Χρεοκοπία κατόπιν αδείας

 

Οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» φέρνουν στο προσκήνιο τη θέληση του ΔΝΤ να ελέγχει το ίδιο ποια χώρα επιτρέπεται να χρεοκοπήσει και ποια όχι

 

Του Μιχάλη Ψύλου

 

«Πρέπει να επανακαθορίσουμε τον τρόπο με τον οποίο μια χώρα πτωχεύει». Οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» –η ναυαρχίδα του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος- θέτουν με τον πιο ωμό και κυνικό τρόπο την ανάγκη αλλαγής του τρόπου με τον οποίο μια χώρα θα χρεοκοπεί. «Δεν είναι δυνατόν να αφήνουμε μια υπερχρεωμένη χώρα να αποφασίζει μόνη της το αν και πότε θα πτωχεύσει», προειδοποιεί η βρετανική εφημερίδα σε άρθρο του εκδότη της.

 

«Ηρθε η ώρα να τεθεί επί τάπητος ο μηχανισμός αναδιάρθρωσης κρατικών χρεών (SDRM) που είχε προτείνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο από το 2002», σημειώνει η εφημερίδα και προσθέτει ότι ενισχύονται πλέον εκείνοι που ζητούν να εφαρμοστεί ένα διεθνές καθεστώς χρεοκοπιών για τα κράτη, υπό την κηδεμονία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

 

«Με την ύπαρξη ενός τέτοιου καθαρού μηχανισμού θα μπορούσαν να είχαν αποτραπεί όλα τα προβλήματα της ευρωζώνης», υποστηρίζει η Αν Κρούγκερ, πρώην επικεφαλής οικονομικής ανάλυσης της Παγκόσμιας Τράπεζας, αναπληρώτρια γενική διευθύντρια του ΔΝΤ και αρχιτέκτονας της πρωτοβουλίας του ΔΝΤ.

 

«Ο μηχανισμός SDRM που προτείνει το ΔΝΤ θα έπρεπε να είχε τεθεί σε εφαρμογή από τότε που προτάθηκε και θα ήταν καλό να το επανεξετάσουμε», τονίζει και η Βίβιαν Τάμπερερ της εταιρείας Ινβέστεκ Ασετ Μάνατζμεντ. Ο μηχανισμός αυτός είχε απορριφθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες το 2002, καθώς η Ουάσιγκτον δεν ήθελε να αποδεχτεί έναν διεθνή οργανισμό υπεράνω των αμερικανικών διαδικασιών χρεοκοπίας.

 

Η πρωτοβουλία αυτή βρέθηκε όμως ξανά στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος, καθώς η κρίση χρέους της ευρωζώνης έφερε στο φως τις αδυναμίες του τρέχοντος συστήματος των κατά περίπτωση συμφωνιών για αναδιάρθρωση του κρατικού χρέους.

 

«Για την Ε.Ε., που έτσι κι αλλιώς έχει διακρατική φύση, θα είναι ευκολότερο να υιοθετηθούν παρόμοιες προτάσεις… Να υπάρξει δηλαδή ένας ευρωπαϊκός μηχανισμός SDRM εάν η κρίση της ευρωζώνης εξακολουθήσει να είναι μείζον πρόβλημα», σημειώνουν οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς».

 

Ολα αυτά αποδεικνύουν πόσο εχθρικό για την κοινωνία αλλά και τα κράτη είναι το «τίμημα» για όσους βαυκαλίζονται με την ιδέα της «παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης. Δεν φτάνει πλέον η πολιτική της παγκόσμιας λιτότητας και των «μνημονίων για όλους». Θέλουν να υπάρχει και η «αυτόματη πτώχευση χωρών».

 

«Ακούω όλο και περισσότερες συζητήσεις στην Ευρώπη για κάποιο είδος μηχανισμού αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους», λέει ο Λι Μπουσέιτ της δικηγορικής εταιρείας Κλίαρι Γκότλιμπ, που εκπροσωπεί τις περισσότερες κυβερνήσεις σε περιπτώσεις αναδιάρθρωσης χρέους, περιλαμβανομένης της Ελλάδας και της Αργεντινής. «Πιστεύω ότι το θέμα πρέπει να επανεξεταστεί».

 

Η πιο ενεργός ανάμιξη του ΔΝΤ στην «παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση» συνδέεται άμεσα με τη διαπάλη Αμερικανών-Γερμανών για τον παγκόσμιο έλεγχο χωρών και αγορών. Οι Αμερικανοί, που ελέγχουν πλήρως το ΔΝΤ, βλέπουν τη γερμανική πολιτική και οικονομική κυριαρχία να παγιώνεται στην Ευρώπη με τα μνημόνια που επέβαλε το Βερολίνο στην Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Κύπρο και απειλούν να επεκταθούν στην Ισπανία και την Ιταλία.

 

Είναι πασιφανές λοιπόν ότι η Ουάσιγκτον θέλει να χρησιμοποιήσει το ΔΝΤ ως μοχλό εκβιασμού προς τη Γερμανία ώστε να αυξήσει κατακόρυφα για το Βερολίνο το οικονομικό κόστος της καθυπόταξης αυτών των χωρών της ευρωζώνης.

 

Οπως γράφει ο Αμερικανός οικονομολόγος Μάικλ Χάντσον στο περιοδικό «ΚάουντερΠαντς», «η σημερινή κατάσταση θυμίζει έντονα εκείνη της μεσαιωνικής Ευρώπης. Η υπερεθνική εξουσία της Ρώμης βρίσκεται σήμερα στην Ουάσιγκτον. Ο χριστιανισμός έχει αντικατασταθεί από τη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία της «Συναίνεσης της Ουάσιγκτον», που ασκείται μέσω του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας Τράπεζας, του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και των δορυφορικών οργάνων, όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

 

efsyn.gr