Alfavita Newsroom Η στάση του Κόμματος – διαφοροποίηση από το ‘’ΟΧΙ’’ και επιλογή του άκυρου με τη μορφή της υποστήριξης μιας ‘’τρίτης πρότασης’’ - απέναντι στις ραγδαίες και οριακές αυτές εξελίξεις δεν είναι απλώς κατώτερη των περιστάσεων ούτε απλώς λανθασμένη. Συνιστά μια βαθιά τομή στην ίδια τη φυσιογνωμία του, σφραγίζει την πορεία αλλοίωσης του επαναστατικού του χαρακτήρα, οριστικοποιεί το διαζύγιο με τις πλατιές λαϊκές μάζες και το φέρνει αντιμέτωπο με το φάσμα της διάλυσης. Δεν είναι απλώς μια ακόμα πράξη στο έργο της στρατηγικής υποχώρησης από τη λενινιστική κληρονομιά που επιβάλλει ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης και σωστή εκτίμηση των επιμέρους αντιθέσεων που παράγονται από την κυρίαρχη αντίθεση κεφαλαίου εργασίας. Στο όνομα της διαφοροποίησης από το ΣΥΡΙΖΑ, τελικά ‘’καταφέρνει’’ να διαφοροποιηθεί μόνο από την πορεία ριζοσπαστικοποίησης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Είναι μια στάση υποταγής στο συσχετισμό δύναμης, στην κυριαρχία των ρεφορμιστικών δυνάμεων.
Εγκλωβισμένη σε μια αντισυσπειρωτική και χρεοκοπημένη στρατηγική που την οδήγησε σε ρόλο θεατή των εξελίξεων, η ηγεσία του Κόμματος στήριξε όλες τις ελπίδες της για ‘’δικαίωση’’ και ‘’αυτοεπιβεβαίωση’’ – λες κι αυτό είναι ο στόχος της πρωτοπορίας της εργατικής τάξης – στην εκτίμηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα υπέγραφε σίγουρα μια αντιλαϊκή συμφωνία. Και εκτέθηκε ανεπανόρθωτα για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια, ανεξάρτητα από την κατάληξη της φάσης αυτής. Δεν πρόβαλε το στόχο να μην υπογραφεί καμιά συμφωνία. Δεν άσκησε καμιά πίεση στο ΣΥΡΙΖΑ για να εγκαταλείψει την αδιέξοδη διαπραγμάτευση στο όνομα της μη καλλιέργειας αυταπατών για το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ, κατορθώνοντας τελικά να ενισχύσει τις φρούδες ελπίδες, ελλείψει σοβαρής εναλλακτικής πρότασης. Δεν πρόβαλε ποτέ μια στέρεη αντιμονοπωλιακή-αντιιμπεριαλιστική πρόταση, ικανή να αποτελέσει βάση για τη συμμαχία της εργατικής τάξης με τα μικροαστικά στρώματα. Πελαγοδρομούσε μεταξύ των γενικών διακηρύξεων για σοσιαλισμό και λαϊκή εξουσία και του αιτήματος για ανάκτηση των απωλειών των εργαζομένων, αρνούμενη να προωθήσει για ζύμωση και πάλη μια συνεκτική πρόταση με κεντρικό στόχο την αποδέσμευση από την Ε.Ε. Κι ενώ οι μάζες όλο και πλατύτερα αμφισβητούν - από την πείρα τους πλέον – την πολιτική της Ε.Ε., ο μοναδικός και κατεξοχήν φορέας εδώ και δεκαετίες της ρήξης πρακτικά … αρνείται να δρέψει τους καρπούς της συνεπούς και αταλάντευτης αυτής διαχρονικής του θέσης προτάσσοντας ως αιχμή την έξοδο από την Ε.Ε., γιατί, σε ένα ρεσιτάλ ιδεοληψίας, θέτει ως προϋπόθεση για την αποδέσμευση την επικράτηση της λαϊκής εξουσίας.
Η θέση στην οποία κατέληξε αβίαστα η ηγεσία του Κόμματος είναι απολύτως ξένη προς τα λαϊκά συμφέροντα και επικίνδυνη για το ίδιο το Κόμμα, γιατί:
- Το δίλημμα είναι υπαρκτό και όχι κατασκευασμένο: Υπάρχει ένα ιταμό τελεσίγραφο των δανειστών που αποκαλύπτει την αιμοσταγή φύση της Ε.Ε. και ένας ωμός εκβιασμός του ελληνικού λαού να σκύψει το κεφάλι και να γίνει συνένοχος στη σφαγή του εγκρίνοντας τη συμφωνία με το πιστόλι της άτακτης χρεοκοπίας στον κρόταφο. Η κυβέρνηση – για προφανείς λόγους – δεν έβαλε ως αντίπαλο δέος την άθλια μνημονιακή αντιπρότασή της. Γιατί πρέπει να την βάζουμε εμείς από το παράθυρο, από τη στιγμή που είναι απίθανο να έχουμε ‘’ομαλές’’ εξελίξεις μετά από ένα όχι; Ποιος στα αλήθεια πιστεύει ότι μετά από ένα ηχηρό ‘’όχι’’ οι δανειστές θα πουν ‘’εντάξει, μας πείσατε, πάμε με τη δική σας πρόταση’’; Το γεγονός ότι μερίδες των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ταυτίζουν το ‘’όχι’’ με την έγκριση του δικού τους μνημονίου είναι κάτι που πρέπει να αποκρούσει ο λαός και κάποιος πρέπει να τον καλέσει να το κάνει, έχοντας όμως ανοιχτό δίαυλο μαζί του. Δίαυλος που με το άκυρο κλείνει οριστικά. Ταυτόχρονα αποτελεί απαράδεκτο αριστερίστικο τυχοδιωκτισμό η ταύτιση ως προς τις επιδιώξεις τους ενός πανίσχυρου ιμπεριαλιστικού κέντρου και του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχουμε να κάνουμε με δυο προτάσεις που εκπορεύονται από παρόμοια κέντρα. Η υπαρκτή αυτή αντίθεση είναι κρίσιμη για να χαράξει το Κόμμα σοβαρή τακτική και να προσεγγίσει τις λαϊκές μάζες που έχουν συρρεύσει στο ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που πλέον φαντάζει όνειρο θερινής νυκτός.
- Όπως ιστορικά συμβαίνει με τα δημοψηφίσματα τέτοιου τύπου, ο διλημματικός τους χαρακτήρας εμπεριέχει τον κίνδυνο του τσουβαλιάσματος ετερόκλιτων πολιτικών δυνάμεων και της δημιουργίας συγχύσεων. Αυτό δεν μπορεί να οδηγεί σε αποχώρηση από τη βασική αναμέτρηση και απόδραση σε ένα άλλο πολιτικό σύμπαν, όπως κάνει η ηγεσία. Αποτελεί το αλφάβητο της λενινιστικής τακτικής ότι στις περιπτώσεις αυτές δίνουμε τη σωστή απάντηση από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων και παράλληλα διαχωριζόμαστε προβάλλοντας όλη την πολιτική μας γραμμή και δίνοντας τη μάχη για το περιεχόμενο του ‘’ΌΧΙ’’. Το άγχος διαχωρισμού από το ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και στα αυτονόητα και ο ετεροκαθορισμός του Κόμματος από τους οπορτουνιστές είναι μέγιστος οπορτουνισμός κι όχι επαναστατική τακτική.
- Η ηγεσία αρνείται να αναγνωρίσει ότι το ‘’ΟΧΙ’’, η αντίθεση του λαού στο όργιο τρομοκρατίας και στις ωμές, κατοχικού και αποικιοκρατικού τύπου αυταρχικές παρεμβάσεις των ιμπεριαλιστών και των βαστάζων τους στην Ελλάδα, συνιστά από μόνο του ένα τεράστιο βήμα χειραφέτησης και σύγκρουσης με την Ε.Ε. - με τον πυρήνα μάλιστα της πολιτικής της. Οξύνει τη σύγκρουση κι ανοίγει δρόμους παρέμβασης στο λαϊκό κίνημα. Αντικειμενικά, το ‘’όχι’’ του λαού εμπεριέχει το στοιχείο της ωρίμανσης της λαϊκής συνείδησης. Στ΄ αλήθεια πιστεύει κανείς ότι έστω κι ένας εργαζόμενος που θα ψηφίσει ‘’όχι’’ θα το κάνει εγκρίνοντας την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ; Από πλευράς λαϊκής συνείδησης, είναι φανερό ότι το ‘’ΌΧΙ ‘’ σημαίνει απόρριψη κάθε αντιλαϊκής πρότασης, άσχετα από την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να το στρεβλώσει, η οποία ακριβώς χρειάζεται σφοδρή σύγκρουση – που δεν μπορεί να διεξαχθεί έξω από το στρατόπεδο του ’’όχι’’. Το γεγονός αυτό αφήνει την ηγεσία παγερά αδιάφορη και ετοιμάζεται για άλλη μια φορά να χαρίσει εκατομμύρια εργαζομένους που τείνουν να γνωρίσουν μια νέα απότομη ριζοσπαστικοποίηση στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στη Χρυσή Αυγή – για να μην ξεχνιόμαστε.
- Ενδεχόμενη επικράτηση του ‘’ναι’’ θα αποτελέσει απαρχή για φρικτά βάσανα για το λαό και για πλήρη κατάρρευση του λαϊκού κινήματος, καθώς το ντόπιο και το ξένο κεφάλαιο θα αξιοποιήσουν τη λαϊκή συναίνεση – έστω κι αν ήταν προϊόν τρομοκρατίας – για να πάρουν ρεβάνς και να επιβάλουν όχι μόνο βάρβαρα μέτρα που θα φέρουν και την υπογραφή πλέον του ίδιου του λαού, αλλά και συνθήκες άγριας όξυνσης του αυταρχισμού.
- Η ηγεσία για άλλη μια φορά πέφτει στην παγίδα του ΣΥΡΙΖΑ: Ενώ υποτίθεται θέλει να απονομιμοποιήσει την απόπειρα του ΣΥΡΙΖΑ να υφαρπάξει το λαϊκό ‘’όχι’’ και να παζαρέψει το δικό του μνημόνιο, τελικά απονομιμοποιεί τη δυνατότητα του Κόμματος να στρέψει τα εκατομμύρια εργαζομένων που θα ψηφίσουν ‘’όχι’’ σε πιο ριζοσπαστική κατεύθυνση. Αλήθεια, πότε μπορεί να αποτρέψει κανείς πιο αποτελεσματικά ενδεχόμενη απόπειρα της κυβέρνησης να επιβάλει μνημόνιο; Όταν θα έχει συμβάλει στο ‘’όχι’’ και θα ΄δώσει τη μάχη της ερμηνείας του λαϊκού αισθήματος ή αφήνοντας τον κόσμο αυτό βορά στην ενσωμάτωση του ΣΥΡΙΖΑ;
- Τη στιγμή κατά την οποία οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές τρομοκρατώντας, αλλά και τρομοκρατημένοι από μια ενδεχόμενη μαζική λαϊκή αντίθεση που αντικειμενικά θα στρέφεται ενάντια στην Ε.Ε., προσπαθούν να ταυτίσουν το ‘’όχι’’ με την απαίτηση για έξοδο από το ευρώ και την Ε.Ε., δεν αποτελεί μια τέτοια κίνηση πεδίο δόξης λαμπρό για το Κόμμα να σηκώσει το γάντι και να βαθύνει τα χαρακτηριστικά του ‘‘ΌΧΙ’’, δυναμώνοντας τα έτσι κι αλλιώς υπαρκτά αντιΕΕ στοιχεία του; Γιατί επιμένει να ταυτίζει την παραμονή στο ευρώ και την έξοδο και επιστροφή στην ‘’καπιταλιστική δραχμή’’, όπως διακηρύσσει; Δε θέλει να δει ή συμβαίνει κάτι άλλο;
- Χαρίζει τα ολοένα και ισχυρότερα πατριωτικά-αντιιμπεριαλιστικά αισθήματα του ελληνικού λαού στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στους πατριδοκάπηλους φασίστες. Ειδικά μετά από τις λυσσώδεις και ωμές παρεμβάσεις Μέρκελ, Σόιμπλε, Γιούνκερ, όλου αυτού του ιμπεριαλιστικού εσμού, και την απόπειρα ωμού βιασμού των στοιχειωδών δημοκρατικών ελευθεριών από Ε.Ε. – Η.Π.Α. και τα ντόπια τσιράκια τους – Σαμαρά, Βενιζέλου, Θοδωράκη - , μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού βράζει και εξεγείρεται. Μήπως είναι κι αυτό επουσιώδες, όπως δείχνει να σκέφτεται γενικευμένα η ηγεσία του Κόμματος, με την Αλ. Παπαρήγα να σέρνει το χορό αυτό;
- Υποθηκεύει το μέλλον του Κόμματος όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα: Σε περίπτωση που επικρατήσει το ‘’όχι’’ το διαχειρίζεται αποκλειστικά ο ΣΥΡΙΖΑ και το οδηγεί στην πλήρη ενσωμάτωση, ενώ στην αντίθετη εκδοχή – ειδικά αν η διαφορά είναι μικρή και τα κομματικά άκυρα λειτουργήσουν καθοριστικά – το Κόμμα δε θα χάσει απλώς επαφή, αλλά θα συναντήσει την οργή κάθε ριζοσπαστικού στοιχείου και της πλατιάς μάζας των εργαζομένων.
Η θέση του Κόμματος για το δημοψήφισμα αποτελεί μνημείο τυχοδιωκτισμού, οπορτουνισμού και άρνησης των νομοτελειών της ταξικής πάλης. Και ως τέτοια συνιστά πρωτοφανή κηλίδα στην ιστορία του Κόμματος. Γιατί είναι ίσως η πρώτη απόφαση στην τιμημένη ιστορία του, με την οποία το ΚΚΕ, χωρίς καμία πολιτική πίεση απέναντί του, προσφέρει εργαλεία στην αστική τάξη και πρακτικά επιδιώκει να τη βγάλει από τη δύσκολη θέση. Γι΄ αυτό αποτελεί στίγμα και οδηγεί εν μέσω ιστορικών εξελίξεων σε εκφυλισμό το Κόμμα. Η Κεντρική Επιτροπή χρεώνεται αποκλειστικά την ήττα αυτή. Τίποτα πλέον δεν είναι ίδιο μετά από την ντροπιαστική αυτή απόφαση. Και τα ερωτηματικά για τη στάση αυτή δε θα σταματήσουν να ζητούν απάντηση. Ποιες άραγε πολιτικές εκτιμήσεις ή δεσμεύσεις είναι αυτές που απειλούν το Κόμμα με συρρίκνωση ή αφανισμό; Δεν αργεί η ώρα που η ηγεσία θα κληθεί να δώσει λογαριασμό στα χιλιάδες κομματικά μέλη και στους αγνούς οπαδούς του Κόμματος. Το ζητούμενο είναι να μη γίνει αυτό σε συνθήκες πλήρους απαξίωσης του Κόμματος από το λαό. Γιατί τότε θα πρόκειται για ξεκαθάρισμα λογαριασμών κάποιων γραφικών τύπων…
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ
Ψηφίζουμε μαχητικά ‘’ΌΧΙ’’ την Κυριακή και καλούμε το λαό με το ‘’όχι’’ αυτό να πει ταυτόχρονα:
ΟΧΙ σε κάθε αντιλαϊκή συμφωνία, από όπου κι αν προέρχεται, είτε ευρωενωσιακή είτε κυβερνητική.
ΟΧΙ στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ – ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ τώρα, για να ανοίξει ένας άλλος φιλολαϊκός δρόμος ανάπτυξης.
Άμεση αποχώρηση της κυβέρνησης από τις διαπραγματεύσεις.
Άμεση μονομερής διαγραφή του χρέους
*Το κείμενο αναδημοσιεύεται από προσωπική σελίδα σε κοινωνικό δίκτυο
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 25/11
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη
