Το επάγγελμα του εκπαιδευτικού είναι αδύνατο να διαχωριστεί από το ήθος και την ηθική. Αυτήν την εντολή άλλωστε έχουμε πάρει από την ίδια την κοινωνία, ώστε να διαπαιδαγωγήσουμε τους μαθητές μας με τρόπο αποδεκτό από το εκάστοτε κοινωνικό σύνολο το οποίο μας περιβάλλει.
Είναι γεγονός ότι το ήθος δεν μπορεί να ορισθεί με απόλυτα μαθηματικό τρόπο και δυστυχώς η εποχή μας διακρίνεται για την ανοχή ως προς τις συμπεριφορές πολιτών. Ο εκπαιδευτικός όμως είναι υποχρεωμένος να τροφοδοτήσει την κοινωνία με ηθικούς πολίτες και να καλύψει το εύρος των ηθικών κανόνων στους οποίους υπάρχει ανεκτικότητα και οι οποίοι συγκροτούν τον ιστό της κοινωνικής μας συμπεριφοράς.
Από την άλλη μεριά, ο εκπαιδευτικός είναι και αυτός με την σειρά του φορέας της δικής του ηθικής, την οποία η κοινωνία μας οφείλει να σεβαστεί. Είναι ξεκάθαρο όμως ότι ο ίδιος θα πρέπει να παραμερίσει τις ηθικές του αρχές, προκειμένου να ορίσει ένα νέο ευρύτερο πεδίο ηθικής στο οποίο θα καλλιεργήσει τους μαθητές του και με στόχο να αποκαταστήσει στο μυαλό τους την τάξη στο κοινωνικό χάος που συχνά βιώνουν και να βοηθήσει την κρίση τους για τον κόσμο.
Με αφορμή τα επεισόδια που παρουσιάστηκαν τον τελευταίο καιρό μέσα σε κάποια σχολεία (καθηγητής εναντίον μαθητή, μαθητή εναντίον καθηγητή, μαθητές με εξωσχολικούς ή μεταξύ τους κ.α.) και ανατρέχοντας σε ένα εκπληκτικό άρθρο με τίτλο "Raising a Moral Child", γίνεται αμέσως αντιληπτό ότι η ηθική ανάπτυξη ενός παιδιού δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση (αρκεί μια ματιά στο μεγάλο πλήθος ηθικά υποανάπτυκτων ενηλίκων).
Για το θέμα της ηθικής ανάπτυξης των μαθητών μας, τα εντατικά ιδιαίτερα μαθήματα δεν επαρκούν. Ούτε τα κηρύγματα ηθικής από την οικογένεια. Ούτε καν οι μύθοι του Αισώπου, όπως υπογραμμίζεται χαρακτηριστικά.
Εδώ μιλούν μόνο οι πράξεις!
Στο κλασικό πλέον παλιότερο πείραμα ενός διάσημου ψυχολόγου από τον Καναδά, συγκεντρώθηκαν 140 παιδιά, μαθητές δημοτικού και γυμνασίου, ώστε να παίξουν με ένα παιχνίδι που τους δόθηκε. Αφού θα έπαιζαν με αυτό στη συνέχεια υπήρχαν δύο επιλογές: ή θα το κρατούσαν για τον εαυτό τους ή θα το έδιναν σε ένα μη προνομιούχο παιδί.
Στο πρώτο μέρος του πειράματος τα παιδιά χωρισμένα σε διαφορετικές ομάδες παρακολουθούσαν ένα δάσκαλο να παίζει με το συγκεκριμένο παιχνίδι. Σε κάποιες ομάδες παιδιών ο δάσκαλος έλεγε ξανά και ξανά πόσο σημαντικό είναι να είμαστε γενναιόδωροι και να σκεφτόμαστε τους άλλους. Σε κάποιες άλλες ομάδες ο δάσκαλος απλά έπαιζε με το παιχνίδι και δεν έλεγε τίποτα.
Στις ομάδες που ο δάσκαλος ήταν σιωπηλός στο τέλος χάριζε το παιχνίδι σε ένα φτωχό παιδί, ενώ στις άλλες που ο δάσκαλος έκανε κήρυγμα στο τέλος το κράταγε για τον εαυτό του.
Τα αποτελέσματα ήταν αναμενόμενα και εντυπωσιακά. Οι πιο γενναιόδωρες ομάδες μαθητών ήταν με διαφορά αυτές που παρακολούθησαν τον δάσκαλο να χαρίζει το παιχνίδι. Χωρίς συμβουλές και κηρύγματα.
Η επίδραση των ενηλίκων είναι καθοριστική στην συμπεριφορά των παιδιών. Ειδικά στη σημερινή εποχή που το διαδίκτυο και τα κοινωνικά μέσα έχουν βιομηχανοποιήσει τελείως την παιδική και την εφηβική ηλικία, γονείς και εκπαιδευτικοί επιβάλλεται να δώσουμε στους μαθητές ηθική δύναμη και σθένος με το παράδειγμά μας και όχι απλά συμβουλές ή κηρύγματα ηθικής.
*Θανάσης Κοπάδης, Μαθηματικός - Συγγραφέας
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Βάσεις Εισαγωγής: Πτώση σε Πολυτεχνεία και Νομικές αλλά οι Ιατρικές διεκδικούν να πάνε ψηλότερα
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 30/6
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
