Alfavita Newsroom Jamie Doward - The Guardian (12/3)
Μετάφραση: Μαίρη Πρίμη
Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση απέτυχε να βελτιώσει την κοινωνική κινητικότητα. “ Οι προοπτικές των νέων είναι χειρότερες από αυτές των γονιών τους”
Περισσότερο από μισός αιώνας μεταρρυθμίσεων δεν έχουν βελτιώσει την κοινωνική κινητικότητα στη Βρετανία, σύμφωνα με έναν από τους ειδικούς της χώρας στο θέμα της ισότητας. Αντίθετα, οι νέοι άνθρωποι που προέρχονται από λιγότερο ευκατάστατες οικογένειες και μπαίνουν στην αγορά εργασίας έχουν λιγότερο καλές προοπτικές από αυτές των γονιών τους, ακόμα και των παππούδων τους παρά το γεγονός ότι έχουν μεγαλύτερα προσόντα.
Με βάση την κοινωνιολογική διάλεξη στη Βρετανική Ακαδημία της 15ης Μαρτίου, ο Δόκτωρ John Goldthorpe, κοινωνιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, υποστηρίζει ότι ελάχιστα έχουν αλλάξει στη βρετανική κοινωνία από το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, κυρίως επειδή οι πιο προνομιούχες οικογένειες χρησιμοποιούν τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά τους πλεονεκτήματα για να διασφαλίσουν ότι τα παιδιά τους θα παραμείνουν στην κορυφή της κοινωνικής κλίμακας. Τα νέα δεδομένα προσφέρουν ένα απογοητευτικό συμπέρασμα, σχετικά με την επικρατούσα άποψη που ευνοείτο από τις διαδοχικές κυβερνήσεις, σύμφωνα με το οποίο η βελτίωση στην πρόσβαση στην εκπαίδευση έχει υπάρξει ένα ισχυρό όπλο στην προώθηση της κοινωνικής κινητικότητας στη Βρετανία.
«Οι διαδοχικές κυβερνήσεις , που έχουν στόχο την αύξηση της κινητικότητας θεωρούν την εκπαιδευτική πολιτική το βασικό μέσο για αυτό το σκοπό», παρατηρεί ο Goldthorpe. «Παρόλη τη μεταρρύθμιση, οι ανισότητες στις ευκαιρίες κινητικότητας έχουν παραμείνει αναλλοίωτες». Ο Goldthorpe και οι συνάδελφοί του στο τμήμα κοινωνικής πολιτικής και παρέμβασης του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης , ανέλυσαν την κοινωνική καταγωγή , την εκπαίδευση και το ιστορικό επαγγελματικής απασχόλησης 30.000 ανδρών και γυναικών γεννημένων τις δεκαετίες 40,50,60, 70 και 80. Η δουλειά τους δείχνει ότι οι άνθρωποι που γεννήθηκαν στη Βρετανία τις δεκαετίες 70 και 80 τείνουν να έχουν λιγότερη κινητικότητα προς τα επάνω από ότι οι γονείς και οι παππούδες τους, ενώ ένας αυξανόμενος αριθμός ανδρών και γυναικών άρχισαν να κατρακυλούν στην κοινωνική κλίμακα. Αποδίδουν την αυξανόμενη κινητικότητα από τη δεκαετία του 50 και το 70 σε μια μεγάλη έκταση των διαχειριστικών επαγγελμάτων κατά τη διάρκεια μιας περιόδου την οποία ο Goldthorpe ονομάζει « η χρυσή περίοδος της κοινωνικής κινητικότητας» Αλλά, αντίστροφα, τα συμπεράσματα που προέκυψαν από τη μελέτη της πορείας αυτής της γενιάς, δείχνει ότι ένας αυξανόμενος αριθμός των παιδιών τους είναι τώρα σε υψηλό κίνδυνο να πέσουν από την κοινωνική σκάλα.
. Η σκοτεινή πλευρά της χρυσής περιόδου είναι ότι περισσότερα άτομα σήμερα βιώνουν την κοινωνική κατάβαση και λιγότεροι μια κοινωνική άνοδο , και οι αριθμοί των πρώτων έχουν αυξηθεί» λέει ο Goldthorpe. « Μια κατάσταση αναδύεται η οποία είναι αρκετά καινούρια στη βρετανική ιστορία. Οι νεοι άνθρωποι που μπαίνουν στον κόσμο της εργασίας σήμερα, αντιμετωπίζουν πολύ λιγότερο ευνοικές προοπτικές κινητικότητας από ότι οι γονείς τους ή οι παππούδες τους. Ο Goldthorpe, επίτιμος του κολλεγίου Nuffield της Οξφόρδης επινόησε το ταξικό σχήμα Goldthorpe , το οποίο οδήγησε στη δημιουργία του ευρέως γνωστού εθνικού στατιστικού συστήματος κοινωνικο-οικονομικής ταξινόμησης.
Η διάλεξή του θα βοηθήσει να συνεχιστεί η δημόσια συζήτηση σχετικά με τα ταξικά σχίσματα στη βρετανική κοινωνία. Το Σάββατο, ο σύμβουλός της κοινωνικής κινητικότητας της κυβέρνησης, Allan Milburn,πρόεδρος της Επιτροπής Κοινωνικής Κινητικότητας και Παιδικής Φτώχειας, προειδοποίησε στην εφημερίδα Guardian ότι υπάρχει κίνδυνος η Βρετανία να γίνει «μόνιμα διαχωρισμένη» σαν αποτέλεσμα της αυξανόμενης ανισότητας μεταξύ των γενεών.
Ο Milburn είπε¨ « Ανατράφηκα να πιστεύω ότι όταν κολλήσεις στο σχολείο θα προχωρήσεις στη ζωή. Δυστυχώς υπάρχουν συναρπαστικές πληροφορίες που υπονοούν ότι ΄μπορεί να μην είναι πια έτσι. Η διάλεξη του Goldthorpe ενισχύει αυτή την άποψη. «Υπάρχουν καλοί λόγοι να πιστεύουμε ,πράγμα που είναι συνεπές με την ψυχολογική θεωρία της αποστροφής της απώλειας, ότι οι γονείς και τα παιδιά τους ενδιαφέρονται περισσότερο να αποφύγουν την κινητικότητα προς τα κάτω από το να επιτύχουν την κινητικότητα προς τα πάνω». Έτσι, οι γονείς σε πιο πλεονεκτικές ταξικά θέσεις, θα ανταποκριθούν σε όποια επέκταση ή μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος, χρησιμοποιώντας τους δικούς τους ανώτερους πόρους-οικονομικούς, πολιτιστικούς και κοινωνικούς, όσο χρειάζεται για να βοηθήσουν τα παιδιά τους να διατηρήσουν μια ανταγωνιστική άκρη στο σύστημα και κατ’ επέκταση, αργότερα και στην αγορά εργασίας. «Η πηγή της ισχυρής αντίστασης στην αλλαγή οφείλεται στο ισχυρό κίνητρο να αποφύγουν να χάσουν την τάξη τους και ο συνήθης κατάλληλος τρόπος να το κάνουν αυτό».
Αν είναι να αλλάξουν τα πράγματα, λέει ο Goldthorpe οι κυβερνήσεις πρέπει να εστιάσουν σε πολιτικές που θα πάνε πέρα από το να προωθούν την οικονομική ανάπτυξη. Η αλλαγή θα πρέπει να περιλαμβάνει νέες πρωτοβουλίες για να αυξήσουν τη χρηματοδότηση για έρευνα , για να βελτιώσουν την υποδομή της χώρας και να αυξήσουν την ποιότητα των δημόσιων υπηρεσιών” Σύμφωνα με τον Goldthorpe Αυτό που μπορεί να επιτευχθεί μέσα από την εκπαιδευτική πολιτική είναι περιορισμένο. «Το να περιμένουμε από το εκπαιδευτικό σύστημα από μόνο του να παράσχει λύση στο πρόβλημα της ανισότητας των ευκαιριών σημαίνει να επιβληθεί ένα μεγάλο βάρος πάνω του. Αυτό που χρειάζεται είναι μια ολόκληρη σειρά από οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές».
Το άρθρο
Education reform ‘has failed to improve social mobility’
Young people’s prospects are worse than their parents, warns sociologist
Jamie Doward
Saturday 12 March 2016 14.20
More than half a century of sweeping educational reforms have done little to improve Britain’s social mobility, according to one of the country’s leading experts on equality.
Instead, young people from less well-off families entering today’s labour market have far less favourable prospects than their parents or even their grandparents, despite having gained much better qualifications.
Giving the British Academy sociology lecture on 15 March, Dr John Goldthorpe, a sociologist at the University of Oxford, whose work on class has proven widely influential, will claim that little has changed in British society since the second world war, largely because more advantaged families are using their economic, cultural and social advantages to ensure that their children remain at the top of the social class ladder.
The new findings offer a sobering corrective to the prevailing view, favoured by successive governments, that improving access to education has been a powerful weapon in promoting social mobility in Britain.
“Successive governments, committed to increasing mobility, have regarded educational policy as the essential means to this end,” Goldthorpe observes. “Yet despite all this expansion and reform, inequalities in relative mobility chances have remained little altered.”
Goldthorpe and colleagues at the University of Oxford’s department of social policy and intervention analysed the social origins, education, and work histories of about 30,000 men and women born in the 1940s, 50s, 70s and 80s. Their work shows that people born in Britain in the 70s and 80s have tended to be less upwardly mobile than their parents and grandparents, while an increasing number of men and women have started to drop down the social ladder.
They attribute the upward mobility from the 50s to the 70s to a major expansion of professional and managerial jobs during a period that Goldthorpe terms “the golden age of social mobility”.
But, conversely, the progress made by this generation means that an increasing number of their children are now at heightened risk of moving down the social ladder.
“The dark side of the golden age is that more individuals are now experiencing social descent and fewer social ascent, simply because the numbers at risk of the former have increased,” Goldthorpe says. “A situation is emerging that is quite new in modern British history. Young people entering the labour market today face far less favourable mobility prospects than did their parents – or their grandparents.”
Goldthorpe, an emeritus fellow of Nuffield College, Oxford, came up with the Goldthorpe class schema, which led to the creation of the widely used national statistics socio-economic classification system. His lecture will help continue the debate about schisms within British society.
On Saturday, the government’s social mobility adviser, Alan Milburn, chair of the Social Mobility and Child Poverty Commission, warned in the Guardian that there was a risk that Britain would become “permanently divided” as a result of growing intergenerational inequality.
“This idea that the succeeding generation would do better than the previous generation is part of the glue that binds,” Milburn said. “I was brought up to believe that, if you stuck in at school, you’d get on in life. Unfortunately there’s pretty compelling data to suggest that may no longer be the case.”
Goldthorpe’s lecture is likely to reinforce this view. “There are good grounds for believing, consistent with the psychological theory of loss aversion, that parents and their children are yet more concerned to avoid downward mobility than they are to achieve upward mobility,” he will claim. “And thus parents in more advantaged class positions will respond to any expansion or reform of the educational system by using their own superior resources – economic, cultural and social – to whatever extent it takes to help their children retain a competitive edge in the system and in turn in the labour market.
“It is this coming together of the strong motivation to avoid déclassement and the usually adequate means for doing so that is the source of the powerful resistance to change.”
If things are to change, Goldthorpe argues that governments must focus on policies that go beyond simply promoting economic growth. These would include new initiatives to increase funding for research and development, to improve the country’s infrastructure and to raise the quality of its public services.
“What can be achieved through educational policy alone is limited – far more so than politicians find it convenient to suppose,” Goldthorpe argues. “To look to the educational system itself to provide a solution to the problem of inequality of opportunity is to impose an undue burden on it. Rather, a whole range of economic and social policies is needed.”
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 19/7
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
