Σκηνοθεσία η διάσωση της Ελλάδας;

 

Στην σημερινή Die Welt δημοσιεύεται σχόλιο του Χένρικ Μ. Μπρόντερ με τίτλο «Η διάσωση των Ελλήνων είναι σκηνοθετημένη». Ο γερμανός δημοσιογράφος και συγγραφέας υποστηρίζει ότι η Γερμανία είναι συνυπεύθυνη για τα πάθη των Ελλήνων, ότι αντί να βοηθά σκέφτεται το ίδιον όφελος και καλεί τους συμπατριώτες του να δείξουν επιτέλους ευσπλαχνία για την Ελλάδα, η οποία μέσω της πολιτικής αυστηρής λιτότητας που της επιβάλλεται από την τρόικα οδηγείται στην οικονομική εξόντωση.

 

Ο Χένρικ Μ. Μπρόντερ χρησιμοποιεί το παράδειγμα του Χότζα που άφηνε νηστικό το γάιδαρό του προκειμένου να κάνει οικονομία και όταν εκείνος πέθανε από την πείνα μονολόγησε «τι κρίμα, πέθανε εκεί που είχε αρχίσει να συνηθίζει χωρίς φαγητό». Ο Μπρόντερ κάνει τον παραλληλισμό: ο Χότζας είναι η τρόικα και ο γάιδαρός του η Ελλάδα. «Η Ελλάδα οδηγείται στο θάνατο μέσω της λιτότητας και μάλιστα από αυτούς που είναι συνυπεύθυνοι για την κατάστασή της», παρατηρεί ο δημοσιογράφος.

 

Στόχος, η αποτροπή της κατάρρευσης, όχι της Ελλάδας, αλλά των τραπεζώνΔεν παραλείπει επίσης να κατηγορήσει τη Γερμανία για την πώληση εξοπλιστικών συστημάτων στην Ελλάδα, παρόλο που η χώρα δεν διαθέτει τους οικονομικούς πόρους για την αγορά τους και τον φαύλο κύκλο της χρηματοδότησης της χώρας με σκοπό να εξυπηρετούνται τα οικονομικά συμφέροντα των πωλητών και των τραπεζών.

 

Ενισχύοντας τον ισχυρισμό του ότι η διάσωση της Ελλάδας είναι μια σκηνοθεσία, ο Χένρικ Μ. Μπρόντερ παρατηρεί: «Είναι μέρος της σκηνοθεσίας όταν προσποιούμεθα ότι 'εμείς' βοηθούμε τους Έλληνες με νέα δισεκατομμύρια κάθε φορά, προκειμένου να σταθεροποιήσουν την οικονομία τους… Αυτοί που προσφέρουν βοήθεια βοηθούν κυρίως τους εαυτούς τους προκειμένου να παραμείνουν στο παιγνίδι».

 

Σύμφωνα με το γερμανό σχολιαστή, τα δισεκατομμύρια της βοήθειας «μετακινούνται από εδώ και από εκεί, από τον έναν λογαριασμό στον άλλον και από τη μία τράπεζα στην άλλη προκειμένου να αναχρηματοδοτηθούν τα δάνεια που διασφάλισε η Ελλάδα και προκειμένου να αποτραπεί η κατάρρευση, όχι της ελληνικής οικονομίας, αλλά των τραπεζών».

 

Ο συγγραφέας υπενθυμίζει τα δεινά του ελληνικού λαού, δίνοντας έμφαση στην απουσία ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. «Το χειρότερο όμως είναι ότι καταστρέφεται το μέλλον μιας ολόκληρης γενεάς. Νέοι Έλληνες που δεν έχουν προοπτική εύρεσης εργασίας στην χώρα τους αναγκάζονται να μεταναστεύσουν ή εγκαταλείπουν τις προσπάθειες», τονίζει ο Μπρόντερ.

 

«Η Ελλάδα θα πρέπει να θυσιαστεί προς παραδειγματισμό…»

Σχολιάζοντας το βραβείο Νόμπελ για την Ειρήνη που απονεμήθηκε στην ΕΕ για τη συμβολή της στη διατήρηση της ειρήνης στη «γηραιά ήπειρο», ο γερμανός δημοσιογράφος εκτιμά ότι «η Ελλάδα είναι η καλύτερη απόδειξη πως έχει αρχίσει ήδη ένα εμφύλιος πόλεμος. Δεν είναι μόνο ο Νότος που επαναστατεί ενάντια στον Βορρά, είναι η εξέγερση του 'όχλου' εναντίον της ευρωπαϊκής αριστοκρατίας, η οποία έχει δημιουργήσει στις Βρυξέλλες το νέο της ανάκτορο».

Και ο Μπρόντερ συνεχίζει: Στο βωμό αυτής της «ανέμελης κατοικίας» θα πρέπει να θυσιαστεί η Ελλάδα προς παραδειγματισμό, όπως έκαναν παλαιότερα οι αυστηροί γονείς με τα ατίθασα παιδιά τους προκειμένου να πειθαρχήσουν εγκαίρως». Ο δημοσιογράφος συγκρίνει τη συμπεριφορά της Ευρώπης έναντι της Ελλάδας με την συνθήκη των Βερσαλλιών και τους επαχθείς όρους που επεβλήθησαν στην Γερμανία μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και οι οποίοι θεωρούνται συνυπεύθυνοι για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. «Οι Γερμανοί πολιτικοί δεν συνειδητοποιούν ότι οι Έλληνες βιώνουν σήμερα τις δικές τους Βερσαλλίες που αποσαφηνίζονται στην άνευ όρων υποταγή στα 'κελεύσματα των Βρυξελλών', γράφει ο Χένρικ Μ. Μπρόντερ, υπενθυμίζοντας ότι η ιστορία έχει διδάξει τους Γερμανούς πως 'η συλλογική τιμωρία' είναι ανεπίτρεπτη.

 

«Για την Ελλάδα δεν ισχύει το τεκμήριο της αθωότητας»

 

Τέλος ο γερμανός σχολιαστής υπογραμμίζει ότι για την Ελλάδα δεν ισχύει το 'τεκμήριο της αθωότητας'. Όλοι οι Έλληνες «είναι στην ίδια βάρκα και φέρουν ευθύνη ο ένας για τον άλλο όπως ο Αλί Μπαμπά για τους 40 κλέφτες του». Δεν χρειάζεται πολλή φαντασία «για να φανταστεί κανείς ποια είναι η άποψη των Ελλήνων για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Ακόμη λιγότερη φαντασία απαιτείται για να μαντέψει κανείς τι θα γίνει με τον Χότζα που με τόση συνέπεια έμαθε στον γάιδαρό του να μην τρώει πια», καταλήγει σκωπτικά ο Χένρικ Μ. Μπρόντερ.

 

Το Ποντίκι