Alfavita Newsroom ΨΗΦΙΣΜΑ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ
Ο Σύλλογος Διδασκόντων του 17ου Γυμνασίου Περιστερίου, σε άτυπη συνεδρίασή του με θέμα την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας και μετά από ουσιαστική συζήτηση, εκτίμησε ότι το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα, με την Εγκύκλιο που το συνοδεύει, δεν εξυπηρετεί τους στόχους τους οποίους υποτίθεται ότι έρχεται να υπηρετήσει: «τη βελτίωση και την ποιοτική αναβάθμιση όλων των διαστάσεων και των παραγόντων της εκπαιδευτικής διαδικασίας… την ενίσχυση της συνεργασίας και της συμμετοχής μεταξύ των μελών της σχολικής μονάδας… με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου…». Ορισμένοι μόνο από τους προβληματισμούς, τις σκέψεις και τις θέσεις μας σχετικά με το ζήτημα της παιδείας, τα οποία και αιτιολογούν αυτή μας την εκτίμηση, ακολουθούν.
Η παροχή δημόσιας παιδείας υψηλής ποιότητας στους μαθητές, ανεξαρτήτως κοινωνικής προέλευσης και εθνικής καταγωγής, πρέπει να είναι βασική προτεραιότητα μιας ευνομούμενης δημοκρατικής πολιτείας. Για να επιτευχθεί ένα αξιόπιστο πλαίσιο πραγματοποίησης ενός σχεδίου (αυτο)αξιολόγησης, είναι αναγκαίο να πληρούνται μια σειρά από προϋποθέσεις, όπως:
- Πλήρης αναμόρφωση των αναλυτικών προγραμμάτων ώστε η παρεχόμενη παιδεία να δημιουργεί πολίτες με ελεύθερη βούληση, κριτική σκέψη και γνωστική πληρότητα στα παλαιότερα και σύγχρονα ρεύματα της επιστήμης, της τέχνης και του πολιτισμού γενικότερα.
- Αλλαγή του εξετασιοκεντρικού χαρακτήρα του σχολείου ώστε η μάθηση να είναι μια διαδικασία άμιλλας, ομαδικής δουλειάς, συνεργασίας και δημιουργικής απόλαυσης.
- Ποιοτική, διαρκής, πολύπλευρη, ρεαλιστική και σε βάθος επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στο γνωστικό τους αντικείμενο και στα υπάρχοντα και εξελισσόμενα ρεύματα παιδαγωγικής και διδακτικής των επιστημών.
- Αξιοπρεπής χρηματοδότηση της Εκπαίδευσης, χωρίς την οποία οποιαδήποτε θεωρητική πρόταση αναβάθμισης του σχολείου καταλήγει άσκηση επί χάρτου.
- Εκμάθηση ξένων γλωσσών από το σχολείο που θα οδηγεί σε δωρεάν δημόσια πιστοποίηση πτυχίων.
- Δημόσια δωρεάν προετοιμασία υψηλού επιπέδου για την εισαγωγή των μαθητών στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
- Κοινωνική και οικονομική αναβάθμιση των εκπαιδευτικών, ώστε να ζουν αξιοπρεπώς από τη δουλειά τους.
- Πολύπλευρος διάλογος με την πολιτεία και τους αρμόδιους φορείς της Εκπαίδευσης.
Οι ασκούμενες μακροχρόνια εκπαιδευτικές πολιτικές, όχι μόνο δεν ικανοποιούν έστω κάποια από τα παραπάνω μέτρα, αλλά κινούνται σε διαμετρικά αντίθετες κατευθύνσεις οδηγώντας στον καιάδα την πασιφανή αναγκαιότητα ενός σύγχρονου, δημοκρατικού και υψηλής ποιότητας δημόσιου σχολείου. Έτσι, η πολιτεία, αντί να αντιμετωπίζει τον εκπαιδευτικό με αμέριστη φροντίδα, ως εργαζόμενο με πλήρη δικαιώματα και βεβαίως μεγάλες υποχρεώσεις, τον εκθέτει στη δημόσια περιφρόνηση ως βασικό υπεύθυνο για όλα τα δεινά της εκπαίδευσης, με ανομολόγητο στόχο να αποσείσει τις δικές της ευθύνες. Ευφυολογήματα του τύπου ότι το κάθε σχολείο και οι εκπαιδευτικοί του φέρουν την κύρια ευθύνη για τα εκπαιδευτικά αποτελέσματα, ντυμένα με τον μανδύα μιας συμμετοχικότητας εντεταγμένης, βεβαίως, σε μια προαποφασισμένη πολιτική, όταν τα βασικά εργαλεία άσκησης πολιτικής βρίσκονται σε άλλα χέρια, δυστυχώς επιβεβαιώνουν ότι αντιμετωπιζόμαστε ως αντίπαλοι και όχι ως συνεργάτες.
Τα παραπάνω βεβαίως δεν σημαίνουν ότι δεν έχουμε πλήρη συνείδηση του ρόλου μας ως βασικών υποκειμένων για την δημιουργία ενός σχολείου που θα ικανοποιεί τα όνειρα κάθε πολίτη αυτής της χώρας. Πολύ περισσότερο, δεν διακατεχόμαστε από σύνδρομα αυταρέσκειας, εγωιστικού επιστημονισμού και κοινωνικής υπεροχής. Γνωρίζουμε, περισσότερο από τον καθένα ότι ο καλός, ο πολύ καλός δάσκαλος είναι ένας στόχος σε συνεχή διεκδίκηση και ανατροφοδότηση και μάλλον ένας δύσκολα πραγματοποιήσιμος στόχος. Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο και θεωρούμενοι ως δάσκαλοι που τουλάχιστον προσπαθούν, εκλαμβάνουμε ως απαραίτητη και την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου με στόχο την συνεχή βελτίωσή μας και βεβαίως όχι την κατηγοριοποίησή μας σε «καλούς» και «κακούς» δασκάλους, σε «καλά» και «κακά» σχολεία. Θεωρούμε δε ως αυτονόητο ότι μια τέτοια ουσιαστική και ειλικρινής επιλογή αναβάθμισης της δημόσιας παιδείας, θα δίνει και στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς τη δυνατότητα αξιολόγησης των αναλυτικών προγραμμάτων, του εκπαιδευτικού υλικού – βιβλίων, καθώς και των προτεινόμενων τρόπων εξέτασης και αξιολόγησης των μαθητών, δεδομένου ότι οι εκπαιδευτικοί είναι εκείνοι που τελικά έχουν την εμπειρία της τάξης και μπορούν να παρέχουν ουσιαστική ανατροφοδότηση στη εκάστοτε εφαρμοζόμενη πρόταση. Η άποψη των εκπαιδευτικών όχι απλώς θα πρέπει να καταγράφεται (μέχρι σήμερα ουδέποτε ζητήθηκε ουσιαστικά!), αλλά θα όφειλε να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη στο σχεδιασμό και τη χάραξη των προτεινόμενων εκπαιδευτικών πολιτικών. Μια ισότιμη και έντιμη σχέση είναι πάντοτε αμφίδρομη και ποτέ δεν επιβάλλεται μόνο από πάνω προς τα κάτω.
Μελετώντας, ωστόσο, αναλυτικά την νομοθεσία, τις εγκυκλίους και το υλικό για την αυτοαξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου (Α.Ε.Ε.) από τον ιστότοπο του Ινστιτούτου εκπαιδευτικής πολιτικής, επιβεβαιώσαμε τα πιο κακά μας όνειρα. Είναι μια διαδικασία που, παρά τις ομολογουμένως φιλότιμες προσπάθειες να εμφανισθεί ως φορέας τεχνοκρατικής ουδετερότητας, εμπλουτισμένος με θέσεις ορισμένων μόνο ρευμάτων σκέψης της σύγχρονης Παιδαγωγικής και Διδακτικής και ως βελτιωτικός παράγοντας της παρεχόμενης εκπαίδευσης, αδυνατεί να κρύψει τους μύχιους πόθους και επιθυμίες που απορρέουν από την πιθανή εφαρμογή της. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
- Η κατηγοριοποίηση της Α.Ε.Ε σε επτά τομείς και δεκαπέντε δείκτες, που πραγματοποιείται από τις ομάδες εργασίας στην διάρκεια όλης της σχολικής χρονιάς, αποτελεί μια γραφειοκρατική και χρονοβόρα διαδικασία που θα μας μετατρέψει από παιδαγωγούς σε γραφειοκράτες αξιολογητές, σε βάρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
- Τα σοφίσματα περί σχεδόν αποκλειστικής ευθύνης της εκπαιδευτικής μονάδας όσον αφορά τα εκπαιδευτικά αποτελέσματα των μαθητών, διανθισμένα από δήθεν έρευνες σε παγκόσμιο επίπεδο, που πουθενά δεν πιστοποιείται η επιστημονική τους εγκυρότητα, επιδιώκουν να μετακινήσουν όλες τις ευθύνες για τα δεινά της εκπαίδευσης στους εκπαιδευτικούς, αποκρύπτοντας τις πολιτικές ευθύνες της πολιτείας που κατέχει στα χέρια της τα βασικά στοιχεία άσκησης εκπαιδευτικής πολιτικής. Δε γνωρίζουν οι εγγράμματοι περί κοινωνικών, ταξικών, οικογενειακών και πολιτιστικών διαστρωματώσεων του μαθητικού δυναμικού που είναι αδύνατον να αρθούν μόνο εντός της σχολικής μονάδας;
- Στοχεύει στην κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων και οδηγεί στον άκρατο ανταγωνισμό αντί της συνεργασίας μεταξύ τους. Όταν στον δείκτη αξιολόγησης «φοίτηση και διαρροή των μαθητών» συνεκτιμώνται στοιχεία όπως «ποσοστό των μαθητών που ήρθαν στο σχολείο με μεταγραφή και ποσοστό των μαθητών που έφυγαν από το σχολείο με μεταγραφή», όταν στον δείκτη αξιολόγησης «επιτεύγματα και πρόοδος των μαθητών» συνεκτιμώνται στοιχεία όπως «σύγκριση της επίδοσης των μαθητών του σχολείου μας με την επίδοση μαθητών με παρόμοια κοινωνικο-οικονομικά χαρακτηριστικά από άλλα σχολεία», όταν τα αποτελέσματα της αυτοαξιολόγησης δημοσιοποιούνται εξ ολοκλήρου, δεν περνάμε σε εμφανή περίοδο ανταγωνισμού και κατηγοριοποίησης των σχολείων, ιδιωτικοποιώντας σταδιακά το αγαθό της δημόσιας παιδείας;
- Όταν στα ενδεικτικά ερωτήματα διερεύνησης του δείκτη αξιολόγησης «σχολικός χώρος, υλικοτεχνική υποδομή και οικονομικοί πόροι» βαθμολογείται το αν «ο δήμος, ο Σύλλογος γονέων ή η τοπική κοινωνία ενισχύει οικονομικά το σχολείο», δεν προτρέπει τα σχολεία να επιδιώκουν χρηματοδοτήσεις ακόμα και από ιδιωτικούς φορείς, ιδιωτικοποιώντας βασικές λειτουργίες του Δημόσιου σχολείου, πιστοί στο δόγμα του άκρατου νεοφιλελευθερισμού για λιγότερο κράτος προς τα αδύνατα, βεβαίως, κοινωνικά στρώματα;
Οι πρόσφατες εξελίξεις στο χώρο – η σχεδιαζόμενη κατάργηση ειδικοτήτων που ενέσκηψε το καλοκαίρι, οι αιφνιδιαστικές προσθαφαιρέσεις ωρών και μαθημάτων, η πρόχειρη αλλαγή του εξεταστικού συστήματος στο Λύκειο – είναι ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα των πραγματικά επιδιωκόμενων στόχων.
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, δυσπιστούμε έντονα ως προς τη σκοπιμότητα και την αποτελεσματικότητα της (αυτο)αξιολόγησης έτσι όπως προωθείται από το Υπουργείο και δηλώνουμε την πλήρη αντίθεσή μας προς αυτήν. Παράλληλα με ευσυνειδησία απέναντι στους μαθητές μας, τους γονείς τους και ολόκληρη την κοινωνία θα συνεχίσουμε το δύσκολο δρόμο της αυτοβελτίωσής μας ως εκπαιδευτικοί, όπως άλλωστε τόσα χρόνια προσπαθούμε να κάνουμε. Tαυτόχρονα θα συνεχίσουμε να συμμετέχουμε στον αγώνα του σωματείου μας για την κατάργησή της.
Οι καθηγητές και καθηγήτριες του 17ου Γυμνασίου Περιστερίου.
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 05/7
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
