Alfavita Newsroom
Η Χρυσάνθη Λέντη, αρχιτέκτων-μηχανικός, ζει ξανά μια «σχεδόν φυσιολογική ζωή», χάρη στο δώρο ζωής που έλαβε από την Εμμανουέλα Καρυωτάκη, μια 21χρονη φοιτήτρια από τα Χανιά.
Η Εμμανουέλα έχασε τη ζωή της σε ένα τραγικό περιστατικό, όταν ένας ασυνείδητος οδηγός, που οδηγούσε με ιλιγγιώδη ταχύτητα στη Θεσσαλονίκη, προκάλεσε το θάνατό της. Το δώρο που έλαβε η Χρυσάνθη ήταν η καρδιά της Εμμανουέλας, η οποία συνεχίζει να χτυπά δυνατά, παρά τον πρόωρο χαμό της φοιτήτριας.
«Ήμουν απόλυτα υγιής και δυνατός οργανισµός µέχρι το 2012, που ανακάλυψα τυχαία ότι πάσχω από µυοκαρ δίτιδα σε οξεία φάση. Ήμουν 32 ετών και το βρήκα στο πλαίσιο µιας επικείµενης εξωσωµατικής. Βρέθηκα µπροστά σε µια αναπάντεχη κατάσταση, που έχρηζε άµεσης αντιµετώπισης, και, έτσι, η όποια συζήτηση για εγκυµοσύνη σταµάτησε», αναφέρει η κ. Λέντη σε συνέντευξή της στα Παραπολιτικά.
«Τα πρώτα χρόνια αντιµετωπίσαµε µε τους γιατρούς µου συντηρητικά την κατάσταση µε φαρµακευτική αγωγή και συχνή παρακολούθηση και, αφού σταθεροποιήθηκε, πήρα το ρίσκο και, µε τη στήριξή τους, κατάφερα να αποκτήσω τον γιο µου το 2015. Όμως, το 2016, σε τακτικό έλεγχο, διαπιστώθηκε νέα µυοκαρδίτιδα και ξεκίνησε νέος κύκλος νοσηλειών και αγωγής, µε την καρδιά αυτή τη φορά να πλήττεται περισσότερο. Το 2018 χρειάστηκε να µπει απινιδωτής, που θα µε προστάτευε σε ενδεχόµενο επεισόδιο, και το 2022 έγινε αναβάθµιση σε αµφικοιλιακό, γιατί χρειαζόταν επιπλέον υποστήριξη.
Έτσι, σχεδόν 10 χρόνια µετά, τον Αύγουστο του 2022, φτάσαµε σε καρδιακή ανεπάρκεια τελικού σταδίου. Τότε, χρειάστηκε να µπω άµεσα στο “Ωνάσειο”, όπου και νοσηλεύτηκα µέχρι το τέλος του έτους. Σε αυτή τη νοσηλεία κινδύνευσα πολλές φορές, κρίθηκε απαραίτητο να µπει τεχνητή καρδιά και, εξαιτίας επιπλοκών, έπρεπε να γίνει προσπάθεια υποστήριξης και µε δεύτερο µηχάνηµα. Η ζωή ενός ανθρώπου µε καρδιακή ανεπάρκεια είναι δύσκολη, έχει πολλούς περιορισµούς και τεράστια ανασφάλεια», σηµειώνει.
«Το µόσχευµα βρέθηκε τελικά και στις 29 Νοεµβρίου του 2022 έγινε µε απόλυτη επιτυχία η µεταµόσχευση, χάρη στη δότριά µου. Το τηλεφώνηµα που περιµένει ο κάθε ασθενής που είναι στη λίστα είναι συνώνυµο της ελπίδας. Για µένα περιείχε ελπίδα µε φόβο µαζί, είναι η στιγµή του όλα ή τίποτα. Χρειάστηκε να αποχαιρετήσω τους δικούς µου, και κυρίως το παιδί µου, χωρίς όµως να χάσω την ελπίδα µου. Οι σκέψεις είναι πολλές και έχουν να κάνουν όχι µόνο µε τον εαυτό σου, αλλά και µε τον άνθρωπο που µέσα από τον θάνατό του αποφάσισε, είτε εκείνος/η είτε η οικογένεια, να δώσει µια ευκαιρία σε κάποιον άγνωστο. Γίνεται αυτόµατα δικός σου άνθρωπος και αναλαµβάνεις µια τεράστια ευθύνη, αν όλα πάνε κατ’ ευχήν, να σέβεσαι για πάντα αυτό το δώρο και να φανείς αντάξιος ως άν θρωπος που έχει ζήσει αυτή τη µεγαλειώδη προσφορά», τονίζει, ενώ στη συνέχεια περιγράφει πώς ένιωσε τη στιγµή που γνώρισε τους γονείς της Εµµανουέλας.
Χρυσάνθη Λέντη: Η Εμμανουέλα έσωσε εμένα κι άλλους πέντε ανθρώπους
«Αν και δεν επιτρέπεται να γνωρίζουν οι λήπτες τους δότες, καθώς και το αντίστροφο, στη δική µου περίπτωση, λόγω της δηµοσιότητας που πήρε το τραγικό δυστύχηµα, γνώριζα εξαρχής ποια ήταν η δότριά µου. Η Εµµανουέλα, που πλέον είναι σύµβολο για όλους µας, έσωσε εµένα και άλλους πέντε ανθρώπους και υπήρξε, µάλιστα, δική της επιθυµία η δωρεά, όπως ξέρουµε από τους γονείς της. Νιώθω απέραντη ευγνωµοσύνη και θαυµασµό για εκείνη και για την οικογένειά της και µια αίσθηση ζεστασιάς, που την ένιωσα από τη στιγµή που συναντηθήκαµε και αγκαλιαστήκαµε µε τους γονείς της. Τους ευχαριστώ για την προσφορά, τη γενναιοδωρία και για τον αγώνα που συνεχίζουν να κάνουν για όσους είναι ακόµη σε λίστες αναµονής για µεταµόσχευση», προσθέτει.
«Η ζωή µου πλέον είναι σχεδόν φυσιολογική. Το “σχεδόν” αφορά την ανάγκη για φαρµακευτική αγωγή και το ότι πρέπει πάντα να προσέχω, γιατί όλοι οι µεταµοσχευ µένοι είµαστε σε ανοσοκαταστολή. Κατά τα άλλα, είµαι δυνατή ξανά, λειτουργική, µπορώ να γυµνάζοµαι, να εργάζοµαι, να βλέπω το µέλλον µου και να ονειρεύοµαι χωρίς φόβο. Η καθηµερινότητα είναι η ίδια που θα είχα αν ποτέ δεν είχα περάσει από όλα αυτά, µε τη διαφορά πως τώρα έχω τη σοφία να µην την παίρνω τόσο βαριά και να αναλογίζοµαι την αξία των πραγµάτων, βάζοντας τις σωστές προτεραιότητες. Έχουμε την αίσθηση πολλές φορές πως είµαστε άτρωτοι, όµως οποιαδήποτε στιγµή µπορούν να ανατραπούν όλα. Είναι πολύ πιθανότερο, βάσει στατιστικών, να χρειαστούµε κάποια στιγµή στη ζωή µας µόσχευµα, παρά να βρεθούµε στη θέση να δώσουµε. Αν διαπιστωθεί εγκεφαλικός θάνατος, τα όργανά µας ή του αγαπηµένου µας ανθρώπου δεν είναι απαραίτητο να χαθούν. Μπορούν να αναστήσουν άλλους ανθρώπους που έχουν χάσει κάθε ελπίδα, να φέρουν πίσω χαµόγελα σε παιδιά και οικογένειες που βλέπουν τους δικούς τους ανθρώπους να χάνονται», καταλήγει.
Κέλλυ Καμπάκη: Η επιλογή της δωρεάς οργάνων είναι η νίκη απέναντι στον θάνατο, είναι ζωή
«Με τη Χρυσάνθη θα µας δένει πάντα η Εµµανουέλα», λέει στα «Παραπολιτικά» η µητέρα της 21χρονης φοιτήτριας, Κέλλυ Καµπάκη, τονίζοντας πως, όταν τη συνάντησε, είδε µπροστά της ένα οικείο πρόσωπο, έπεσε σε µια ζεστή αγκαλιά και ένιωσε µια γνώριµη καρδιά.
«Όταν, δυστυχώς, φτάνεις στο σηµείο απ’ όπου δεν υπάρχει γυρισµός, η επιλογή της δωρεάς οργάνων είναι η νίκη απέναντι στον θάνατο, είναι ζωή. Από την Εµµανουέλα ξαναγεννήθηκαν έξι άνθρωποι, που σήµερα γελούν, κάνουν σχέδια και όνειρα για το µέλλον και ζουν χάρη σε αυτήν. Έτσι, κατά κάποιον τρόπο, αποκτά νόηµα ο άδικος και πρόωρος χαµός της», συµπληρώνει.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 24/02
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
