Τμήμα Παιδείας και Έρευνας της ΚΕ του ΚΚΕ: Για το Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για την Παιδεία

«Εάν και εφόσον» στις γενικές διακηρύξεις, καθαρά αστικό στην ουσία του

 

Δημοσιεύθηκαν στην «Αυγή», στο ένθετο «Παιδεία και Κοινωνία» (14/7/2013), οι Θέσεις του Τμήματος Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ για την Παιδεία ως κείμενο προς διάλογο.

 

Το κείμενο έχει δυο βασικά χαρακτηριστικά: Από τη μία, ως γνήσιο προϊόν του οπορτουνισμού τα λέει όλα και δε λέει και τίποτα, από την άλλη, ως προϊόν της σοσιαλδημοκρατικής πορείας μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ, κρατάει σταθερά την ουσία της αστικής διαχείρισης και στην Παιδεία, θεωρώντας αδιαπραγμάτευτη τη στρατηγική των αναδιαρθρώσεων στην εκπαίδευση.

 

Ας γίνουμε όμως πιο αναλυτικοί.

 

1. Το κείμενο είναι γεμάτο διακηρύξεις περί δημόσιας παιδείας, ενός σχολείου για όλα τα παιδιά κ.τ.λ. Φτάνει ακόμα να λέει για ένα σχολείο που θα συνθέτει τη χειρωνακτική και πνευματική εργασία! Αφού ο ΣΥΡΙΖΑ οικοδόμησε το σοσιαλισμό φθάνει και στην οικοδόμηση του αναπτυγμένου κομμουνισμού... (εδώ γελάμε!).

 

2. Δεν είναι τυχαίο ότι σε ένα κείμενο πέντε χιλιάδων λέξεων, δεν υπάρχει ούτε μια αναφορά στη στρατηγική της ΕΕ στην εκπαίδευση, άρα και η ανάγκη εναντίωσης με αυτή είναι έργο ανύπαρκτο! Για ξεκάρφωμα, το κείμενο λέει ότι θα καταργηθούν οι μνημονιακοί νόμοι για την Παιδεία. Αλήθεια, ο νόμος 3848/2010 («νέο σχολείο») είναι μνημονιακός νόμος ή είναι η προσαρμογή στη στρατηγική της ΕΕ; Η στρατηγική της «διά βίου μάθησης» που συμπαρασύρει νηπιαγωγείο, σχολείο και Πανεπιστήμια - ΤΕΙ, που υλοποιείται σε όλες τις χώρες της ΕΕ, είναι μνημονιακή πολιτική; Σαφώς και όχι! Από τη μεριά του ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχουν θετικές αναφορές και παραδείγματα προς μίμηση στο επίπεδο της ΕΕ! Εξωραΐζουν την κατάσταση άλλων καπιταλιστικών κρατών της ΕΕ και καλούν τις κυβερνήσεις να υλοποιήσουν τα μέτρα της «πολιτισμένης Δύσης». Γνωστή η τακτική των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ. Ο μονόδρομος της ΕΕ αδιασάλευτος, μόνο οι διαχειριστές του στην Ελλάδα έχουν ένα πρόβλημα που θα λυθεί με την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ στη διακυβέρνηση!

 

3. Παρ' όλα τα παχιά λόγια δεν μπορεί να κρυφτεί ένα βασικό ζήτημα - απόρροια της αστικής του αντίληψης. Πουθενά δε γίνεται λόγος για την κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης και της επιχειρηματικής δράσης σε αυτή. Αντί γι' αυτό λένε ότι κάποια στιγμή η ιδιωτική εκπαίδευση θα καταστεί περιττή, προφανώς μέσω της συνύπαρξης και του ανταγωνισμού δημόσιας - ιδιωτικής παιδείας! Αλήθεια, πόσες φορές θα δούμε την επανάληψη αυτού του έργου; Πόσες φορές επαληθεύτηκε και πού; Αν όχι στην Παιδεία, μήπως στην Υγεία, στην Ασφάλιση; Πού και πότε! ΠΟΤΕ!

 

4. Επίσης, δε γίνεται πουθενά αναφορά στην αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου, με λίγα λόγια θα την εφαρμόσουν;

 

Ως προς τις συγχωνεύσεις σχολείων λένε ότι θα τις παγώσουν. Εχουν γίνει ήδη 2.000 και βάλε από πέρσι, ιδιαίτερα στα Δημοτικά. Δεν μπαίνει καθόλου το ζήτημα να ξανανοίξουν τα σχολεία που έκλεισαν. Προτείνουν όμως την εφαρμογή του ορίου 25 παιδιά ανά τάξη, που το κίνημα έχει αντιπαλέψει και η παιδαγωγική έχει απορρίψει.

 

5. Είναι κοροϊδία τα περί αναπροσαρμογής της διάθεσης των κονδυλίων του ΕΣΠΑ, που, ούτως ή άλλως, είναι μια σταγόνα στον ωκεανό στις ανάγκες για την Παιδεία (π.χ. για τα χρόνια 2007-2013 περίπου το 1/40 των χρημάτων που δίνει ο κρατικός προϋπολογισμός αθροιστικά για πέντε χρόνια). Αλλά πέρα από αυτό είναι γνωστό ότι τα χρήματα του ΕΣΠΑ φέρνουν μαζί τους -και γι' αυτό δίνονται- τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην Παιδεία (μαθητεία, νέα αναλυτικά προγράμματα με βάση την αντιδραστική «διαθεματικότητα», κ.τ.λ.) και δεν αφορούν τα λειτουργικά έξοδα.

 

6. Το περίφημο Ενιαίο Λύκειο Θεωρίας και Πράξης που διακηρύττει ο ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύει ότι το ζήτημα του υποχρεωτικού χαρακτήρα του σχολείου φτάνει μέχρι το Γυμνάσιο, αφού στην πράξη κρατάνε απ' έξω τη λυκειακή βαθμίδα. Το Λύκειο -με βάση την πρότασή τους- παραμένει αποσπασμένο από τη βασική - γενική εκπαίδευση και διατηρείται σαν ξεχωριστό σχολείο μετά το Δημοτικό και το Γυμνάσιο. Διά της τεθλασμένης τελικά, ένα πράγμα επιβεβαιώνει η θέση τους για το Λύκειο: Εκπαιδευτική βαθμίδα προετοιμασίας και προεπιλογής για τα ΑΕΙ. Ακόμα παραπέρα, το ζήτημα του «ενιαίου» χαρακτήρα του σχολείου αντιμετωπίζεται με επίκεντρο την άρση της διάκρισης Γενικής - Τεχνικής εκπαίδευσης στο επίπεδο του Λυκείου, λύση που αναπαράγει την αντίθεση αυτή, καθώς γίνεται λόγος για ενοποίηση βασικά των δύο τύπων σχολείου σε ένα χώρο. Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζεται από γενικολογία για ένα ενιαίο Λύκειο που αυτοαναιρείται παρακάτω με την προσθήκη στοιχείων που το διαφοροποιούν και αντιτίθενται σε κάθε έννοια ενιαίου προγράμματος. Αλλωστε, τι μπορεί να συνεπάγονται οι θέσεις για «οριζόντια διαπερότητα» (δηλαδή υιοθέτηση της κινητικότητας με άλλα λόγια...) σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που είναι ενιαίο, παρά μόνο κατευθύνσεις με βάση την επιλογή ΑΕΙ - ΤΕΙ;

 

Παράλληλα, αποφεύγει με επιμέλεια να προσδιορίζει τους παράγοντες που κάνουν ενιαίο το σχολείο, δηλαδή ενιαία αναλυτικά προγράμματα και μαθήματα, ενιαία βιβλία, κεντρική χρηματοδότηση και σύστημα διορισμών κ.τ.λ. απεναντίας αφήνει ορθάνοικτες πόρτες και παράθυρα για τη διαφοροποίησή του, κατοχυρώνοντας όπως λέει αρχές όπως αυτές «της αυτοδιαχείρισης» και «αυτοδιοίκησης» που επαφίενται στην εκπαιδευτική κοινότητα!

 

7. Ως προς την πρότασή του για την «ελεύθερη πρόσβαση», εν ευθέτω χρόνω, στα πανεπιστήμια σημειώνουμε τα εξής: Είναι παραπλανητική και «χαϊδεύει αυτιά» και αν παρουσιαστεί ποτέ στις λεπτομέρειές της θα ισοδυναμεί με μετατόπιση των εξετάσεων σε άλλο επίπεδο.

 

Γι' αυτό μάλιστα γράφεται το απολαυστικό πλην αποκαλυπτικό ότι θα δοθεί η δυνατότητα στα νέα παιδιά «να ζήσουν για ένα διάστημα στα πανεπιστήμια», με λίγα λόγια, ΑΕΙ ως χώρος σύντομης αναψυχής...

 

8. Κατ' αρχήν -κι αυτό δεν είναι υποσημείωση- οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρονται στην ελεύθερη πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Τυχαία άραγε; 'Η γιατί εκεί χωράνε Πανεπιστήμια, ΤΕΙ, κολλέγια, ΙΕΚ, και κάθε είδους μαγαζί της εκπαίδευσης, εξ ού και η Ανώτατη Εκπαίδευση ορίζεται στο πρόγραμμά τους ως Ενιαίος Χώρος Ανώτατης Εκπαίδευσης, όπως ακριβώς ορίζει και η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Και σαν Ενιαίος Χώρος, χωράει με άνεση «προπτυχιακά, μεταπτυχιακά, διδακτορικά», «τετράχρονα, πεντάχρονα, υπό την έγκριση της ΕΕ...

 

9. Δεν μας προξενεί εντύπωση φυσικά η επιγραμματική αναφορά στο ζήτημα της φοιτητικής μέριμνας. Μιλάει για «ανασυγκρότηση» και για το πώς την εννοεί φθάνει να δει κανείς την πρόταση νόμου που κατέθεσε μόλις πρόσφατα. Σε αυτήν αναφερόταν χαρακτηριστικά ότι λειτουργίες της Λέσχης σίτισης μπορούν να ανατίθενται σε αναδόχους με συμβάσεις υπηρεσιών. Πρόταση νόμου δηλαδή που επικυρώνει τη σημερινή πραγματικότητα ξεπουλήματος των υποδομών, των υπηρεσιών της φοιτητικής μέριμνας σε ιδιώτες. Για τη στέγαση ουδέν. Παραπομπή στο μεταβατικό στάδιο της «επαναδιαπραγμάτευσης» του μνημονίου!

 

Ανακεφαλαιώνοντας: Λάδι πολύ και από τηγανίτες τίποτα.

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ επί της ουσίας δίνει εξετάσεις για κυβέρνηση αστικής διαχείρισης και στον τομέα της Παιδείας.

 

Με τις προτάσεις του, επιδιώκει να πείσει ότι θα λύσει οξυμένα προβλήματα λειτουργίας της εκπαίδευσης. Οχι όμως από τη σκοπιά των λαϊκών αναγκών, αλλά από τη σκοπιά των αντοχών του συστήματος.

 

Πίσω από τις διακηρύξεις, στις οποίες άλλωστε όλα τα αστικά κόμματα επιδίδονται, (ποιος ξεχνά τη διακήρυξη για το «νέο σχολείο», το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ σχολίασε ως ασαφές;) βρίσκεται η αμείλικτη πραγματικότητα μιας Παιδείας στενά συνδεδεμένης με τις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας, την οποία επιδιώκει να υπηρετήσει και ως κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ.

 

Ενα κόμμα που αποδεδειγμένα θεωρεί ως πρότυπο διαχείρισης της κρίσης την Αμερική του Ομπάμα και ως πρότυπο εκπαιδευτικής πολιτικής, την Φινλανδία με τα συγχαρητήρια του ΟΟΣΑ, δεν μπορεί και δε θέλει να ικανοποιήσει τις λαϊκές μορφωτικές ανάγκες.

 

Η παιδεία ως «καθολικά ανθρώπινο δικαίωμα» και ως κοινωνικό αγαθό μπορεί να δοθεί μόνο σε συνθήκες όπου το κριτήριο του κέρδους θα έχει ξεριζωθεί, σε μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και με γνώμονα τη σχεδιασμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, τη σοσιαλιστική κοινωνία. Σε αυτά τα πλαίσια εντάσσεται και η πρόταση του ΚΚΕ για ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο, επαγγελματικές σχολές μετά από αυτό και Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση, και όλα αυτά αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν.

 

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:

Τμήμα Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ του ΚΚΕ

 

Ριζοσπάστης, 21/7/2013