Γερμανοί Βιομήχανοι: Όλη η Ελλάδα μια ειδική οικονομική ζώνη υπό διεθνή επιτήρηση

Management του ΤΑΙΠΕΔ σε διεθνή χέρια και μετατροπή ολόκληρης της χώρας σε "ειδική οικονομική ζώνη". Αυτές είναι δύο από τις σημαντικότερες συνθήκες ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του συνδέσμου των Γερμανών Βιομηχάνων στην Ελλάδα, κ. Daniel Sahl.

 

 

Και οι χειρότεροι αποικιοκράτες δεν θα τολμούσαν να μιλήσουν τόσο ωμά όσο ο κ. Daniel Sahl , εκ μέρους των Γερμανών Βιομηχάνων, διεκδικώντας απροκάλυπτα, ταπεινωτικά και προκλητικότατα την θεσμοθετημένη οικονομική κατοχή και μάλιστα Γερμανική, της χώρας, παράλληλα με την πλήρη κοινωνική και εργασιακή της διάλυση.

 

Σε όποια άλλη χώρα τολμούσε ο κ. Daniel Sahl να εκστομήσει τέτοιου είδους αποικιοκρατικές βλέψεις (και κάτι πολύ περισσότερο), θα είχε προκαλέσει γενική κατακραυγή και θα τον είχαν διώξει με τις κλωτσιές.

 

Στην ελληνική "μπανανία", όμως, όλα αυτά ακούγονται μάλλον ευχάριστα και με έκδηλη απληστία από τους κυρίαρχους πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους αλλά και μια μερίδα της Αριστεράς, η οποία περίπου τα "ανέχεται" στο όνομα του δόγματος του ευρωπαϊσμού!

 

Πρώτη φορά οι σύγχρονοι αλλά και πέρα για πέρα αδίστακτοι αποικιοκράτες γίνονται δεκτοί από τα θύματά τους με τόσες δάφνες και τιμές, ενώ οι αποικιοκρατικές τους επιδιώξεις καλύπτονται τόσο κομψά πίσω από τα "περίλαμπρα" ευρωπαϊκά ιδεώδη, τα οποία συνιστούν την άλλη όψη ή την ιδεολογική μορφή, του πλέον άγριου ιμπεριαλισμού!

 

Συνέντευξη στον Δημήτρη Κατσαγάνη από το capital.gr

 

ΕΡΩΤ:Κατά τη διάρκεια της ομιλίας σας στο Επενδυτικό Φόρουμ που διοργάνωσε πριν δύο εβδομάδες η “Internatiolal Herald Tribune” και η “Καθημερινή” υποστηρίξατε την ανάγκη εκαθίδρυσης “ειδικών οικονομικών ζωνών” στην Ελλάδα και ενός διεθνούς ή ευρωπαϊκού μάνατζμεντ στο ελληνικό Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ). Μπορείτε να μας εξηγήσετε τις προτάσεις σας αυτές; 

 

Daniel Sahl:Κατά πρώτον, μεταμορφώνοντας την Ελλάδα σε μία Ειδική Οικονομική Ζώνη, ενισχυμένη και από την απαραίτητη και προσαρμοσμένη οικονομική υποστήριξη και εξωτερικούς υπαλλήλους από την ΕΕ, σημαίνει να τη βάλεις ξανά σε τροχιά ανάπτυξης. Ο σκοπός αυτής της ζώνης είναι η δημιουργία καλύτερου πλαισίου συνθηκών για επενδύσεις, το οποίο χαρακτηρίζεται από μία αποτελεσματική γραφειοκρατία, ειδικές συνθήκες στο εργατικό δίκαιο, κίνητρα στη φορολογία και στο R&D και νέο νόμο για τη διαιτησία. Όλα αυτά μαζί θα δημιουργήσουν κατάλληλη ατμόσφαιρα για ελληνικές και ξένες επενδύσεις και την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. 

 

Κατά δεύτερον, η ιδέα της μετατροπής του ΤΑΙΠΕΔ σε ένα ευρωπαϊκό ή διεθνές management και facility δεν είναι καινούρια. Έχει συζητηθεί σε διαφορετικές περιπτώσεις και έχει εμφανισθεί με διαφορετικά περιεχόμενα. Μέχρι τώρα, το ΤΑΙΠΕΔ έχει επιλέξει να προσεγγίζει τις ιδιωτικοποιήσεις με τον ίδιο τρόπο: Πρώτα πρέπει να γίνει η εκκαθάριση των περιουσιακών στοιχείων και, έπειτα, αυτά να ιδιωτικοποιηθούν. Η ιδέα μου είναι η εξής: Αν η ελληνική κυβέρνηση και η κοινωνία πραγματικά θέλει να ιδιωτικοποιήσει τα ελληνικά κρατικά περιουσιακά στοιχεία προκειμένου να ξεπεράσει την κρίση, τότε τα περιουσιακά στοιχεία πρέπει να εποπτεύονται από ένα διεθνές μάνατζμεντ και facility, το οποίο είναι ικανό να εργασθεί στη λεγόμενη “εκκαθάριση”. 

 

ΕΡΩΤ:Ποια είναι τα κίνητρα για την ελληνική κυβέρνηση και κοινωνία για τη μετατροπή του ΤΑΙΠΕΔ σε ένα ευρωπαϊκό ή διεθνές μάνατζμεντ και facility; 

 

Daniel Sahl:Μετατρέποντας το ΤΑΙΠΕΔ σε ένα ευρωπαϊκό ή διεθνές management και facility, μεμονωμένα συμφέροντα σε σχέση με τη διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων τα οποία θα μπορούσαν να συνεπάγονται διαφθορά και πελατειακές σχέσεις θα μειωθούν και, κατά τη γνώμη μου, θα αυξηθεί η διαφάνεια της διαδικασίας των ιδιωτικοποιήσεων. Παραπέρα, μετατρέποντας το μάνατζμεντ των περιουσιακών στοιχείων σε ένα διεθνές management και facility, το ελληνικό κράτος θα μπορούσε να λάβει μερίδιο αγοράς από αυτά, το οποίο αποτιμάται στην ελάχιστη αξία αυτών περιουσιακών στοιχείων. Αυτό το βήμα λύνει δύο προβλήματα: Κατά πρώτον, τα έσοδα αυτής της συναλλαγής μπορούν να χρησιμοποιηθούν από το ελληνικό κράτος για τη μείωση του δημοσίου χρέους. Κατά δεύτερον, το διεθνές management και facility έχει ένα ζωτικό ενδιαφέρον -και για τους Έλληνες πολίτες- για την επαναπώληση αυτών στοιχείων. 

 

Ως εκ τούτου, τα κρατικά αυτά περιουσιακά στοιχεία αναδιαρθρώνονται με ένα όσο το δυνατό πιο επικερδή τρόπο. Το ερώτημα είναι, τώρα, αν το ελληνικό κράτος και η κοινωνία είναι σε θέση να χάσουν τον πλήρη έλεγχο πάνω στη διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων. Η απάντηση είναι ξεκάθαρα αρνητική, γιατί ένα εθνικό διοικητικό συμβούλιο είναι ακόμα αναγκαίο για να υποστηρίξει τα εθνικά γραφειοκρατικά ζητήματα. 

 

ΕΡΩΤ:Είναι οι ειδικές οικονομικές ζώνες και το διεθνές μάνατζμεντ οι βασικές προϋποθέσεις για να επενδύσουν οι γερμανικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα; 

 

Daniel Sahl:Οι γερμανικές, οι ξένες και οι ελληνικές επιχειρήσεις ενδιαφέρονται πέρα και πάνω απ΄ όλα για ένα σταθερό και μόνιμο πλαίσιο συνθηκών. Πάνω σ΄ αυτό πρέπει να επικεντρωθούμε. Ένας πιθανός και πολλά υποσχόμενος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό το πλαίσιο συνθηκών είναι μέσω μιας ειδικής οικονομικής ζώνης. Ωστόσο, αυτός δεν είναι δεν είναι ο απώτερος στόχος. Ωστόσο, είναι φανερό ότι η δημοσιονομική προσαρμογή και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις (οι οποίες δεν είναι ως τώρα αναπτυγμένες με τον κατάλληλο τρόπο για τους επιχειρηματίες) που είναι δύο βασικά βήματα για το πρόγραμμα προσαρμογής της Ελλάδας θα μπορούν να επιτευχθούν με τη υποστήριξη αυτής της Ειδικής Οικονομικής Ζώνης. 

 

ΕΡΩΤ:Έχετε επισκεφθεί πολλές φορές την Ελλάδα κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο χρόνων. Ποια ήταν η προσωπική σας άποψη για την ελληνική οικονομία μετά την πρώτη σας επίσκεψη και ποια μετά την πιο πρόσφατη; 

 

Daniel Sahl:Κατά τα τελευταία δυόμισι χρόνια ήλθα 12 φορές στην Ελλάδα, επισκεπτόμενος την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και την Κρήτη. Γυρνώντας στη Γερμανία μετά την πρώτη μου επίσκεψη, σκεφτόμουνα όλο το φάσμα των δυνατοτήτων της Ελλάδας και το πως θα μπορούσαν να ξεμπλοκαριστούν αυτές οι δυνατότητες. Η άποψη μου δεν έχει αλλάξει από τότε: Είμαι πεπεισμένος ότι η Ελλάδα έχει δυνατότητες. Αυτό που έχει αλλάξει είναι η διάθεση απέναντι στην κρίση: Κοιτάξαμε πολύ προς το παρελθόν. Τώρα είναι η ώρα να κοιτάξουμε στο μέλλον.