Ας βάλουμε όλοι δυνατά τις εκπομπές της απεργιακής ΕΡΤ

Αυτό που συνέβη στην ΕΡΤ, αυτό που συνέβη νωρίτερα στους καθηγητές, αυτά που έκαναν σε όλη την κοινωνία, στους μισθούς και τις συντάξεις, στις εργασιακές σχέσεις και την ασφάλιση, μας αφορά όλους και όλοι το βιώνουμε ως εκτροπή από την δημοκρατική τάξη, ως έκπτωση από την νομιμότητα και ως διολίσθηση προς την ολιγαρχία και τελικά την τυραννία, με όποια μορφή κι αν επιβάλλεται. Όλον αυτόν τον καιρό οι απλοί πολίτες, σοκαρισμένοι από τα απότομα εφαρμοζόμενα και πρωτόγνωρα σκληρά μέτρα, παραπλανημένοι από τις δημοκοπικές ψευτιές των κυβερνώντων και αποπροσανατολισμένοι από την επιμελή παραπληροφόρηση των καναλαρχών, έπεσαν στο δέος και την απάθεια, με την αιτιολογία ότι δεν είναι δυνατόν να γίνει τίποτε.

 

Ποτέ στην ιστορία του ο λαός μας δεν είχε φτάσει σ' αυτή την απάθεια. Ακόμη και όταν κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς συνεχώς γίνονταν εξεγέρσεις, εβδομήντα τον αριθμό στα τετρακόσια έτη της σκλαβιάς, ενώ βρέθηκαν τρόποι αντίστασης, είτε με τα όπλα είτε με άλλους τρόπους. Σ'  αυτά τα χρόνια της σκλαβιάς οι κοινότητες διέπρεψαν, οι ευεργέτες διακρίθηκαν, οι δάσκαλοι του Γένους διαφώτισαν. 

Το ίδιο συνέβη και στην περίοδο της Κατοχής, με τον λαό να κρατάει αποστάσεις  από τον κατακτητή και τα μίσθαρνα εντόπια όργανά του. Από την πρώτη ημέρα που πάτησαν οι Γερμανοί το πόδι τους στην Αθήνα είδαν τη σιωπηλή αλλά πολύ ηχηρή αντίδραση με τις κλειστές πόρτες και τους άδειους δρόμους που συνάντησαν στο διάβα τους, σε αντίθεση με όσα είχαν συμβεί σε άλλες κατακτημένες χώρες. Αυτός ο σιωπηλός λαός, με σιωπή και αυτοθυσία ενίσχυε παντοιοτρόπως τις αντιστασιακές δυνάμεις, προστάτευσε με κίνδυνο της ζωής τους εναπομείναντες Εγγλέζους στρατιώτες, περιέβαλε με προστασία όσους Εβραίους το θρήσκευμα συμπολίτες μπορούσε και με καρτερία υπέμεινε τα πάνδεινα, χωρίς να υποταχθεί. 

 

Ακόμη και στην περίοδο της Χούντας υπήρχαν κάποια σιωπηλά κανάλια αντίδρασης που κράταγαν αναμένη την ελπίδα της ελευθερίας. Και όταν ξέσπασε η εξέγερση του Πολυτεχνείου (μικρό παιδί ήμουν αλλά το ενθυμούμαι έντονα) σε κάθε σπίτι το τρανζίστορ είχε συντονιστεί στα κρυφά στο σταθμό "των Ελεύθερων Φοιτητών, των Ελεύθερων Ελλήνων"!

Στη σημερινή συγκυρία δεν ήταν αναμενόμενο να συμβεί εκ νέου μια άλλη κατοχή. Όπως και δεν είναι καθόλου εμφανή τα εξωτερικά χαρακτηριστικά μια κατάκτησης. Πλην όμως με όλα όσα συμβαίνουν τα τελευταία τριάμιση χρόνια, με κανέναν άλλο τρόπο δε μπορεί να ερμηνευτεί η κατάσταση της χώρας μας παρά μόνο αν συγκριθεί με όσα συμβαίνουν σε χώρα υπό κατοχή. Μόνο που αυτή τη φορά η κατάκτηση δεν έχει φτάσει (ακόμη;;;) στο σημείο της στρατιωτικής υποταγής αλλά εμφανίζεται ως υποτέλεια σε ξένα κέντρα αποφάσεων, με τους εντόπιους κυβερνήτες να παίζουν το ρόλο των εντολοδόχων εκτελεστών ξένων αποφάσεων. Για το λόγο αυτόν έχει επιβληθεί πρακτικά η κατάργηση του κοινοβουλίου και έχουν εγκατασταθεί ξένοι διαχειριστές στα δημοσιονομικά της χώρας, οι οποίοι αποφασίζουν για λογαριασμό των πιστωτών και με προτεραιότητα τα συμφέροντά τους, χωρίς να δίνουν την παραμικρή σημασία στις συνέπειες που έχουν οι επιλογές τους στον λαό. Η περίπτωση της ΕΡΤ αποδεικνύει ότι η ιδιότυπη αυτή κατάκτηση έχει φτάσει στο σημείο του ελέγχου της πληροφόρησης, με όλα τα στοιχεία της λογοκρισίας που συνοδεύουν τέτοιες πολιτικές. Στην ουσία πρόκειται για πλήρη κατάργηση του Συντάγματος και  εφαρμογή αναγκαστικών πρακτικών που ισχύουν μόνο σε εμπόλεμες περιόδους ή σε κατοχή.

 

Όπως, λοιπόν, ο αθηναϊκός λαός το 1941 απάντησε στον κατακτητή με σιωπηλούς τρόπους, που ενίσχυαν τους αγωνιστές της αντίστασης, έτσι θεωρώ ότι πρέπει να γίνει και σήμερα. 

Μια πρώτη πρόταση μπορεί να είναι η συντονισμένη και από κοινού προβολή των απεργιακών εκπομπών σε όλες τις τηλεοράσεις εκείνων που είναι διατεθειμένοι να αντιδράσουν. Με την κατάλληλη ενημέρωση των κοινωνικών ομάδων, θα μπορούσε όλη η Αθήνα και οι μεγάλες πόλεις να αντηχούν αυτές τις εκπομπές και να γεμίσει ο τόπος με την φωνή αυτών που οι κυβερνώντες "έκοψαν"  στον αέρα. Με τον τρόπο αυτό θα τους "κόψουμε" εμείς τον αέρα! 

Αν συμφωνείτε στην πρόταση ενημερώστε όσους μπορείτε και με τα κατάλληλα μέσα να συντονιστούμε όλοι ώστε κάποια συγκεκριμένη ώρα να ακούστεί δυνατά σε όλη την Αθήνα η φωνή των απεργών της ΕΡΤ. 

Αξίζει να αρχίσουμε έστω και σιωπηλά να κάνουμε τις καρέκλες τους να τρίζουν.

 

Γεώργιος Τσούπρας

Καθηγητής Θεολόγος στο 2ο Λύκειο Βούλας

Δρ Εκκλησιαστικής Ιστορίας