Μ’ αφορμή το θόρυβο που ξέσπασε γύρω απ’ το θέμα της διδασκαλίας της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, δικαιολογημένο ή, σύμφωνα με το ΙΕΠ, αδικαιολόγητο, ας ρίξουμε μια «κρυφή» ματιά στο ρόλο των ινστιτούτων στη χώρα μας.
Για όσους δεν το γνωρίζουν, το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής(ΙΕΠ) δημιουργήθηκε το 2011 στο πλαίσιο του «συμμαζέματος» του δημόσιου τομέα και του καλύτερου συντονισμού εκπαιδευτικής πολιτικής . Ετσι το ΙΕΠ αποτέλεσε το νέο ενιαίο φορέα εκπαιδευτικής πολιτικής που «θα γνωμοδοτεί και θα εισηγείται μετά από σχετικό ερώτημα του Υπουργού Παιδείας». Στελεχώθηκε κυρίως από τα μέλη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου(ΠΙ), του Ινσττούτου Εκπαιδευτικής Ερευνας( ΙΕΕ) και του Οργανισμού Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών (ΟΕΠΕΚ).
Δεν είμαι σε θέση να κρίνω το (ΠΙ) και το (ΙΕΕ), αλλά σίγουρα τον (ΟΕΠΕΚ) τον οποίο γνώρισα από μέσα και μάλιστα πολύ καλά. Όταν ακούει κάποιος άσχετος τη λέξη Ινστιτούτο (διεθνής όρος από το λατινικό instituere-Ιδρύω, ίδρυμα, θεσμός) , μπορεί το μυαλό του να πάει στο Tεχνολογικό Iνστιτούτο της Μασαχουσέτης ή στο Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ της Γερμανίας και να καταληφθεί από ένα δέος.
Τα περισσότερα Ινστιτούτα στην Ελλάδα είναι «Μαγαζιά» αυτών που τα ιδρύουν για να υπηρετήσουν πρωτίστως τους ίδιους και όχι «την εφαρμογή κάποιου κοινού σχεδίου που αποβλέπει σε ανώτερη επιστημονική, ή εκπαιδευτική, ή τεχνική ανάπτυξη, ή ακόμα και ηθική δημιουργία»( Βλ. Βικιπαιδεία) .
Όπως όλα σχεδόν τα υπουργεία, έτσι και το Υπουργείο Παιδείας, είχε και έχει ακόμη υπό την εποπτεία του δεκάδες οργανισμούς, που όλοι, σχεδόν όλοι, είναι «μαγαζιά», αφού γνωμοδοτούν προς το υπουργείο μετά από τη συνενόηση με τον προϊστάμενό τους τον Υπουργό παιδείας , δηλαδή, στην ουσία του πράγματος, νομιμοποιούν ότι έχει προαποφασίσει ο υπουργός παρέχοντας επιστημοσύνη στις αποφάσεις του. Δεν μπορώ να φανταστώ υπάλληλο εξαρτημένο από τον προϊστάμενό του, που να τον κοντράρει και δεν μπορώ να τον φανταστώ να δημοσιοποιεί τη «γνωμοδότησή του», πριν τον ενημερώσει, όπως δήθεν έγινε με το ΙΕΠ στην πρόσφατη γνωμοδότησή του για το μάθημα της Αντιγόνης.
Το μείζον πρόβλημα των ελληνικών δημόσιων ινστιτούτων, που είναι Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου, αλλά και όλων των οργανισμών, είναι ένα. Σε αντίθεση με τις βορειοευρωπαϊκές χώρες, που οι πρόεδροι ινστιτούτων και οργανισμών του δημοσίου είναι μόνιμοι εξειδεικευμένοι επιστήμονες, στη χώρα μας, αλλάζουν, όχι κάθε φορά που αλλάζει κόμμα στην εξουσία, αλλά που αλλάζει ο υπουργός ακόμη και του ιδίου κόμματος τοποθετώντας «ανθρώπους τους», καθώς λένε «εμπιστοσύνης», λες και δε βρίσκονται άλλοι έμπιστοι Ελληνες και ικανοί στη διαχείριση ανθρώπινων πόρων.
Ινστιτούτα και Οργανισμοί του δημοσίου είναι ρουσφετομάγαζα και μερικές φορές ακόμη και κλεπτομάγαζα.
Οταν ανέλαβε υπουργός παιδείας η κ Μ Γιαννάκου, άλλαξε, όπως επιβάλλει η «παράδοση», η οποία είναι υπεράνω του πρωτοκόλλου, όλους τους επικεγαλείς των οργανισμών του Υπουργείου της. Στον Οργανισμό Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών (ΟΕΠΕΚ), τοποθέτησε μια γηραιά κυρία δικηγόρο, την κ Καννελοπούλου (ανιψιά του πρώην Πρωθυπουργού Καννελόπουλου), και όταν έγινε υπουργός Παιδείας ο κος Σπηλιωτόπουλος, τοποθέτησε στη θέση αυτή έναν απόστρατο αξιωματικό υπεύθυνο του γραφείου του στου Παπάγου. Η κ. Καννελοπούλου του ήταν ανεπαρκής. Πιστεύω ότι ένας επιπλέον λόγος που η κ Γιαννάκου και ο κ. Σπηλιωτόπουλος, τοποθέτησαν άσχετους, ήταν και το γεγονός, ότι ο ΟΕΠΕΚ δημιουργήθηκε από το ΠΑΣΟΚ και μ’ αυτόν τον τρόπο υποβάθμιζαν το δημιούργημα του σημαντικότερου κομματικού τους ανταγωνιστή. .
Το πιο γελοίο της υπόθεσης (άποψή μου) αυτοί οι δύο, που δεν είχαν την πρέπεουσα επιστημοσύνη και ήταν άσχετοι με το αντικείμενο, υπήρξαν οι καλύτεροι, γιατί απλά, δεν έκαναν τίποτα πέρα από συνέδρια. Οι λεγόμενοι επιστήμονες-καθηγητές, ή δίνουν καθημερινέςε εξετάσεις νομιμοφροσύνης στους προϊσταμένους τους ή το παίζουν «άρχοντες και νάρκισσοι υστεροφήμίας» που θέλουν να βάλουν τη δική τους σφραγίδα.
Ο σημερινός πρόεδρος του ΙΕΠ είναι καθηγητής Κοινωνικής Θεωρίας και Κοινωνιολογίας της Σκέψης. Ισως να μην παίρνει εντολές από τον προϊστάμενό του και να θέλει να μείνει στην ιστορία ως εκείνος που συνέβαλε έμμεσα στην κατάργηση δυο μαθημάτων «σταθμών στη σκέψη του ανθρωπίνου γένους», που είναι ο «Επιτάφιος» και η «Αντιγόνη».
Εάν γνώριζε το εξόδιο άσμα του χορού της τραγωδίας, που με λίγα λόγια μας λέει, πως, «ότι έχει μεγαλύτερη σημασία στη ζωή είναι η φρόνηση και η αποφυγή της αυτάρεσκης αλαζονείας, ίσως να μην προχωρούσε σ’ αυτήν τη γνωμοδότηση. Εάν πάλι ισχύει η τελευταία δήλωση του ΙΕΠ ότι «απώτερος στόχος ήταν η αναβάθμιση της Αντιγόνης», ο στόχος επετεύχθη. Πολύς ντόρος για το τίποτα.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη