Alfavita Newsroom
ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
ΟΜΑΔΑ ΠΡΩΤΗ
ΘΕΜΑ Α1
Θέμα Α1
α) Από σχολικό βιβλίο, σελ. 215, Πολιτοφυλακή της Κρήτης: Αποτέλεσμα μεταρρύθμισης μετά την άφιξη Διεθνούς Επιτροπής στην Κρήτη, το Φεβρουάριο του 1906. Αποτελούνταν από Έλληνες αξιωματικούς που προηγουμένως θα παραιτούνταν από το ελληνικό στρατό και από σχολικό βιβλίο σελ. 216 « Το πιο σημαντικό … 1912-1913 ( κατά την περίοδο αρμοστείας Α. Ζαϊμη».
β. Σχολικό βιβλίο, σελ:93 «Σοβαρότερη από όλες τις ομάδες (με σοσιαλιστικές ιδέες) …. ιδρύσουν κόμμα.( Συμπλ. Στις εκλογές Αυγούστου 1910 έθεσε για πρώτη φορά υποψηφιότητα σε κάποιες εκλογικές περιφέρειες και προχώρησε στην ίδρυση του Λαϊκού Κόμματος στα μέσα του 1910»
γ. Σχολικό βιβλίο, σελ:140 «Το Νοέμβριο ….. της συνθήκης).»
ΘΕΜΑ Α2
α-4
γ-1
δ-5
ε-3
ζ - 2
ΘΕΜΑ Β1
Σχολικό βιβλίο, σελ:85-86 , «Ο Ελληνοτουρκικός …. περιορισμός της γραφειοκρατίας.»
ΘΕΜΑ Β2
Σχολικό βιβλίο, σελ:250 «Στην Ευρώπη….. Σοβιετικής Ένωσης.»
ΘΕΜΑ Γ1
α)
Ιστορικές γνώσεις: σελ. σχολικού βιβλίου 42-43: «Η διεύρυνση του ελληνικού κράτους … τεχνητές ελλείψεις.»
Πληροφορίες παραθέματος
Κείμενο Α
· τσιφλικάδες πιο απαιτητικοί από Τούρκους
· εκβιασμοί για ενοίκιο
· μέσο εκβιασμού το πωλητήριο συμβόλαιο
Ενδεικτική απάντηση υπό μορφή κειμένου
α) Η διεύρυνση του Ελληνικού κράτους με τα Επτάνησα (1864), την Άρτα και τη Θεσσαλία(1881) έφερε στο προσκήνιο το ζήτημα της μεγάλης ιδιοκτησίας. Τα «τσιφλίκια» της Θεσσαλίας αγοράστηκαν από πλούσιους έλληνες του εξωτερικού οι οποίοι, πέρα από το γεγονός ότι διατήρησαν τον αναχρονιστικό θεσμό των κολίγων, άσκησαν πολιτικές και κοινωνικές πιέσεις για να κερδοσκοπήσουν από την παραγωγή του σιταριού. Επιδίωξαν, δηλαδή, την επιβολή υψηλών δασμών στο εισαγόμενο από τη Ρωσία σιτάρι, ώστε να μπορούν να καθορίζουν όσο το δυνατόν υψηλότερες τιμές για το εγχώριο, προκαλώντας μάλιστα μερικές φορές και τεχνητές ελλείψεις. Επιπλέον, οι νέοι ιδιοκτήτες των τσιφλικιών δεν δίσταζαν να είναι πολύ πιο απαιτητικοί από τους προκατόχους τους απέναντι στους κολίγους. Οι κολίγοι ήταν υποχρεωμένοι να πληρώνουν ενοίκιο για τις οικίες στις οποίες έμεναν, ενώ μέχρι τότε τις θεωρούσαν δικές τους. Στις αιτιάσεις τους οι νέοι ιδιοκτήτες πρόβαλλαν τους τίτλους ιδιοκτησίας που είχαν. Άλλωστε όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο δημοσίευμα της εφημερίδας «Αιων», «οι νέοι κύριοι [...] εκβιάζουσιν τους δυστυχείς να τους πληρώνουσι ενοίκιον δια τας οικίας, εις ας κατοικούσιν και ας οι χωρικοί θεωρούσιν προ απομνημονεύτων χρόνων ως ιδίας» ....« Επιδεικνύεται αυτοίς το της αγοραπωλησίας έγγραφον, ενώ και αι οικίαι επωλήθησαν τω νέω κυρίω».
β)
Ιστορικές γνώσεις: σελ. σχολικού βιβλίου 81 «Στα εδάφη της Θεσσαλίας- … βελτίωση της θέσης τους.»
Πληροφορίες παραθέματος
Κείμενο Β
· άποψη Τρικούπη : η κατάσταση να μείνει ως έχει για να μη θίγει το εξωελλαδικό κεφάλαιο
· άποψη Δεληγιάννη: αναγνώριση Θεσσαλικού προβλήματος και προσπάθεια απαλλοτρίωσης (1896)
Ενδεικτική απάντηση υπό μορφή κειμένου
β) Οι θέσεις του Τρικούπη όσο και του Δηλιγιάννη ήταν διαφορετικές πάνω στο ζήτημα αυτό.
Ο Τρικούπης και το κόμμα του υποστήριζαν τους μεγαλογαιοκτήμονες και ήταν αντίθετοι στη διανομή των τσιφλικιών της Θεσσαλίας στους καλλιεργητές, γιατί θεωρούσαν ότι μόνο μ΄ αυτόν τον τρόπο θα προσέλκυαν τα αναγκαία κεφάλαια των Ελλήνων του εξωτερικού.
Όπως ο ίδιος χαρακτηριστικά ανέφερε: « εάν επιβάλωμεν τη διανομή των κτημάτων εις τους καλλιεργητάς, όπως μου το ζητείτε, θα εκδιώξωμεν εξ’ Ελλάδος το χρήμα των Ελλήνων του εξωτερικού. Αντιθέτως, οφείλωμεν να προσελκύσωμεν τα κεφάλαια αυτών των Ελλήνων και όχι να τους εκφοβίσωμεν. Η κατάστασις εις τη Θεσσαλία πρέπει να παραμείνη ως έχει, διότι τούτο απαιτούν τα γενικότερα συμφέροντα της χώρας...»
Αντίθετα, το κόμμα του Θ. Δηλιγιάννη προσπάθησε , χωρίς τελικά να το κατορθώσει να χορηγήσει γη στους αγρότες και έλαβαν κάποια μέτρα για τη βελτίωση της θέσης τους.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο παράθεμα ο Δηλιγιάννης, λόγω της αντιπάθειας ως προς το χρηματιστικό κεφάλαιο και τους «πλουτοκράτες της διασποράς», επιχείρησε το 1896 να περάσει νόμο για την απαλλοτρίωση ορισμένων τσιφλικιών και τη διανομή της γης στους καλλιεργητές της. Η κατάθεση του νομοσχεδίου αυτού στη Βουλή το 1896 σηματοδοτούσε ότι για το Ελληνικό κράτος υπήρχε αγροτικό πρόβλημα στην περιοχή της Θεσσαλίας.
γ)
Ιστορικές γνώσεις: σελ σχολικού 43 «Οι πρακτικές(των τσιφλικάδων) δημιούργησαν … χωριό Κιλελέρ(1910).
Πληροφορίες παραθέματος
Κείμενο Γ
· Υπόμνημα Πανθεσσαλικής Επιτροπής προς το βασιλιά, κυριότερα σημεία
· Μείωση αγροτικού πληθυσμού
· Εξώσεις και περιφορά αγροτών
· Ελονοσία
· Τοκογλυφία
· Αναφορά στο παράδειγμα της Δανίας, γενέτειρας του βασιλιά.
Ενδεικτική απάντηση υπό μορφή κειμένου
γ) Τα προβλήματα και οι διεκδικήσεις των κολίγων αποτυπώνονταν στο υπόμνημα της « Πανθεσσαλικής Επιτροπής αγώνα» προς τον βασιλέα Γεώργιο το Φεβρουάριο του 1910. Αναφέρουν ότι δεν ήταν κάτοχοι ούτε της γης που καλλιεργούσαν, αλλά ούτε των σπιτιών («καλύβης») στα οποία διέμεναν. Ήταν αναγκασμένοι να περιφέρονται διαρκώς από χωριό σε χωριό. Τονίζουν ότι υπάρχει έξαρση της τοκογλυφίας, ενώ η ελονοσία μαστίζει τους αγροτικούς πληθυσμούς.
Ζητούν από το βασιλέα τη λήψη μέτρων για την προστασία των Θεσσαλών αγροτών. Άλλωστε, όταν οι αγροτικοί πληθυσμοί είναι ικανοποιημένοι διασφαλίζεται η σταθερότητα του πολιτεύματος. Όπως χαρακτηριστικά έγραφαν στο υπόμνημα τους « Καλλίτερος δε βασιλεύς είναι εκείνος, όστις καθιστά την ύπαιθρον γόνιμον χώραν». Υπενθύμιζαν ότι η δουλοπαροικία στη Δανία είχε καταργηθεί ήδη από το 1788 και τόνιζαν ότι κάτι ανάλογο μπορεί να επιτευχθεί και στην Ελλάδα.
Εξαιτίας των πρακτικών αυτών των τσιφλικάδων η Ελληνική κυβέρνηση είχε ψηφίσει νόμους το 1907, οι οποίοι επέτρεπαν την απαλλοτρίωση μεγάλων ιδιοκτησιών για διανομή σε ακτήμονες. Η εφαρμογή τους αποδείχθηκε δύσκολη υπόθεση, και οι τριβές που προκλήθηκαν προκάλεσαν συγκρούσεις με πιο σημαντική αυτή στο χωριό Κιλελέρ το 1910.
Δ1
α)
Ιστορικές γνώσεις: σελ σχολικού βιβλίο 158 « Η αστική στέγαση ξεκίνησε … για τη στέγασή τους.»
· Εικόνα εγκατάλειψης και αδιαφορίας
· Περιγραφή σταδιακής εγκατάστασης προσφύγων(σκηνές, παραπήγματα, πλινθόκτιστα κλπ.
· Προβλήματα ύδρευσης και απορριμμάτων
Ενδεικτική απάντηση υπό μορφή κειμένου
α) Η αστική στέγαση ξεκίνησε από την Αθήνα με τη δημιουργία τεσσάρων συνοικισμών: της Καισαριανής, του Βύρωνα, της Νέας Ιωνίας στην Αθήνα και της Κοκκινιάς στον Πειραιά. Αρχικά, οι πρόσφυγες της Καισαριανής έμεναν σε σκηνές, όπου – σύμφωνα και με το παράθεμα – « παρέμειναν για αρκετό χρονικό διάστημα». Έπειτα για τη στέγαση των αστών προσφύγων υιοθετήθηκε η δημιουργία συνοικισμών με επέκταση των πόλεων στις οποίες αυτή ήταν προσωρινά εγκατεστημένη. Προκρίθηκε – εκτός από σπάνιες εξαιρέσεις - το σύστημα της ανέγερσης μικρών κατοικιών, μονοκατοικιών / διπλοκατοικιών , μονοώροφων ή διώροφων με ένα ή δύο δωμάτια, κουζίνα και τους αναγκαίους βοηθητικούς χώρους. Παρά την ομοιομορφία που επικρατούσε υπήρχε ελαφρά διαφοροποίηση των κατοικιών του ενός συνοικισμού από τις κατοικίες του άλλου ως προς το εμβαδόν, την ποιότητα κατασκευής και τη λειτουργικότητα. Όπως δηλώνεται και στο παράθεμα « κατασκευάστηκαν από το κράτος 500 ξύλινα παραπήγματα και πλινθόκτιστα δωμάτια». Στη συνέχεια, οι κατοικίες βελτιώθηκαν με μέριμνα της ΕΑΠ και με την κατασκευή σπιτιών περισσότερων τύπων: « η Επιτροπή Αποκαταστάσεως ανέλαβε ... Διαφόρων τύπων». Το κράτος ή η ΕΑΠ ανέθεταν την ανέγερση των συνοικισμών σε εργολάβους ή φρόντιζαν να εφοδιάζουν τους πρόσφυγες με τα απαραίτητα μέσα για να κατασκευάσουν οι ίδιοι τα σπίτια τους. η δόμηση των συνοικισμών, ελλείψει χρόνου και χρημάτων, συχνά δε συνδυαζόταν με έργα υποδομής (ύδρευση, αποχετευτικό σύστημα, οδικό δίκτυο, χώροι πρασίνου κ.α). Όπως αποδεικνύεται και από το παράθεμα οι συνθήκες ζωής των αστών προσφύγων και συγκεκριμένα στην περιοχή της Καισαριανής ήταν απελπιστικές και συχνά σε ένα ξύλινο σπίτι έμεναν δύο οικογένειες: « η κατάσταση των ανθρώπων που έμεναν στα παραπήγματα ήταν απελπιστική, αρκεί να σημειωθεί ότι σε κάθε ξύλινο σπιτάκι κατοικούσαν δύο οικογένειες. Επιπλέον οι συνθήκες διαβίωσης πλήττονταν και από τα ανεπαρκή έργα υποδομής όπως σχετικά με την υδροδότηση η οποία, σύμφωνα με το παράθεμα, γινόταν από δημοτικά βυτία, ενώ τις ελλείψεις που προέκυπταν τις αναπλήρωναν οι υδροπώλες οι οποίοι εμπορεύονταν το νερό, γεγονός που ισοδυναμούσε με οικονομική εκμετάλλευση των ήδη εξαθλιωμένων προσφύγων: « Η ύδρευση του προσφυγικού αυτού πληθυσμού ... εμπορεύονταν το νερό». Πρόσθετη απόδειξη της κακής ποιότητας διαβίωσης η οποία είχε άμεση σχέση με τις συνθήκες δημόσιας υγείας, ήταν η ύπαρξη στην κοίτη χειμάρρων πολλών ακαθαρσιών και σκουπιδιών ακόμη και από τη λειτουργία της ταπητουργίας. Όπως λοιπόν βεβαιώνεται από το παράθεμα: « στο μεγάλο ρεύμα ... φρικτό θέαμα». Ιδρύθηκαν ακόμη προσφυγικοί οικοδομικοί συνεταιρισμοί και χορηγήθηκαν άτοκα δάνεια σε προσφυγικές οικογένειες για τη στέγασή τους.
β)
Για εύπορους
σελ. σχολικού βιβλίου 159: «Υπήρχαν … στον Πειραιά.»
· Παραδείγματα Νέας Σμύρνης, Καλλίπολης και Νέας Καλικράτειας
· Απαλλοτρίωση περιοχής ανατολικά λεωφόρου Συγγρού
Για άπορους
σελ σχολικού 159: «Στο αντίθετο άκρο … για πολλά χρόνια.»
Παράθεμα
· Παράδειγμα Θεσσαλονίκης με πρωτόγονες κατασκευές για στέγαση, που πρόσφεραν, ωστόσο, υποτυπώδη προστασία.
Ενδεικτική απάντηση υπό μορφή κειμένου
β) Υπήρχαν, βέβαια, και οι εύποροι πρόσφυγες, που είχαν την οικονομική δυνατότητα να φροντίσουν μόνοι τους για τη στέγασή τους. Αυτοί στην αρχή ήταν σε θέση να νοικιάσουν ή να αγοράσουν κατοικίες μέσα στις πόλεις και έτσι να αναμειχθούν με τους γηγενείς. Αργότερα ανέλαβαν οι ίδιοι πρωτοβουλίες για την ίδρυση οικισμών. Η διαδικασία ήταν η ακόλουθη: ίδρυαν έναν οικοδομικό συνεταιρισμό, αγόραζαν μια έκταση σε προνομιούχο περιοχή και οικοδομούσαν αστικές κατοικίες καλής ποιότητας. Στους πρόσφυγες παραχωρούνταν οικόπεδα και δάνεια ενώ το κράτος αναλαμβάνει τα έργα υποδομής. Τέτοιοι οικισμοί ήταν η Νέα Σμύρνη στην Αθήνα και η Καλλίπολη στον Πειραιά. Ο συνοικισμός της Νέας Σμύρνης αποτελούσε το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Πρόσφυγες από τη Σμύρνη που ανήκαν σε ανώτερα κοινωνικά στρώματα οργανώθηκαν το 1923 και σε ένα χρόνο πέτυχαν την απαλλοτρίωση της περιοχής ανατολικά της λεωφόρου Συγγρού. Το 1925 άρχισε η οικοδόμηση του οικισμού, ενώ το σχέδιο Καλλιγά προέβλεπε μεγαλύτερο πλάτος δρόμων.
Ιδιαίτερα οξυμένα ήταν τα προβλήματα των άπορων προσφύγων. Εγκαταστάθηκαν σε καλύβες, χαμόσπιτα και άλλες πρόχειρες κατασκευές στις παρυφές παλαιών οικισμών, ή δημιούργησαν παραγκουπόλεις γύρω από τους προσφυγικούς συνοικισμούς. Ένα τέτοιο συνοικισμό στα προάστια της Θεσσαλονίκης περιγράφει ο Morgenthau στον οποίο ζούσαν πάνω από δυο χιλιάδες άτομα. Οι καλύβες που έμεναν το χειμώνα ήταν κρύες και υγρές γιατί δεν ήταν αεροστεγείς, ενώ το καλοκαίρι οι τσίγκινες στέγες τις μετέτρεπαν σε χώρους που αναπτύσσονταν υψηλές θερμοκρασίες. Όπως έγραφε χαρακτηριστικά ο Morgenthau, αυτές οι συνθήκες διαμονής « δεν αντιπροσώπευαν παρά την κατώτατη βαθμίδα της πολιτισμένης ζωής». Έτσι σε άθλιες συνθήκες επρόκειτο να ζήσουν για πολλά χρόνια.
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΘΕΜΑΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ&
ΟΜΑΔΑ ΠΡΩΤΗ
ΘΕΜΑ Α1
α. Πολιτοφυλακή της Κρήτης=>σελ.215 σχολικού βιβλίου « Το οριστικό κείμενο των μεταρρυθμίσεων που προήλθε μέσα από διαπραγματεύσεις μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων, των Κρητών και του Βενιζέλου, προέβλεπε την οργάνωση Κρητικής Χωροφυλακής με εντελώς νέο σχήμα, την ίδρυση Κρητικής Πολιτοφυλακής με έλληνες αξιωματικούς που προηγουμένως θα παραιτούνταν από τον ελληνικό στρατό»
+ σελίδα 216 σχολικού βιβλίου: « Το πιο σημαντικό είναι ότι οργανώθηκε για πρώτη φορά η Πολιτοφυλακή της Κρήτης, δηλαδή ο πρώτος στρατός του νησιού(1907) που εξελίχθηκε σε αξιόλογη δύναμη, όπως φάνηκε αργότερα στους Βαλκανικούς πολέμους 1912-1913»
β. Κοινωνιολογική εταιρεία=>σελίδα 93 σχολικού βιβλίου: «Ανάμεσα στις ομάδες με σοσιαλιστικές ιδέες κατά την περίοδο 1909-1922 σοβαρότερη θεωρήθηκε η Κοινωνιολογική Εταιρεία, η οποία ξεκίνησε από μερικούς διανοούμενους ως αριστερούς…Παπαναστασίου»
γ. Συνθήκη του Νεϊγύ=>σελίδα 140 σχολικού βιβλίου: «Τον Νοέμβριο του 1919…της συνθήκης.»
ΘΕΜΑ Α2
α.4
β.-
γ.1
δ.5
ε.3
στ.-
ζ.2
ΘΕΜΑ Β1
Σελίδα 85- 86 σχολικού βιβλίου: « Ο ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897, που τελείωσε με ολοκληρωτική ήττα…περιορισμό της γραφειοκρατίας»
ΘΕΜΑ Β2
Σελίδα 250 σχολικού βιβλίου: «Στην Ευρώπη πρωτεργάτης του αγώνα…Σοβιετικής Ένωσης.»
ΟΜΑΔΑ ΔΕΥΤΕΡΗ
ΘΕΜΑ Γ1
α) Σύμφωνα με το παράθεμα του Ζ.Δ.Παπαδημητρίου. «Το αγροτικό ζήτημα και η δράση του Μαρίνου Αντύπα στην Θεσσαλία», καταγγέλλεται η συμπεριφορά των τσιφλικάδων της Θεσσαλίας. Υπογραμμίζεται αρνητικά το φαινόμενο της εκμετάλλευσης απέναντι στους Έλληνες γεωργούς από τους νέους ιδιοκτήτες. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι υπήρξαν απαιτητικότεροι ακόμα και από τους Τούρκους, ότι η κυριότητα της οικίας και της περιοχής όπου διέμεναν οι χωρικοί αναγνωριζόταν από τους Τούρκους. Αντιθέτως, οι ιδιοκτήτες των τσιφλικιών εκβιάζουν τους γεωργούς να τους πληρώνουν ενοίκιο για τα σπίτια, στα οποία κατοικούν και τα οποία οι χωρικοί θεωρούν δικά τους εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Οι ενστάσεις των χωρικών απέβησαν μάταιες εφόσον οι τσιφλικάδες επεδείκνυαν σε αυτούς το σχετικό έγγραφο αγοραπωλησίας , με το οποίο ακόμη και τα σπίτια τους πουλήθηκαν στους νέους ιδιοκτήτες.
Σχολικό βιβλίο σελίδα 42-43: «Στον ελληνικό χώρο το πρόβλημα…τεχνητές ελλείψεις»
β)Σύμφωνα με το παράθεμα από την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, ο Τρικούπης υποστήριζε ότι εάν επιβάλλουν την διανομή των κτημάτων στους καλλιεργητές, τότε θα εκδιώξουν από τη Ελλάδα όλο το σημαντικό κεφάλαιο των Ελλήνων του εξωτερικού. Αντιθέτως, υπογραμμίζει την σπουδαιότητα να προσελκύσει η Ελλάδα τα κεφάλαια αυτά εντός των συνόρων της και όχι να λειτουργήσει αποτρεπτικά. Ισχυρίζεται ,λοιπόν, ότι η κατάσταση στην Θεσσαλία οφείλει να παραμείνει ως έχει γιατί αυτό απαιτούν τα γενικότερα συμφέροντα της χώρας.
Σχολικό βιβλίο, σελίδα 81: « Στα εδάφη της Θεσσαλίας…της θέσης τους»
Αντιθέτως, ο Δηλιγιάννης , εξαιτίας της εχθρότητάς του στους « πλουτοκράτες της διασποράς» επιχείρησε να περάσει το 1896 από την βουλή έναν νόμο για την απαλλοτρίωση ενός μέρους των τσιφλικιών υπέρ των καλλιεργητών τους. Αυτό το νομοσχέδιο θεωρείται η πρώτη επίσημη αναγνώριση από την πλευρά του ελληνικού κράτους του προβλήματος της μεγάλης γαιοκτησίας στην βόρεια Ελλάδα.
γ) Σύμφωνα με το παράθεμα του υπομνήματος της «Πανθεσσαλικής Επιτροπής Αγώνων» που προέρχεται από την ιστορία του Νέου Ελληνισμού τα μέλη της επιτροπής υπέβαλαν υπόμνημα στον βασιλιά Γεώργιο Ά επιδιώκοντας την παρέμβασή του. Σε αυτό αναφέρουν ότι δεν είναι κάτοχοι ούτε της γης που καλλιεργούν ούτε της καλύβας που μένουν και δεν τους επιτρέπουν ελεύθερη ιδιοκτησία. Τους διώχνουν και τους αναγκάζουν να περιφέρονται από χωριό σε χωριό όπως οι τσιγγάνοι. Ο γεωργικός πληθυσμός μειώνεται ενώ η γεωργία υποβαθμίζεται διαρκώς. Η τοκογλυφία ακμάζει και τους μαστίζει η ελονοσία. Θεωρούνται οι Ακρίτες του τόπου. Ισχυρίζονται πως αν η αγροτική τάξη είναι ευχαριστημένοι, τότε το καθεστώς είναι εξασφαλισμένο. Καλύτερος βασιλιάς θεωρείται εκείνος που καθιστά τα χωριά γόνιμα. Μάλιστα, υπογραμμίζουν πως στην Δανία η δουλοπαροικία καταργήθηκε από το 1788 και μία στήλη ελευθερίας υπενθυμίζει αυτό το γεγονός. Διερωτώνται λοιπόν γιατί να μην στηθεί μία ανάλογη και στην Ελλάδα.
Σχολικό βιβλίο , σελίδα 43: «Οι πρακτικές αυτές δημιούργησαν εντάσεις ….χωριό Κιλελέρ (1910)»
ΘΕΜΑ Δ1
α) Σχολικό βιβλίο , σελίδα 158-159: « Η αστική στέγαση ξεκίνησε…για την στέγασή τους.»
Σύμφωνα με το παράθεμα του Σπύρου Τζόκα « Η ένταξη των προσφύγων στην ελληνική κοινωνία και η εγκατάσταση στην Καισαριανή» ,υπογραμμίζεται ότι η εγκατάσταση των προσφύγων στην Καισαριανή αντανακλά την γενική κατάσταση της Ελλάδας, της αδιαφορίας και της εγκατάλειψης. Οι συνθήκες διαβίωσης χαρακτηρίζονται από άθλιες έως αβίωτες με μόνη εξαίρεση το φυσικό δώρο του καθαρού αέρα. Οι πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν αρχικά σε σκηνές και αργότερα το κράτος κατασκεύασε ένα συγκεκριμένο αριθμό ξύλινων παραπηγμάτων και πλινθόκτιστων δωματίων. Η ΕΑΠ ανέλαβε να βελτιώσει την θέση των προσφύγων κατασκευάζοντας 350 σπίτια με 3 ή 4 κατοικίες διαφόρων τύπων.Η κατάσταση στα παραπήγματα ήταν απελπιστική αφού αναγκάζονταν να συνυπάρχουν ακόμη και 2 οικογένειες. Η ύδρευση γινόταν με βυτία του δήμου και όσες ελλείψεις νερού υπήρχαν αναπληρώνονταν από τους υδροπώλες οι οποίοι εμπορεύονταν το νερό. Το φριχτό θέαμα συμπλήρωναν οι ακαθαρσίες, τα σκουπίδια και τα ράκη της ταπητουργίας.
β)Σχολικό βιβλίο, σελίδα 159: « Υπήρχαν βέβαια και οι εύποροι πρόσφυγες…για πολλά χρόνια.»
Σύμφωνα με τις πηγές του Τζεδόπουλου και του Morgenthau, αναφέρεται ότι λίγοι ήταν οι πρόσφυγες που ήταν σε θέση να ξεφύγουν από την πρόχειρη κατασκευή νοικιάζοντας ή αναλαμβάνοντας οι ίδιοι την οικοδόμηση των κατοικιών τους. Σε αυτούς παρέχονται οικόπεδα και δάνεια , ενώ το κράτος αναλαμβάνει τα έργα υποδομής. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν οι περιπτώσεις της Νέας Σμύρνης, της Καλλίπολης και της Νέας Καλλικράτειας.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Ν.Σμύρνης όπου πρόσφυγες από τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα οργανώνονται το 1923 και μέσα σε έναν χρόνο πετυχαίνουν την απαλλοτρίωση περιοχής ανατολικά της λεωφόρου Συγγρού. Το 1925 ξεκινά η οικοδόμηση, σύμφωνα με το σχέδιο Καλλιγά, που προέβλεπε μεγαλύτερο πλάτος δρόμων.
Επίσης, αναφέρεται ότι στα προάστια της Θεσσαλονίκης υπήρχε ένα ολόκληρο χωριό από τενεκεδόσπιτα στα οποία κατοικούσαν και 300 οικογένειες , δηλαδή πάνω από 2.000 άτομα. Οι καλύβες ήταν στενόχωρες, κρύες και υγρές.Το καλοκαίρι μετατρέπονταν σε «φούρνους». Ωστόσο, προσέφεραν κάποια στοιχειώδη προστασία στους ενοίκους αν και αντιπροσώπευαν την κατώτατη βαθμίδα πολιτισμένης ζωής.
ΟΡΟΣΗΜΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΑΜΑΝΑΤΙΔΟΥ ΑΝΝΑ
ΓΑΒΡΙΛΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα
Είσαι άνεργος στο κέντρο της Αθήνας; ΠΑΡΕ ΤΩΡΑ έκτακτο επίδομα 1000 ευρώ
ΕΛΜΕΠΑ: Το κορυφαίο πρόγραμμα Ειδικής Αγωγής στην Ελλάδα για διπλή μοριοδότηση
Το 1ο στην Ελλάδα Πρόγραμμα επιμόρφωσης Τεχνητής Νοημοσύνης για εκπαιδευτικούς με Πιστοποιητικό
ΑΣΕΠ: Η πιο Εύκολη Πιστοποίηση Αγγλικών για μόρια σε 2 ημέρες (δίνεις από το σπίτι σου με 95 ευρώ)
Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με 65Є εγγραφή - έως 24/12
ΕΥΚΟΛΕΣ πιστοποιήσεις ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ - ΙΤΑΛΙΚΩΝ - ΓΑΛΛΙΚΩΝ - ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ για ΑΣΕΠ - Πάρτε τις ΑΜΕΣΑ
