Χρήστος Κάτσικας Την ψήφιση, στη Βουλή νομοσχεδίου για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, το επόμενο χρονικό διάστημα και εφαρμογή του νέου νόμου τον επόμενο Σεπτέμβριο, ανακοίνωσε η υπουργός Παιδείας Ν. Κεραμέως.
«Ξεκινάμε με την έναρξη της νέας χρονιάς (2021) με την αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και του εκπαιδευτικού έργου εσωτερική και εξωτερική από στελέχη εκπαίδευσης, την Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής και ακολουθεί στη συνέχεια η αξιολόγηση δασκάλων και καθηγητών» σημείωσε η υπουργός.
Όπως είναι γνωστό η αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και του εκπαιδευτικού έργου (1ο στάδιο) νομοθετήθηκε τον περασμένο Ιούνιο ενώ για το 2ο στάδιο, την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, ετοιμάζεται το σχετικό νομοσχέδιο, προς ψήφιση μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2021 και εφαρμογή από τον προσεχή Σεπτέμβριο.
Παράλληλα το ΥΠΑΙΘ ετοιμάζει “έξυπνη” πλατφόρμα με ενσωματωμένο Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα με το οποίο θα γίνεται η συστηματική καταχώρηση και ανάλυση των δεδομένων της αξιολόγησης μαθητών που πρόκειται να αποτελέσει ένα από τα βασικά εργαλεία του νέου "οικοδομήματος" αξιολόγησης των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών.
Αντιγράφοντας το νεοφιλελεύθερο πλαίσιο της εκπαιδευτικής πολιτικής των ΗΠΑ
Σε συνέντευξη του στον «Σελιδοδείκτη» ο Wayne Au, Καθηγητής στο University of Washington Bothell, σημειώνει πως ο ΟΟΣΑ πιέζει την Ελλάδα να βαδίσει στον δρόμο των ΗΠΑ όσον αφορά στις αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα και ότι οι Εκθέσεις του διεθνούς Οργανισμού σχετικά με το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα ασκούν πίεση για την υιοθέτηση κεντρικών τεστ αξιολόγησης για τους μαθητές, τα οποία θα λειτουργούν ως σημείο αναφοράς για την αξιολόγηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών.
Παράλληλα είναι γνωστή, βεβαίως, η ιδεολογική αντίθεση της υπουργού Νίκης Κεραμέως και της κυβέρνησης στην δημόσια εκπαίδευση και η στενή τους σχέση με την ιδιωτική εκπαίδευση. Παράλληλα είναι επίσης γνωστές οι συχνές συναντήσεις της υπουργού Παιδείας για θέματα εκπαίδευσης με υψηλά στελέχη των ΗΠΑ, για παράδειγμα πέρσι, τέτοια εποχή (Γενάρης 2020), στην Ουάσιγκτον με την Υφυπουργό Παιδείας και Πολιτισμού των ΗΠΑ, Marie Royce, όπου συζητήθηκαν «περαιτέρω πτυχές της συνεργασίας των δύο χωρών μας σε θέματα παιδείας» ή τον Στρατηγικό Διάλογο για θέματα εκπαίδευσης τον Ιούλιο του 2019 με τον πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα Τζέφρι Πάιατ, ή λίγους μήνες αργότερα, τις συναντήσεις της στις ΗΠΑ για ελληνοαμερικανική συνεργασία σε ζητήματα εκπαίδευσης.
Στο πλαίσιο αυτό δεν παραξενεύει καθόλου που τα στοιχεία και η φιλοσοφία του νέου συστήματος που φιλοτεχνεί νομοθετικά βήμα-βήμα η Νίκη Κεραμέως, θυμίζει το αντίστοιχο αμερικάνικο πρόγραμμα «No Child Left Behind» («Κανένα παιδί δεν θα εγκαταλειφθεί στην τύχη του») που εφαρμόστηκε επί κυβερνήσεως Μπους στις ΗΠΑ και συνεχίστηκε επί Ομπάμα και Τραμπ με τις ονομασίες «Race to the Top» (Αγώνας Δρόμου προς την Κορυφή) και «Every Student Succeeds» (Κάθε μαθητής πετυχαίνει) και προέβλεπε ότι η ανύψωση του επιπέδου των γραπτών δοκιμασιών και η εισαγωγή μετρήσιμων στόχων στην εκπαίδευση θα συμβάλει στη βελτίωση των ατομικών επιδόσεων των μαθητών.
Σύστημα τιμωρητικών εξετάσεων για εκπαιδευτικούς και εκπαιδευόμενους
Στο πλαίσιο των νεοφιλελεύθερων και νεοσυντηρητικών αναδιαρθρώσεων προβλήθηκε η σχολική αποτυχία ως αποκλειστική ευθύνη των σχολικών μονάδων καθώς με την πολιτική της ενοχοποίησης αναγορεύτηκε η σχολική μονάδα και οι εκπαιδευτικοί της σε καθοριστικό παράγοντα για την επίδοση των μαθητών. Παράλληλα οι επιδόσεις των μαθητών συνδέθηκαν με τη χρηματοδότηση των σχολείων και με την τύχη των εκπαιδευτικών.
Η υποχρέωση των σχολείων να πιάσουν τα προβλεπόμενα στάνταρ, (καθώς στην αντίθετη περίπτωση, η κρατική επιχορήγηση κόβεται και τα σχολεία κλείνουν ως σπάταλοι οργανισμοί που δεν ανταποκρίνονται στην προοπτική της ανάπτυξης), κοντολογίς, υπό την πίεση να παράγουν αποτελέσματα, οι διευθυντές των σχολείων προσάρμοσαν το αναλυτικό πρόγραμμα στις απαιτήσεις των γραπτών δοκιμασιών. Οτιδήποτε δεν συμπεριλαμβανόταν στην προοπτική των τεστ εξοβελιζόταν από τη διδακτική πράξη.
Η παραπάνω πίεση ενισχύθηκε και από το γεγονός ότι δόθηκε η δυνατότητα στους γονείς να επιλέγουν σχολείο για τα παιδιά τους, στην περίπτωση εκείνη που η σχολική μονάδα αποτύγχανε να πιάσει τα προβλεπόμενα στάνταρ για δύο συνεχόμενες χρονιές. Το συγκεκριμένο μέτρο ενίσχυσε τη «λογοδοσία» των δημόσιων σχολείων προς τους γονείς, με συνέπεια να εξασφαλίζονται περισσότερες ευκαιρίες για την επιλογή σχολείων με το σύστημα των κουπονιών. Η επιλογή αυτή βασίζονταν στην υποχρέωση των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών περιφερειών να δημοσιοποιούν τις επιδόσεις των μαθητών διαμορφώνοντας έτσι τους όρους προσφοράς. Τα αποτελέσματα των τυποποιημένων διαγωνισμών συγκροτούσαν το προφίλ της σχολικής μονάδας και συνέβαλαν στην αναπροσαρμογή των εκπαιδευτικών προτεραιοτήτων.
Τα αποτελέσματα, σήμερα, είναι γνωστά: Από τη μια μεριά απογειώθηκαν οι περικοπές στη δημόσια εκπαίδευση, αυξήθηκε ο αριθμός των σχολείων που από δημόσια πέρασαν σε ιδιωτικό έλεγχο (τα λεγόμενα «καταστατικά σχολεία» - charter school), ενώ παγιώθηκε ένας ολοκληρωτικός έλεγχος μέσω της τεχνολογίας για τη συλλογή στοιχείων μαθητών και δασκάλων που χρησιμοποιούνται για να ελεγχθούν εξονυχιστικά η εργασία και οι επιδόσεις τους και να κριθούν σχολεία. Από την άλλη, η πολιτική αυτή στην εκπαίδευση, άφησε πίσω του αγράμματα παιδιά, εγκατάλειψη σχολείου, όξυνση ανισοτήτων, κλειστά σχολεία, απολυμένους εκπαιδευτικούς και παιδεία σε συσκευασία κουπονιών και «μετρήσιμων στόχων». Σύμφωνα πάλι με δημοσίευμα των ΤΙΜΕ σε 29 Πολιτείες των ΗΠΑ η κατά κεφάλη δαπάνη ανά μαθητή είναι μικρότερη απ’ ό,τι πριν το κραχ του 1929 ενώ σε εξαιρετικά δεινή θέση βρίσκονται οι εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζοντας συνεχή μισθολογική απαξίωση, αλλά και περικοπές στη γενικότερη χρηματοδότηση της εκπαίδευσης.
Θυμίζουν τίποτε όλα αυτά;
Το μαζικό δημόσιο σχολείο και η εκπαίδευση των φτωχών στο στόχαστρο: Εκπαιδευτικός Μαλθουσιανισμός!
Και εδώ ερχόμαστε στην ελληνική εκπαίδευση, στις εξαγγελίες και τις διακηρύξεις, στο πλαίσιο των οβιδιακών αλλαγών και στις τρεις βαθμίδες, κοντολογίς στις κατευθύνσεις της εκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης. Μιλάμε για την αξιοποίηση ψηφιακών μέσων και τηλεκπαίδευσης, τον ψηφιακό μετασχηματισμό, την αυτονομία των σχολείων με μεγαλύτερη ελευθερία στη διαμόρφωση του ωρολογίου προγράμματος και απελευθέρωση της δυνατότητας συνεργασιών της σχολικής μονάδας με τρίτους, στον τρόπο αξιολόγησης μαθητών, τις αλλαγές στην επαγγελματική εκπαίδευση, στην χρηματοδότηση των ΑΕΙ βάσει κριτηρίων-αποτελεσμάτων αξιολόγησης, στο ηλεκτρονικό φοιτητολόγιο, στην ψηφιακή αξιολόγηση, στην ιδιωτικοποίηση κα
Η ανάγνωση των ήδη ψηφισμένων νόμων και των νομοσχεδίων που έπονται, φανερώνει ότι η βασική γραμμή είναι μια συνεχής αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και των σχολείων, με «τιμωρητικές» συνέπειες για τα σχολεία των οποίων οι μαθητές δεν θα πετυχαίνουν τις επιδόσεις-στόχους.
Η σχολική αποτελεσματικότητα προσδιορίζεται από δείκτες-κριτήρια που χρεώνουν την επιτυχία ή την αποτυχία στους ίδιους τους μαθητές και κατ’ επέκταση στους εκπαιδευτικούς. Εδώ, η ανθρώπινη συμπεριφορά αναγορεύεται σε υπό εξέταση αντικείμενο, σε δεδομένο το οποίο μπορεί να αποκτήσει αξία και να αποτιμηθεί. Η μέτρηση της επίδοσης φετιχοποιείται. Για να το κατανοήσουμε αυτό πρέπει να δούμε τη διδασκαλία ως εμπόρευμα που αναμένεται να αποδώσει σε μια επένδυση.
Με την εφαρμογή της Τράπεζας Θεμάτων Διαβαθμισμένης Δυσκολίας για τη διεξαγωγή εξετάσεων στο λύκειο το ΥΠΑΙΘ προσδοκά μια συνολική ανατροπή των δεδομένων στα σχολεία σε όφελος της γραμμής που θεωρεί την εκπαίδευση προϊόν που πρέπει να πωλείται και να αγοράζεται. Το υπουργείο Παιδείας θεωρεί ότι τα αποτελέσματα των σχετικών εξετάσεων θα παρέχουν αντικειμενικά στοιχεία για την πορεία υλοποίησης των προγραμμάτων σπουδών και τον βαθμό επίτευξης των προσδοκώμενων μαθησιακών αποτελεσμάτων σε επίπεδο σχολικής μονάδας. «Ενισχύουμε με αυτόν τον τρόπο την κοινωνική λογοδοσία των σχολείων, ενώ αποθαρρύνουμε χρόνιες παθογένειες όπως η άκριτη απομνημόνευση από τους μαθητές. Τα στοιχεία της Τράπεζας θα είναι πολύτιμα σε βάθος χρόνου, καθώς θα διευκολύνουν τη χάραξη πολιτικής βάσει αξιολόγησης», αναφέρει το υπουργείο.
Δεν είναι τυχαίο που ο λόγος της υπουργού Παιδείας για την εκπαίδευση διαπνέεται από έντονο οικονομίστικο ήθος και επιχειρησιακή λογική. Έτσι τα προκατασκευασμένα διδακτικά πακέτα, τα τεστ αξιολόγησης, οι διαχειριστικές λογικές προβλημάτων, τα εισαγόμενα-εξαγόμενα, η σύνδεση μισθού - αποτελεσμάτων και άλλες προτάσεις αρχίζουν να διαμορφώνουν την καθημερινότητα του δημόσιου σχολείου και στο πλαίσιο αυτό ο παιδαγωγικός λόγος έχει αντικατασταθεί από τη γλώσσα της αγοράς. Η νεοφιλελεύθερη φρασεολογία για την εκπαίδευση, όπως «αποτελεσματικότητα», «πιστοποίηση της εκπαιδευτικής ποιότητας», «επιλογή», «ανταγωνισμός», « εκσυγχρονισμός», «προτεραιότητα στον πελάτη μαθητή», «προσφερόμενες υπηρεσίες», «ανάπτυξη δεξιοτήτων», κυριαρχεί στη δημόσια συζήτηση.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
