Alfavita Newsroom Η σημερινή εκπαιδευτική πραγματικότητα χαρακτηρίζεται συχνά από αυταρχικές και αναποτελεσματικές πρακτικές που πλήττουν την ουσία της σχολικής ζωής. Τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν πρόσφατα στο σχολείο μας δεν αποτελούν απλώς μεμονωμένα περιστατικά, αλλά ενδείξεις μιας βαθύτερης κρίσης όπως αυτή αποτυπώνεται στις σχέσεις μαθητών και εκπαιδευτικών.
Μεσα από αυτό το άρθρο επιχειρω να αναδείξω την αδικία, τον παραλογισμό και τις επιπτώσεις τέτοιων πολιτικών, που το σχολείο μας επιβάλλει .
Χθες το πρωι, κατά την άφιξή μας στο σχολείο, γίναμε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς κατάστασης. Αντικρίσαμε πλήθος μαθητών συγκεντρωμένο έξω από την κεντρική πύλη του σχολείου, η οποία ήταν κλειδωμένη. Φθάσαμε μόλις τρία λεπτά μετά το κουδούνι, ωστόσο δεν μας επιτράπηκε η είσοδος στον σχολικό χώρο με τους διευθυντές των εν λόγω σχολείων (1ο-2ο ΓΕΛ Κέρκυρας) να παραμένουν εντός και απλά να μας κοιτούν επικριτικά χωρίς να ξεκαθαρίζουν την κατάσταση .
Παραμένοντας σε σύγχυση ως προς την αιτία αυτής της απόφασης, αναγκαστήκαμε, μαζί με συμμαθητές μου, να υπερπηδήσουμε τα κάγκελα προκειμένου να εισέλθουμε στον σχολικό χώρο και να μην «χρεωθούμε» άδικες απουσίες, γεγονός που οδήγησε σε πιθανούς σωματικούς τραυματισμούς. Να σημειωθεί οτι το περιστατικό επαναλήφθηκε και σήμερα το πρωί.
Η μόνη αιτιολογία που λάβαμε από τους καθηγητές του σχολείου , ήταν ότι η πύλη θα κλειδώνει αυστηρά στις 8:15, και δεν θα επιτρέπεται σε κανέναν μαθητή η είσοδος έως τις 8:30 ώστε να καταχωρούνται οι απουσίες κανονικά και να αποτρέπεται η είσοδος όσων φθάνουν καθυστερημένα, χωρίς προηγούμενη ενημέρωση των μαθητών . Αυτή η προσέγγιση εκ μέρους της διεύθυνσης εγείρει σοβαρά ερωτήματα.
Είναι άραγε η καταστολή το ενδεδειγμένο μέσο για την αντιμετώπιση της καθυστερημένης προσέλευσης και γενικότερα για τα θέματα που προκύπτουν εντός του σχολείου ;
Υπάρχει βάσιμος λόγος να καλλιεργείται μια τόσο αντιπαραθετική σχέση μεταξύ του διδακτικού προσωπικού και των μαθητών;
Η προσέγγιση αυτή δεν συμβάλλει μόνο στην όξυνση των εντάσεων, αλλά ενδέχεται να υπονομεύσει τον ουσιαστικό παιδαγωγικό ρόλο που οφείλει να διαδραματίζει το ελληνικό σχολείο , όσο αυτό είναι εφικτό .
Η επαναλαμβανόμενη εφαρμογή μεμονωμένων αυταρχικών μέτρων από τη διεύθυνση των δύο σχολείων όπου συστεγάζονται έχει ως αποτέλεσμα την έντονη τριβή των σχέσεων μεταξύ μαθητών και εκπαιδευτικών δημιουργώντας χάσμα μεταξύ τους , παραπέμποντας τους μαθητές σε έντονες αντιδράσεις .
Η αφορμή για τα εν λόγω μέτρα φαίνεται να είναι η ανεξέλεγκτη συμπεριφορά μικρής μερίδας μαθητών, όπως η ρίψη δυναμιτακίων. Ωστόσο, αντί η διεύθυνση να επικεντρωθεί στον εντοπισμό των υπαιτίων, επιλέγει την επιβολή γενικευμένων περιορισμών που τιμωρούν αδιακρίτως και αναποτελεσματικά το σύνολο των μαθητών. Αυτή η προσέγγιση όχι μόνο επιτείνει την αίσθηση αδικίας και αποξένωσης, αλλά αποκαλύπτει και μια πιθανή αδυναμία της διοίκησης να αντιμετωπίσει τα ζητήματα με πιο δίκαιους και αποτελεσματικούς τρόπους.
Μια τέτοια στάση υπονομεύει την εμπιστοσύνη και τον διάλογο, απαραίτητα στοιχεία για τη διαμόρφωση ενός υγιούς σχολικού περιβάλλοντος. Αντί της καταστολής,όπου φέρνει αντίθετα αποτελέσματα όπως περίτρανα έχει αποδειχθεί με παλαιότερες άστοχες πολιτικές των εν λόγω σχολείων η καλλιέργεια επικοινωνίας και η στοχευμένη αντιμετώπιση προβληματικών συμπεριφορών θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε περισσότερο ουσιαστική επίλυση των προβλημάτων ενώ με τον απότομο και εκφοβιστικό χαρακτήρα δεν πετυχαίνουν το έργο τους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η εμμονή του σχολείου να αντιμετωπίζει τη χρήση κινητών τηλεφώνων με τρομολαγνία και αυταρχισμό, επιβάλλοντας αποβολές και ποινες,
φανερώνει μια βαθιά αναχρονιστική και εκδικητική στα πρόσωπα των μαθητών θα έλεγε κανείς εικόνα.
Η ισοπεδωτική αντίληψη ότι το συγκεκριμένο μέσο ευθύνεται για κάθε πρόβλημα εντός της σχολικής μονάδας όχι μόνο αγνοεί την πραγματικότητα, αλλά και πυροδοτεί την οργή και την αντίδραση των μαθητών προκαλώντας τους ενδεχόμενες ψυχολογικές διαταραχές και άγχος μήπως «συλληφθούν» με κινητό.
Είναι αδιανόητο, εν έτει 2025, σε μια εποχή όπου η τεχνολογία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας και της εκπαίδευσης, να επιλέγεται μια τόσο αντιδραστική και αποκομμένη από τις σύγχρονες ανάγκες στάση. Ως μαθητές θεωρούμε ότι η καταστολή αυτή δεν έχει θέση σε έναν σύγχρονο παιδαγωγικό χώρο .
Το σημερινό περιστατικό αποτελεί απλώς ένα ακόμα τυχαίο συμβάν σε μια αλυσίδα πολλών παρόμοιων που λαμβάνουν χώρα στο σχολείο. Η κατάσταση επιβαρύνεται από την απαράδεκτη και απότομη συμπεριφορά αρκετών καθηγητών, οι οποίοι αντί να λειτουργούν ως πρότυπα παιδαγωγών και καθοδηγητές, πολλοί από αυτούς υιοθετούν μια στάση που ενισχύει την απόσταση και την ένταση μεταξύ τους και των μαθητών. Αυτή η νοοτροπία, που χαρακτηρίζεται από έλλειψη σεβασμού και κατανόησης, υπονομεύει την εκπαιδευτική διαδικασία και μετατρέπει τον σχολικό χώρο από περιβάλλον μάθησης και δημιουργίας σε περιβάλλον σύγκρουσης και αποξένωσης.
Μια τέτοια κατάσταση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από το μαθητικό κοινό .
Ως μαθητές , προσδοκούμε ένα σχολείο που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της εποχής μας και σέβεται τους μαθητές ως αυτόνομους και σκεπτόμενους πολίτες του μέλλοντος.
Μαθητής Β’ Λυκείου 2ου ΓΕΛ Κέρκυρας
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
Παν.Πατρών: Tο 1ο στην Ελλάδα Πανεπιστημιακό Πιστοποιητικό Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς
Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Το κορυφαίο πρόγραμμα ειδικής αγωγής στην Ελλάδα - Αιτήσεις έως 20/01
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
