Παρεμβάσεις ΠΕ: Για το μεσοπρόθεσμο-προϋπολογισμό

ανεξάρτητες  αυτόνομες  αγωνιστικές  ριζοσπαστικές

Π ΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.

 

 

    www.paremvasis.gr                                                                                                Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012                            

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Το μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής στρατηγικής 2013-2016 καθώς και ο άγριος προϋπολογισμός του 2013 εφαρμόζει το πρόγραμμα λεηλασίας σε όφελος του κεφαλαίου που επιβάλλουν οι πολιτικές της ΕΚΤ, του ΔΝΤ και της Ε.Ε. . Η σύγχρονη χούντα της συγκυβέρνησης (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ- ΔΗΜΑΡ)  ψήφισε την αρπαγή  του πλούτου που παράγει ο λαός μας, με μέτρα που εκτινάσσουν τη φτώχεια, βαθαίνουν την ύφεση και απογειώνουν την ανεργία. Τα αρχικά μέτρα των 13,5 δις αναμένεται να αγγίξουν τα 19 δις. Το καπιταλιστικό «ιδεώδες» που υπηρετεί το πακέτο (μεσοπρόθεσμο – προϋπολογισμός) στηρίζεται στις αρχές: πλήρη απαξίωση κάθε έννοιας προστασίας και δικαιώματος στα κοινωνικά αγαθά, ασυδοσία της αγοράς, σκληροί και αδυσώπητοι κατασταλτικοί μηχανισμοί, κρατική, εργοδοτική και φασιστική τρομοκρατία.

 

Δηλαδή δραστικές μειώσεις σε μισθούς – συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες μαζί με ελαστικές εργασιακές σχέσεις, μείωση του κόστους των απολύσεων, πλήρη  και αυταρχικό, τρομοκρατικό εργασιακό περιβάλλον. Τα πρωτοφανή μέτρα ανθρωπιστικής καταστροφής μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ξετινάζουν τη ζωή της ελληνικής κοινωνίας. Διανύουμε ήδη την έκτη χρονιά ύφεσης ενώ η μείωση του εθνικού προϊόντος έχει φτάσει το 30%. Το χρέος το 2016 θα αγγίξει το 220% του ΑΕΠ και η ανεργία από 25,1% το 2012 προβλέπεται να εκτιναχθεί στο 29,4% το 2013 και 34,5% το 2016!

 

 

 

Τα μέτρα κοινωνικής καταστροφής αξίας 14,24 δις μέχρι και το 2016 περιλαμβάνουν 71,9% μείωση κοινωνικών παροχών και δαπανών και το 28,1% αφορούν αύξηση των εσόδων του δημοσίου.

 

 Ειδικότερα

 

1. Συντάξεις: Αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης κατά 2 έτη, υπολογίζουν ότι θα φέρουν «κέρδος» 1,02 δις. Κατάργηση των δώρων στην κύρια και επικουρική σύνταξη (1,77 δις) μειώσεις σε συντάξεις πάνω από 1000 ευρώ (1,16 δις) κατάργηση δώρων στην κύρια σύνταξη του ΟΓΑ (717 εκατ.) .

 

 2. Φορο-ληστεία : κατάργηση αφορολόγητου για τα παιδιά, μείωση και κατάργηση των οικογενειακών επιδομάτων, αυξήσεις σε είδη πρώτης ανάγκης.

 

 3. Μείωση του μισθολογικού κόστους : σημαίνει απολύσεις ! Από την εργασιακή εφεδρεία η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου υπολογίζει να «εισπράξει» 167 εκατ., από τις μειώσεις των αναπληρωτών (74 εκατ.) και τις μειώσεις προσλήψεων σε Παιδεία, Πολιτισμό και Αθλητισμό (12 εκατ.).

 

 4. Υγεία: πρωτόγνωρες περικοπές στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη μέσω της μείωσης των φαρμακευτικών δαπανών (800 εκατ. ευρώ), αύξηση της εισφοράς των ασφαλισμένων. Ένα ευρώ για κάθε ιατρική συνταγή, 25 ευρώ για κάθε μέρα στα νοσοκομεία. Μείωση των λειτουργικών δαπανών των νοσοκομείων που σημαίνει δραματική έλλειψη σε στοιχειώδη υλικά: γάζες, επιδέσμους. Παράλληλα θα αδειάσουν τα νοσοκομεία από προσωπικό αφού προβλέπεται μείωση των εργαζομένων ….κατά 12.851(!) άτομα.

 

5. Δομές πρόνοιας: κατάργηση των οικογενειακών επιδομάτων, ενώ στα επιδόματα ανεργίας εισάγονται εισοδηματικά κριτήρια. Χορήγηση του ΕΚΑΣ με όριο ηλικίας πάνω από 65 έτη. Πλέον το κράτος του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού βάζει ταφόπετρα σε βασικές δομές της αστικής «δημοκρατίας». Διαλύει την υγεία, την παιδεία και την πρόνοια. Οι εργαζόμενοι εξαθλιώνονται και οι μικρομεσαίοι συνθλίβονται. Επανέρχεται στο προσκήνιο η βαθιά ταξική διαίρεση της κοινωνίας με όρους του προηγούμενου αιώνα: πολύ πλούσιοι, πολύ φτωχοί. Καταργείται κάθε κοινωνικό συμβόλαιο του κράτους προς τον πολίτη σε βασικές συνταγματικές δεσμεύσεις: δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, στην υγεία, στην εκπαίδευση, στην πρόνοια.

 

 6. Ιδιωτικοποιήσεις: οι αρχικοί στόχοι της κυβέρνησης για εισπράξεις 50 δις από τις «αποκρατικοποιήσεις» μέχρι το 2016 έπεσαν στα 10 δις.  Τα χρήματα που εξοικονομούνται είναι 2,5 δις το χρόνο, δηλαδή μόλις το 1,2% του ΑΕΠ. Και όμως έχουν στόχο το ξεπούλημα της δημόσιας γης και των βασικών δομών (ενέργεια, νερό) με εκτίναξη των τιμολογίων της ΔΕΗ ως και 40% και του νερού μέχρι και 180% αν κρίνουμε από τον πρώτο λογαριασμό που ήρθε στους καταναλωτές, στην Αγγλία, μετά τις ιδιωτικοποιήσεις.

 

 

Η καγκελαρία και η Μέρκελ δηλώνει ότι οι χώρες με χρέος πάνω από το 80% του ΑΕΠ οφείλουν να χάσουν την κυριαρχία τους. Το είπε ξεκάθαρα και στην επίσκεψή της στην Πορτογαλία. Την πολιτική τη διαμορφώνει η ολιγάριθμη κάστα του κεφαλαίου, των εκτελεστών συμβολαίων απαλλοτρίωσης της ζωής του κόσμου της εργασίας. Η «μάχη» της κυβέρνησης των banksters, αυτούς υπερασπίζεται. Γιατί από την περιβόητη δόση των 31,5 δις, τα 25 δις προορίζονται για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, και 4 δις για την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών. Η αχυρένια πλειοψηφία των 153 ναι και των 167 μάλιστα στην διάλυση της ζωής μας είναι το πολιτικό προσωπικό που στρογγυλοκάθεται στις λίστες Λαγκάρντ και off shore εταιρειών, στο σκάνδαλο της Siemens. Είναι οι ίδιοι που έπαιρναν ευχή από τα δισεκατομμύρια του Βατοπεδίου, και τα ονόματά τους φιγουράρουν στους καταθέτες της Ελβετίας.

 

 

 

Το μεσοπρόθεσμο σαρώνει το δημόσιο και την εκπαίδευση. Η εκπαίδευση γνωρίζει τη μεγαλύτερη επίθεση από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πραγματικά δεν αφήνουν τίποτε όρθιο! Χρεώνουν τα βιβλία στους γονείς. Συγχωνεύουν σχολικές μονάδες. Η Διαμαντοπούλου συγχώνευσε 1900 σχολεία και ο Αρβανιτόπουλος ετοιμάζεται για άλλα 2000. Το επόμενο σχολικό έτος 2013-14 η πρόβλεψη είναι για μηδενικούς διορισμούς, και 2500 αναπληρωτές. Παράλληλα, μειώνονται κατά 10.000 οι θέσεις για την Τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ οι συγχωνεύσεις σε ΑΕΙ – ΤΕΙ που ισοδυναμεί με το 1/3 των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων βάζουν φραγμούς στην πρόσβαση στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση.

 

 

Κανένα σενάριο του Όργουελ δεν μπορεί να αποτυπώσει το μέγεθος και το εύρος της καταστροφής που φέρνουν τα μέτρα «δημοσιονομικής προσαρμογής». Ξεκινώντας από τους ΟΤΑ, με συνοπτικές διαδικασίες καταργούνται θέσεις και ειδικότητες και οι υπάλληλοι τίθενται σε διαθεσιμότητα. Η πρόσφατη εγκύκλιος του Υπουργείου Εσωτερικών μας αφορά όλους! Κοινός παρονομαστής η απόλυση με διαδικασία –εξπρές που κρέμεται πια πάνω από το κεφάλι μας. Οι λίστες της «ακαριαίας διαθεσιμότητας»  (έτσι ορίζεται) ζητά 2000 απολύσεις το 2012, 27.000 το 2013 και έπεται συνέχεια! Ο υπουργός Δημόσιας Διοίκησης αναγορεύεται – με τη βούλα του νόμου – σε απόλυτο κυρίαρχο αφού αυτός ορίζει τα κριτήρια των υπαλλήλων που θα μπαίνουν στις λίστες απόλυσης.

 

 

Ορίζεται ότι η μετάταξη είναι υποχρεωτική, όπως και η μετακίνηση του υπαλλήλου για τις ανάγκες της υπηρεσίας. Στην εκπαίδευση η οργανική θέση είναι στον αέρα! Θέλουν να μας γυρίσουν πίσω στη δεκαετία του ’50 που μετακινούσαν τους εκπαιδευτικούς για την «αναβάθμιση των σχολείων στην περιφέρεια». Δεν μιλάμε για μετακίνηση από το ένα σχολείο στο διπλανό, ούτε εντός ΠΥΣΠΕ. Πλέον σε κάνουν τσουβάλι και σε μετακινούν σε οποιοδήποτε σχολείο της επικράτειας. Αν το σχολείο συγχωνευθεί ή καταργηθεί σε συμψηφίζουν και παίρνεις το δρόμο για τη λίστα. 

 

 

Αφορά όλους τους μόνιμους υπαλλήλους. Διαρκεί ένα χρόνο και οδηγεί σε απόλυση. Στον ένα χρόνο της διαθεσιμότητας η διοίκηση μπορεί να αλλάξει τη σχέση εργασίας από μόνιμη σε ιδιωτικού δικαίου! Δηλαδή στο άψε-σβήσε καταργεί τα χρόνια δουλειάς μας και μας μετατρέπει σε αναπληρωτές, σε επινοικιαζόμενους δούλους των ΜΚΟ! Η ελαστικότητα του μέτρου, η ασάφεια των κριτηρίων και ο μπαμπούλας της «δημοσιονομικής προσαρμογής» κάνει κατανοητό ότι η επέκταση τείνει να έχει καθολικό χαρακτήρα σε όλο το δημόσιο και φυσικά και την εκπαίδευση.

 

 

Εδώ εισέρχονται με τεράστια βιαιότητα οι πρακτικές του μετεμφυλιακού κράτους στο δημόσιο τομέα και στην εκπαίδευση. Ένα ασφυκτικό – φασιστικό νομοθετικό πλαίσιο κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού εξαφανίζει και τα τελευταία υπολείμματα της «κουτσής» δημοκρατίας. Η απλή διαφωνία στο σύλλογο διδασκόντων, το «γιατί αντιμίλησες» της επταετίας στην προϊσταμένη αρχή, η συνδικαλιστική και πολιτική δράση και τα φρονήματα αποτελούν αιτίες για την αυτοδίκαιη αργία. Επιχειρούν να φιμώσουν  κάθε υπάλληλο και να φέρουν τη βουβαμάρα στα σχολεία. Στόχος τους είναι να διαλύσουν το συνδικαλιστικό και εκπαιδευτικό κίνημα, να σταματήσουν κάθε φωνή αντίστασης κι ανυπακοής. Να γεμίσουν τις γειτονιές και τα σχολειά με υποτακτικούς και χαφιέδες που θα δείχνουν με το δάχτυλο το γείτονα και το συνάδελφό τους.

 

 

Η συμφωνία της κυβέρνησης με τη τρόικα, ΔΝΤ και ΕΕ περιλαμβάνει ως τελικό στόχο τις 150.000 απολύσεις στο δημόσιο μέχρι το 2016. Ξεχνάει η κυβέρνηση τη θεωρία των «αρίστων» και των «προσοντούχων» και για να τις βγουν τα νούμερα επεκτείνει παντού το μέτρο. Η θεωρία του εφησυχασμού (έχω δεύτερο πτυχίο, είμαι μόνιμος ή έχω μεταπτυχιακό) πάει περίπατο. Το μεσοπρόθεσμο τη βαφτίζει «σχήμα κινητικότητας» που σημαίνει ή πας στου διαόλου τη μάνα (η καλύτερη περίπτωση) ή βλέπει το σχολείο έξω από τα κάγκελα του προαυλίου!

 

 

Έτσι έγραφε ο γερμανικός τύπος για την Ελλάδα το 1942-43, τις μέρες της σκληρής κατοχής. Το ίδιο διατυμπανίζουν και τώρα. Οι αιματηρές θυσίες της τελευταίας τριετίας μας λένε ότι γίνονται για καλύτερες μέρες που θα’ρθουν. Όμως το δημόσιο χρέος φτάνει φέτος το 175,6% του ΑΕΠ, ενώ το 2014 προβλέπεται να φτάσει τα 191,6% του ΑΕΠ. Είναι προφανές λοιπόν ότι ο στόχος της συγκυβέρνησης να φτάσει το χρέος το 120% το 2020 εξανεμίζεται. Παρότι συζητούν για νέο «κούρεμα» κρύβουν από το λαό ότι το 55% του χρέους συνδέεται με κυμαινόμενο επιτόκιο, πράγμα που σημαίνει τη βέβαιη εκτίναξή του τα επόμενα χρόνια. Το χρέος αποτελεί αποκλειστική τροφή των δανειστών ενώ η ελληνική κοινωνία οδηγείται στην απόλυτη ένδεια. Μια «νέα» Ελλάδα…..οικοδομείται μέσα στα συντρίμμια! Με βάση αυτά, η ζωή που μας ετοιμάζουν έχει εκατομμύρια ανέργους, ανάμεσα τους και χιλιάδες εκπαιδευτικούς ως αποτέλεσμα των απολύσεων και των μηδενικών προσλήψεων. Έχει λουκέτα σε σχολεία και νοσοκομεία, απολύσεις των παλιών εργαζομένων ώστε η αγορά εργασίας να «τελειώνει» με δικαιώματα και αποζημιώσεις και δουλεία για όσους εργάζονται. Έχει απίστευτη φορολογική επιδρομή, σπίτια να βγαίνουν στο σφυρί κατά χιλιάδες, την απειλή της αξιολόγησης που θα εξορμά για να υποτάξει και να απολύσει, αύξηση στο ωράριο, απλήρωτη εργασία, δουλειά όποτε κι όταν θέλει το σχολείο, ο εργοδότης. Έχει λεηλασία του πλούτου του τόπου μας, κάθε σπιθαμή αυτής της γης μετατρέπεται σε φαγοπότι για το κεφάλαιο, μια ατελείωτη ΕΟΖ. Έχει αυταρχισμό και τρομοκρατία, απόλυτη ανελευθερία και προσπάθεια υποταγής στην εργοδοτική και κρατική εξουσία. Έχει φασιστικές επιθέσεις της Χρυσής Αυγής στο ρόλο του χωροφύλακα και του σύγχρονου Γκοτζαμάνη απέναντι στους εργάτες που απεργούν, διαδηλώνουν, αγωνίζονται, υπερασπίζονται τα ιδανικά κι τις αξίες της ανθρώπινης χειραφέτησης κι απελευθέρωσης από τον καπιταλιστικό ζυγό.

 

 

Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ, ενώ μας ζώνει κυκλώνας και καταιγίδα, επιμένουν σε ένα εργοδοτικό συνδικαλισμό που περιγράφει την κρίση και εξαντλεί τους εργαζόμενους σε 24ωρες «τουφεκιές». Στη ΔΟΕ, ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ είναι άφαντοι! Έχουν επιλέξει το συνδικαλισμό της ήττας και είναι τα δεκανίκια της συγκυβέρνησης (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ). Δεν επιδιώκουν κανένα συντονισμό με τις υπόλοιπες Ομοσπονδίες του δημόσιου τομέα και διαδίδουν ανερυθρίαστα ότι τα μέτρα δεν αφορούν την εκπαίδευση. Από την εφαρμογή του πρώτου μνημονίου δεν έχουν γράψει ούτε μια αράδα για το χρέος, τις πολιτικές της ΕΚΤ, του ΔΝΤ και της ΕΕ που διαλύουν την εργασία και την εκπαίδευση. Αρνούνται να πάρουν θέση στον αγώνα του κόσμου της εργασίας ενάντια στο κεφάλαιο, στο σάρωμα του μεσοπρόθεσμου και του προϋπολογισμού, στην αξιολόγηση. Την ώρα που ο εργαζόμενος κόσμος έδινε τη μάχη της ανατροπής του μνημονίου, ο καθεστωτικός συνδικαλισμός της ΔΟΕ, έδινε τη μάχη της εκλογικής επιβίωσής του στα υπουργικά χoλ. Αντάλλασσε την ένδεια  και την εξαθλίωσή μας με το ρόλο του κόσμιου και καθωσπρέπει συνομιλητή στα υπουργεία. Γι’ αυτό άλλωστε, απουσίαζαν ηχηρά από τις κινητοποιήσεις και τις απεργιακές συγκεντρώσεις στις 6-7 Νοεμβρίου, γι’ αυτό δε βρήκαν ούτε μια λέξη να γράψουν για τα δεινά που φέρνει στη εκπαίδευση και στους 160.000 εκπαιδευτικούς, το μεσοπρόθεσμο.

 

 

 

Η μετάβαση από τη δικτατορία των μνημονίων, του μεσοπρόθεσμου και των πολιτικών του ΔΝΤ και της ΕΕ στη δημοκρατία επιβάλλει να οργανώσουμε τις δράσεις της επόμενης μέρας. Η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου είναι ένα «θηρίο» που τρικλίζει! Για να το ρίξουμε πρέπει να αντιπαραθέσουμε στη θεσμολαγνεία των συνδικάτων της υποταγής και στον κοινοβουλευτικό κρετινισμό της βιαιότητας των μέτρων, την κινηματική θέαση της ζωής.

 

1.       Να τροφοδοτήσουμε ένα ρεύμα αντίστασης και ανατροπής. Να μην επιτρέψουμε καμία απόλυση εργαζομένου

 

2.       Με οριζόντιο συντονισμό σωματείων από τα κάτω, λαϊκών συνελεύσεων και διαδηλώσεις να δυναμώσουμε κάθε μορφή αντίδρασης. Από το κίνημα «Δεν πληρώνω» και τη διεκδίκηση δεδουλευμένων μέχρι την κήρυξη σε «persona non grata» κάθε πολιτικού εκπροσώπου που εφαρμόζει αυτή την πολιτική.

 

3.       Να αναπτύξουμε ένα κίνημα ανυπακοής. Εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές μαζί με την τοπική κοινωνία να υπερασπίσουμε το δημόσιο σχολείο. Να εξασφαλίσουμε την αναγκαία χρηματοδότηση. Ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και το σχολείο της αγοράς, με καταλήψεις δημόσιων κτιρίων, σχολείων, διευθύνσεων εκπαίδευσης για να μην περάσουν οι καταργήσεις-συγχωνεύσεις σχολείων και χιλιάδων θέσεων εργασίας.