικογενειακά τους ζητήματα.
Σύμφωνα με το diastixo.gr μία ενδιαφέρουσα πτυχή του κειμένου είναι πως οι συγγραφείς ζητούν στη διανομή του έργου οι ηθοποιοί που ερμηνεύουν τους ρόλους των γονιών να ερμηνεύσουν και τα δύο παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, παρά την διαφορά της ηλικίας. Με τον τρόπο αυτό καταφέρνουν να προβάλουν στη συμπεριφορά των παιδιών χαρακτηριστικά των γονιών τους και να δείξουν την καθοριστική επίδραση της οικογένειας στην πρόοδό τους.
Από το σημείο αυτό και μετά ξεκινάει, βέβαια, ο αληθινά μεγάλος διάλογος, που αφορά πρωτίστως τους εκπαιδευτικούς. Και όχι μόνο αυτούς… Γιατί στην αντίδραση των γονέων όταν ακούν ότι το παιδί τους έχει «προβλήματα» συμπεριφοράς και μάθησης δεν βλέπουμε μόνο κάποιους μακρινούς Ιρλανδούς κηδεμόνες. Η πρώτη άρνησή τους να αποδεχθούν το γεγονός, αν όχι ορισμένα από τα επιχειρήματά τους εναντίον της επισημοποίησης του προβλήματος εκ μέρους του σχολείου, είναι νομίζω γνώριμα και κατανοητά σε όλους μας. Οι περισσότεροι θα προτιμούσαμε να αντιμετωπίζονται παρόμοια προβλήματα στο σχολείο και στη ρίζα τους, αντί απλά να δηλώνονται με τρόπο ώστε πιθανόν να χαρακτηρίσουν τα «δύσκολα παιδιά» στο διηνεκές.
Μα και πάλι... Η έλλειψη εμπιστοσύνης από τους συγκεκριμένους γονείς προς τον δάσκαλο και η προπετής στάση τους (ειδικά του πατέρα) απέναντι στο λειτούργημά του είναι, δυστυχώς, και αυτά σημείο των καιρών που δεν περιορίζεται προφανώς στην Ιρλανδία. Είναι φανερό πως υπάρχει εξαρχής μια εχθρική στάση απέναντι στην εκπαιδευτική διαδικασία, που, για να την κατανοήσουμε, θα πρέπει να ψάξουμε βαθύτερα. Μέχρι εκεί όπου θα δούμε ότι το σχολείο, που τόσο πεισματικά αρνιούνται οι γονείς (ο πατέρας γιατί έγινε στόχος αρνητικών σχολίων από τους δασκάλους του, η μητέρα γιατί ποτέ δεν έστερξαν στο δικό της μαθησιακό πρόβλημα), αυτό το σχολείο έχει στιγματίσει ανεξίτηλα και τους δύο. Οχι επειδή ήταν, αλλά γιατί δεν ήταν «σχολείο». Οπως συνέβη σε πολλούς άλλους ακόμη προηγούμενων γενεών, το σχολείο που θυμούνται δεν ήταν παρά ένας στίβος μάχης με νικητές, θριαμβευτές, χαμένους και ολοκληρωτικά αφανισμένους.
Μα στον αντίποδα αυτού του σχολείου, βρίσκεται ένα νέο, αληθινό σχολείο, που από τη μεριά του έργου φανερώνεται στις σκηνές του δασκάλου με τους δύο «προβληματικούς» μαθητές του. Πρόκειται για ένα σχολείο που θέλει και ξέρει πώς να πλησιάζει τον διαφορετικό μαθητή, πώς να τον αντιμετωπίζει ισότιμα, προσφέροντάς του στοργή, κατανόηση και αξιοπρέπεια. Στο πρόσωπο έτσι των δύο παιδιών αντανακλάται το χαμένο πρόσωπο των γονιών τους. Οπως και στους δύο γονείς μπορούμε να δούμε τους «βρικόλακες» μιας νεκρής και αποτυχημένης εκπαίδευσης.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Βάσεις Εισαγωγής: Πτώση σε Πολυτεχνεία και Νομικές αλλά οι Ιατρικές διεκδικούν να πάνε ψηλότερα
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 03/7
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
