Νίκος Μάστορας Η ταλαιπωρία των μαθητών που έρχονται σε επαφή με τα σχολικά βιβλία Γλώσσας και τις, υπερβολικές έως παράλογες ορισμένες φορές, απαιτήσεις τους, άφησε άναυδο ακόμα κι έναν πολυγραφότατο συγγραφέα!
Οταν ο συγγραφέας προσπάθησε να βοηθήσει τον εγγονό του -μαθητή της 1ης Γυμνασίου- να διαβάσει για το διαγώνισμά που είχε την επόμενη ημέρα στη Γλώσσα, τα βρήκε... μπαστούνια, όπως ο ίδιος ομολογεί!
Προσέξτε: Πρόκειται για έναν άνθρωπο που έχει γράψει πάνω από 100 βιβλία, εκ των οποίων τα περισσότερα είναι παιδικά και εφηβικά!
«Αναρωτιέμαι αν έχει νόημα η Πολιτεία να προσπαθεί να κάνει έναν έφηβο να μάθει -και να αγαπήσει- τη γλώσσα του με ένα τόσο άνευρο και εντέλει απωθητικό τρόπο. Γιατί να μην αφήσουμε τους κανόνες στους ειδικούς και τους αυριανούς πολίτες να τους μπολιάζουμε με πολλές, πάρα πολλές αφηγήσεις και αναγνώσεις καταξιωμένων κειμένων; Δεν είμαι ειδικός, δεν σπούδασα σε φιλολογική σχολή, θετική επιστήμη σπούδασα, μα τη γλώσσα την έκανα δέρμα μου μέσα από τα όσα διάβασα και διαβάζω. Την έκανα δέρμα μου και την αγάπησα από τότε που ήμουνα κι εγώ παιδί και έφηβος καθώς διάβαζα λογοτεχνικά βιβλία, ενώ βαριόμουνα αφόρητα να αποστηθίζω τους κανόνες του συντακτικού και της γραμματικής», τονίζει ο συγγραφέας. Αραγε τον ακούει κανείς;
Ο Μάνος Κοντολέων είναι ένας πολύ γνωστός Ελληνας συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Η πρώτη του εμφάνιση στα γράμματα έγινε το 1969 σε μια ανθολογία νέων Ελλήνων λογοτεχνών. Δέκα χρόνια μετά εκδίδονται τα πρώτα του βιβλία, που είναι παραμύθια. Μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει πάνω από εβδομήντα βιβλία του, που απευθύνονται σε παιδιά και νέους αλλά και σε ενήλικες αναγνώστες. Ασχολείται με όλα τα είδη του γραπτού λόγου: μυθιστόρημα, νουβέλα, διήγημα, παραμύθι, θέατρο, δοκίμιο. Βιβλία του έχουν μεταφραστεί στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Ταϊλάνδη και στις ΗΠΑ. Έργα του έχουν διασκευαστεί για το θέατρο και την τηλεόραση. Έχει τιμηθεί δύο φορές με το Κρατικό Βραβείο, για το εφηβικό μυθιστόρημα Μάσκα στο φεγγάρι (Εκδ. Πατάκη, 1997, Κρατικό Βραβείο λογοτεχνίας για παιδιά και για νέους) και για τα παραμύθια με πολύχρωμη εικονογράφηση Πολύτιμα δώρα (Εκδ. Πατάκη, 2009, Κρατικό Βραβείο παιδικής λογοτεχνίας) όπως και με πολλά άλλα βραβεία και διακρίσεις. Υπήρξε υποψήφιος για το Διεθνές Βραβείο Άντερσεν. Εκτός από την ενασχόλησή του με τη συγγραφή βιβλίων, συνεργάζεται με εφημερίδες, ηλεκτρονικά και έντυπα περιοδικά, τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς. Ας δούμε πώς περιέγραψε ο ίδιος την εμπειρία του
Μάνος Κοντολέων: Πώς ο συγγραφέας τα «βρήκε μπαστούνια» με το διαγώνισμα γλώσσας του εγγονού
Πάνω από 40 χρόνια ασχολούμαι με τη συγγραφή. Κοντά 100 τα βιβλία μου. Αμέτρητα τα άρθρα και οι κριτικές που έχω δημοσιεύσει. Αναρίθμητα τα βιβλία που έχω διαβάσει. Κι όμως σήμερα το απόγευμα, καθώς βρέθηκα δίπλα στον εγγονό μου -μαθητή της 1ης Γυμνασίου- και θέλησα να τον βοηθήσω να διαβάσει για το αυριανό διαγώνισμά του στη Γλώσσα, τα βρήκα... μπαστούνια. Το αυριανό διαγώνισμα έχει να κάνει με τα είδη των προτάσεων! Απλές, ελλειπτικές, επαυξημένες, σύνθετες μα και αποφαντικές, προστακτικές, επιφωνηματικές, ερωτηματικές, αρνητικές και καταφατικές. Ομολογώ πως τις μισές και παραπάνω από αυτές δεν ξέρω να τις ξεχωρίζω (αν και σίγουρα στα γραπτά μου τις χρησιμοποιώ). Ο εγγονός μου ζητούσε παραδείγματα -αυτό άλλωστε και στο αυριανό διαγώνισμα θα του ζητηθεί. Μου ήρθε η ιδέα να πάρω ένα μικρό απόσπασμα από βιβλίο μου που μέσα στο ΄24 θα κυκλοφορήσει -το είχα άλλωστε μέσα στον φορητό υπολογιστή μου. Σας το αντιγράφω: <<Η γιαγιά μου -αν θέτε το πιστεύετε, αλλά σας λέω πως έτσι είναι- έχει το δικό της blog και γράφει τις εντυπώσεις της από τα βιβλία που διαβάζει. Κι απ΄ ότι έχω δει -έχω κι εγώ ρολάρει τις αναρτήσεις της- έχει και πολλούς followers. Και ακόμα, πολύ συχνά διάφοροι συγγραφείς και εκδότες τις στέλνουν τα βιβλία τους για να γράψει τη γνώμη της γι αυτά στο blog της.
Η γιαγιά, μάλιστα, δεν είναι η μόνη στην οικογένεια που έχει blog.
Κι ο μπαμπάς μου έχει ένα- αυτός γράφει τις εντυπώσεις του από τους ποδοσφαιρικούς αγώνες που παρακολουθεί στα διάφορά κανάλια που είναι συνδρομητής.
Κι η μαμά το δικό της, που όμως μόνο μια ανάρτηση έως τώρα έχει ποστάρει.
Μα και η άλλη μου γιαγιά (αυτή που μένει στον κάτω όροφο) είναι blogger. Ανεβάζει τις παλιές συνταγές ζαχαροπλαστικής της δικής της μαμάς. Αλλά επειδή όταν η μαμά της έγραφε σε ένα τετράδιο τις συνταγές, μετρούσαν τα υλικά όχι με γραμμάρια αλλά με δράμια (μη μου ζητήσετε να σας πως ποια είναι η διαφορά, δεν την ξέρω και μήτε θέλω να την μάθω), κανείς δεν μπορεί να ακολουθήσει με σωστό τρόπο τις οδηγίες κι έτσι κανείς δεν φτιάχνει εκείνα τα γλυκά της προγιαγιάς μου>>
Ο καημένος ο εγγονός προσπαθούσε να ανακαλύψει ποια είδη προτάσεων ο παππούς του είχε χρησιμοποιήσει. Με κοιτούσε ερωτηματικά. Χαμήλωνα τα βλέμμα γιατί ιδέα δεν είχα.
Μα αργότερα -τώρα που από το γραφείο μου κάνω αυτή την ανάρτηση- αναρωτιέμαι αν έχει νόημα η Πολιτεία να προσπαθεί να κάνει έναν έφηβο να μάθει -και να αγαπήσει- τη γλώσσα του με ένα τόσο άνευρο και εντέλει απωθητικό τρόπο. Γιατί να μην αφήσουμε τους κανόνες στους ειδικούς και τους αυριανούς πολίτες να τους μπολιάζουμε με πολλές, πάρα πολλές αφηγήσεις και αναγνώσεις καταξιωμένων κειμένων; Δεν είμαι ειδικός, δεν σπούδασα σε φιλολογική σχολή, θετική επιστήμη σπούδασα, μα τη γλώσσα την έκανα δέρμα μου μέσα από τα όσα διάβασα και διαβάζω. Την έκανα δέρμα μου και την αγάπησα από τότε που ήμουνα κι εγώ παιδί και έφηβος καθώς διάβαζα λογοτεχνικά βιβλία, ενώ βαριόμουνα αφόρητα να αποστηθίζω τους κανόνες του συντακτικού και της γραμματικής. Και είμαι βέβαιος πως τόσο εγγονός μου όσο και οι συμμαθήτριές και οι συμμαθητές του -παιδιά της εικόνες και του διαδικτύου- κάπως με παρόμοιο τρόπο ίσως το καταφέρουν, φτάνει βέβαια κάποιοι αρμόδιοι να φροντίσουν να τους φέρουν σε επαφή με τις προτάσεις μιας Σουρέλη ή μιας Πέτροβιτς, ενός Λουντέμη ή ενός Καλιότσου. Όλοι δε θα γίνουμε γιατροί για να ξέρουμε τον μηχανισμό με τον οποίο μια ασθένεια πιθανόν να κτυπήσει τον οργανισμό μας. Αλλά μας αρκεί να έχουμε μάθει βασικούς κανόνες υγιεινής ζωής. Και τα σπίτια που ζούμε δεν είμαστε εκείνοι που τα σχεδίασαν για να μην πέσουν στο κεφάλι μας -αρκεί να ξέρουμε να τα συντηρούμε.
Με δυο λόγια (κι ας μην παρεξηγηθώ): μήπως αυτοί που περισσότερο μισούν τη γλώσσα είναι οι φιλόλογοι;
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 18/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
