Το μικρό κορονοϊάκι δεν πάει σχολείο...
«Άραγε πραγματικά δεν απαιτείται η λήψη περαιτέρω μέτρων στα σχολεία λόγω μη συρροής κορονοϊού ή μήπως, φευ, επ’ ουδενί δεν το πιστεύω, αυτό επιλέγεται λόγω της βαρειάς επίπτωσης που μπορεί να έχει η περιορισμένη λειτουργία των σχολείων στην παγκόσμια οικονομία;»

Ο κορωνοϊός δεν πηγαίνει σχολείο. Σύμφωνα με τα λεγόμενα των ειδικών, όπως τουλάχιστον μεταφέρονται, έχουμε να κάνουμε με ένα άτακτο και ατίθασο μικρόβιο που δεν πηγαίνει να μάθει γράμματα, αφού κατά τα εικαζόμενα πορίσματα των λοιμωξιολόγων δεν απαιτείται η λήψη κανενός περαιτέρω περιοριστικού μέτρου στα σχολεία για να μην έχουμε πλατειά διασπορά του, εντός της σχολικής κοινότητας.

Ό,τι και να του λένε οι γονείς του, ο έρμος ο πατέρας του, ο ιός της γρίπης και η καψερή μητέρα του, ο ιός του απλού κρυολογήματος, το άτιμο, το ανυπάκουο και αμόρφωτο μικροβιάκι δεν ακούει τίποτε και γκρινιάζει γυρίζοντας από τα άλλο πλευρό στο κρεβάτι: «Όοοοχιιιι, δεν ξυπνάω να πάω σχολείο, δεν με ενδιαφέρουν τα γράμματα, εγώ θα κάνω καριέρα τηλεπερσόνας, όχι σαν εσάς που μείνατε στην ψάθα και δεν σας ξέρει πια ούτε η μάνα σας. Τι καταλάβατε που κάθε χρόνο πηγαίνατε σχολείο και γυρνούσατε από μάθημα σε μάθημα, από σχολική αίθουσα σε σχολική αίθουσα και παρακολουθούσατε με ενδιαφέρον όλα τα μαθήματα, ειδικά κατά τους φθινοπωρινούς και χειμωνιάτικους μήνες;».

Συνεχίζοντας το μικρό και ατακτούλι μικροβιάκι: «Μήπως δεν είμαι αληθινό παιδί σας, μήπως με υιοθετήσατε και δεν μου το λέτε, αφού δεν μπορεί εσείς οι γονείς μου να ήσασταν από τους καλύτερους μαθητές και εγώ να μην έχω κληρονομήσει τίποτε από τα γονίδιά σας και να μην θέλω ούτε να πατήσω στο σχολείο. Δεν μπορεί εγώ να μην ενδιαφέρομαι για τους άθλους του Ηρακλή, του Θησέα, για διαίρεση, για περιοδικούς πίνακες, για ατομικά στοιχεία, για ταχύτητα του φωτός κλπ και αντίθετα να πετάω την σκούφια μου για ξενύχτια, για πάρτι, για την «γκλαμουριά» των κεντρικών δελτίων ειδήσεων, για παγκόσμιες τηλεοπτικές πρεμιέρες και για τηλεοπτικές μετρήσεις θεαματικότητας και ακροαματικότητας της διασποράς μου.

 Ορίστε το λένε και τα κανάλια, αλλά και οι ειδικοί, όπως διαβεβαιώνει και ο αυστηρός θείος υπουργός, ότι στην Κοζάνη και στην Λωζάνη δεν χρειάζεται να κλείσουν τα σχολεία, αφού είτε κλείσουν είτε δεν κλείσουν, εγώ μέσα σε αυτά δεν θα είμαι, δεν θα συρρέω ποτέ σε παρέες με μαθητές και εκπαιδευτικούς είτε μέσα στην τάξη είτε έξω από αυτήν για γυμναστική.

Ειδικά τους εκπαιδευτικούς τους απεχθάνομαι. Τι άνθρωποι είναι αυτοί ρε παιδί μου, δεν με καταδέχονται με τίποτε, δεν μπορώ ούτε κουβέντα να τους πω, ούτε καν το πρόσωπό τους να δω, με αυτήν την απαίσια μάσκα που φοράνε όλη την ημέρα. Δεν κατανοώ τι μου λένε, μόνο με τα μάτια δεν καταλαβαίνω την έκφρασή τους για την απήχηση των λεγομένων τους. Για αυτό βαριέμαι και δεν θέλω να τους κάνω παρέα.

Καλά ρε πατέρα και μητέρα, σας λυπάμαι. Πως μπορούσατε εσείς και δεν αποχωριζόσασταν τους συμμαθητές και τους δασκάλους σας, κορωνοϊοί δεν είστε και εσείς; Πως συρρέατε μαζικά στα σχολεία τον παλιό καλό καιρό, σε τέτοιο σημείο που σας βαριόνταν όλοι και απουσίαζαν τις περισσότερες από τις ημέρες που ήσασταν και εσείς εκεί;

Δεν μιλάω κυρίως για τους εκπαιδευτικούς γιατί αυτοί ακόμα και τότε δεν το κουνούσαν ρούπι. Αυτοί είναι άλλο είδος, εξελιγμένο, σηκώνει πολλά η προβιά τους. Δεν έχει γεννηθεί ακόμα το μικρόβιο για να τους «ξεπαστρέψει». Κατά τα άλλα αγαπητοί μου γονείς τι με νοιάζει εμένα αν οι συμμαθητές μου συρρέουν εικοσιπέντε – εικοσιπέντε σε μία αίθουσα μπιμπελό. Αφού δεν είμαι εγώ εκεί, μεγάλη μου σκασίλα, αλλά και μεγάλη σκασίλα ολονών. Πως ανεχόσασταν εσείς να στριμώχνεστε, τόση αγάπη είχατε αναμεταξύ σας; Μήπως για αυτό πολλοί συμμαθητές σας έμεναν μερικές μέρες στο σπίτι τους, από τον σφιχτό εναγκαλισμό μαζί σας;».

Σε μία εκ βαθέων ενδοσκόπηση το χαριτωμένο μικροβιάκι αναρωτιέται, έτσι όπως ξανασκεπάζεται με την κουβερτούλα του, αμπελοφιλοσοφόντας μεταξύ ξύπνου και ύπνου: «Μήπως τελικά δεν είμαι κορωνοϊός, αλλά ξεπατικοϊός και για αυτό δεν πάω σχολείο; Βρε τι με ενδιαφέρει τι είμαι στο κάτω κάτω, αρκεί να έχω την προβολή μου και την καλοπέρασή μου, να αξίζω το βάρος της φήμης μου σε χρυσάφι, για όλους αυτούς που στο όνομά μου ξεπατώνουν την δημόσια εκπαίδευση, τις εργασιακές σχέσεις και τις ατομικές ελευθερίες, με προπέτασμα μία υποκριτική προσπάθεια προστασίας των προσωπικών δεδομένων. Σίγουρα ξεπατικοϊός είμαι, δεν είμαι παιδί των κορωνοϊών, αλλά ένα παιδί υιοθετημένο από όλους αυτούς που με αφορμή εμένα:

Θεσμοθέτησαν την τηλεκπαίδευση.

Αποφάσισαν την τοποθέτηση καμερών στις σχολικές αίθουσες.

Θέσπισαν τις τρίμηνες συμβάσεις αναπληρωτών.

Αρνήθηκαν την μείωση στους μαθητές ανά τάξη.

Εκθείασαν την αέναη, χωρίς τέλος, τηλεργασία.

Επιδοματοποίησαν την εργασία.

Περιόρισαν την ατομική ελευθερία, ιχνηλατόντας την προσωπικότητα.».

Εξηγούμαι, για να μην παρεξηγηθώ: Η παραπάνω δραματοποιημένη περιγραφή διαλόγων και σκέψεων προσωποποιημένων καταστάσεων και μικροοργανισμών, δεν έχει ως σκοπό την άσκηση κριτικής και την μομφή σε στελέχη και παράγοντες, που έχουν επωμιστεί την ευθύνη για την αντιμετώπιση της πρωτοφανούς πανδημίας στην πατρίδα μας, εξ άλλου αυτή αφορά όλον τον πλανήτη, πώς θα μπορούσα να το περιορίσω σε τόσο στενό χώρο και χρόνο. Οι δικοί μας εξάλλου είναι πολυγραφότατοι, οι σχετικές εγκύκλιοι αντιμετώπισης της πανδημίας πέφτουν όπως τα αυγά στα μεγάλα ορνιθοτροφεία, δεν τους προλαβαίνουμε πια, ξαγρυπνούν γράφοντας.

Αντίθετα ήθελα να περάσω στο χαρτί τις αγωνίες και τα ερωτηματικά όλων μας που κάθε πρωί ξυπνάμε, εν αντιθέσει με το κορωνοϊάκι ή μήπως ξεπατικοϊάκι, και πηγαίνουμε στις τάξεις μας οι εκπαιδευτικοί και στα μαθήματά μας οι μαθητές, σχετικά με την μη λήψη περισσότερων περιοριστικών μέτρων περιστολής της διασποράς του SARS-COV-2 στα σχολεία, σε περιοχές όπου, λόγω μεγάλης διασποράς, ανεστάλη η λειτουργία των Δικαστηρίων, των δημοσίων υπηρεσιών, των αγορών, των καταστημάτων και της κυκλοφορίας των πολιτών εν γένει.

Άραγε πραγματικά δεν απαιτείται η λήψη περαιτέρω μέτρων στα σχολεία λόγω μη συρροής κορωνοϊού ή μήπως, φευ, επ’ ουδενί δεν το πιστεύω, αυτό επιλέγεται λόγω της βαρειάς επίπτωσης που μπορεί να έχει η περιορισμένη λειτουργία των σχολείων στην παγκόσμια οικονομία; Αξίζουμε μιάν εξήγηση από τα χείλη των πλέον ειδικών με απλά και πειστικά επιχειρήματα.

Εκείνο όμως για το οποίο είμαι σίγουρη, είναι οι επιγενόμενες παράπλευρες απώλειες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ατομικών ελευθεριών που περιστέλλονται παγκοσμίως εξ αφορμής του κορωνοϊού-ξεπατικοϊού.

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση

Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό

ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)

Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11

ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ

2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη

Google news logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Viber logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber

σχετικά άρθρα

plastiko.jpg
Κένυα: Ανακαλύφθηκε «πλαστικοφάγο» έντομο
Επιστήμονες από το Διεθνές Κέντρο Φυσιολογίας και Οικολογίας Εντόμων στο Ναϊρόμπι στην Κένυα ανακάλυψαν ότι οι προνύμφες του Κενυατικού μικρού...
Κένυα: Ανακαλύφθηκε «πλαστικοφάγο» έντομο
Μια σταγόνα γάλα στον καφέ μπορεί να έχει οφέλη για την υγεία που δεν
Τι κίνδυνο για την υγεία μπορεί να κρύβει το γάλα στον καφέ;
Όσοι κατανάλωναν καθημερινά το ισοδύναμο ενός μεγάλου latte σε γάλα για το σύνολο της μελέτης, διέτρεχαν 5% υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης στεφανιαίας...
Τι κίνδυνο για την υγεία μπορεί να κρύβει το γάλα στον καφέ;
donti.jpg
Οδοντίατρος προειδοποιεί για ένα «επίμονο» σημάδι στο στόμα που μπορεί να αποτελεί πρώιμο σύμπτωμα καρκίνου
Τα στοματικά έλκη που δεν θεραπεύονται εντός τριών εβδομάδων μπορεί να είναι ένα από τα πρώτα σημάδια καρκίνου του στόματος
Οδοντίατρος προειδοποιεί για ένα «επίμονο» σημάδι στο στόμα που μπορεί να αποτελεί πρώιμο σύμπτωμα καρκίνου