Alfavita Newsroom Στις 2 Σεπτεμβρίου ξεκινά πέρυσι η σχολική χρονιά με το "Σκασιαρχείο" και τη "Λαική Αλληλεγγύη" και τα παιδιά στον Ωρωπό. Είναι η μέρα που το μπλε τ' ουρανού φανερώνει τον Θεό που καλεί τον Μίκη για ένα ακόμη ταξίδι. Οι φυλακές Ωρωπού πλημμυρίζουν από παιδιά που θα αγαπήσουν την ελληνική ιστορία. Φέτος θυμόμαστε αυτή την ημέρα. και τον Μίκη όπως θα ήθελε: Πολέμησα στα Δεκεμβριανά." [Ο κος Μπαμπάλ]
Εδώ «Τα Θρανία της Άνοιξης»!
Ακούτε το ραδιόφωνο των παιδιών!
Παιδιά, μείνετε συντονισμένα!
Δεν είναι εύκολο κάποιος να αναφερθεί στην πορεία ενός ανθρώπου, ενός ονόματος-μύθου. Δεν είναι εύκολο να εξιστορήσεις την πορεία ενός ανθρώπου, που ταυτίστηκε με τον ανίκητο αρχιστράτηγο των άνω δυνάμεων, τον συνονόματό του, Αρχάγγελο Μιχαήλ. Οι δρόμοι της ζωής του Αρχαγγέλου Μίκη Θεοδωράκη θα τον φέρουν από πολύ νωρίς σε επαφή με την μουσική και την πολιτική σε ηλικία δώδεκα ετών. Την μουσική θα την ανακαλύψει μόνος του. Είναι βέβαια απορίας άξιον πώς ένα παιδί που έζησε από την Χίο ως την Αθήνα τα πρώτα δεκαοκτώ του χρόνια οδηγήθηκε στην μουσική. Δεδομένου ότι η ένδεια της μουσικής παιδείας τα χρόνια εκείνα ήταν τεράστια.
Τα παιδικά του χρόνια είναι μοιρασμένα στα μέρη που έζησε μαζί με τις αναμνήσεις του. Γεννήθηκε στις 29 Ιουλίου 1925 στην Χίο με καταγωγή από τον Γαλατά Χανίων και τον Τσεσμέ της Μικράς Ασίας. Ο νεαρός Μίκης πέρασε τα παιδικά του χρόνια σε αρκετές πόλεις της επαρχίας. Λέσβος, Γιάννενα (με μικρά ενδιάμεσα στη Σύρο και στην Αθήνα), Αργοστόλι.
Στην Πάτρα πήγε στην Α’ Γυμνασίου. Η Λέσβος για τον Μίκη ήταν η Βαριά, ένα εξοχικό προάστιο στη Μυτιλήνη. Το διώροφο σπίτι δίπλα στην θάλασσα με τον κήπο με τα όμορφα λουλούδια. Έμειναν μαζί και άλλοι συγγενείς, φίλοι και πολλοί Μικρασιάτες από την πλευρά της μητέρας του και φυσικά οι γονείς του, που όπως είπε «τους ανακάλυπτε κάθε μέρα και τους αγαπούσε πιο πολύ».
Το καλοκαίρι κοιμούνταν όλοι μαζί πλάι στην θάλασσα κοιτάζοντας τον ουρανό. Ο πατέρας του, του μιλούσε για τα άστρα και τους αστερισμούς. Το πρώτο του βιβλίο ήταν ο ουρανός. Ο παππούς του, ο Κρητικός ο Μιχαήλ καθόταν πάντα με ένα βιβλίο στο χέρι. Αυτό εντυπωσίαζε τον Μίκη. Στο σπίτι του το κυρίαρχο έπιπλο ήταν η βιβλιοθήκη. Του άρεσαν τα εξώφυλλα, η μυρωδιά του χαρτιού. Ξεκίνησε να διαβάζει τον Ιούλιο Βερν, την Παναγία των Παρισίων του Ουγκώ, την Φόνισσα του Παπαδιαμάντη, τον Φάουστ του Γκαίτε. Στην εφηβεία διάβασε τους μεγάλους Μύστες, τους Ρώσους: Τολστόι, Ντοστογιέφσκι που άφησαν ανεξίτηλη σφραγίδα στην ψυχή του. Το βιβλίο υπήρξε το πάθος όλης της οικογένειας. Στην οικογενειακή βιβλιοθήκη μέγιστα έργα είναι «η Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια» του Ελευθερουδάκη, «η Ιστορία του Ελληνικού έθνους» του Παπαρρηγόπουλου και πολλές μεταφράσεις του Γρυπάρη. Ο καθένας κρατούσε κι από ένα βιβλίο. Συμβολική για τον Μίκη υπήρξε η φράση του Τουργκένιεφ «Αν ο άνθρωπος γίνει κάποτε βασιλιάς θα έχει για θρόνο του το βιβλίο».
Σαν παιδί ο Μίκης μεθούσε με την παρέα των φίλων του. Εξαντλημένος όπως γύριζε στο σπίτι ήταν γεμάτος χώματα, λάσπες και μικροπληγές. Συνδέθηκε πολύ στενά με φίλους, με μερικούς από τους οποίους είχε επαφή σε όλη του την ζωή. Εμπιστευόταν εύκολα και τα έδινε όλα στους φίλους του. Εάν κάποιος τον απογοήτευε, όπως ο ίδιος θα έλεγε, το θεωρούσε προδοσία. Σε όλη του την ζωή περιστοιχιζόταν από καλούς και πιστούς φίλους που του έδιναν ευτυχία και δύναμη. Είχε καλούς δασκάλους και καθηγητές. Πολλές φορές ο Μίκης αναφερόταν στον κ. Σταματάτο, τον δάσκαλό του στο Αργοστόλι που ξαφνικά τον είδε μπροστά του να βαδίζει με τους δυο γιους του στο τέταρτο τάγμα της Μακρονήσου μια χειμωνιάτικη μέρα και η καρδιά του σταμάτησε από συγκίνηση. Όταν τον Μίκη τον ρωτούσαν για τα πρώτα μουσικά του ακούσματα εκείνος έλεγε ότι η ζωή του γενικώς ήταν «μια συνεχής αδιάκοπη μουσική». Οι μουσικές του προσλαμβάνουσες ήταν από το γραμμόφωνο από την εποχή της Βαριάς σε ηλικία τεσσάρων με πέντε ετών. Όλοι γύρω του γονείς και συγγενείς χόρευαν ταγκό, βαλς και του έμαθαν να κουρδίζει τον φωνόγραφο και να αλλάζει δίσκους και βελόνες. Ο κόσμος την εποχή που ήταν ο Μίκης μικρός τραγουδούσε ομαδικά σε κάθε ευκαιρία. Κυριαρχούσαν τα τραγούδια της Μικράς Ασίας και της Κρήτης. Ο ένας παππούς άφηνε την αιματοκυλισμένη Κρήτη, για να πάρει ο άλλος την αιματοβαμμένη Σμύρνη. Όλα αυτά έγιναν με τον καιρό μέσα του πληγές καθώς τα συνέδεε με ιστορίες γεμάτες διωγμούς και σκοτωμούς. Στην πλατεία Βαλιανού στο Αργοστόλι για πρώτη φορά άκουσε την καντάδα και την μουσική μπάντα.
Σ’ αυτό που αναφερόταν ο Μίκης Θεοδωράκης τακτικά ήταν στο παιχνίδι με αντικείμενο το κλέψιμο από μποστάνια και μανάβικα που δίδασκαν οι μεγαλύτεροι στους μικρότερους ώστε να διασκεδαστούν οι όποιες ηθικές αναστολές και να προετοιμαστεί ο καλός μαθητής για μια έξυπνη καριέρα στην ζωή τους.
Για όσους, όμως, η οικογενειακή ηθική υπερίσχυε, όπως στον Μίκη, ήταν βέβαιο ότι θα ανήκε στην κατηγορία των «κάτω» κι αυτό αποδείχθηκε με την ένταξή του στην αριστερά των ονειροπαρμένων. Οι περιπέτειες της ιστορίας και η ένδεια της μουσικής παιδείας στην Ελλάδα δεν θα του επιτρέψουν να κάνει τις σπουδές που ονειρεύεται, θα φοιτήσει πάντως στο Ωδείο Αθηνών (1943), με δάσκαλο τον Φιλοκτήτη Οικονομίδη, και θα σπουδάσει αργότερα, ως υπότροφος του ΙΚΥ, στο Παρίσι (1954), με τον Ολιβιέ Μεσσιάν.
Δεν θα ιχνηλατήσουμε βέβαια εδώ την μουσική διαδρομή του Θεοδωράκη, θα περιοριστούμε μόνο σε τρεις παρατηρήσεις. Πρώτα πρώτα, ο Θεοδωράκης γράφει μουσική ασταμάτητα σE όλες τις περιόδους της ζωής του, στο κρατητήριο, στην φυλακή, στην εξορία, παντού και πάντοτε. Δεύτερον, καλλιέργησε όλα τα μουσικά είδη: χορωδιακά έργα, μπαλέτα, έργα για το θέατρο και τον κινηματογράφο, λαϊκά τραγούδια, όπερα με πρώτη το έργο «Κώστας Καρυωτάκης». Τρίτον, δεν ξεχώρισε ποτέ μέσα του τη μια πτυχή της μουσικής δημιουργίας του από την άλλη. Η πολιτική ζωή του Θεοδωράκη αρχίζει ουσιαστικά με την προσχώρησή του στον μαρξισμό και την αριστερά σε πολύ νεαρή ηλικία, πριν τελειώσει το γυμνάσιο. Αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι ο Μίκης γοητεύτηκε από την διδασκαλία του Χριστού, πήγαινε συχνά στην εκκλησία, συμμετείχε στη χορωδία και συνέθετε εκκλησιαστικά έργα. Συνειδητοποίησε ότι το «Αγαπάτε αλλήλους» δηλαδή η αγάπη είναι η πεμπτουσία της αρμονίας, γεγονός που τον έφερε κοντά στον Χριστιανισμό.
Οι δρόμοι των παιδικών χρόνων του Αρχάγγελου Μίκη, νομίζω ήταν οι παραπάνω. Ο ίδιος είχε πει ότι «εμείς οι ίδιοι διαλέγουμε τα μονοπάτια της ζωής. Όλο και κάποιος Αρχάγγελος μας οδηγεί με τις αόρατες φτερούγες του.
Ήταν «Τα Θρανία της Άνοιξης» - το ραδιόφωνο των παιδιών. Στο κείμενο και στο μικρόφωνο ήταν η Κάτια, 2/9/2022, Ηράκλειο Κρήτης – Αθήνα.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 18/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
